ตอนที่ 44

คนอื่นคงไม่คิดว่าเธอประสาทหรอกนะ!

เธอพูดอย่างปวดหัวว่า “เสื้อซักแล้วค่ะ แต่ยังไม่แห้ง!”

ในบ้านก็ไม่มีเสื้อของใครที่เธอจะใส่ได้

ธามนิธิพูดว่า “ให้ไวยาตย์พาเธอไปซื้อสองสามชุด”

เสื้อผ้าของปาณีไม่เยอะอยู่แล้ว ก็มีแค่ไม่กี่ตัว เธอก็วนใส่ ซ้ำๆ

สำหรับผู้ชายที่แทบจะไม่เคยซื้อเสื้อผ้าเองเลย ปกติธา มนิธิก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

นี่เพิ่งจะนึกขึ้นได้

ปาณีตอบว่า “แต่ว่า…. หนูก็คงใส่ชุดแบบนี้ออกไปไม่ได้ มั้งคะ!”
ธามนิธิมองไปยังสภาพของเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยความ อบอุ่น เขาโทรหาจันวิภา

หลังจากที่จันวิภาได้ยินเรื่องราวที่บ้านมีสุวรรณ์มาถอน หมั้นก็กำลังจะออกมาพอดี และได้รับสายจากธามนิธิให้ เธอเอาเสื้อผ้ามา ให้ปาณีด้วย

เธอตอบไปว่า “ได้”

เวทัสนั่งอยู่บนโซฟาในบ้าน กำลังเล่นมือถืออยู่

“กลอนหนึ่งกลอน เหล้าหนึ่งจอก เพลงหนึ่งบทเพลง ดาบ หนึ่งเล่ม..” ฟังเสียงเพลงที่ดังออกมาจากมือถือ จันวิภารู้ เลยว่าเขากำลังเล่นเกมความรุ่งโรจน์ของผู้ชนะอยู่

ตอนนี้เขาจบมัธยมปลายแล้ว จะเล่นเกม จันวิภาก็ไม่ได้ ว่าอะไร ยิ่งไปกว่านั้น เธอมักจะรู้สึกว่าช่วงนี้ลูกชายสุดที่รัก ของเธอมีเรื่องไม่สบายใจ

โดยเฉพาะเมื่อคืน ถึงขั้นไม่สบายเลยทีเดียว ตอนนี้สีหน้า ยังไม่ค่อยดีนัก
เธอเดินเข้าไป พร้อมกับพูดว่า “ลูกรัก ลูกพักผ่อนอยู่บ้าน ดีๆล่ะ วันนี้แม่จะไปบ้านคุณยาย ไม่พาลูกไปแล้วนะ!”

เวทัสที่กำลังจ้องมองมือถืออยู่ หลังจากได้ยินคำพูดของ จันวิภา ก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ

ใจจันวิภาตกลงไปอยู่ตาตุ่ม รู้สึกว่าในตอนนี้ลูกชายของ ตัวเองน่าสงสารเล็กน้อย เธอมองไปยังเขา “สองสามวันนี้ แม่โหดกับลูกมากไปหรือเปล่า ด่าลูกจนไม่สบายใจเลย? แม่ไม่ได้ประสงค์ร้ายนะ เพียงแต่หวังว่าลูกจะไม่เป็นศัตรู กับปาณี น้านลินคนนั้น แม่เป็นคนแนะนำให้น้าชายเราเอง หลังจากที่น้าของลูกเกิดเรื่อง เขาก็ทิ้งน้าไป แม่รู้สึกผิดต่อ น้ามาโดยตลอด ลูกเข้าใจแม่ ใช่ไหม?”

ตั้งแต่เล็กจนโต เธอก็ตามใจเวทัสมาก มีเพียงแต่สองสาม วันนี้ที่เข้มงวดกับเขาไปหน่อย

เวทัสก้มหน้า มองไปยังมือถือ เปิดปากพูดว่า “แม่ไม่กลัว ว่าวันหนึ่งปาณีจะเหมือนกับนลินหรอครับ? แม่สนับสนุน พวกเขาขนาดนี้ ผมจะดูว่าเมื่อถึงเวลานั้นแล้วแม่จะทำยัง ไง”
คำพูดของเวทัส ทำให้จันวิภาเอะใจ เธอมองไปยังเวทัส รู้ ว่านิสัยของลูกชายตัวเองไม่ได้เลวร้ายอะไร

หลายวันที่ผ่านมาที่ปฏิบัติต่อปาณีอย่างนั้นก็รู้สึก ประหลาดใจอยู่แล้ว “ลูกไปรู้อะไรมาหรือเปล่า?”

เธอนึกขึ้นได้ว่าปาณีกับเวทัสเรียนโรงเรียนเดียวกัน “เมื่อ ก่อนตอนอยู่โรงเรียนเธอเคยมีประวัติอะไรหรือเปล่า ลูกรู้ ใช่ไหม?”

สำหรับปาณีแล้ว ครอบครัวเขาไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่ เป็น เพราะว่าธามนิธิชอบ เพราะฉะนั้น ทุกคนในครอบครัวจึง สนับสนุน

แต่ว่า ไม่ว่ายังไงจันวิภาก็รักลูกชายตัวเองมากกว่า

เวทัสก้มหน้า มองไปยังเกมที่กำลังเล่นอยู่ ID: Star

ดวงดาวปาณีดวงนั้นเคยเป็นของเขา!

แต่เสียดาย บนหัวเขามีธามนิธิอยู่ เวทัสไม่มีความกล้ามากพอ จึงทำได้แต่ห้ามตัวเองไว้ “ไม่รู้ครับ”

เขารู้จักนิสัยของน้าชายดี พูดออกไป ไม่เพียงแต่ตัวเอง ไม่ได้ประโยชน์ใดๆ ยังมีโอกาสที่ตัวเองจะยับเยินด้วยซ้ำ

สิ่งที่เขาจะทำได้ ก็คือให้ปาณีไปจากธามนิธิด้วยตัวเอง

จันวิภาถอนหายใจ “ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว แม่คิดว่าลูกไปรู้ เรื่องภายในอะไรมาสักอีก! ถึงเวลานั้นแม่ก็ไม่รู้ว่าควรจะ บอกน้าหรือไม่”

เวทัสมองไปยังจันวิภา จึงถามว่า “แม่ ถ้าเกิดวันหนึ่ง แม่ ต้องเลือกระหว่างน้ากับผม แม่จะเลือกใคร?”