ตอนที่ 45 อดกลั้นและอบอุ่น

“ฉัน ฉันคิดว่าคุณไม่อยู่ ฉันไม่รู้ว่าคุณอยู่ ก็คือฉัน ฉัน.. ทันทีที่ได้ยินคำพูดอันคลุมเครือนั้นของจิรฐา พิมพ์ลดาก็ หายใจเครียด หัวใจเต้นเร็ว ปากพูดไม่ชัดเจน เธอพยายาม อย่างหนักที่จะแก้ตัว แต่ไม่เร็วกว่าจิรฐาที่มาเร็ว

อุ้มพิมพ์ลดาขึ้นมา จิรฐาหมุนตัวไปครั้งหนึ่ง ดันเธอไป ไว้หน้าอ่างล้างหน้า

“พิมพ์ลดา…” นอนหลับดีหนึ่งคืน พิมพ์ลดาเพิ่งตื่นขึ้นมา ผิวดูดีกว่าปกติ จิรฐามองเธอโดยไม่รอให้เธอโต้ตอบ โน้ม ตัวไปข้างหน้าจูบริมฝีปากของเธอ

จูบเพียงครั้งเดียว ในสมองของพิมพ์ลดาว่างเปล่าไปทั่ว

นี่ก็คือชีวิตหลังแต่งงานของเธอหรือ? แต่เช้าก็เกิด ตัณหากันขนาดนี้หรือ?

พิมพ์ลดารู้ว่าพวกเขาแต่งงานกันแล้ว และพวกเขาก็เป็น สามีภรรยากันแล้ว เป็นเรื่องปกติมากสำหรับคู่รักสามีภรรยา ที่จะจูบและร่วมรัก เธอไม่สามารถปฏิเสธเขาได้ทุกครั้ง แต่ ว่า…

“เอ่อ จ..” ยกแขนขึ้นยันหน้าอกของจิรฐาไว้ พิมพ์ลดา ผลักเขาเล็กน้อย หน้าแดงพูดเสียงเบาๆ “ฉัน ฉันยังไม่ได้ แปรงฟันเลย”
“ผมไม่รังเกียจ!” เขายิ้ม ตอบอย่างราบรื่น ริมฝีปากหยัก ขึ้น ปล้นการหายใจของพิมพ์ลดาอีกครั้งหนึ่ง

พิมพ์ลดาไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าตนเองอ่อนแอเกินไป เธอแค่คิดว่าจิรฐามีทักษะในการจูบเป็นเลิศ ถ้าไม่ใช่ทักษะ การจูบดีเกินไปของเขาแล้ว ทุกครั้งที่เธอถูกจูบแบบนี้ ก็จะ วิงเวียนหัวหมุนจนไม่สามารถหาทิศเหนือได้ พิมพ์ลดาก็ รู้สึกว่าตัวเองเสียหน้าเกินไปแล้ว

จิรฐาจูบเธอ ใช้ลิ้นยาวห่อลิ้นเล็กของเธอไว้ เชิญชวน เธอให้เข้าร่วมเพลิดเพลินกับช่วงเวลาที่ดีขณะนี้กับตัวเอง ริมฝีปากของเขาอบอุ่นและอ่อนนุ่ม เขาพลิกไปพลิกมาที่ริม ฝีปากของพิมพ์ลดา คิดพยายามที่จะจีบกระตุ้นทุกเซลล์ใน ร่างกายของเธอ

จูบฟอดหนึ่ง อ้อยอิ่งนานขนาดนี้ จิรฐาควบคุมยึดอำนาจ ในการปฏิบัติการอย่างเหนียวแน่น เมื่อพิมพ์ลดารู้สึกว่า ตนเองใกล้จะขาดใจ ในที่สุดเขาก็หยุดการแสดงที่พิศวง งงงวยซึ่งทำให้ผู้คนจมปลักในรอบนี้ลง

เอาหน้าผากของตนยันกับหน้าผากของพิมพ์ลดา จิรฐา มองเข้าไปในดวงตาของเธอ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่น่า พอใจ แต่พิมพ์ลดาหน้าแดงก่ำและพยายามที่จะลดสายตา ลงต่ำไม่กล้ามองเขา

พระเจ้ารู้ว่าเมื่อครู่เขาต้องการที่จะไปต่อ เขาต้องใช้ พลังอย่างมากจึงจะควบคุมตนเองไว้ได้ และหยุดลงเมื่อ ได้จูบ ไม่ถลำลึกเข้าไปอีก
“พิมพ์ลดา มองผม” เขาเอื้อมมือไปเชยคางของเธอขึ้น ให้เธอมองสบตากับตนเอง “พิมพ์ลดา ผมเป็นชายที่ปกติใน ทุก ๆ ด้าน สุขภาพร่างกายแข็งแรง”

“ฉัน ฉันเข้าใจ” ในความเป็นจริงพิมพ์ลดารู้สึกว่าจิรฐาไม่มี ความจำเป็นที่จะต้องเน้นย้ำเรื่องสุขภาพของเขาเองแข็ง แรง ทุกด้านเป็นปกติจริง ๆ เพียงดูจากจูบของเขา เธอไม่ กล้าที่จะสงสัยในความสามารถแต่ละชนิดของเขาเลย

“ดังนั้นพิมพ์ลดา อย่าต่อต้านผม ตกลงไหม?”

อย่าขัดขืน? นั่นคือต้อง..ยอมรับโดยตรงหรือ?”

“ดูเหมือนว่าฉันยังไม่ได้เตรียมพร้อมนะ” ความจริง พิมพ์ ลดายังไม่คิดที่จะยอมรับว่าตนเองยังเป็น.สาว พรหมจรรย์ เท่าไรนัก”

กอดเธอไว้ในอ้อมอกจิรฐาตอบว่า “ถ้าคุณไม่คิดต้องการ ผมจะไม่บังคับคุณ ผมรอได้จนกว่าคุณจะเตรียมพร้อม”

เพิ่งจดทะเบียนได้วันเดียว เพิ่งได้อยู่ร่วมกับเขาคืนเดียว แต่เขาได้มอบความอดกลั้นและความอบอุ่นอย่างเต็มรูป แบบให้แก่ตนยังมีการดูแล

ถ้าบอกว่าตอนนี้สำหรับการแต่งงานนี้ ยังไม่จริงจังพอ ไม่รับผิดชอบพอ พิมพ์ลดารู้สึกว่าดูเหมือนเป็นตนเอง

รวบรวมความกล้าหาญขึ้น เธอเอื้อมมือทั้งคู่ออกไปคลายกำปั้นที่กำไว้แน่น ค่อยๆลูบแผ่นหลังอันหนากว้างของ เขา กอดตอบจิรฐากลับ

“อืมม” เธอตอบเขาด้วยเสียงขึ้นจมูกอย่างเขินอาย แต่ก็ ทำให้จิรฐาหัวเราะเบา ๆ

เล่นบทพิศวาสรักใคร่จบ จิรฐาก็ไม่ได้รบกวนเธอใน ทำความสะอาดจัดแต่งหวีเผ้าผมอีก ได้จัดวางเสื้อผ้าที่ได้ รับส่งกลับจากร้านซักแห้งแล้วไว้ที่ในห้องนอน เขาก็ออก จากห้องนอนไป

เขากำลังเตรียมที่จะอุ่นนมร้อนให้พิมพ์ลดา ได้ยินเสียง โทรศัพท์มือถือดังขึ้น เขาจึงไปรับก่อน