ตอนที่ 93

ตอนที่ 93

ธามนิธิมองไปยังปาณี เขายอมรับว่าเขารู้สึกอยากแกล้ง อยากลองดูเหมือนกันว่าคนขี้อายอย่างเธอจะทำได้ถึงระดับ

ไหน?

เขาพยักหน้า “ดี

ปาณียื่นมือออกไป ปลดกระดุมบนเสื้อเชิ้ตของเขาออก สำหรับเธอแล้ว ธามนิธิในตอนนี้ไม่มีภัยอันตรายต่อเธอ

เลย เพราะว่าข้างล่างของเขานั้นใช้การไม่ได้ ไม่สามารถทำ เหมือนชายอื่นได้ เธอรู้สึกว่าเธอสามารถปฏิบัติกับเขาเฉกเช่น คนเป็นเพศเดียวกันได้

แต่ว่า รัศมีออร่ารอบตัวของธามนิธิแข็งแกร่งมาก พอจะถอด เสื้อผ้าให้เขาจริงๆ เธอยังรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

เธอเข้าใกล้เขา ระยะห่างระหว่างเธอกับเขาใกล้กันมาก เธอ ปลดกระดุมเขาอย่างระมัดระวัง ลมหายใจเบาๆ ส่งผ่านระยะ ห่างอันใกล้ชิดไปถึงหูเขา
เมืองชยุตเป็นเมืองที่ฟื้นฟูสภาพผิวคนได้ดีมาก หญิงสาวใน

เมืองนี้ ส่วนใหญ่ผิวพรรณจะขาวใสมาก ปาณีเป็นประเภทที่ ขาวกว่าชาวบ้าน ผิวพรรณดีเหมือนผิวของเด็กน้อย

แสงไฟในห้องอาบน้ำ เป็นแสงที่สว่างมาก สามารถส่อง คนจนทะลุปรุโปร่งได้

ธามนิธิมองไปยังปาณี ดวงตานั้นดูลึกซึ้งมากขึ้น

ปาณียังคงจดจ่อกับการปลดกระดุมให้เขา ไม่ได้สังเกตเลย ว่าด้านหน้าของเธอจะมีภัยอันตรายอะไร ความสนใจของเธอ อยู่บนตัวของธามนิธิ แม้ว่าจะรักษาตัวมาเกือบปี แต่ร่างกาย ของเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก กล้ามเนื้อบนตัวของเขาก็ ยังอยู่…

มองไปยังซิกแพคของเขา ปาณีแปลกใจเล็กน้อย คิดภาพ ออกเลยว่าเมื่อก่อนธามนิธิหุ่นดีแค่ไหน

หุ่นดีขนาดนี้ กลับต้องประสบเหตุการณ์เช่นนี้ ถึงขั้นไม่ สามารถมีอะไรกับผู้หญิงได้อีก สงสารเขาจริงๆ!

ความรู้สึกเสียดายในใจ ปาณีนำผ้าขนหนูชุบน้ำ แล้วนำมา

ใกล้เขา
เธอเช็ดตัวท่อนบนให้เขาจนเสร็จ เพื่อหลีกเลี่ยงความตื่น

เต้นแล้ว เธอบอกว่าตัวเองว่า ให้มองเขาเป็นเหมือนรูปปั้นรูป หนึ่ง…

อย่างไรก็ตาม สำหรับรูปปั้นที่ชื่อธามนิธิแล้ว เขารู้สึกว่า ร่างกายของเขากลับไม่ฟังเขาเลย

เขาไม่พูดไม่ได้ว่า ฝีมือปาณีที่ช่วยเช็ดตัวให้คนอื่นนี้ ยังขาด

ประสบการณ์อีกเยอะ

เธอไม่กล้าออกแรง สำหรับเขาแล้ว เหมือนเธอกำลังจั๊กจี้เขา อยู่ กำลังอ่อยเขา และเขาก็ต้องอดทนอย่างยากลำบาก

เขาไม่ใช่รูปปั้น แต่กลับเป็นชายที่มีเลือดมีเนื้อต่างหาก…….

ปาณีเช็ดตัวท่อนบนของเขาจนเสร็จ กำลังล้างผ้าขนหนูและ คิดไตร่ตรองถึงปัญหาอันใหญ่หลวงที่ตามมาว่า ควรเช็ดตัว

ท่อนล่างของเขาด้วยไหม?

เพราะถึงยังไงเธอเป็นคนเสนอเรื่องนี้ขึ้นมาเอง ทำไปครึ่ง

ทางแล้วหนี แบบนี้ไม่ค่อยดีนัก

ดังนั้น เธอจำเป็นต้องยืนหยัดต่อไป
เธอวางผ้าเช็ดตัวเอง เดินไปหยุดอยู่ข้างหน้าของสามนิธิ พูด ว่า “หนูช่วยเช็คข้างล่างนะคะ ต้องถอดกางเกงออกก่อน

เธอพูดประโยคนี้ แต่ธามนิธิได้ยินแล้วกลับรู้สึกหงิดๆ

ยัยเด็กคนนี้ นี่เธอจงใจอ่อยเขาใช่ไหม?

ปาณีเห็นว่าธามนิธิไม่ได้พูดอะไร ก็ถือว่าเขาตกลง ยื่นมือไป เพื่อจะถอดกางเกงให้เขา

เมื่อก่อนปาณีเคยเห็นร่างกายของน้องข้างๆบ้านที่อายุ 3 ขวบ นอกจากนั้นก็ไม่เคยเห็นร่างกายของชายคนอื่นอีกเลย เมื่อคิดถึงอีกสักครู่เธอก็จะได้เห็นของลับของคุณอาแล้ว นอก จะความตื่นเต้นแล้ว เธอยังรู้สึก…..รอคอยอย่างประหลาดใจ หรอเนี่ย?

คนเราเกิดมา ทุกคนล้วนมีความตื่นอยู่แล้ว ใครใช้ให้เธอเป็น คนที่อยากรู้อยากเห็นล่ะ

มือที่ร้ายกาจของปาณีเพิ่งจะยื่นออกไป ยังไม่ทันได้ถอด กางเกงของเขา ก็ถูกมือคู่ใหญ่ของเขาจับไว้ซะก่อน
ธามนิธิมองไปยังผู้หญิงที่อยากถอดกางเกงของเขาใจจะ

ขาด “ฉันทำเอง”

“……” ปาณีที่ถูกปฏิเสธอึ้งไปสักพัก มองไปยังธามนิธิ “ให้ หนูช่วยไม่ดีหรอคะ?”

เขาทำเองไม่สะดวก เธอก็แค่อยากช่วยเขา

แค่กๆ….. แม้จะถือโอกาสนี้ในการแอบดูก็ตาม แต่นี่ก็ไม่ใช้ เป้าหมายที่แท้จริงของเธอนะ