ตอนที่ 78

ตอนที่ 78

จริมหัวเราะชอบใจ “ก็ยังดีครับ เงินเดือนของผมถ้ารวม เงินอุดหนุนก็ได้เดือนละ 7-8 พันหยวนเองครับ เทียบกับ พวกที่ทำธุรกิจส่วนตัวไม่ได้หรอก..”

แม้ปากจะพูดจาถ่อมตัว แต่ในความเป็นจริง มองไปแล้ว เห็นได้ชัดเจนเลยว่าเขาพึงพอใจต่อรายได้ของตัวเองเป็น อย่างมาก

และยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ฐานะทางบ้านของปาณีดี เงินเดือน ของเขาหนึ่งเดือนมากกว่ารายได้ของทั้งครอบครัวปาณี รวมกันอีก

หลังจากที่ฝนสิริได้ยินในสิ่งที่จริมพูด ตาเป็นประกายมาก

ไม่เลวเลยจริงๆ”

จู่ก็รู้สึกว่าตัวเองเจอลูกเขยที่ร่ำรวยซะแล้ว

จริมถูกฝนสิริชมจนดีใจมาก รู้สึกว่าสามรถคุยเรื่องนี้ได้

แล้ว มองไปยังปาณี พูดว่า “ปาณีไม่ได้เรียนมหาลัยก็ไม่

เป็นไร เพราะไหนๆอีกหน่อยก็ต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้านอยู่แล้ว ทำงานบ้านอะไรไป เป็นแม่บ้านเต็มตัวดึกว่า! งาน

ผ่อนคลายอีกด้วย….”

ปาณีกรอกตามองบน

พูดเอย่างกับว่าการเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ทำงานบ้าน เป็นแม่ บ้านเต็มตัวเป็นพระกรุณาอย่างหนึ่ง

ความมั่นใจในสายตาของจริม ทำให้ปาณีรู้สึกเอื้อมระอา

เพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าใจผิดของเขา ปาณีจึงรีบพูดให้ ชัดเจน “คุณหาคนอื่นเถอะค่ะ! หนูจบแค่มัธยมปลาย ไม่ เคยเรียนมหาลัย ฐานะทางบ้านคุณดีขนาดนี้ หนูมิอาจ เอื้อมถึงค่ะ”

ไม่เป็นไร ขอเพียงเธอขยันหน่อยตอนอยู่บ้าน เพียงแค่ ทำสิ่งต่างๆมากขึ้น ผมไม่รังเกียจหรอก”

ปาณีอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว พบว่าชายคนนี้ไม่เข้าใน สถานการณ์อะไรเลย เธอพูดชัดเจนขนาดนี้ เขายังไม่เข้าใจอีก?

แต่ฝนสิริดันช่วยจริมแก้ไขสถานการณ์ซะงั้น “ปาณีของ เราไม่มีข้อดีอย่างอื่นหรอกจ๊ะ เว้นแต่เป็นคนขยันมาก ตอน เรียนหนังสือเธอยังทำงานหาค่าขนมเองเลย เก่งมากๆจะ”

คุณนายบ้านแก้วใสมองปาณีแวบหนึ่ง ได้ยินว่าเธอขยันก็ เบาใจลง ในความเป็นจริงเธอไม่เห็นปาณีอยู่ในสายตาเลย ฐานะครอบครัวแย่ขนาดนี้ แม้แต่มหาลัยก็ไม่เคยเรียน แต่ ว่าลูกชายของเธอก็อายุ 30 แล้ว

ตอนนี้หวังแค่เพียงหาผู้หญิงให้เขาแต่งงานซะ

และยิ่งไปกว่านั้น ดูท่าทางของจริมจะชอบผู้หญิงคนนี้ไม่

น้อย

ปาณีขยัน ก็คงดึกว่าแต่งงานกับผู้หญิงที่ขี้คร้านขี้เกียจ วันๆไม่ทำอะไรเลย!

ปาณีมองไปยังแม่ตัวเองที่แทบอยากจะจับคู่ตัวเองกับ จริมทันที หมดคำพูดจริงๆ…
มีแม่คอยใส่ไข่ใส่นมอยู่ข้างๆ มิน่าล่ะฝ่ายตรงถึงเชือ ขนาดนี้

ปาณีพูดออกไปตรงๆว่า “หนูไม่ชอบคนที่อายุมากกว่าหนู มากๆค่ะ เพราะพูดจากันไม่รู้เรื่อง ความคิดเห็นไม่ตรงกัน”

คุณนายบ้านแก้วใสไม่พอใจเล็กน้อย พูดอย่างใส่อารมณ์ ว่า “นี่เธอรังเกียจที่จริมของเราอายุมากหรอเนี่ย!”

เธอยังไม่ได้รังเกียจที่ครอบครัวปาณีจน ไม่คาดคิดว่า

ปาณีกลับรังเกียจลูกชายเธอซะงั้น

“อายุมากที่ไหนกัน?” ฝนสิริจ้องหน้าปาณี ไม่ชอบที่เธอ พูดจาไร้สาระ “จริมก็แค่อายุ 30 เอง ไม่ได้อายุมากอะไร”

“30 ปี?” นภันต์มองจริมอย่างประหลาดใจ “ผมนึกว่าคุณ อายุ 40 แล้วซะอีก!”

เขาไม่ได้มีเจตนาเป็นศัตรู เพียงแต่พูดความจริงเท่านั้น
ฝนสิริเกือบเป็นลมที่เห็นลูกๆของตัวเองเข้ากันเป็นปีเป็น

ขลุ่ย

สองคนนี้ตั้งใจจะก่อกวนใช่ไหม?

ฝนสิริพูดว่า “คนที่อายุมากหน่อยจะรักใคร่ทะนุถนอมเมีย มาก อายุ 30 ก็ไม่ได้มากอะไร เป็นวัยกำลังหนุ่มแน่น และ ยิ่งไปกว่านั้น มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี การงานก็มันคง อีกด้วย”

เห็นได้ชัดเลยว่าเธอถูกใจจริมมากจริงๆ

คุณนายบ้านแก้วใสเห็นแก่หน้าฝนสิริ จึงไม่คิดเล็กคิด น้อยกับปาณี แต่ก็ยังคงรู้สึกว่าปาณีมีความคิดตื้นเขินมาก “เด็กสมัยนี้ก็ชอบแต่หนุ่มน้อยหน้าตาดี

ฝนสิริตอบว่า “อายุยังน้อยไงคะ ไม่เหมือนยุคเราที่เลือก

คนที่หนักแน่นและเชื่อถือได้”

สำหรับเธอแล้ว จริมเหมาะสมกับเงื่อนไขนี้มากๆ

ปาณีมองหน้าฝนสิริ “แม่ นี่แม่อยากให้หนูแต่งงาน? หรือ

แม่อยากแต่งเองกันแน่?”