ตอนที่ 74 คณพร้อมหรือยัง

พิมพ์ลดามองเขาด้วยรอยยิ้ม ทิ้งสี่คำว่า “ไม่บอกคุณค่ะ” ไว้ข้างหลัง แล้วผลักเขาออกไป วิ่งเข้าไปในห้องน้า

เธอให้เขาอาบนําก่อนเขาไม่ไป ถ้างั้นเธอเองก็อาบก่อน

ล่ะ

พิมพ์ลดาอาบน้ำเสร็จ เช็ดร่างให้แห้งแล้วเอาถุงนั้นที่ใส่ ชุดนอนมาเปิดออก หยิบชุดออกมาจากข้างใน

เพียงแต่…ทันทีที่คลี่ชุดที่เรียกว่าชุดนอนนั้นออก พิมพ์ ลดาก็เซ่อไปเลย

สองสายเรียวเชื่อมต่อกันด้วยผ้าบางเบาสีชมพูอ่อน เหมือนกระโปรงชิ้นหนึ่ง ความยาวเพียงประมาณคลุมจาก หน้าอกถึงช่วงต้นของต้นขาเท่านั้น โอ้ พระเจ้า นี่ไหนใช่ เป็นชุดนอนที่สวมใส่ในฤดูหนาวอ่า! ไม่ใช่ ไม่ใช่ ควรจะบอก ว่านี่ไหนเป็นชุดนอนอ่า!

ทำไมแม่ซื้อชุดนอนแบบนี้ให้ฉันน่ะ! ” ตอนนี้พิมพ์ลดา ชื่นชมหญิงเฒ่าผู้ทันสมัยของครอบครัวจิรฐาจากในส่วนลึก ของหัวใจ! ความคิดนี้ของเธอก็ล้ำหน้าเกินไป โลกทัศน์เปิด กว้างเกินไป ครื้นเครงเกินไป

พิมพ์ลดาไม่มีปัญญาที่จะสวมใส่ชุดนี้ที่เหมือนกระโปรง แต่ไม่มีที่ไหนเลยที่จะปิดได้มิดและนอนร่วมเตียงกับจิรฐา จริง ๆ ถ้าเธอแต่งตัวแบบนี้ เขาจะคิดว่าเธอจงใจล่อลวงเย้ายวนเขา

แต่งตัวสวมใส่กระโปรงเสร็จ พิมพ์ลดาเดินไปที่ประตู ห้องนํ้า เปิดประตูเป็นช่อง เรียก “จิรฐา?”

.” ไม่มีการตอบสนอง

เรียกอีกครั้ง “จิรฐา?”

“…” ยังไม่มีการตอบสนอง?

หรือว่าหลับไปแล้วเหรอ? พิมพ์ลดาคิด ชะโงกศีรษะ ออกไปดู สุดท้ายพบว่าไม่มีใครอยู่ในห้องนอนอย่างสิ้นเชิง ในเมื่อไม่มีใครแล้ว ถ้างั้น… กัดริมฝีปาก พิมพ์ลดาเขย่ง ปลายเท้าวิ่งออกมาจากห้องน้ำ มาถึงหน้าตู้เสื้อผ้าของจิรฐา

นั่นไง ตู้เสื้อผ้าของเขาเต็มไปด้วยชุดเสื้อเชิ้ตสีอ่อนสี เดียว พิมพ์ลดาหาแล้วหา ไม่พบชุดใส่อยู่กับบ้านจริง ๆ ดู แล้วว่าจิรฐาไม่ได้หลอกเธอ คิดแล้วคิดอีก พิมพ์ลดาได้แต่ เอาเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวหนึ่งออกมา ดีร้ายอย่างไรเสื้อเชิ้ตมีปก ก็สามารถปกปิดหน้าอกได้

เธอหยิบเสื้อเชิ้ตมาสวมใส่อย่างสับสนวุ่นวาย เพิ่งยกมือ ขึ้นเตรียมจะติดกระดุม ก็ได้ยินเสียงประตูถูกเปิดออกแต๊ก เสียงหนึ่ง

จิรฐาเพิ่งไปอาบน้ำที่ชั้นล่างแล้วขึ้นมา บนผมยังมีน้ำ กำลังหยดไปทั่ว ไม่คิดว่าพอเปิดประตูก็เจอพิมพ์ลดากำลังสวมใส่เสื้อผ้า เห็นคอและหน้าอกที่ขาวนวลลออเปลือยอยู่ ด้านนอกนั้นของพิมพ์ลดา จิรฐาลำคอแน่นตึงทันที เพียง รู้สึกว่าทั้งร่างมีความร้อนกระแสหนึ่งพุ่งขึ้นไปที่ท้องน้อย

ผ่านการอาบนํ้า หน้าน้อย ๆ ของพิมพ์ลดาก็แอบระเรื่อ แดงขึ้น ตอนนี้ถูกจิรฐามองเห็น เธอแค่รู้สึกว่าใบหน้าของ เธอเองกำลังใกล้จะเผาร้อนขึ้น เธอหันหลังให้เขา มือทั้ง สองของเธอรีบกลัดกระดุมอย่างรวดเร็ว แต่ในใจทั้งตกใจ ทั้งอับอาย มือก็มักจะผิดพลาด กลัดไปแล้วสักพัก ยังกลัด ไม่ติดสักเม็ดเดียว

“พิมพ์ลดา” จิรฐาเรียกชื่อเธอ เสียงแหบแห้งอย่างน่ากลัว เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว กอดเธอไว้ในอ้อมอกของ เขาจากด้านหลัง เกยคางไถไปมาบนหัวไหล่ของเธอ

“นี่ ชุดนอนนี่เป็น…

พิมพ์ลดาไม่ได้อธิบาย จิรฐาก็รู้ว่าเป็นแม่ผู้มีโลกทัศน์ เปิดกว้างของเขานั้นให้

หมุนตัวพิมพ์ลดาในอ้อมแขนเขาเอง จิรฐากวาดสายตา ต่ำลง แววตามองตรงหยุดนิ่งไว้ที่หน้าอกของเธอ พิมพ์ลดา ยังไม่ทันได้กลัดกระดุม ตอนนี้จากมุมมองของเขาสามารถ เห็นกระต่ายขาวนวลลอออันอ่อนนุ่มของเธอได้อย่างชัดเจน

พิมพ์ลดาอายจนยกมือทาบป้องกันไว้ที่หน้าอก แต่เมื่อ คิดว่าเขายังสามารถเห็นที่อื่นอีก ก็เอามือข้างหนึ่งออกมา ปิดตาของเขาไว้
“ไม่ ห้ามดู!” การต่อต้านแสร้งโกรธที่มีเสน่ห์ของเธอ ขณะ นี้จิรฐาฟังแล้วกลับน่าประทับใจมากปานนั้น

ดึงมือน้อย ๆ ของเธอที่ปิดตาเขาเองวางไว้บนริมฝีปาก จิรฐามองดูพิมพ์ลดา ถามด้วยเสียงแหบแห้งว่า “พิมพ์ลดา คุณเตรียมพร้อมแล้วหรือยัง? ” คืนนี้เขาดื่มเหล้า ในอารมณ์ ก็แฝงแรงกระตุ้นยิ่งมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว ถ้าพิมพ์ลดายังไม่ ตอบตกลง จิรฐากลัวว่าเขาเองจะต้องแช่น้ำเย็นในอ่างอาบ ตลอดทั้งคืนจึงจะใช้การได้แล้ว

“พิมพ์ลดา? ” เธอไม่ตอบ จิรฐาเข้ามายิ่งใกล้เธอ จูบเบาๆ บนหน้าผากของเธออย่างอ่อนโยน จูบไล่ลงมาตลอดทาง จูบผ่านตา ปลายจมูก มุมปาก ในที่สุดก็แนบปิดริมฝีปากของ เธอ ยื่นลิ้นยาวออกสะกิดเปิดฟันมุกของพิมพ์ลดา ล้วงลึก เข้าไปในปากของเธอ เชื้อเชิญเธอร่วมเต้นรำด้วยกัน