ตอนที่ 68 ความอ่อนโยนที่เขาให้

ตอนที่ 68 ความอ่อนโยนที่เขาให้

“ฉันก็ว่าละ นักแสดงหญิงสักกัดเราก็เยอะ ประธานกลับ ไม่สนเลย ที่แท้ก็มีแฟนแล้วนี่เอง ! ”

“ถึงไม่เห็นหน้าเต็มๆ แต่มั่นใจได้เลยว่าสวยแน่ !”

จิดาภาแค่เผยด้านหลังออกมา ก็เป็นกระแสข่าวดังแล้ว

ดินเนอร์ตามที่จิดาภาเสนอ คือจิรภาสลงทุนทำอาหาร ให้เธอ ซึ่งเธอกินอย่างเอร็ดอร่อย พร่ำบอกอร่อยเป็นระ ยะๆ ทำให้ผู้ชายที่นั่งทานอาหารตรงหน้าเธอยิ่งยิ้มกว้าง ขึ้น

“ช้าๆหน่อย เดี๋ยวติดคอหรอก” เขาเดิมซุปให้เธอ สายตาอ่อนโยน”งานประกาศรางวัลนักแสดงหญิงยอด นิยมใกล้จะเริ่มแล้ว คู่ที่จะเดินพรมแดงด้วยกันหาได้หรือ ยัง? ”

ฐานะของบริษัทเค.เอฟในวงการนี้ ไม่ว่าข่าวเล็กน้อยแค่ไหนก็ไม่อาจรอดพ้นการควบคุมของจิรภาสไป ได้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาเองก็สนใจเรื่องของจิดาภาเป็น

พิเศษอยู่แล้วด้วย

นี่เป็นการปรากฏตัวหน้าสาธารณชนครั้งแรกหลังการก ลับสู่วงการของจิดาภา ดังนั้นต้องทำให้ดี

“ยังไม่มีเลย ข่าวที่พี่น้ฏได้มาคือ ต้นสังกัดไม่อยากให้ ฉันไป จดหมายเชิญจากกองประกวดไม่ถึงมือฉันด้วย ซ้ำ” จิดาภาพูดอย่างราบเรียบ

จิรภาสคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนกุมมือจิดาภา เขารู้ดีว่า เทศกาลภาพยนตร์ครั้งนี้มีความหมายอะไรกับจิดาภา

“วางใจเถอะ ไว้เป็นหน้าที่ผมเอง” เขาเม้มปากแล้วพูด ออกมาแค่นี้ แต่จิดาภากลับใจเย็นตาม”

“โอเค”

โลกนี้เธอสามารถเชื่อใจเขาได้อย่างไม่มีเงื่อนไข วางใจที่จะยกตัวเองให้เขา
ในเมื่อจิรภาสจะจัดการให้ จิดาภาก็จะทำตามที่เขาบอก ไม่ถามชเยศเลยสักคำ ในสายตาพวกเขา จิดาภาไม่รู้ว่า เธอได้รับเชิญจากกองประกวดเหมือนกัน

“จิดาภา เธอคิดจะพักผ่อนถึงเมื่อไหร่? ต้นสังกัดเลือก ละครให้เธอหลายเรื่องอยู่..” วันต่อมาชเยศก็เรียกเธอ เข้าห้องประชุมตั้งแต่ไก่โห่

“ไม่ต้องให้ต้นสังกัดเหนื่อยหรอก ฉันเลือกได้แล้ว” จิดา ภาคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุด พวกเขากำลังสนใจอยู่กับ ชนิศา ไม่มีเวลามายุ่งเรื่องเธอ

“เลือกแล้ว? เรื่องไหนบ้างล่ะ?” ชเยศเกิดสงสัยขึ้นมา เขาไม่คิดว่าจิดาภาจะคุมได้ง่ายเหมือนเมื่อก่อนหรอก

“เรื่อง(butterfly)ของผู้กำกับจิณณะ” จิดาภาหยิบ

สัญญาออกมาเลย

ชเยศหยิบบทขึ้นมาเปิดดู เขาอยากหัวเราะออกมา “เธอ ตอนนี้คงหิวมาก ไม่เลือกละครที่เด่นๆ กลับเลือกเรื่องนี้ เนี่ยนะ?”
“ไม่ได้หรอ?” จิดาภาถามกลับ “เรื่องนี้ค่าตอบแทนน้อย หน่อย แต่ฉันอยากทำ”

ชเยศฟังแล้วก็เปิดสัญญาดูหน้าสุดท้ายก่อนตอบรับ “ได้ สังกัดเราเคารพการตัดสินใจของนักแสดง ขอแค่ เธอได้เซ็นสัญญากับพวกเขาระหว่างที่ยังไม่มีผู้จัดการ ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะคัดค้าน ที่ประชุมระดับสูงเองก็ด้วย”

ในสายตาเขา วิธีนี้ของจิดาภาเท่ากับฆ่าตัวตายชัดๆ เลือกหนังแบบนี้จะมีอนาคตได้ยังไง? อย่าว่าแต่กลับเข้า วงการ อาจจะทำให้สังกัดต้องเสียเงินด้วยซ้ำ

หล่อนกำลังจะทำลายความนิยมที่อุตส่าห์สร้างมา เป็น เรื่องดีสำหรับพวกเขา

“ขอแค่เธอตัดสินใจแล้ว ถ้าเธอเซ็นสัญญาปุบก็จะกลับ ตัวไม่ได้แล้ว เกิดอะไรขึ้นมา บริษัทไม่ปกป้องเธอหรอก นะ” ชเยศแกล้งเตือนอย่างหวังดี

“ฉันคิดดีแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก” สิ่งที่เธอควรพูดก็พูด หมดแล้ว ไม่อยากคุยกับเขาอีก เลยลุกขึ้นเตรียมเดินออก

“จิดาภา ตอนนี้เธอกลับตัวยังทันนะ อย่าทำเรื่องอะไร ให้มันเกินไปนัก ฉันจะขอให้พี่ที่ปินาออมมือให้เธอ”

จิดาภาแอบมองบน เธอชะงักฝีเท้าหันมามองหน้าชเยศ “ฉันไม่ต้องการความสงสารจากคุณ ฉันกลับรู้สึกว่าคุณ ในตอนนี้น่าสงสารกว่าฉัน”

“จิดาภา อย่ามาทำปากดี ฉันบอกเธอเรื่องพวกนี้เพราะ เห็นแก่สายสัมพันธ์ในอดีต เธอท้าทายพี่สาวฉันครั้งแล้ว ครั้งเล่า ท้าทายสังกัดไม่ให้ผลดีอะไรกับเธอ ขอแค่เธอ ยอมรับผิด ฉันรับปากจะไม่ถือสา และยังให้โอกาสเธอ คืนกลับวงการ” ชเยศพูดเร็วขึ้นเรื่อยๆ

จิดาภารู้สึกว่าเขาน่าขำมาก

เธออยากถามเขามากว่า ตอนพวกเขาเล่นตุกติกลับ หลังเธอ เคยคิดว่าจะเก็บกวาดยังไงไหมถ้าเรื่องมันแดง ออกมา?
เธอรู้สึกอยากอาเจียนใส่ความน่ารังเกียจของพวกเขา

มากเลย

“คนที่ก่อเรื่อง มีแค่ฉันคนเดียว?” สายตาจิดาภาเลื่อน จากหน้าเขา ก่อนหมุนตัวเปิดประตูออกไป

แผ่นหลังของเธอแฝงความเด็ดเดี่ยวไว้ไม่เพียงแต่ ทำให้ชเยศกังวลใจ เธอเหมือนจะรู้ว่าพวกเขาแอบเก็บ จดหมายเชิญเอาไว้

พอจิดาภาออกไป ก็เจอชนิศาที่ทางเดินพอดี

ชนิศาหยิบแว่นดำออกขวางทางจิดาภาไว้ “พึ่งออกมา จากห้องออฟฟิศชเยศหรอ? มาหาเขาแต่เช้า เธอนี่ขยัน จริงนะ”

“ไม่เกี่ยวกับเธอ”

จิดาภาตอบกลับแค่สี่คำ กะเดินเลี่ยงชนิศาไป

“เธอรีบร้อนจะไปขนาดนี้ ไปทำงาน? ไม่ถูกนี่นา เธอไม่ ได้รับจดหมายเชิญจากกองประกวด ไม่มีผู้จัดการคอยนัดงานให้ เธอตอนนี้น่าจะว่างงานนะ”

คำพูดแต่ละคำของเธอเหมือนมีเข็มแฝงอยู่ ผลักจิดาภา ออกอย่างได้ใจ “ฉันเตือนเธอทำดีกับฉันหน่อย บางที่ฉัน อาจช่วยพูดให้เธอต่อหน้าชเยศบ้าง”

คางคกขึ้นวออย่างชนิศาไม่มีผลกระทบอะไรกับจิดา ภา พอหล่อนพูดจบ จิดาภายิ้มมุมปากอย่างเย็นชา “นัก แสดงหญิงยอดนิยมที่ใช้เรือนร่างแลกมา ภูมิใจหรอ?”

ชนิศาอึ้งไป

“ฉันได้รับจดหมายเชิญไหม มีละครถ่ายไหม เป็นเรื่อง ของฉัน เธอดูแลเรื่องตัวเองเถอะ วงการนี้มันเก็บความ ลับไม่อยู่หรอก”

จิดาภาผลักชนิศาออกเบาๆ มองเห็นแววตาหวาดหวั่น ของหล่อน ก่อนเดินออกจากบริษัทs.j

ชนิศาโดนคำพูดนี้ทำให้โกรธจนตัวสั่น หล่อนกังวลว่าจิ ดาภารู้อะไรมา เริ่มหวั่นวิตก
พอจิดาภาเข้าที่จอดรถ ก็มีรถหรูจับมาจอดหน้าเธอ คน ขับคือจิรภาสนะเอง !

“คุณมาได้ไงนะ?” จิดาภาทั้งดีใจทั้งประหลาดใจ

“ผมรู้สึกเหมือนมีคนคิดถึง ก็เลย…” เขาตบพวงมาลัย เบาๆ “วันนี้ผมทำหน้าที่คนขับรถให้นะ”

จิดาภา บ่น “ฉันไม่มีเงินซื้อรถแพงขนาดนี้หรอก”

“ของผมก็เหมือนของคุณแหละ”

จิรภาสยิ้มมองเธอ ก่อนหันไปเหยียบเกียร์เตรียมขับรถ

จิดาภาชอบใบหน้าด้านข้างของเขาเวลาขับรถเสมอ พอรถออกจากที่จอดรถ เธอถึงถาม “พวกเราจะไปไหน หรอ?”

“เข้าไปก็รู้แล้ว”

เขาเปิดประตูให้จิดาภาอย่างสุภาพบุรุษ กุมมือเธอเดินเข้าร้านเสื้อผ้าไฮโซ

“คุณจิรภาส เตรียมชุดไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ เชิญตามดิฉัน มาทางนี้” พอพนักงานเห็นจิรภาสจูงมือจิดาภาเข้ามา ก็ ไม่ได้มีสีหน้าประหลาดใจหรืออะไร เหมือนรู้จักจิรภาส อยู่ก่อนแล้ว และรู้ความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วย

“พวกเรามาที่นี่ด้วยกัน ไม่เป็นไรหรอ?” จิดาภากระซิบ ถามข้างหูเขา

“อืม” จิรภาสตอบเสียงต่ำ “ร้านนี้มีหุ้นของบริ ษัทเค.เอฟ”

จิดาภาพยักหน้าเข้าใจ เธอรู้ว่าจิรภาสทำอะไรมักคิด

รอบคอบเสมอ

พวกเขาตามพนักงานไปถึงหน้าห้องลองชุด ทุกห้องมี แค่สองชุด ชุดหนึ่งของผู้ชาย ชุดหนึ่งของผู้หญิง ทุกชุด

สวยงาม ดูไฮโซมาก

“ลองดูว่าชอบชุดไหนไหม?” จิรภาสตบไหล่จิดาภาเบาๆ ชุดพวกนี้เขาคัดสรรมาเอง แต่การตัดสินใจสุดท้าย

ยกให้คุณภรรยาเลย