ตอนที่ 131 บนโลกใบนี้ไม่มียาที่จะ แก้ไขอะไรได้

ตอนที่ 131 บนโลกใบนี้ไม่มียาที่จะ แก้ไขอะไรได้

จองกลรู้สึกเหมือนมีมือมาบีบที่คอของ เธอ ทําให้เธอไม่สามารถหายใจได้

สิ่งที่เธอนั้นเอาไป ญาณินี กลับเป็นสิ่ง ที่ทําให้เธอไม่มีทางเลือก ญาณินีประกาศ เรื่องนี้ต่อหน้าผู้คนมากมาย ก็หมายความ ว่าไม่อยากให้เธอมีทางอื่นแล้ว

เตะเธอออกจากโอเล!

เธอแค่อยากให้ญาณินีปล่อยภพธร แต่ ไม่คิดว่าสุดท้ายคนที่จะเจอแบบนี้คือตัว เอง ญาณินีโหดร้ายจริงๆ เหมือนเป็นมีดที่

แทงเข้าไปในใจของเธอ แต่….

ซองจดหมายลาออกนั่น เธอยื่นพร้อมกับ คมสร ทําไมพูดถึงแค่เธอคนเดียว?แล้ว เก็บคมสรไว้

“จองกล เธอก็ขึ้นมาพูดอะไรหน่อย” ญาณินียิ้มแล้วพูด

จงกลรู้สึกโมโหมาก แต่มีกล้องส่องมา ทางเธอเยอะขนาดนี้ เธอไม่มีทางปฏิเสธ อย่างงั้นก็แปลว่าเธอประกาศเป็นศัตรูกับ ญาณินี ไม่มีผลดีต่อเธอเลย

ทุกอย่างไม่ได้ถึงขั้นสุดท้ายเธอไม่ สามารถที่จะยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้ได้

“ขอบคุณประธานญาณินีค่ะ”

จงกลเริ่มนํ้าตาคลอ เหมือนเธอนั้นจะไม่ อยากไปจากที่นี่มากๆ “เริ่มตั้งแต่ที่ฉันเข้า วงการนี้ก็ทํางานที่โอเล วันนี้ฉันตัดสิน ใจจะไป แค่อยากจะไปทําความฝันของ ตนให้สําเร็จ ขอบคุณที่ท่านประธานให้ โอกาสกับฉัน และฉันก็หวังว่าต่อไปโอเล จะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ”

“คุณจงกลคะ ไม่ทราบว่าคุณเริ่มมีความ คิดที่จะไปจากโอเลตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?”

“คุณหาที่ทำงานใหม่ได้แล้วหรอคะ?”

“การลาออกนี้หมายถึงแค่คุณหรือว่า หมายถึงนักแสดงที่อยู่ภายใต้การดูแล ของคุณด้วยคะ!”

ผู้จัดการออกจากบริษัทพร้อมกับนัก แสดงก็ออกนั้นเป็นเรื่องธรรมดา โอเลที่มี การต้อนรับภพธรและจิดาภาก็ดูดีกว่าเดิม อยู่แล้ว แต่ถ้าจงกลไปก็อาจจะกระทบต่อ โอเล

ในกรณีแบบนี้ จงกลไม่สามารถพูดอะไร

ได้!

พูดไป ก็หมายความว่าเธอหาทางตายให้ กับตัวเอง

“คําถามมากเกินไปค่ะ ฉันไม่สามารถ ให้คําตอบทีละคนได้ ขอโทษด้วยนะคะ” จงกลให้คำตอบนี้ไป จากนั้นก็รีบลงจาก เวที

แผนที่เธอวางไว้อย่างดีนั้นพังไปหมด ญาณินีไม่ถูกกระทบอะไรเลยแถมยังเซ็น สัญญากับจิดาภา

เธอนั้นโง่เกินไปแล้วจริงๆ

จิดาภามองดูจงกลเดินจากไป บนใบหน้า เธอไม่มีความรู้สึกใดๆ แต่เธอนั้นเข้าใจว่า ตอนนี้จงกลต้องเจ็บปวดแน่ๆ

ไม่นานงานก็จะเสร็จแล้ว

หลังจากที่นักข่าวจากไป จิดาภาก็พูด คุยกับญาณินีไม่กี่คำ จากนั้นเธอก็จากไป พร้อมกับภพธร

คาดไม่ถึงว่าจงกลจะรอเธออยู่ที่ลาน

จอดรถ

“จิดาภา เดี๋ยวก่อน!

จิดาภาหยุดเดิน ประตูรถยังไม่ได้เปิด เธอมองไปทางดวงตาของจงกลที่ร้องไห้ จนแดง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโมโหหรือว่าอาย

กันแน่

“เธอเป็นคนทําใชไหม?” “ฉันไม่เข้าใจว่าเธอพูดอะไรอยู่” จิดา ภาขมวดคิ้ว เธอเข้าใจว่าตอนนี้อารมณ์ ของ จงกลนั้นต้องแย่มาก แต่เธอไม่มี เวลาว่างที่จะมาทะเลาะกับจงกล

อีกอย่างจงกลก็ถูกไล่ออกจากโอเลแล้ว

อารมณ์ของจงกลนั้นใกล้จะระเบิดแล้ว เธอยังยิ้มอย่างไม่ตายใจ “ฉันไม่อยากให้ ภพธรกลับมาที่โอเลก็เลยใช้ใบลาออก ญาณินี แต่เธอนั้นกลับทำแบบนี้กับฉัน”

“แถมยังเซ็นสัญญากับเธอ!เธอต้องเป็น คนที่อยู่เบื้องหลังแน่ๆ ทำให้ญาณินีปล่อย ดัวฉันไป

จิดาภาหน้านิ่งเฉยและถามเธออย่างเย็น ชาว่า “เธอคิดว่าฉันมีอำนาจที่จะสั่งญาณิ นีหรอ? เป็นเธอต่างหากที่ไม่รักษาโอกาส

ถึงจะเดินมาถึงขั้นนี้ได้ “ฉันเปล่านะ!” จงกลตะโกนขึ้นมา

“ญาณี เป็นประธานของโอเล เพราะมี ความฉลาดในการทำงานของ โอเลถึง ได้แข็งแกร่งทีละขั้นๆ แต่เธอนั้นเป็นแค่ พนักงานของเขา กลับมองที่ตัวเองสูง เกินไป ถ้าเธอไม่ไปหาเรื่องจะถูกบังคับ ออกจากโอเลได้ยังไง ผิดก็ผิดที่เธอ ดูถูก ญาณินีเกินไป”

“โอเล ไม่เคยขาดคนอย่างเธอ”

พอได้ยินอย่างนี้ จงกลก็กลัวขึ้นมาทันที

ใจของเธอวุ่นวายไปหมด เธอจ้องไปยัง จิดาภาด้วยสายตาที่โกรธ จากนั้นหันหลัง วิ่งกลับไปที่โอเล

ภพธรที่อยู่ข้างๆถอนหายใจ เขาเป็นคน มองดูจากลจากพนักงานฝึกงานไกลมา จนถึงปัจจุบัน แต่เขาคาดไม่ถึงว่าเธอนั้น จะโหดร้ายได้ขนาดนี้

“เธอกลับไปหาท่านประธานก็ไม่มี ประโยชน์แล้ว”ภพธรสายหัว ญาณินี้ไม่ใช่ คนที่จะให้โอกาสคนอื่นครั้งที่สอง

จิดาภาไม่มีความชอบที่จะไปยุ่งเรื่อง ของคนอื่น เปิดประตูแล้วขึ้นรถ “ไปเถอะ ฉันรีบ”

“รีบกลับไปเจอหน้ากับแฟนเธอ หรอ?”ภพธรพึ่งพูดจบ ก็รับรู้ถึงสายตาอัน เย็นชาของจิดาภา “ฉันแค่รู้สึกว่าญาณิ น๊ตกลงค่าลาออกของจงกล แต่กลับไม่ ได้ทําอะไรกับคมสร ดังนั้นพวกเราไม่ สามารถที่จะวางใจได้

“เธอไม่ทําอะไรคมสรเพื่อที่จะรั้งนายไว้

ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน” “เธอ…….. งแม้จะเป็นเพราะรั้งฉันไว้ก็ จริง แต่คืนเธอนั้นเป็นนักแสดงภายใต้มือ ของฉัน จะไม่เกี่ยวกับเธอได้ไง?”

ภพธรมองไปทางหน้าของจิดาภาที่ เหมือนเดิม สงสัยมากว่าทำไมเธอไม่มี ปฏิกิริยาอะไรเลย เขานั้นไม่รู้ว่าทั้งหมด นั้น เคยมีจิรภาสคอยดูแลให้ ส่วนจิดาภา นั้นเชื่อสายตาของจิรภาสมาก

“ฉันคือนักแสดงที่เซ็นสัญญากับโอเล ถ้า ฉันไปได้ดีบริษัทก็จะได้เงินเยอะ ญาณิ ไม่ใช่คนที่ตาแคบขนาดนั้น”

“ฉันคิดว่าสุดท้ายแล้วจงกลก็จะไป ก่อตั้งเอง ถึงไม่ยากมากแต่ถ้าเธอได้ ตัวของsherryไป เรื่องมันจะไม่ค่อย ดี” ภพธรพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ปล่อย ให้sherryผู้เป็นระเบิดอันตรายอยู่เคียง ข้าง ทําให้เล็กไม่สบายใจตลอด “พวกเขาอาจอยู่ด้วยกันไม่ได้”จิดาภา เงียบมาก เรื่องนี้ไม่มีผลกระทบต่อเธอเลย

เริ่มตั้งแต่เรื่องชนิศาจนถึงเรื่องsherry พวกเขา นอิจฉาจิดาภา ใส่ร้ายเธอแต่ สุดท้ายก็กลับไปหาตัวเขาเอง แถมยัง ทําให้จิดาภาก้าวมาถึงชีวิตในตอนนี้ แต่ เป็นนักแสดงของโอเล

ดังนั้นเธอไม่กลัวเลยแม้แต่น้อยศัตรูเก่ง เธอก็ต้องเก่งกว่า!

“……เธอนี่เกินความคาดคิดฉันเหลือ เกิน” ภพธรไม่ได้พูดอะไรต่อสตาร์ทรถ

หลังจากที่ส่งจิดาภาไปถึงประตูเขาพูด ว่า “หลังจากนี้สองวัน จะเข้ากองถ่าย เธอ เดรียมตัวไว้ด้วย” การถ่ายครั้งนี้จะตัดสินหนังหรือละครที่ จิดาภาจะได้ในท้ายปีความสำคัญนั้นไม่ ต้องพูดก็รู้ จิดาภาพยักหน้า “ฉันรู้แล้ว”

สองวัน เธอสามารถพักผ่อนกับจิรภาสได้ แล้ว

ชีวิตของเธอนอกจากทำงาน ก็คือเขา และมีแค่ตอนที่นึกถึงหน้าของจิรภาส บน ใบหน้าของจิดาภาถึงจะมีความอ่อนโยน และความอ่อนหวาน

ภพธรนั้นสงสัยจริงๆว่า ตกลงเป็นผู้ชาย แบบไหนที่ทำให้จิดาภาชอบได้ขนาดนี้ และจิดาภาก็ซ่อนผู้ชายคนนั้นไว้ตลอด เป็นไปได้ไหม………..

แต่ว่าไม่นานเขาก็จะได้เจอหน้าของ

ผู้ชายคนนั้นแล้ว ญาณินี เพิ่งกลับจากจัดการเรื่องธุระเมื่อ กี้ พอกลับถึงห้องทำงาน ก็เห็นจงกล

ตาของเธอแดงไปหมด “ท่านประธานคะ ให้โอกาสฉันอีกรอบเถอะค่ะ ฉันคิดผิดไป แล้วฉันผิดไปแล้วจริงๆ!

ญาณินีถอยหลังครึ่งก้าว รักษาระยะห่าง กับเธอ

“เธอเป็นคนเขียนจดหมายลาออกเอง ฉันก็แค่ทําตามที่เธอขอ” ปฏิกิริยาของ ญาณินีนั้นดูเด็ดขาดมาก

คำพูดที่เธอพูดไปไม่มีทางกลับคำ

จงกลกระชากเธอเหมือนคนบ้า “ฉันแค่ อิจฉาภพธร ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็น แบบนี้ โอเลคือชีวิตของฉันทั้งหมด ฉันจะ ไปได้ยังไง?”