ตอนที่ 129 รอคอยงานที่จะถึง

จิดาภากดกระจกลดลง งานจบแล้วฉันจะโทรหาได้ทันที

จิรภาสมองไปทางเธอด้วยความรัก “โอเคฉันรอเธอ”

ระวังพวกเขาไม่เคยมีคำพูดอะไรที่เกินเลยแค่สายตาก็รู้ว่าฝ่าย ตรงข้ามคิดอะไรอยู่

จิดาภามองดู หลังของจิรภาสที่เริ่มหายถึงจะเริ่มคิดเรื่อง ที่จะเปิด

งานนี้

ระยะเวลาห่างกับการเริ่มงาน 1 ชั่วโมง

จิดาภาทำตามคำพูดที่ญาณินีสั่ง ไปรออยู่ที่ห้องพักผ่อนลับ

ทุกอย่างเตรียมพร้อมแล้ว เดี๋ยวพูดเรื่องที่ 2 คนนั้นลาออกให้กับ ภพธร รู้สึกว่าไร้สาระและตลกมาก

พวกเขาทั้งสองพึ่งผ่านอารมณ์ร้อนและแผลในใจที่โหดร้ายในการ ใช้ชีวิตในวงการบันเทิงแต่ก็ไม่มีอะไรพัฒนาเลย โอเล ไปชายทั้ง สองไว้แต่ทั้งสองก็ไม่สำนึกในบุญคุณเลย

ชื่อเสียงและความโลภมากกลมกลืนเขาไปแล้ว “ยินดีต้อนรับกลับมา” พนักงานเก่าของโอเล เห็นภพธร แล้ว ก็ทักทายกับเขาด้วยความสนิทสนม “พวกเรารอนายมาตลอด เลย ! “ภพธร ยิ้มแล้วพยักหน้าเดินเข้าไปในลิฟต์พร้อมกับเขา

บังเอิญที่ จงกลพาธมน ตามหลังเข้ามา สถานการณ์มันดูอึดอัด

“รอคอยงานที่จะมาถึงจริงๆ! ครั้งนี้ผู้อำนวยการ ภพธร กลับมา หวังว่าคงไม่กลับไปอีกนะ ? ”

ก่อนหน้านี้ ภพธร คือผู้อำนวยการของ บริษัทโอเล ตอนนี้ที่นั่งนั้น ยังว่างอยู่พนักงานเก่าทุกคนก็ยังเรียกเขาแบบนั้น

ภพธร มองไปทาง จงกล ที่อยู่ตรงหน้า หลังของเธอนั้นดูหยิ่งยโส ในตาของ ภพธร มีอารมณ์แปลกๆผ่านเข้ามา “อิ่ม ไม่ไปแล้ว”

จงกล ได้ยินก็เหอะเบาๆ เธอเดินออกจากลิฟต์และรอ ภพธร ออก

มา

ภพธร ก็เดินตามมา

“ไม่ต้องเสียแรงแล้ว ตอนนั้นที่นางไปจากโอเล ในเวลานั้นโอเล ไม่ เหมือนตอนนี้ พวกเราต่างหากที่เดินตามประธานญาณินีมาทีละก้าว จนถึงวันนี้ นายคงไม่คิดว่าแค่หันหลังกลับก็สามารถกลับมาทำงาน ได้อย่างราบรื่น !

“ฉันไม่เคยคิดอย่างนั้นอย่าเอาความคิดของเธอมาใส่ที่ตัวฉัน” เขา

ตอบอย่างเยือกเย็น “ใช่หรอ? คอยรอดูเหอะ” จงกล ใช้หางตามองไปทางเขาจากนั้น

แล้วยิ้มแปลกๆ

ภพธร รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่มองไปทาง เธอ ด้วยสายตาเย็นชา “ฉันรอมา 5 ปีแล้ว ไม่แคร์เวลาสั้นๆนี้หรอก สิ่งที่ควรจะเป็นของฉัน ฉันไม่ยอมแน่นอน ”

“โอเล มีมาได้ถึงวันนี้ ไม่ได้พึ่งพาแค่พวกเธอสองคน เผลอๆไม่มี พวกเธอบริษัทอาจจะดีกว่านี้ ”

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ จงกล อาจจะเป็นห่วงเพราะคำพูดพวกนี้ แต่ ตอนเช้านี้เธอกลับได้ขู่ญาณินี้แล้วรู้ว่าอะไรหนักอะไรเบาเป็นไปไม่ ได้ที่ญาณินีจะไม่เข้าใจคนที่จะออกจากเกมนี้ มีแต่ ภพธร เท่านั้น!!

เพราะคิดอย่างนี้ ภพธร ก็ยิ่งจะมั่นใจในตัวเองมากขึ้น

เธอ เชิดหน้าชูตา “ฉันว่านะ คนที่เพ้อฝันนั้นก็คือเธอ !

“ไหนๆก็เลือกที่จะจากไปแล้วจะกลับมาทำไมอีก?

“โอเล นั้นเปลี่ยนไปหมดแล้ว แค่ท่านประธานมีเยื่อใยกับผู้หญิง แค่นิดเดียวถ้าฉันเป็นเธอก็จะถอยออกไปเร็วๆเพราะแบบนี้จะดีกับ ทุกคน”

จงกล พา ธมน จากไป ปล่อยให้ ภพธร ยืนอยู่ที่เดิม เขาดูหมิ่นและดูถูกในคำพูดของเธอ ภพธร ได้ยินอย่างชัดเจนบน ใบหน้าที่หล่อเหล่านั้นมีรอยยิ้มอ่อนๆแสดงอยู่ บน ใบหน้า

เวลา 5 ปี ทำให้พวกเธอยิ่งไม่รู้อะไรไปเลย”

เวลายิ่งอยู่ยิ่งเข้าใกล้ พี่พรมองไปทางเวลาตลอดเธอนั้นตื่นเต้นยิ่ง กว่าจิดาภา

“แล้วเวลาอีก 20 นาทีพี่พรนั่งก่อนเถอะ” จิดาภาพูดเบาๆ

“เธอว่า จงกล คิดอะไรอยู่ทำไมต้องใส่ร้าย? ทุกครั้งต้อง ขัดขวางและขวางทางพวกเรา นักแสดงของบริษัท โอเล มาขู่ ประธาน ! “ญาณินี พี่พรรู้สึกอัศจรรย์กับสิ่งนี้มาก

เพื่อความโลภและแย่งชิงตลอดคนแบบนี้ในวงการบันเทิงยังน้อย “ อยู่หรอ? ” จิดาภา พูดตอบออกมาอย่างช้าช้า

“ยิ่งปืนสูงเท่าไหร่ ตอนตกลงมาก็ยิ่งเจ็บเท่านั้น อยากดูสีหน้าของ เธอในตอนนั้นจริงๆ! ” พี่พร ถอดถุงมือตัวเองจากนั้นก็เทน้ำร้อนให้ จิดาภา “เธอเหมือนเจ้าหญิงขนาดนั้นคงต้องคิดว่าประธานถูกเธอขู่ แล้วแน่ๆเลยจะผ่านไปอีก 20 นาทีเธอก็จะตื่นจากความฝันแล้ว !

ถึงภาพของจงกลพอนึกถึงภาพที่ จงกล จะตกนรกเธอก็รู้สึกตื่น เต้นมาก

ทั้งหมดนั้น จงกล เป็นคนหาเรื่องเอง ญาณินี ไม่มีหนทางอื่นอีกแล้ว” นัยน์ตาของจิตาภาเต็มไปด้วย

ความเยือกเย็น

ตอนเย็น 15:00 งานเริ่มอย่างเป็นทางการ

มีข่าวแพร่ออกไปว่า ผู้จัดการยอดเยี่ยมของบริษัทโอเล กลับมา จากต่างประเทศ เรื่องความรักของเขากับนักแสดงของเขาก็ถูกนัก ข่าว ดออกมาอีกรอบ จากเดิม งานที่เป็นงาน ต้อนรับกลับมาด้วย การที่มีนักข่าวเต็มไปหมด

” รู้ว่าเพราะอะไรไหม ?

“ไม่ค่อยแน่ใจ ใจหนูสงสาร เหมือนจะมีอำนาจมากในต่างประเทศ นะ ตอนนั้นออกประเทศเพราะเรื่องความรักตอนนี้กลับมา โอเล ต้องเสียเงินมากมาย ฉันเลยถูกเรียกกลับมา! ”

แล้วเขาจะรับ นักแสดงคนไหน ? “

“จงกล และ คมสร นั้นก็มีความสามารถมากคงไม่ใช่นักแสดง ยาก ที่จะคาดเดา”

นักข่าวกำลังคุยซุบซิบกันอยู่

“จงกล ขวาง คมสร ไว้ที่ทางเข้า ญาณินีตัดสินใจที่จะไม่ใช้ตัว ภพธร แล้วทําไมจะเริ่มงานนี้อยู่? ” จะรู้สึกไม่สบายมาก

แต่คมสรนั้น กลับนิ่งมาก “เขา ไปออกไปแล้ว อยู่ดีๆก็ยกเลิกจะ ทำให้นักข่าวถ่ายมั่วมาจะใช้เรื่องอื่นปกปิดไปก่อน ”

เพราะเขาพูดแบบนี้ จงกล รู้สึกสบายใจขึ้น

“ ฉันจะดูเขาเสียทุกอย่างไปอีกรอบ !

คมสร ยิ้มแล้วหันหลังเดินไปทางญาณินีที่รออยู่ หลังจากนั้น คมสร เข้างานพร้อมกับ ญาณินี ส่วนจงกลนั้นทำงานเรื่อง

คนที่นั่งตรงกลางคือญาณินีด้านซ้ายคือคมสร ด้านขวานั้นคือ ตำแหน่งชั้นสูงของโอเล

ญาณินีมองไปทางนาฬิกายี้มไปทางหลังเวทีจากนั้นหยิบไมค์ขึ้น

มา

“ทุกคนคะรบกวนเงียบหน่อยตอนนี้งานต้อนรับของพวกเราเริ่มขึ้น

แล้ว”

“จับได้ต้องขอบคุณทุกคนที่มาต่อไปนี้เรื่องที่ฉันจะประกาศนั้น สําคัญมากสําหรับบริษัทเราและดีใจมากที่สามารถแบ่งปันกับทุก ท่าน”

“โอเลได้พัฒนามานานหลายปีแล้วมีความสามารถและคุณภาพ พอแล้ว บริษัทจะเริ่มทำงานในสิ้นเดือนนี้ใน เวลานี้กำลังอยู่ใน กระบวนการหาคนอยู่หวังว่าจะเป็นโฆษณาได้ในตอนนี้ถ้าใครสนใจ ก็สามารถเข้าร่วมโอเลได้เงินเดือนนั้นจะทำให้คนพอใจแน่นอน ”

พอได้ยินญาณินีพูดแบบนี้ เขาก็รู้สึกสบายใจขึ้น

ดูแล้วเธอคงไม่พูดถึงเรื่องของ ภพธร แล้วในหมู่คนมากมายเธอ เงยหน้าสบตากับ คมสร แผนของพวกเขาสําเร็จยาว!

แต่การกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาของญาณินี

ทุกคนคิดว่านี่จะเป็นหัวข้อของวันนี้ จงกลได้พูดออกมาอีกครั้ง

และได้พันกันเป็นครั้งสุดท้าย

“และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือวันนี้ฉันเชิญเพื่อนเก่ากลับมาแล้วเขาเคย เป็นผู้อำนวยการของบริษัทโอเล เริ่มตั้งแต่วันนี้เขาจะทำงานใน หน้าที่ผู้จัดการ เขาก็คือ ภพธร ขอให้ทุกคนปรบมือต้อนรับ “

ญาณินีลุกขึ้นและมองไปทางประตู

ทุกคนหันหลังไปพร้อมกันภพธรใส่ชุดสูทสีเทา ดูมีเสน่ห์ทั้งหมด งามขึ้นเวทีช้าๆยืนอยู่ข้างๆญาณินี

และในเวลานี้ จงกล และ คมสร งงไปหมดแล้ว

ญาณินีไม่ได้ถูกพวกเขาขู่ กระบวนการหาคนอยู่หวังว่าจะเป็นโฆษณาได้ในตอนนี้ถ้าใครสนใจ ก็สามารถเข้าร่วมโอเลได้เงินเดือนนั้นจะทำให้คนพอใจแน่นอน ”

พอได้ยินญาณินีพูดแบบนี้ เขาก็รู้สึกสบายใจขึ้น

ดูแล้วเธอคงไม่พูดถึงเรื่องของ ภพธร แล้วในหมู่คนมากมายเธอ เงยหน้าสบตากับ คมสร แผนของพวกเขาสําเร็จยาว!

แต่การกระทำของเธอนั้นอยู่ในสายตาของญาณินี

ทุกคนคิดว่านี่จะเป็นหัวข้อของวันนี้ จงกลได้พูดออกมาอีกครั้ง

และได้พันกันเป็นครั้งสุดท้าย

“และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือวันนี้ฉันเชิญเพื่อนเก่ากลับมาแล้วเขาเคย เป็นผู้อำนวยการของบริษัทโอเล เริ่มตั้งแต่วันนี้เขาจะทำงานใน หน้าที่ผู้จัดการ เขาก็คือ ภพธร ขอให้ทุกคนปรบมือต้อนรับ “

ญาณินีลุกขึ้นและมองไปทางประตู

ทุกคนหันหลังไปพร้อมกันภพธรใส่ชุดสูทสีเทา ดูมีเสน่ห์ทั้งหมด งามขึ้นเวทีช้าๆยืนอยู่ข้างๆญาณินี

และในเวลานี้ จงกล และ คมสร งงไปหมดแล้ว

ญาณินีไม่ได้ถูกพวกเขาขู่ แต่กลับใช้การกระทำนั้นตบหน้าเขาอย่างแรง

เป็นไปไม่ได้ !

หรือว่า ญาณินีจะไม่เป็นห่วงเลยว่าพวกเขาจะเอานักแสดงของ โอเล ญาณินีจะไม่เป็นห่วงเลยว่าพวกเขาจะเอานักแสดงของโอเล ไปหมด ?

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ