ตอนที่87 พิธีมอบรางวัล

ตอนที่87 พิธีมอบรางวัล

“ผม..”

คำถามถูกโยนมาที่เขา

สีหน้าของตัณฑลเปลี่ยนไปในทันที มองไมโครโฟน ที่มาจ่ออยู่ตรงหน้าเขา อย่างไม่รู้ว่าควรจะเปิดปากออก ไปอย่างไร

เดิมที่เห็นจิดาภาถูกถามเสียจนทำอะไรไม่ถูก เขากะจะ ฉวยโอกาสนี้เสียหน่อย แต่ตอนนี้กลับไม่มีจังหวะให้เขา ได้เริ่มเลย

เขาหัวเราะออกมาอย่างเก้อเขิน “ตอนนี้ยังเป็นความลับ ไม่สามารถบอกได้ครับ”

นักข่าวถอนหายใจออกมาและยังคงล้อมจิดาภาไว้ อยู่เช่นนั้น และเนื่องจากคำตอบของตัณฑลนั้นดูเป็น ทางการ ไม่ได้ตรงประเด็นเท่าที่ควร พวกเขาจึงเอ่ยถาม

เธอต่อ
“คุณจิดาภาคะ ข่าวลือที่ว่าคุณมีคนอยู่เบื้องหลังที่คอย ช่วยเหลือคุณอยู่ คุณจะตอบคำถามนี้อย่างไรดีคะ?”

เมื่อได้ยินคำถามที่ไม่มีมูลเหล่านี้ จิดาภาก็ไม่ได้แสดง อาการรำคาญแต่อย่างใด แต่กลับตอบออกมาอย่าง เรียบง่าย “ดิฉันคงพูดได้แค่ว่า ทุกคนล้วนมีอิสระที่จะ แสดงความคิดเห็นของตัวเองออกมา ฉันไม่มีคำตอบใดๆ สำหรับเรื่องพวกนี้ เพราะฉันเชื่อว่าแฟนคลับและคนที่ ชื่นชอบในตัวฉันพวกเขาจะเข้าใจความจริงทุกอย่างค่ะ”

“ฉันเป็นบุคคลสาธารณะ และฉันเองก็จะรับผิดชอบใน ทุกคำพูดและการกระทำของตัวเอง”

“หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะแยกแยะความผิดชอบชั่ว ดีได้ และอยากจะให้ทุกคนดึงความสนใจทั้งหมดอยู่ใน งานประกาศรางวัลค่ำคืนนี้ ขอบคุณค่ะ”

คำตอบของจิดาภานั้นทำให้เหล่าบรรดานักข่าวรู้สึก เลือกสัมภาษณ์ไม่ผิดคน เธอไม่ได้เลือกที่จะแสดงออก มาเพื่อเรียกความสงสาร หรือมีเหตุผลมากมายเพื่อมา โต้ตอบกับเหล่าบรรดานักข่าว แต่เธอกลับเลือกวิธีการพลิกแพลงการตอบคำถามได้เป็นอย่าง

และไม่ตำหนิโทษคนที่โพสต์ประเด็นเหล่านี้ใน อินเตอร์เน็ต และด้วยความใจกว้างเช่นนี้ด้วยแล้วคน ธรรมดาก็คงไม่สามารถทำเช่นนี้ได้เลย

ในเวลานั้นการแสดงออกด้วยความสงบนิ่งของเธอนั้น นับว่าเป็นคำตอบที่ดีที่สุด หากคนที่เปิดตาและจับตามอง ดูเธออยู่นั้นจะต้องเห็นเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะใน

ตัวเธออย่างแน่นอน

ทำให้เธอนั้นสามารถดึงดูดผู้คนได้เป็นอย่างมาก เหล่า บรรดานักข่าวจึงดึงไมโครโฟนออกมา และหยุดคำถาม เหล่านี้ไว้เสียก่อน มิเช่นนั้นจะถูกมองว่าพวกเขานั้นไม่มี คุณสมบัติในการเป็นนักข่าว จึงเบี่ยงประเด็นมาเป็นการ ถ่ายรูปของจิดาภาแทน

ณฑลยืนมองเธออย่างชื่นชม เขาดูคนไม่ผิดจริงๆ ผู้ หญิงคนนี้ฉลาดกว่าชนิศามากเหลือเกิน ถ้าได้เธอมา จริงๆละก็….ในขณะที่จิดาภากำลังเซ็นชื่ออยู่นั้น ตัณฑล ก็ได้จินตนาการวางแผนในหัวเขาไว้มากมาย
“นึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะสมบูรณ์แบบกว่าที่ผิดคิดไว้ เสียอีก” ความปรารถนาที่ปรากฏในแววตาของเขาที่ แสดงออกมานั้นทำให้เธอรู้สึกรังเกียจ

จิดาภาเซ็นชื่อเสร็จแล้วนั้น เธอจึงเดินเข้าไปในงาน โดยไม่ได้สนใจตัณฑลเลยแม้แต่นิดเดียว

มองดูท่าทางการปฏิเสธที่แสนจะเย็นชานั่นของเธอแล้ว นั้น ตัณฑลส่งเสียงออกมาอย่างรู้สึกไม่พอใจ เขาจึงรีบ เดินตามเธอไป “คุณคงยังไม่รู้สินะ ว่าอดีตคนรักของคุณ นะได้ส่งตัวคุณให้ผมแล้ว ทางที่ดีคุณควรจะฟังผมไว้ดี กว่านะ ถ้าไม่อย่างนั้น ผมจะทำให้คุณไม่มีทางเดินใน วงการนี้ได้อีกต่อไป!”

ได้ยินดังนั้น จิดาภาจึงอดไม่ได้ที่จะหันกลับมามองเขา “ก่อนอื่นเลย ฉันไม่คิดว่าคุณชเยศจะมีสิทธิ์มาบงการ ควบคุมชีวิตของฉันนะคะ แล้วอีกอย่างที่คุณพูดมาเมื่อ สักครู่นั่นคือตั้งใจจะทำแบบนั้นจริงๆหรือคะ?”

“พูดอะไร?”
จิดาภาหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา แล้วเปิด เสียงที่บันทึกคำพูดของคัณฑุลเมื่อสักครู่นี้ขึ้นอีกครั้ง

“นี่คุณปันทึกเสียงผมไว้อย่างนั้นหรือ เอามาให้ผม!” คัณฑลรีบจะเข้าไปแย่ง

แต่จิดาภาก้าวถอยหลังออกมาหนึ่งก้าว ปรากฏให้เห็น รอยลิปสติกแดงที่เธอทาไว้ก่อนหน้านี้ “ถ้าคุณเข้าใกล้ ฉันอีก ฉันจะส่งเสียงบันทึกนี้ให้กับนักข่าว ให้คนอื่นๆได้ รู้ความประพฤติของคุณ แล้วเรามาดูกันนะคะว่าใครกัน แน่ที่จะไม่มีทางเดินอยู่ในวงการนี้อีก!”

“คุณ!”

“คุณจัณฑาล กรุณาระวังคำพูดและการกระทำของคุณ

ด้วยนะคะ”

จิดาภาเดินเลี่ยงออกมา แล้วไม่ได้สนใจอะไรเขาอีก

ไฟความโกรธนั้นวนอยู่ในช่องท้องของตัณฑลอย่างหา ทางออกไม่ได้ เขาไม่นึกเลยว่าจิดาภาจะมีลูกไม้เล่นงาน เขากลับเช่นนี้ ทำให้เขาไม่สามารถเข้าใกล้เธอได้ เขาลงแรงไปขนาดไหนกันเชียวเพื่อให้ได้มา เดินพรมแดงกับเธอ แต่กลับ..

เขาหัวเราะออกมา “ไม่เป็นไร เรายังมีเวลาอีกเยอะ!”

ที่นั่งของเขาและจิดาภานั่งติดกันอยู่ตรงหัวมุม ถึงตอน นั้น ดูซิว่าเธอจะยังไม่เชื่อฟังเขาอีกหรือเปล่า?

ยังไม่ได้รอให้เขาได้ทำตามแผน มีพนักงานคนหนึ่ง เดินมาหยุดตรงหน้าจิดาภาแล้วเอ่ยบอกกับเธอ “คุณจิดา ภาครับ ที่นั่งของคุณมีการเปลี่ยนแปลง ตามผมมาทางนี้ เลยครับ”

“อะไรกัน? นายอยู่แผนกไหน!” ตัณฑลเมื่อเห็นว่ามี เหตุการณ์มาทำลายแผนการของเขานั้น จึงเข้าไปขวาง ทางจิดาภาด้วยความโมโห

พนักงานคนนั้นหยิบบัตรพนักงานของตัวเองออกมา “คุณตัณฑลครับ นี่เป็นคำสั่งของผู้บริหารครับ”

ตัณฑลกัดฟันด้วยความโมโห แต่ก็ยอมปล่อยจิดาภาไป
เบื้องหลังของจิดาภามีคนใหญ่คนโตคอยช่วยเธออยู่ จริงๆหรือ ตัณฑลสบถออกมา “ทำเป็นบริสุทธิ์ไปได้

เขาคงจะคิดไม่ถึงแน่ๆว่าคนที่ช่วยจิดาภาจัดการเรื่องนี้ นั้นจะเป็นผู้อำนวยการของบริษัทเคเอฟ หากเขารู้ละก็ เขาจะต้องเสียใจกับสิ่งที่เขาทำไปในวันนี้แน่

จิดาภาไปยังที่นั่งตัวเองแล้วนั้น ชนิศาที่เพิ่งจะนั่งลงบน ที่นั่งของเธอ มองเห็นจิดาภานั่งอยู่ตรงตำแหน่งแถวหน้า เธอถัดไปหนึ่งแถว ส่วนตัณฑลนั้นนั่งอยู่อีกมุมหนึ่งเลย เธออดที่จะขมวดคิ้วด้วยความสงสัยไม่ได้ หรือตัณฑลจะ ยอมปล่อยมือจากจิดาภาแล้ว? อย่างเขาไม่น่าจะพลาด โอกาสที่จะได้ทำความรู้จักและใกล้ชิดกับจิดาภาไปง่ายๆ แบบนี้

เมื่อนึกถึงข้อตกลงที่ไม่มีใครรู้ฉบับนั้น ชนิศาก็อยาก จะรอดูชื่อเสียงของจิดาภาป่นปีด้วยข่าวฉาว ส่วนเธอก็ จะได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ กลายเป็นศิลปินดังคนใหม่ แห่งวงการบันเทิงนี้

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง เธอรับรางวัลนักแสดง นำหญิงยอดนิยมนี้จากมือของจิดาภา
และนี่เป็นสิ่งที่ชนิศาร้องขอให้ตัณฑลช่วยจัดการให้ เธอ เธอต้องการจะเห็นท่าทางผิดหวังของจิดาภา

เธอแย่งชเยศไปจากจิดาภา คว้าตำแหน่งนี้ไป แต่จิดา ภา เธอจะไม่ได้อะไรเลย แล้วยังจะถูกผู้ชายคนที่เธอ เคยรักที่สุดขายตัวเองให้กับคนอื่นเสียอีก นี่เป็นคงเป็น เพราะชะตาชีวิตที่แตกต่างกันของพวกเธอ

ไม่นาน พิธีมอบรางวัลของงานแห่งค่ำคืนนี้ก็เปิดฉาก ขั้น

“ต่อไปขอเรียนเชิญศิลปินหญิงคุณจิดาภา และผู้กำกับ ชื่อดัง คุณจิณณะขึ้นมาประกาศผลรางวัลให้พวกเราได้ ทราบผลกันนะคะ”

สีหน้าอันแสนสงบนิ่งที่ลุกขึ้นยืนของจิดาภา ความสง่า งามปรากฏเมื่อเดินขึ้นมาบนเวที แล้วสบตาพยักหน้ารับ กันกับผู้กำกับจิณณะ ทั้งสองหยุดยืนอยู่ตรงไมโครโฟน หันหน้าออกมายังแขกผู้มีเกียรติและบรรดานักข่าว

ชุดที่จิดาภาสวมใส่อยู่นั้น เป็นชุดที่จิรภาสสั่งให้คนจัดไว้ให้เธอ อยู่ภายใต้แสงไฟระยิบระยับเช่นนี้ ความ สวยงามของเธอนั้นเป็นที่ดึงดูดสายตาผู้คนเป็นอย่าง มาก ผิวขาวราวกับไข่มุกนี้ เมื่อเทียบกับในปีนั้นที่เธอยืน บนเวทีในฐานะผู้ได้รับรางวัล มีเสน่ห์ที่ดูโดดเด่นมากขึ้น กว่าเดิมเสียอีก

เมื่อเผชิญหน้ากับเลนส์กล้องตรงเบื้องหน้าอย่างนับไม่ ถ้วนนั้น หัวสมองของเธอจะต้องทำให้ปลอดโปร่งยิ่งขึ้น กว่าเดิม

เธอยังจะต้องเดินไปอีกไกล เธอจะต้องไม่หลงทิศทาง ไปกับการเผชิญหน้ากับความท้าทายเหล่านี้

“ตอนนี้ตัวผมเองก็ยังคงรอคอยว่าจะได้ร่วมงานกับคุณจิ ตาภานะครับ มิเช่นนั้นชีวิตที่อยู่ในวงการภาพยนตร์ของ ผมคงจะไม่สมบูรณ์” จิณณะกล่าวขึ้นที่เล่นที่จริง แต่ใน น้ำเสียงนั้นแสดงออกถึงการยอมรับในความสามารถของ เธอ

“ขอบคุณนะคะผู้กำกับจิณณะ ตัวดิฉันเองก็คาดหวังเช่น

กันค่ะ”
“ในใจของผมนั้น คุณเป็นนักแสดงหญิงที่ดีที่สุดใน เวงการบันเทิงนี้ ขอเชิญมอบรางวัลครับ” ผู้กำกับจิณณะ มองตำแหน่งตรงนั้นให้กับจิดาภา เพื่อให้เธอได้มีโอกาส ในการแสดงตัวมากขึ้น

จิดาภาส่งยิ้ม แล้วหยิบซองสีทองขึ้นมา “ต่อไป ดิฉัน ขออนุญาตประกาศรางวัลนักแสดงนำหญิงยอดนิยมใน ค่ำคืนนี้”

จิดาภาเว้นวรรคไปสักพัก “เชิญทุกท่านดูบนหน้าจอค่ะ”

หน้าจอใหญ่สี่เหลี่ยมปรากฏคลิปภาพยนตร์ พร้อมกับ นักแสดงนำหญิงและผลงานชิ้นเอกของพวกเธอ

ชนิศาที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งของตัวเองนั้น เชิดหน้าขึ้นด้วย ความภูมิใจมองไปยังหน้าจอ แล้วรอประกาศชื่อตัว เองขึ้นไปรับรางวัล เธอคิดคำพูดที่จะทำให้จิดาภารู้สึก อับอายเอาไว้ก่อนหน้านี้อยู่แล้ว เพียงแต่รอที่จะเห็นชื่อ เธอปรากฏบนหน้าจอ หน้าจอนั้นก็ได้หยุดฉายทุกอย่าง

ลง
จากเดิมที่จะมีนักแสดงหญิงทั้งหมดห้าคน กลายเป็น

เหลือเพียงแค่สี่คน

ชื่อของชนิศานั้นได้ถูกลบออกไปแล้ว