บทที่ 8

เช้าวันรุ่งขึ้นแคลร์นำไฟล์งานที่เต็มไปด้วยข้อมูลที่เธอเตรียมไว้ ข้ามคืนที่ผ่านมาเพื่อไปที่สำนักงานเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป พร้อมกับ ชาร์ลี

เมื่อยืนอยู่หน้าตึกสูง 100 ชั้น จู่ ๆ แคลร์ก็รู้สึกราวกับว่าหัวใจ ว่างเปล่า

บริษัทที่ยิ่งใหญ่อย่างเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป จะร่วมมือกับตระกูลวิล สันได้อย่างไร? ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาตั้งเป้าไว้ที่ข้อตกลง สามสิบล้านดอลลาร์

มันเหมือนกับขอทานที่พยายามเข้าใกล้คนรวยและขอเงินทอน

สามสิบล้านดอลลาร์ นี่มันช่างไร้สาระยิ่งนัก

อย่างไรก็ตามเธอได้สัญญากับคุณยายของเธอและยอมรับคำ ท้าทายนี้ต่อหน้าทุกคนดังนั้นเธอจึงต้องทำให้ได้ไม่ว่าจะเกิด อะไรขึ้นก็ตาม…

เมื่อรู้สึกได้ถึงความวิตกกังวล ชาร์ลีจึงลูบหัวของเธออย่างอ่อน โยนและพูดว่า “ที่รักครับ คุณไม่ต้องกังวลนะครับ ทำให้เต็มที่ นะครับคุณจะสำเร็จกับงานนี้ เชื่อผมสิ

แคลร์ถอนหายใจอย่างหดหูและพึมพำ “เอาล่ะ ฉันก็หวังไว้ว่า แบบนั้น! รอฉันอยู่ที่นี่นะคะเดี๋ยวฉันมาเธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินไปที่ประตู

ขณะที่เขาดูเธอเดินเข้าไปในตึก ชาร์ลีก็หยิบโทรศัพท์ของเขา

ออกมาและโทรหาดอริส “ดอริส ภรรยาของผมกำลังจะไปเข้าพบคุณนะครับ อย่างที่เรา

คุยกัน คุณควรรู้ว่าต้องทำอย่างไร!

รับทราบค่ะคุณเวด ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะรีบดำเนินการ ให้กับคุณทันที

“จะว่าไป ผมได้ยินมาว่า เอ็มแกรนด์ กรุ๊ป มีความสัมพันธ์ใกล้ ชิดกับตระกูลโจนส์ เป็นเรื่องจริงเหรอครับ?

“ใช่แล้วค่ะ ทางเรามีโครงการมากมายกับพวกเขาทั้งเสร็จ สมบูรณ์แล้ว และยังกำลังดำเนินการอยู่ พวกเขาก็ต้องการที่จะ ทํางานร่วมกับเราอีกครั้งนะคะในโครงการใหม่นี้ และพวกเขา ได้ส่งข้อเสนอและเอกสารมาให้ดิฉันได้ตรวจสอบแล้ว อย่างไร ก็ตามทุกอย่างขึ้นอยู่กับคุณที่จะตัดสินใจ

ชาร์ลีกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ผมไม่ต้องการให้ตระกูลโจนส์มี ส่วนร่วมในโครงการนี้และโครงการอื่น ๆ อีกในอนาคต”

“รับทราบค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันจะปฏิบัติตามโดยทันที!***

ในขณะเดียวกันแคลร์ก็เดินเข้าไปในอาคารสำนักงานของเอ็ม แกรนด์ กรุ๊ป และนั่งรอการนัดหมายของเธอที่แผนกต้อนรับ เธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าดอริส ยัง รองประธานกรรมการของบริษัท ต้องการพบด้วยตัวเธอเอง

หลังจากนั้นไม่นานหญิงสาวที่สง่างามก็เดินเข้ามาหาเธอและ เริ่มพูดขึ้นว่า “สวัสดีค่ะ คุณแคลร์

วิลสันหรือเปล่าคะ? คุณดอริส ยังกำลังรอคุณอยู่ที่สำนักงาน ของเธอ ตามดิฉันมาได้เลยค่ะ

แคลร์ พยักหน้าตอบรับด้วยความมึนงง เธอยังคงรอคิวเพื่อ

ทําการนัดหมาย แล้วคุณดอริส ยังรู้ได้อย่างไรว่าเธอมาที่นี่

เป็นไปได้หรือไม่ที่คุณดอริส ยังทราบว่าเธอกำลังจะมา

มันไม่สมเหตุสมผลเลย….ที่คนสำคัญของบริษัทอย่างคุณดอริส ยังจะทราบเรื่องของเธอได้อย่างไร?

เธอคิดทบทวนและไม่สามารถหาคำตอบของเรื่องนี้ได้ เธอจึง รีบคว้าโอกาสที่หาได้ยากไว้ก่อน โดยการรีบตามผู้หญิงคนนั้น เพื่อไปที่ห้องทำงานของคุณดอริส ยัง

ดอริสลุกขึ้นจากเก้าอี้และทักทายแคลร์ด้วยความเคารพ“สวัสดีค่ะ คุณวิลสัน ดิฉันชื่อดอริส ยังรองประธานของเอ็มแก รนด์ กรุ๊ป ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”

แคลร์รู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อได้พบกับนักธุรกิจหญิงที่มีชื่อ เสียงที่สุดใน โอลรัส ฮิลล์ เสียงของเธอสั่นอย่างกังวล แต่ยังคง สามารถอยู่ในความสงบได้ “สวัสดีค่ะ คุณดอริส ยัง ยินดีที่ได้ พบคุณนะคะ ฉันมาที่นี่เพื่อนำเสนอกับคุณเกี่ยวกับโครงการ โรงแรม ถึงแม้ว่าวิลสัน กรุ๊ป จะไม่ใหญ่ที่สุดและโดดเด่นเท่า บริษัท อื่น ๆ แต่ฉันรับรองได้ว่าพวกเราทำงานหนักมากและ สร้างชื่อเสียงในเชิงบวก ในอุตสาหกรรมการออกแบบและ ตกแต่งภายในค่ะ

เธอส่งไฟล์เอกสารให้และพูดต่อว่า “คุณดอริส ยังคะ นี่คือผล งานของวิลสัน กรุ๊ปค่ะรบกวนพิจารณา

ดอริสยิ้มอย่างอ่อนโยนและรับเอกสารจากเธอ เธอพูดทันทีว่า “คุณวิลสันคะ ดิฉันเห็นเอกสารของคุณแล้ว ดิฉันคิดว่าคุณจะ เป็นหุ้นส่วนที่สมบูรณ์แบบที่สุดให้กับเราค่ะ

“ว่างไงนะคะ? จริงเหรอคะ?” แคลร์อ้าปากค้างด้วยความ สับสน เหตุใดการทำธุรกิจกับบริษัทใหญ่ขนาดนี้จึงดำเนินไป อย่างรวดเร็วและราบรื่น นี่มันง่ายเกินไปหน่อยไหม

ดอริสกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แน่นอนค่ะ ดิฉันยอมรับตรงๆว่าวิล สัน กรุ๊ปอาจไม่ตรงกับข้อกำหนดและคุณสมบัติของเราที่สุด แต่ท่านประธานของเราเชื่อใจและมั่นใจทางคุณเป็นอย่างสูงและเขายินดีที่จะให้โอกาสในครั้งนี้นะคะ

“ท่านประธานของคุณ?” แคลร์พูดด้วยน้ำเสียงตกใจแล้วถาม ว่า “ฉันขอทราบได้ไหมคะว่าท่านประธานของคุณคือใคร?

ดอริสยิ้มจาง ๆ “ท่านประธานของเราคือคุณเวด จากอีสต์ค ริฟฟ์ค่ะ”

“ท่านประธานเวด?”

แคลร์ขมวดคิ้วด้วยความสับสน “ฉันไม่คิดว่าฉันจะรู้จักใครที่ นามสกุลเวล ยกเว้นสามีของฉัน”

ดอริสพยักหน้าเบา ๆ ชาร์ลีได้สั่งไม่ให้เธอเปิดเผยตัวตนของ

เขา ดังนั้นเธอจึงพูดได้แค่นั้น

นอกจากซาร์ลีเวดแล้ว แคลร์ก็ไม่รู้จักใครด้วยนามสกุลเวดอีก เลย แต่เธอคงคิดไม่ถึงและเดาไม่ถูกว่าสามีที่โดนตราหน้าว่า ไร้ประโยชน์ของเธอซึ่งเป็นเด็กกำพร้าจะเป็นท่านประธานเวดที่ ดอริสกล่าวถึง

จากนั้นดอริสกล่าวเพิ่มเติมว่า “คุณวิลสันคะ ดิฉันเห็นในข้อ เสนอของคุณว่าใบเสนอราคาสำหรับข้อตกลงนี้คือสามสิบล้าน ดอลลาร์ใช่ไหมคะ?

แคลร์พยักหน้าอย่างกังวลและถามอย่างเคอะเขิน “ใช่ค่ะ มันมากไปหรือเปล่าคะ

ดอริสมและตอบว่า “โอ้ไม่ค่ะ จริง ๆ แล้วมันน้อยกว่าที่เราตั้ง งบประมาณไว้

แคล ขมวดคิ้วอย่างสงสัย “คุณหมายความว่าอะไรคะ?

“ท่านประธานของเราบอกให้ฉันเพิ่มใบเสนอราคาเป็นหกสิบ ล้านดอลลาร์ค่ะ”

ในระหว่างการสนทนาดอริสดง ใบสัญญาอันใหม่และส่งให้แค ลร์ “ดูสิคะ ทางเราได้ร่างสัญญาล่วงหน้าเป็นเงินหกสิบล้าน ดอลลาร์ หากคุณไม่มีปัญหาเราสามารถเซ็นสัญญาได้เลยตอน นี้ค่ะ”

“ฮะ? นี้มัน…

แคล อ้าปากค้างตะลึง

เธอไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปซึ่งดูเหมือนจะไม่มี วันได้เข้าถึงจากมุมมองของตระกูลวิลสันจะเตรียมสัญญาไว้ ล่วงหน้าสำหรับเธอเป็นที่เรียบร้อย

ยิ่งไปกว่านั้นราคาเสนอยังเพิ่มขึ้นสองเท่า

เป้าหมายของคุณยายสำหรับโครงการนี้คือ 30 ล้านดอลลาร์ แต่สัญญาระบุไว้ว่า 60 ล้านดอลลาร์ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงใบหน้าที่จริงจังของสามีของเธอเมื่อเขาขอ ให้เธอรับงานในการประชุมของครอบครัวเมื่อคืนก่อน

ทำไมเขาถึงมั่นใจขนาดนี้?

เพราะเมื่อพวกเขาอยู่ที่หน้าบริษัทเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป เธอประ หม่าเป็นอย่างมากและยังมองโลกในแง่ร้าย แต่กลับกันเขาดู สดใส ตื่นเต้นไม่ประหม่าเลยแม้แต่น้อย เป็นไปได้ไหมว่าเขารู้มาตลอด

สามีของเธอเป็นใครกันแน่นะ….