ตอนที่ 12 ชายหล่อหญิงสวย

หลินหยุ่น ไม่ได้ตั้งใจ ตนเองทำตนเองเจ็บ

“อุ้ย! ”

เธอขมวดคิ้ว ทนไม่ได้จึงร้องเบาๆ

ฉีเทียน โย่วหันไปมอง แล้วถามอย่างกังวลว่า ” เกิดอะไรขึ้น ? เมื่อกี้โดนน้ำร้อนเป็นแผลหรอ ? ”

หลินหยูนจู ขมวดคิ้ว พยักหน้าเบาๆ เธอไม่อยากหยิ่ง แต่ … มันเจ็บจริงๆ

ฉีเทียน โย่วได้ยินรีบลุกขึ้น นำแก้วไปทิ้งที่ถังขยะ แล้วพยุงเธอ ไป ไปหาหมอที่โรงพยาบาล ”

หลินหยื่นจู ตกใจ

แล้วรีบทำท่าปฏิเสธ ” ไม่ๆ ไม่ต้องแล้ว ฉันแค่ไปทายาก็พอ ไม่ต้องไปโรงพยาบาล 11

ตลอดมา หลินหน ก็มีนิสัยประหยัด ถ้าไม่ใช่โรคภัยไข้ เจ็บที่หนักๆ จะไม่ไปโรงพยาบาลแน่นอน เพราะเธอไม่สามารถ จ่ายค่ารักษาพยาบาลได้ แต่ที่ดีคือ ร่างกายของเธอและของหลิน เจอห้าว แข็งแรงมาก ไม่ค่อยมีอะไรเกิดขึ้น

‘จะทำแบบนี้ได้ยังไง “ฉีเทียน โย่วมองผิวที่ออกแดงของเธออย่างกังวล
” ไว้ใจได้ ผมมีคนรู้จักในใจ โรงพยาบาล ไม่เจ็บแน่ อีกอย่าง เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะผม ถ้าเธอไม่ให้ผมจัดการ ผมจะเสียใจ ตลอดชีวิตเลยนะ”

ในค่าพูดของฉีเทียนโย่ว หลินหน เลยเชื่อฟังเขา เข้าไปนั่ง รถของเขา

จนกระทั่งรถขับไปในถนนเส้นใหญ่ หลินหน ยังงงอยู่เลย นี้เธอขึ้นมาอย่างนี้เลยหรอ ? เธอก็ไม่ปฏิเสธ แล้วงง แล้วขึ้นรถอย่างกล้ามาก ความรู้สึกที่ผู้ชายคนนี้ให้เธอ มันดีมาก สุภาพบุรุษ อ่อนโยน มีมารยาท … เธอถึงได้เชื่อเขาแบบนี้

รถขับแบบความเร็วคงที่ในความใต้บังของเทียน โย่ว ไม่เร็ว จนทําให้คนอึดอัด และไม่ช้าจนทำให้คนใจร้อน

นิ้วมือที่ยาวและน่าดู จับที่ขับรถอย่างหล่อ แขนเสื้ออยู่ที่ข้อมือ ได้เห็นเส้นเลือดที่แข็งแรงของผู้ชาย เห็นชัดทุกเส้น มีเสน่ห์มากๆ

สายตาของหลินหยื่นจู ก็เคลื่อนที่ขึ้นไปเรื่อยๆ เห็นเสื้อเชิ้ตสี ฟ้า ให้ความรู้สึกสงบ เป็นธุรกิจ แต่ตอนที่เขาใส่ ก็ได้เห็นกล้าม เนื้อบนอก

ทำให้คนรู้สึกว่าเซ็กซี่แบบโหดๆ

ด้านข้างใบหน้าของชายเหมือนงานแกะสลักของศิลปินสายตาของเขามองอยู่ในถนน ตั้งใจและมีสติ ผู้ชายแบบนี้ ตอน ที่เขาตั้งใจ ดูแล้วมีเสน่ห์มาก

แล้วสายตาของเธอก็ได้สัมผัสกับเขา

หลินหน ตกใจ หน้าแดงหมด เธอรีบหันไปมองที่อื่น ใจเต้น เร็วๆ

พระเจ้า !

เรากำลังทำอะไรอยู่? เธอได้มองผู้ชายไปตั้งนาน แต่ตอนที่หลินหยื่นจู ก้มหน้าลง ในสายตาของเทียน โย่ว เขา

ยิ้มแล้วรู้สึกว่าตอนที่เธออายน่ารักสุดๆ ไม่รู้ว่าผ่านไปเวลาเท่าไร รถออฟโรดที่สุดเท่ได้จอดไว้หน้า ประตูโรงพยาบาล

พยาบาลอึ้งในความหล่อของเทียน โย่ว แต่ก็มีความทุ่มเท กับงานที่จะทายาให้หลินหยุ่น แต่แผลไม่หนักเท่าไร แค่ทายา

พอ

ตอนที่ชำระเงิน หลินหยื่น ห้ามฉีเทียน โย่ว

‘ฉันจ่ายเอง จ่ายเองได้ ”

เธอเกรงใจขนาดนี้แล้ว จะให้เขาช่วยจ่าได้ยังไง ฉีเทียนโย่วไม่ได้พูดอะไร แค่มองเธออย่างรอบคอบ
หลินหน แต่งตัวในชุดกระโปรงฤดูร้อน ไม่มีกระเป๋าเสื้อ อะไรเลย กระเป๋าเงินก็อยู่ในโรงแรม เธอจะเอาเงินมาจากไหน ?

หลินหยื่นจู ก็รู้สึกตัว หูที่ใส่ต่างหูสีชมพูมีชมพูออกมา เธอพูด ติดๆขาดๆ ” คือ ฉันจะคืนแน่นอน ”

” ไม่มีปัญหา ” ชายยิ้ม ไม่ได้สนใจเรื่องนี้

ตอนที่สองคนออกไปจากโรงพยาบาล พยาบาลทั้งหลายยัง คุยกันอยู่

ไม่หล่อจังเลย … ”

” ก็ใช่นะ … เมื่อก่อนดูจากโทรทัศน์ ไม่ได้คิดว่า คุณฉีเทียน โยวที่เป็นจริงจะหล่อกว่า ในโทรทัศน์อีก… ” 11 “…ผู้หญิงคนนั้นก็สวย เมื่อกี้ในห้องฉุกเฉินคุณหมอหลี่ยังพูด

เลยว่า คนนั้นเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเขาได้รักษามา…

ตอนนี้ก็แปดโมงกว่าแล้ว กลางคืนนี้เงียบเหงา แต่กลางถนน ในเมืองก็ยังมีแสงไฟสวยงาม รถ ในถนนก็ยังเยอะ

หลินหยื่นจู ยืนอยู่ข้างถนน ข้างๆเป็นรถของฉีเทียน โย่ว

“…นายไม่ต้องส่งฉันไปก็ได้ ฉันเรียกแท็กซี่ … ” พูดยังไม่จบ มองผู้ชายที่มีสายตาอ่อนโยน เธอก็รู้ตัวอีกที ตอนนี้เธอไม่มีเงิน ในกระเป๋า

ไม่รู้เพราะอะไร เธอเชื่อใจผู้ชายคนนี้มาก

เป็นเพราะเขาหล่อหรอ? คงไม่ใช่แค่นี้ หลินหยื่น รู้ว่าตนเองไม่หลงผู้ชาย ในต่างประเทศก็คนมาจีบเธอก็มีเยอะ แต่กลัวหลิน เจอห้าว เสียใจ เธอไม่ยอมรับสักคน

พวกเขาสองคนขึ้นรถ ฉีเทียนโยวสวมเข็มขัด ถามว่า ” ไป

ไหม ? ”

” กลับบ้านไง ” หลินหยื่นจู คิดก็ไม่คิดก็พูดออกมา แต่ตอนที่ พูดออกมา ก็นึกอะไรขึ้นมา

เธอลืมอีซาง และหลินเจอห้าว ไป เธอออกไปนานขนาดนี้ โทรศัพท์ก็ไม่ได้เอาไว้ไม่รู้ว่าพวกเขาจะรีบร้อนเป็นยังไง

‘เร็ว โรงแรมที่นายส่งฉันมา รีบกลับโรงแรมนั้น ”

11

หลินหยูนจู รีบร้อน

ฉีเทียน โย่วงงที่เธอจะรีบร้อนขนาดนี้ ถึงจะไม่ได้ถาม ก็สายตา ที่อยากจะถามมองหน้าของเธอแน่นๆ

“คนในครอบครัว … กับเพื่อนของฉัน ยังรอฉันกินข้าวอยู่ ” อย่างนี้นี่เอง !

ฉีเทียน โย่วพยักหน้า เปิดเครื่องรถ ขับรถออฟโรดออกจาก โรงจอดรถ แล้วขับกลับ

ในห้องvipอีซ่าง และหลินเจอห้าว รอเธออย่างตั้งนานแล้ว

เห็นกับข้าวเต็มโต๊ะ แต่หลินหยูนจู หาย รีบร้อนจนไม่รู้จะทำ ยังไงดี แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เธอทิ้งหลินเจอห้าว ไว้ตรงนี้ไม่ได้ สิ่งที่ ทําได้มีแต่นั่งรอ
อีซ่าง กลัวหลินเจ๋อห้าว จะกลัว เลยหามุขเล่นกับเขา คุยกับ

เขา

แต่เด็กน้อยในท้องมีความคิดอะไรมากเยอะ เขาเลียริมฝีปาก มองอาหารบนโต๊ะ

อีช่างถามอย่างกังวล “หลินเจอห้าว กินก่อนไหม เดี๋ยวแม่ ผมคงจะกลับมา