ตอนที่ 137 ไม่มีใครจริงใจทั้งนั้น

ตอนที่ 137 ไม่มีใครจริงใจทั้งนั้น

ที่มุมปากของภารดีมีรอยยิ้มอ่อนๆตลอด จากนั้นจากไปพร้อมกับผู้ช่วย

ผู้ช่วยทําปากจู๋แล้วพูดว่า “เธอคือตัว อะไรน่ะ อยู่ด้านหลังใช้แผนการชั่วๆไล่ฟั จงกลไป ทําให้เธอนั้นไม่มีผู้จัดการ ตอน นี้เจอกันที่บริษัทแม้กระทั่งทักทายก็ยังไม่ ทัก!”

“คนที่ออกมาจากบริษัทเล็กๆอย่างร.j ใช้ ไม่ได้จริงๆ”

“พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว” ภารดีถอน หายใจ “เรื่องของพี่จงกลผ่านไปแล้ว ถ้า คําพูดพวกนี้แพร่ออกไปเท่ากับว่าหาภาระ ให้กับตัวเอง ส่วนเรื่องของจิดาภา……… เธอเงียบไปซักแป๊บแล้วนึกถึงหน้าที่เย็น ชาเมื่อกี้ “เป็นคนที่มีความหมายจริงๆ แต่ ไม่ต้องไปสน ต่อไปค่อยรอดู

งั้นก็ดีค่ะ”ผู้ช่วยไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่ใน ใจนั้นก็แอบจําแค้นครั้งนี้ของจิดาภาไว้

ตอนนั้นตอนที่จงกลยังอยู่ ภารดีก็คือ ดาราที่ใหญ่ที่สุดในบริษัท สิ่งที่เธอได้ รับนั่นก็ดีกว่าคนอื่น แถมยังร้องเรียกให้ บริษัทตั้งกลุ่มเพื่อตัวเอง

เธอมีความดัง มีผลงาน แถมยังเด็ก มี โอกาสเยอะ ญาณินีอยากจะให้เธอได้ดี ที่สุด แล้วเธอก็คือคู่แข่งที่มีคุณภาพมาก ที่สุดของจิดาภาที่โอเล

มองดูการดีที่เดินออกไป ภพธรเปิดประตู ห้องประชุม มองดูภารดีที่เดินออกไป ภพธรเปิดประตู ห้องประชุม

“เธอเป็นนักแสดงที่มีความสามารถที่สุด ที่โอเล เธอเพิ่งเซ็นสัญญากับบริษัท เย็น ชากับเธอขนาดนี้อาจจะสร้างปัญหาที่ไม่ จําเป็นขึ้นมาได้”

ไม่ว่าจิดาภาจะเย็นชาขนาดไหน เรื่อง ปกติธรรมดายังไงก็ผลักดันออกไปไม่ได้

นอกจากเธอนั้นมีฐานะและตำแหน่งที่สูง จนเธอไม่จําเป็นต้องไปประจวบคนอื่น

สิ่งนี้จิดาภาไม่สนใจ

“ฉันเย็นชาหรอ?” จิดาภาขมวดคิ้ว นี่ก็คือ วิธีที่เธอทํากับคนแปลกหน้า

ภพธรเห็นเธอพูดอย่างนี้ก็ส่ายหัว “เมื่อ ก่อนจงกลเป็นผู้จัดการของเธอ ฉันกลัวว่า เธอนั้นจะเอาเรื่องนี้มาคิดและแค้นเธอ”

พร้อมกับ จิดาภาเซ็นสัญญากับโอเลอ ย่างอลังการ จะมากหรือน้อยเพียงใดก็ เป็นการหักหน้าภารดี เรื่องแย่งชิงกันใน บริษัทก็มีไม่น้อย

ถึงแม้จิดาภาไม่มีเจตนาร้ายแต่นิสัยของ เธอนั้นเป็นอย่างนี้ คอมเม้นชาวของเธอ นั้นทําให้คนอื่นอยู่ห่างไกลจากเธอพัน เมตรและนี่ก็คือปัญหาที่ภพธรเป็นห่วง มากที่สุด

“ถึงฉันจะพูดดีกับเธอ เธอก็จะสามารถ ให้ฉันอยู่ที่บริษัทและแย่งสิ่งที่ดีมางั้น หรอ?”จิดาภากระพริบตา คําพูดของเธอ นั้น มีความรู้สึกที่ว่าไม่รู้จะทำยังไง

ในตอนที่พวกเขากำลังคุยเรื่องนี้ญาณินี หาคมสรเดินเข้ามา

ตอนที่เห็นดมสร สีหน้าของจิดาภาไม่มี การเปลี่ยนแปลง แต่ในใจของเธอรู้สึก อย่างไรก็ไม่รู้ ไม่พอใจแต่เธอก็ชินกับ เหตุการณ์แบบนี้ ไม่ได้สนใจอะไรมาก

สายตาของภพธรนั้นก็แสดงท่าทีไม่ค่อย จะพอใจออกมานิดนึง

“เริ่มประชุมกันเถอะ”

“ตอนนี้ตำแหน่งผู้อำนวยการก็ยังว่างอยู่ ฉันตัดสินใจให้พวกเธอรับผิดชอบคนละ เขตพื้นที่ หลังจากที่ผ่านสิ้นปีไปฉันจะดู ผลงานของพวกเธอแล้วค่อยตัดสินใจ ดัง นั้นโอกาสนั้นอยู่ในกำมือพวกเธอ”

เธอพูดแบบนี้ก็ถือว่ากำลังแก้ปัญหาเรื่อง

ที่คนอื่นว่าร้ายภพธร อีกด้านหนึ่ง เธอนั้นก็อาจจะอยากใช้ตัว คมสรจริงๆ

ต่อไปเรื่องที่พูดถึงก็คือเรื่องที่จิดาภาจะ ทํางานและพูดถึงเรื่องที่จิดาภามีความรัก เมื่อก่อนคมสรก็เคยทำให้เรื่องของจิดาภา พัง ตอนนี้ญาณี นั้นขึ้นอีก ไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบ

“ต่อไปก็คือคนบ้านเดียวกันแล้ว มีอะไรก็ พูดกันตรงๆ อย่าไปทำเรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้า ฉันรู้เรื่องจะไม่จบง่ายๆ

“คมสรถึงแม้ภพธรจะเป็นผู้จัดการของ จิดาภา แต่ถ้ามีปัญหาขึ้นมา ฉันก็จะถาม หาความรับผิดชอบของนายด้วย ต่อไป บริษัทต้องพึ่งพาพวกนายสองคน”

คำพูดนี้ไม่ได้เรียงไปด้านใดด้านหนึ่ง เพราะเขาต่างมีที่รับผิดชอบของตัวเอง แต่นั่นก็ยังเกี่ยวเนื่องกันอยู่

จิดาภาตาตก ญาณินีเป็นนักธุรกิจที่ยอด เยี่ยมจริงๆ

คมสรนั้นก็ไม่เบาพยักหน้าแล้วพูดว่า “วางใจได้ครับท่านประธาน ผมจะทำตาม ที่คุณพูด

ภพธรไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อ “ท่าน ประธานครับ พวกเราต้องออกไปแล้วครับ ตอนเย็นต้องเข้ากองถ่ายครับ

“โอเค จิดาภาขอให้โชคดีนะ”ญาณินี ยิ้มแล้วพูด

จิดาภาพยักหน้าเบาๆลุกขึ้นพร้อมภพธร แล้วเดินจากไป ที่ห้องประชุมตัวที่แข็งทื่อของคมสรก็ ปล่อยตัวอ่อนลง ญาณินีเห็นแบบนี้หัวเราะ แล้วพูดว่า “ฉันรู้ว่าพวกนายไม่ถูกกัน แต่ บนโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่ข้ามไปไม่ได้ เรื่อง แบบนั้นก็ปล่อยวางเถอะ”

“ผมไม่มีอะไรที่ปล่อยวางไม่ได้ครับ แต่ แค่รู้สึกว่าจิดาภานั้น……..ไม่ได้ง่ายอย่างนี้ โดยเฉพาะอำนาจเบื้องหลังเธอ”

คมสรลองถามญาณินี จะลองดูว่าเธอรู้ หรือไม่ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังจิดาภา น คือใคร

“เบื้องหลังของเธอ?” ญาณินียักไหล่

“เบื้องหลังของเธอ นอกจากตระกูลของ เธอแล้วจะมีคนอะไรอีก ถึงแม้เธอนั้นจะมี อำนาจในวงการค้าขาย แต่ยังไงก็ยังไม่ มาถึงที่วงการบันเทิงหรอก อีกอย่างความ สัมพันธ์ของจิดาภาพวกเขาก็ไม่ค่อยดีนัก “ถึงแม้พวกเขาจะยอมแก้ปัญหาให้กับจิ ดาภา ก็แค่เพื่อหน้าตาเท่านั้นแหละ”

“แต่ว่า เรื่องที่นักแสดงหญิงมีความรักนั้น เป็นเรื่องห้าม จิดาภาเป็นอย่างนี้ไม่เหมาะ สมนะครับ” คมสรลุกขึ้นมา “ผมรู้สึกว่ายัง ไงคุณก็ยังเข้าข้างจิดาภาและ ภพธร”

“ฉันหรอ?” ญาณินีวางแก้วที่อยู่ในมือลง บนโลกใบนี้ใครจะพูดก็ได้ เดี๋ยวเขาก็เลิก กัน อีกอย่างมีแฟนก็มีแฟนสิ ไม่ได้บ่งบอก ว่าอะไรนิ

เป็นอย่างนั้นจริงๆเธอคิดอีกอย่าง

แล้วคุณรู้ตัวตนของคนๆนั้นไหมครับ? คนในวงการหรอ?” คมสรถามต่อ

“ไม่รู้ แต่ฉันรู้สึกว่าไม่ใช่ตัวละครอะไรที่ เก่งๆหรอก ไม่อย่างนั้นจิตาภาคงไม่หลีก เลี่ยงที่จะพูดเรื่องนี้ ฉันอยากรู้คำตอบ มากกว่าเธอแล้วกำลังหาคนสืบอยู่

พอรู้ความคิดของญาณินี ความกลัวในใจ ของคมสรก็ลดลง

แค่เธอนั้นก็ไม่ได้เชื่อใจจิดาภาทั้งหมด

ที่จริงเธอนั้นไม่มีทางรู้ว่า เธอนั้นจะไม่มี ทางรู้ตัวตนของผู้ชายคนนั้นและจิดาภาก็ ไม่ใช่คนที่เธอสามารถใช้ไปทำอย่างอื่น ได้

อีกด้านนึง

จิดาภาให้ภพธรจอดกลางทาง เพื่อลง

จากรถ กล้องถ่ายออกห่างจากสถานที่ต้องการ ใช้ระยะเวลา 3 ชั่วโมง ความหมายของจิ ดาภาคอให้ภพธรและพี่นักขับรถไปก่อน เธอนั้นจะไปถึงสถานที่ตรงเวลา

ภพธรเห็นเธอร้องขอแบบนี้ก็เลยต้องตก ลงพี่นัฏนํากระเป๋าเดินทางของจิดาภาขึ้น ไปบนรถเข็น ภพธรยังลังเลอยู่ “ไปเถอะ เดี๋ยว จิดาภาก็ถึงเอง”

แน่ใจขนาดนั้นเลย?” ภพธรมองไปทาง เธอ รู้สึกว่าเธอนั้นซิวมาก ในใจเธอนั้นมี ความคิดที่กล้าหาญอันหนึ่ง “พวกเขาอยู่ ด้วยกันนานมากแล้ว?และเมื่อก่อนก็เป็น แบบนี้?”

ดูไม่ออกเลยว่าจิดาภานั้นจะรักแฟน ขนาดนี

ในวงการบันเทิงจะมีความรักจริงได้ไง ภพธรแค่รู้สึกว่าจิดาภาโดนคนอื่นหลอก ทั้งความรักและเงินทองจากนั้นเธอก็จะไม่ เหลืออะไรเลย

“อืม”พี่นัฎยังไม่อยากให้ภพธรรู้ก็เลยไม่ ได้พูดอะไรมาก จากนั้นก็ใส่หูฟังแล้วดู หนังตอ

ในเวลานี้จิดาภาได้ขึ้นรถของจิรภาสแล้ว เธอไปพิงที่ไหล่ของเขา “ที่จริงฉันมาคน เดียวได้ บริษัทของนายมีเรื่องมากมาย ฉันไม่อยากให้นายมายุ่งเรื่องของฉันมาก

“ ฉันก็มีเรื่องที่ต้องไปคุยในที่นั่น จะได้ไป พร้อมกับเธอ” ในใจของจิรภาสนั้นมีแพลน

ไว้แล้ว