บทที่ 10

ทุกคนตกตะลึงกับเสียงตะโกน

ทุกคนรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูบนสื่อโซเชียล มีเดียต่างๆของ

เอ็มแกรนด์ กรุ๊ป!

แน่นอน!

ทุกสื่อบนหน้าโซเชี่ยล มีเดียที่ได้รับการรับรองของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ได้โพสต์แถลงการณ์ล่าสุด

รองประธาน ดอริส ยัง และตัวแทนของวิลสัน กรุ๊ป, แคลร์ วิล ส้น ได้ลงนามในสัญญาออกแบบตกแต่งภายใน มูลค่าหกสิบ ล้านดอลลาร์!

ทั้งห้องประชุม ตกใจตาแตกและแน่นิ่งทันทีหลังจากเห็น ประกาศของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป!

แคลร์ทำข้อตกลงได้จริง ๆ ! ด้วยมูลค่ารวมมากกว่าที่ตั้งใจไว้

ถึงสองเท่า!

ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมง

มันเป็นไปได้อย่างไร? มันง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?

มันไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลยแฮโรลด์รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก

ก่อนหน้าวันนี้แคลร์ วิลสันเปรียบเสมือนคนไร้ตัวตนในตระกูล

ถ้าเขาตอบรับงานเมื่อวานนี้ เขาจะไม่ให้โอกาสแคลร์ได้ส่อง

แสงเหมือนในวันนี้แม้แต่น้อย

แต่ถึงกระนั้นเขาก็ได้ปฏิเสธไป เพราะกลัวว่าจะล้มเหลว เขาปฏิเสธงานที่คุณยายมอบหมายให้ แต่ประเด็นสำคัญคือ แคลร์ทํามันสำเร็จ

มันเหมือนคนตบหน้าเขาเสียงดัง

ทันใดนั้น คุณานวิลสันหยิบสัญญาขึ้นมาอย่างตื่นเต้นและเริ่ม อ่านมัน จากนั้นเธอก็หัวเราะดัง ๆ และพูดขึ้นมา ดี ดี ดีมาก! แคลร์หลานทําได้ดีมาก

หลังจากนั้นเธอก็ถามต่อว่า “เธอทำได้อย่างไร? แคลร์ตอบกลับไปว่า “ทั้งหมดนี้ หนูต้องขอบคุณ คุณดอริส ยัง เพราะว่าเธอได้มอบโอกาสให้พวกเราตระกูลวิลสันเป็นอย่าง มาก”

แคลร์ต้องการที่จะพูดตามความเป็นจริง แต่หลังจากคิด ไตร่ตรองอีกครั้งแล้วเธอก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าประธานเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป คือใคร และคงไม่มีใครเชื่อเธอถ้าเธอพูดความจริงเมื่อได้ยินเช่นนี้แฮโรลด์รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกแทงเป็น ล้านครั้งและมันทำให้เขาอยากจะตาย

ไม่น่าแปลกใจที่แคลร์จะชนะในครั้งนี้ได้

เพราะว่าแม้แต่คุณดอริส ยังจากเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป เองก็นึกถึง

ตระกูลวิลสันของเรา!

นั้นคงหมายความว่ามันจะไม่สำคัญถ้าใครสักคนได้หายไป

เขาเสียใจอย่างมากที่พลาดโอกาสดี ๆ แบบนี้

ในขณะเดียวกันนี้ ชาร์ลีได้พูดขึ้นว่า “แฮโรลด์ คุณยังจำการ เดิมพันของเราได้ไหม?

ทันใดนั้นใบหน้าของแฮโรลด์ก็บิดเบี้ยวด้วยท่าทางดูถูก เหยียดหยาม

เขาจะลืมเกี่ยวกับการเดิมพันได้อย่างไร? เพราะใครที่แพ้พนัน จะต้องคุกเข่าต่อหน้าอีกฝ่าย

แคลร์ชนะในการเดิมพันครั้งนี้ ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคน แพ้ …

“ไม่! ไม่มีทาง! คนอย่างฉันจะไปคุกเข่าต่อหน้าไอ้ขี้แพ้นั้นได้ยัง ไง! ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ!เขากัดฟันและหัวเราะเยาะ “ชาร์ลี เวด นายคิดว่านายเป็น ใคร? นายมันก็แค่เป็นคนแค่คนไร้ค่าไรประโยชน์ที่บังเอิญได้ แต่งงานกับคนในครอบครัวของเรา! นายคาดหวังให้ฉันโค้ง ค่านับต่อหน้านายงั้นหรือ?

ชาร์ลีพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ใช่ ฉันมันคงเป็นได้แค่คนไร้ค่า ไร้ ประโยชน์ แต่จำไว้ด้วยว่าเมื่อวานนี้เราได้สาบานกันแล้ว ใครที่ ผิดสัญญาจะขอให้พ่อแม่ ตายายตาย!

อีกครั้งที่เขาพยายามพูดจงใจเน้นคำว่า “ขาย” แน่นอนว่ามีเมฆสีดำปกคลุมอยู่บนใบหน้าของคุณท่านวิลสัน

เธอจ้องไปที่แฮโรลด์และถามอย่างเย็นชา “แล้วยังไงล่ะ? นี่แก ต้องการให้ฉันตายจริง ๆ เหรอ?”

แฮโรลด์ตื่นตระหนกและโพล่งขึ้นว่า “คุณยายครับ อย่า หลงกลอุบายของเขา เขาแค่ต้องการทำให้ผมอับอายและ ต้องการดูถูกคุณยาย

ชาร์ลีพูดอย่างใจเย็น “แฮโรลด์อย่าพยายามมาหลอกคุณยาย ตอนนี้เลยครับ อย่าลืมว่าคุณได้กล่าวคำสัญญาแล้ว หากคุณ ขัดขืนคุณจะถูกประณาม หรือว่าจริง ๆ แล้วคุณต้องการสาป แช่งคุณยาย?“คุณยายครับ พวกเราแค่ล้อกันเล่นเฉย ๆ !

คุณท่านวิลสันไม่สบอารมณ์ทั้งที่ไม่ได้แสดงออกให้เห็น พูดว่า “แกก็รู้ว่าฉันเป็นชาวพุทธที่ดี นี่แกยังกล้าผิดสัญญาหลังจาก สาบานต่อหน้าทุกคนได้อย่างไร!

“คุณยายครับ…”

ตอนนี้แฮโรลด์ตื่นตระหนกอย่างแท้จริงเพราะเห็นได้ชัดว่าคุณ ยายของเขาโกรธมาก

เมื่อเห็นว่าแฮโรลด์ไม่เต็มใจที่จะรักษาสัญญาที่เกี่ยวข้องกับตัว เองเพื่อรักษาใบหน้าของเขาเลดี้วิลสันจึงตบโต๊ะอย่างดุเดือด และตะโกนว่า “ตอนนี้คุณตั้งใจที่จะทำลายคำสาบานของคุณ แล้วหรือยัง?”

“คุณยายครับ…” แฮโรลด์พูดติด ๆ ขัด ๆ ภายในใจของเขา ตอนนี้กำลังสับสนอย่างมาก

เพราะถ้าหากเขาปฏิบัติตามกฎที่เดิมพันกันไว้และยอมรับ ความพ่ายแพ้ต่อชาร์ลีเขาจะเสียหน้าเป็นอย่างมาก

แต่ถ้าเขาไม่ยอมทำตามที่เดิมพันและทำให้คุณยายโกรธ เขา จะสูญเสียทุกสิ่งที่เขามีในตระกูลวิลสัน เขาคงเสียมากกว่าเสีย หน้าเป็นแน่!

ไม่ว่าเขาจะไม่เต็มใจแค่ไหนเขาก็กัดฟันและพึมพำ “เอาล่ะ!ฉันจะรักษาคำสัญญา

ชาร์ลีมองเขาอย่างเงียบ ๆ ด้วยรอยยิ้ม เพื่อรอให้เขามาคุกเข่า ต่อหน้าเขา

แฮโรลด์รู้สึกราวกับว่าขาของเขาเต็มไปด้วยตะกั่วที่แสนหนัก เขาก้าวไปอย่างช้าๆ และด้วยความไม่เต็มใจนักขณะที่เขาเดิน ไปหาชาร์ลี

เขารู้สึกร้อนรนจนทั้งตัวสั่นสะท้าน เขายังกัดฟันแน่นอย่าง หงุดหงิด แต่แล้วขาของเขาก็กลายเป็นวันอ่อนปวกเปียกและ เขาก็คุกเข่าลงบนพื้น

ตุ้บ!

ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์บางคนถึงกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเงียบ ๆ แล้วเล็งไปที่พวกเขา แฮโรลด์ก้มหน้าและพูดด้วยเสียงที่ดัง แต่สั้นว่า “ ฉันขอโทษ!

จากนั้นเขาก็เอนตัวลงและศีรษะก็แนบไปกับพื้น

ชาร์ลีพูดตอบว่า “คุณพูดว่าอะไรนะครับ ผมไม่ได้ยิน ช่วยพูด

ให้ดังและชัดเจนกว่านี้หน่อย

แฮโรลด์ก้มศีรษะของเขาอีกครั้งและตะโกนว่า “ฉันขอโทษ!”ชาร์ลียิ้มเยาะ “โอ้ คุณขอโทษ คุณขอโทษเรื่องอะไรเหรอ ครับ?”

ภายในใจแฮโรลด์นั้นเขาต้องการฆ่าและฉีกชาร์ลีออกเป็นล้าน ชิ้น แต่เขายังต้องคำนับเป็นครั้งสุดท้ายอยู่

ดังนั้นเขาจึงกัดริมฝีปากและพูดว่า “ฉันไม่ควรสงสัยในความ สามารถของแคลร์…

และเขาก็ค่านับลงไปอีกครั้ง

ชาร์ลีรู้สึกได้ถึงสายลมแห่งฤดูใบไม้ผลิที่พัดผ่านร่างกายของ เขา!

เขารู้สึกไม่พอใจกับแฮโรลด์มานานแล้ว ตอนนี้เขามีโอกาสที่ จะให้แฮโรลด์คุกเข่าบนพื้นเหมือนสุนัขและยอมรับข้อผิดพลาด ของเขา ตอนนี้ชาร์ลีรู้สึกสดชื่นและตื่นเต้นมาก

ดวงตาของแคลร์เบิกกว้างด้วยความประหลาดใจเมื่อเธอดู เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น แต่แล้วจู่ ๆ เธอก็เริ่มรู้สึกว่าสามี ของเธอแตกต่างจากเมื่อก่อน

อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถบอกได้ว่าความแตกต่างนั้นคือ อะไร

เมื่อเธอได้นึกถึงใบหน้าที่มั่นใจของชาร์ลีเมื่อตอนที่เขาได้เดิม พันกับแฮโรลด์เมื่อวานนี้เธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่า นี่เขารู้อยู่แล้วหรือเปล่าว่าเธอจะสําเร็จในงานครั้งนี้

แล้วเขาไปเอาความมั่นใจพวกนี้มาจากไหนกันนะ?