รัก(ไม่)ร้ายของคุณชายมังกร

Ep.6



Ep.6

Ep.6

เวลา 17.53

ร่างบางที่นอนหลับอยู่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ อาจเป็น เพราะพิษไข้ทำให้รู้สึกว่าหนังตาหนักอึ้งร่างบางเอื้อมมือ ควานหาโทรศัพท์เพื่อดูเวลาเมื่อเห็นว่าใกล้6โมงแล้วจึง วางโทรศัพท์ลงแล้วยันตัวลุกขึ้นนั่ง

“เฮ้ออ…ปวดหัวชะมัดกินยาสักหน่อยดีกว่า” ซันพูดบ่นกับ ตัวเองเล็กน้อยก่อนจะเดินไปที่ตู้เย็นเพื่อหายามากินแต่ ก็ต้องเซ็งเพราะว่ายาแก้ไข้ที่เขาซื้อไว้เหมือนจะหมดเขา เลยตัดใจแล้วไปหยิบผ้าขนหนูอาบน้ำแทนซันใช้เวลา อาบน้ำไม่นานก็เสร็จวันนี้เขาแต่งตัวด้วยเสื้อขอวีสีขาว กางเกงขาเดฟสีดำแล้วใส่เสื้อกันหนาวสีน้ำเงินเข้มอีกตัว ก่อนจะหยิบโทรศัพท์แล้วกุญแจห้องแล้วเดินไปขึ้นแท็กซี่ หน้าหอพักเพราะเขาไม่อยากไปยืนรอรถเมย์แล้วซันใช้ เวลาไม่นานก็มาถึงผับที่เขาทำงาน

“พี่คมหวัดดีพี่” ซันพูดทักคมที่ตอนนี้ยืนอยู่หน้าเคาเตอร์ บาร์

“เออ..มาแล้วหรอวะ” คมก็ทักซันกับ

“ยังไม่มามั้งครับบพี่..ที่เห็นเนี่ยคงเป็นเจมจิม้งครับ…โอ๊ยยย อะ” วันพูดกวนคมขึ้นก่อนจะโดนโบก

ไปทีนึง

“อย่างมึงเจมจิกูก็โดมปกรรมแล้ว………ไมตัวร้อน จังวะ” คมพูดกวนซันกับก่อนจะสังเกตว่าซันหน้าซีดจึงเอา มือไปยังหน้าผากเพื่อหวัดไข้ ซันรีบเอามือคนออกจาก หน้าผากตัวเองทันทีเพราะไม่อยากให้คมเป็นห่วง

“ก็เป็นไข้นิดหน่อยอะพี่ไม่ได้เป็นไรมากหรอก” ซันพูด บอกพร้อมกับพยายามหน้าสดใส

“แน่ใจนะ..ถ้าไม่ไหวไม่ต้องขึ้นก็ได้นะพี่จะลองเลื่อน เวลาออกไปก็ได้” คมพูดบอกเพราะสำหรับเขาก็เห็นซัน เป็นน้องคนนึงจึงอดเป็นห่วงไม่ได้

“ไหวดิพี่..ร้องแค่ชั่วโมงเดียวเองเดี๋ยวพี่แทนมาผมก็กลับ ไปพักไงพี่ไม่ต้องห่วงหรอก”

“เออๆ แต่ถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องฝืนนะแค่เองยอมมาร้องให้ พี่ก็ขอบใจมากแล้ว”

“ครับๆ งั้นเดี๋ยวผมไปขึ้นเวทีเลยนะพี่จะถึงเวลาแล้ว” ซัน พูดบอกคมก็พยักหน้ารับแล้วหันไปสั่งงานต่อส่วนซันก็ เดินมาที่เวทีก่อนจะทักทายพี่นักดนตรีเล่นน้องเป็นเพราะ ว่าซันเป็นคนเข้ากับคนง่ายทำให้เป็นที่รักของทุกคน ทันทีที่ขันร้องเพลงแรกก็ได้รับเสียงกรี๊ดกร๊าดมา กมายจากลูกค้าที่ชอบซันไม่ว่าจะเป็นเสียงที่ไพเราะ รวมถึงหน้าตาที่น่ารักจึงทำให้ลูกค้าหลายคนชอบใจ มากซันร้องไปได้ประมาณ5เพลงก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยหอบ แต่ก็พยายามฝืนไว้จนเห็นว่าแทนเดินเข้ามาในร้านแล้ว โบกมือให้ซันนิดหน่อยซันก็ก้มหัวลงเล็กน้อยเพื่อทักทาย ก่อนสายตาเขาจะกวาดไปเห็นร่างสูงคนนึงเดินเข้ามา

เบริว

หลังจากผมเดินออกมาจากห้องพยายาบาลผมก็เดินกับ มาพวกเพื่อนๆ ผมที่นั่งเล่นอยู่ที่โต๊ะหน้าคณะพอผมเดิน ไปนั่งพวกมันทั้ง3คนก็หันมามองหน้าผมกันทันที

“มองไรวะ…” ผมพูดถามขึ้น

“เปล่า..พวกกูแค่สงสัยว่าทำไมมึงไปจูบน้องเขาวะมึง รู้จักน้องเขาหรือไง” เพื่อนผมที่ชื่อพูดถามผมขึ้น

“นั้นดิและอีกอย่างถ้ากูฟังไม่ผิดเหมือนเขาจะเรียกมึงว่า คุณริวนะปกติถ้าจะเรียกเขาก็ต้องเรียกพี่ไม่ใช่หรอ” ยัง ไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรไอ้แดนก็พูดถามขึ้นอีก

“ก็มันเป็นพนักงานที่ร้านกูก็เลยรู้จักกัน” ผมพูดตอบ
“แล้วมึงชอบน้องเขาหรอ” ไอ้เคนพูดถมผมบ้าง

“ไม่ได้ชอบ..” ผมพูดตอบแค่นั้น แต่รู้สึกว่าสิ่งที่ผมพูดกับ ความรู้สึกข้างในมันขัดกันจนผมหงุดหงิดยังไงไม่รู้

“ไม่ได้ชอบแล้วมึงไปจูบเขาทำไมรู้ไหมว่ามมีคนถ่ายรูป เอาไว้เยอะแยะเลยแบบนี้น้องเขาก็เสียหายดิวะ” ไอ้แดน พูดว่าผมอีก

“เรื่องของกู” นั้นสิผมทำไปทำไมคงเพราะอยากให้คน อื่นรู้ละมั้งว่ามันเป็นคนของผมเพื่อให้ไอ้พวกที่มองมันเห มือจะกินมันได้ทั้งร่างจะได้ไม่กล้ายุ่งกับมันละมั้ง

“เออๆ เรื่องของมึง แต่ก็จำไว้อย่างนะว่าจะทำอะไรก็ นึกถึงผลที่ตามาด้วยละกัน” พอเห็นผมพูดดตอบแบบนั้น ไอ้แดนก็พูดบ่นผมทันทีแต่มีหรอผมจะสนใจ

“อะๆ พอๆ ปล่อยมันๆ อยากทำไรก็ให้มันทำไปละกัน ตอนนี้กูว่าพวกเราไปกินสเต็กหลังมอกันดีกว่าปะหิวชิบ หายเลยวะ” ไอ้เคนพูดเสนอขึ้นพวกผมจึงเดินไปที่ร้าน สเต็กหลังทันที แต่พอเปิดประตูร้านเข้าไปผมก็อยาก เดินออกทันทีเพราะเห็นเพื่อนไอ้ซันเอามือแตะหน้าผาก ไอ้ซันอยู่แถมยังยิ้มให้กันอีกแถมตอนที่ผมมองมันมันกับ หลบตาผมแล้วหันไปหาเพื่อนมันอีก

“กูไม่แดกและ.” ผมหันไปพูดบอกไอ้แดนแล้วเดินออกมาทันที ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่พอเห็นคนอื่นแตะตัว มันก็ทำให้ผมหงุดหงิดสุดๆ จนไม่อยากอยู่ต่อผมเดินมา ที่รถแล้วขับรถกับคอนโดผมทันทีผมทิ้งตัวลงนอนบน เตียงอยู่ซักพักจนเผลอหลับไปตื่นมาอีกทีก็เย็นผมเลย ลุกไปอาบน้ำแล้วคิดว่าวันนี้จะเข้าผับไปดูร้านซักหน่อย แล้วก็อยากไปหาเหล้ากินด้วยผมขับรถมาถึงก็เดินเข้า ร้านตลอดทางพวกพนักงานก็ทักทายผมตลอดทาง จน สายตาผมไปสะดุดกับร่างบางที่ผมให้พักผ่อนแต่ตอนนี้ กับมาทำงานแถมยังร้องเพลงอยู่บนเวทีให้พวกตื่นค่อย แทะเล็มทางสายตาอีกเห็นแล้วมันน่าลากลงจากเวทีนัก แล้วร่างงกายผมก็ไว้เท่าความคิดผมเดินตรงไปที่เวที ทันทีโดยไม่สนเสียงเรียกของพี่คม

หมับ!!!

“คุณริวจะทำอะไร…ปล่อยผมสิ” ซันพูดถามผมอย่า งงงๆ ผมไม่พูดตอบอะไรรแต่ดึงมือซันลงจากเวทีทันที ท่ามกลางสายตาของลูกค้าและพนักงานทั้งร้าน

“นี่คุณริวมันเจ็บนะจะทำไรเนี่ย” ซันยังไม่หยุดที่จะโอ๊ย วายใส่ผมแต่ผมก็ไม่สนใจคำถามนั้นแต่ลากมันมาที่ห้อง ทำงานของผมที่ชั้นสองทันที

ปัง!! ผมดันซันเขาไปในห้องทำงานแล้วหันมาปิดประตู เสียงดัง
“ขึ้นไปทําบ้าไรบนเวทีต๊ะ!! ” ผมพูดถามเสียงดัง

“ผมก็ขึ้นไปร้องเพลงนะสิครับหรือจะให้ผมขึ้นไปซักผ้า หรือไง” ซันพูดตอบแต่ก็ยังไม่วายประชดผมผมเดินไป หาซัน ซันเดินถอยหลังหนีผมเล็กน้อยผมจึงเอื้อมมือไป กระชากมือซันอีกครั้งทำให้ซันเซเข้ามาหาผม

“อย่ามากวนฉันนะซันที่ฉันสั่งเนี่ยมันไม่เข้าหูนายเลย หรือไง”

“คุยจะโว๊ยวายทำไมเนี่ยคุณริว…ผมแค่มาร้องเพลงรอพี่ แทนเพราะเขามีธุระพี่คมเลยขอให้ผมมาร้องคั่นเวลาให้ แค่นั้นเอง” ซันพูดบอกผมพร้อมกับพยายามจะแกะมือผม ออกแต่มีหรอผมจะยอม

“แล้วปฎิเสธไม่เป็นหรือไงตัวร้อนขนาดเนี่ยแทนที่จะพัก กับมาทำงานเนี่ยนะ

“นี่คุณริวปล่อยผมสักทีสิมันเจ็บนะ…ที่สำคัญผมแค่มา ร้องแค่ชั่วโมงเดียวแล้วผมก็จะกลับแล้วคุณเลิกโวยวาย แล้วปล่อยผมสักทีสิ

“แน่ใจนะว่าแค่มีน้ำใจไม่ใช่อยากมาล่อเหยื่อ”

“ล่อเหยื่อบ้าไรของคุณ”
“ถามจริงดูไม่ออกหรือไงว่าไอ้พวกนั้นมันจ้องนายตา เป็นมันหรือว่าอยากจะมีผัวจนตัวสั่นหะ!!

“พูดบ้าไรของคุณผมเป็นผู้ชายนะจะให้มีผัวได้ยังไง เล่า”

“อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลยอยากนายเนียฉัน ว่าคงผ่านมาไม่น้อยแล้วมั้งถ้าจะให้ฉันลองอีกซักคนจะ เป็นไรไป” ผมไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ผมพูดแบบนั้นออกไป ผมไม่เข้าใจที่ผมกำลังโกรธซันอยู่ตอนนี้เป็นเพราะเขา ขัดคําสั่งผมหรือเพราะว่าผมโกรธที่มีคนมาจ้องซันกันแน่

เพี้ยยยย!!

“หยุดพูดจาดูถูกผมเดียวนี้นะคุณริว คนอย่างคุณมาก็ดี แต่ดูพูดจาทำร้ายจิตใจคนอื่นและที่สำคัญนะไม่ว่าผมจะ ทำหรือไม่ทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณคุณเป็นแค่เจ้านาย นะไม่ใช้เจ้าชีวิตผม” ซันสะบัดมือผมอย่างแรงก่อนจะตบ หน้าผม แล้วพูดว่าผมๆ สังเกตเห็นว่าดวงตาเจ้าของคำ พูดนั้นสั่นไหวไปนิดแต่เพราะตอนนี้อารมณ์โกรธผมมัน มีมากกว่ายิ่งที่ซันบอกว่าผมไม่เกี่ยวอะไรกับเขามันก็ยิ่ง ทำให้ผมโกรธมากขึ้นไปอีก

“ไม่เกี่ยวกับฉันใช่ไหม..ได้..งั้นฉันจะทำให้เกี่ยวเอง” ผม พูดบอกก่อนจะลากซันเข้าไปในห้องนอนที่อยู่ในห้องทํางานผมห้องนี้ผมจะไว้ใช้นอนเฉพาะตอนที่ผมต้อง เคลีย์งานจนดีกหรือไม่เพื่อนๆ ผมก็มาขอใช้นอนเท่านั้น

“นะ..นี่คุณริวจะทำอะไรปล่อยผมนะ”

“ฉันก็จะเปลี่ยนสถานะเป็นผัวนายฉันจะได้มีสิทธิ์ในตัว นายไง” ผมพูดบอกพร้อมกับดันซันไปที่เตียงแล้วพลักให้ ซันนอนลงก่อนที่ผมจะขึ้นไปคร่อมซันไว้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ