ตอนที่78คนที่ตายไม่ใช่เธอ
เสียงเท้าเดินมาจากข้างนอกดังมากเหมือนกำลังเดินเข้ามาใกล้ ห้องของวังสา
ใจของเธอก็เต้นเร็วไม่หยุดไปพร้อมกับเสียงเท้าเดิน
มันคือเสียงของธัชชัยนั่นเอง
วังสามือยึดเพราะจับหนังสือแน่นเกินไปแล้วที่ด้านหลังก็มี เสียงพูดบนเบาๆออกมาว่า “จับหนังสือกลับด้านแล้ว
วัสสานิ่งไปแล้วก็เห็นว่าตัวเองถือหนังสือกลับหัว180องศาน่า อายจริงๆ
ที่โกดังแห่งหนึ่งที่ห่างออกไปจากบ้านตระกูลศรีทองมีหญิง สาวคนหนึ่งที่ถูกล่ามโซ่ไว้ที่มือเป็นหญิงสาวที่ดูมีเสน่ห์น่า หลงใหลใส่เสื้อรัดรูปสีดำผิวขาวๆเอวบางร่างน้อยใส่กางเกงยีน ส์สีฟ้าอ่อนกับรองเท้าผ้าสีขาว
ดูแล้วไม่ต่างอะไรจากนักเรียนคนหนึ่งสะอาดน่ามองดูน่า หลงใหลเป็นที่สุด
แต่อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงที่รังแกได้ง่ายๆ ผู้หญิงคนนี้ไม่
ธรรมดาเลย
ถ้ามองดีๆก็จะเห็นว่าหน้าตาหญิงสาวคนนี้คุ้นมากเดาไม่ผิดผู้หญิงที่ดูสะอาดน่ามองคนนี้ก็คือคนที่อยู่ในรูปที่วางอยู่ตรงหัว เตียงของวรพลมีชื่อว่า…กนิษฐา
ผู้หญิงคนที่วรพลปกป้องด้วยชีวิตแม้ว่าทำให้เขาต้องตกอยู่ ในอันตรายถึงเขาจะรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธอเขาก็ไม่โทษเธอ เลยซักนิด
กนิษฐาเปรียบเหมือนดอกลำโพงม่วงยิ่งมองยิ่งน่าหลงใหล
มีสง่ากว่าใครๆ แต่แฝงไว้ด้วยพิษร้าย
ชายที่ยืนอยู่ห่างจากเธอไม่กี่เมตรคนที่ไม่ได้เป็นคนถูกกักขัง พร้อมรอยแผลบนใบหน้าเขาไม่มีตอนไหนเลยที่ไม่แสดงถึง ความทุกข์
เห็นได้ชัดว่าคนอย่างบุรีไม่ใช่คู่แข่งของกนิษฐาไม่ใช่เพราะว่า ชายที่เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระยังสู้ผู้หญิงที่ถูกล่ามโซ่ไว้ไม่ได้แต่ เป็นเพราะว่าความเจ้าเล่ห์ของกนิษฐาต่างหาก
บุรีคงถูกกนิษฐาเล่นงานจนไม่เหลือ
กนิษฐา ดอกขึ้นทำท่าทางยั่วยวนสีหน้ามีมารยา”บุรีเข้ามา ใกล้อีกนิด ฉันจะให้เธอเห็นสิ่งที่เธออยากเห็นเธอพูดด้วยน้ำ เสียงชวนฝัน
“ฉันไม่อยากดู
บุรีไม่กล้าเข้าใกล้เธออีกเมื่อครู่นี้ยังถูกตบหน้าไปหลายที่เลย รู้สึกหวาดกลัวเขาโทรหาธัชชัยธัชชัยบอกว่าเดี๋ยวจะมาถ้าไม่มา มีหวังเขาต้องโดนผู้หญิงคนนี้เล่นงานจนน่วมแน่ๆ
เธอพยายามใช้เล่ห์เหลี่ยมทุกอย่างเพื่อให้เขาเข้ามาใกล้บุรี มีชื่อเสียงในเรื่องปฏิเสธผู้หญิงไม่เป็น
ไม่ได้ยังไงก็จะไม่ยอมให้ตัวเองตกเป็นเครื่องมือของเธอเด็ด ขาด
กนิษฐาเปรียบเสมือนดอกกุหลาบที่มีหนามคำพูดคำจาดูได้ เดียงสายิ้มของเธอทำให้ใจสั่นทำให้นึกถึงนางฟ้าผู้บริสุทธิ์แต่ ถ้าร้ายขึ้นมาจะไม่รู้ตัวเลยว่าตายในมือเธอยังไงมองเห็นกับดัก แต่ก็ยังโยนตัวเข้าไปติดกับควบคุมตัวเองไม่ได้
“ไม่จริงเธอโกหกการที่เธอเช็ดเหงื่อบนใบหน้าแสดงว่าเธอ ต้องการจริงๆ อีกอย่างน้องชายที่น่ารักของเธอก็กำลังรอการ ปลดปล่อย”
กนิษฐาเป็นคนที่ใช้ความสวยของตัวเองเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ ต้องการมารยาเหนือชั้นถ้าตกเข้าไปอยู่ในแดนมรณะที่เธอสร้าง ขึ้นโดยไม่รู้ตัวแล้วหละก็จะถูกชักนำไปโดยไม่รู้ตัวค่อยๆ โดนต้ม ช้าๆเหมือนกับการต้มกบด้วยน้ำอุ่น
“ล้มเลิกความคิดซะเถอะต่อให้เธอพูดอะไรฉันก็จะไม่เชื่ออีก แล้วผู้หญิงอย่างเธอวันนึงต้องมีคนมาจัดการแน่ๆแล้วเขาคนนั้น ก็กำลังมาแล้วด้วย
กนิษฐาเป็นคนสวยมากๆมีใบหน้าที่งดงามทั้งสง่าและหุ่น แถมยังรู้วิธีมัดใจคนทำให้คนทั้งรักทั้งเกลียด
กนิษฐามีท่าทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นถามกลับแบบเยือกเย็น ว่า“เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงจะมีเรื่องสนุกๆมั้ย? “ไม่ว่าชายหรือหญิงเธอก็รับมือได้ทั้งนั้น
บุรีก็ตอบกลับแบบเยือกเย็นเช่นกัน เดี๋ยวก็รู้เองเป็นคนที่เธอ ไม่กล้าเจอหน้าแน่ๆ” บุรีถูกผู้หญิงคนนี้เอาโซ่ตีไปที่หน้าจนบวมและยังเจ็บอยู่ไม่
หายแต่ครั้นจะทำกลับพอเห็นสายตาที่น้ำตากำลังเอ่อล้นของผู้
หญิงก็ทำไม่ลงจริงๆ
“คนที่ฉันไม่กล้าเจอหน้า?”กนิษฐาก้มลงมองเหมือนเจ้าหญิง นิทราผู้เลอโฉมครุ่นคิดว่าคนที่บุรีพูดถึงคนนั้นคือใคร
ใบหน้าที่น่าหลงไหลก็เปลี่ยนไปทันทีเราไม่สามารถคาดเดา ได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
กนิษฐาเงยหน้าขึ้นยิ้มด้วยความสดใส ปวดหัวจริงๆ ฉันคิด เท่าไหร่ก็คิดไม่ออกว่ามีใครที่ฉันไม่กล้าเจอหน้าเธอบอกมาก็สิ้น เรื่อง”
มารยาแบบนี้แหละทำเหมือนตัวเองกำลังตกอยู่ในความยาก ลำบากบวกกับน้ำเสียงที่น่าสงสารทำให้คนอื่นติดกับวรพลก็ถูก มารยาแบบนี้ทำให้ติดกับแม้จะต้องตายก็ยังคงจะปกป้องเธออยู่
ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้เลยว่าวรพลน่าสังเวชแค่ไหนตอนนี้ยังมา หัวเราะได้อย่างสบายใจต้องเป็นคนที่ไร้ศีลธรรมแค่ไหนนะถึงจะ ทำได้แบบนี้คำพูดที่ว่าไม่มีใครมีพิษร้ายไปกว่าผู้หญิงแล้วเป็น คำพูดที่ถูกที่สุด
ธัชชัยกําลังรีบขับรถไปที่โกดังตอนแรกว่าจะหยอกล้อวังสาเล่นซะหน่อยแต่พอบุรีโทรมาบอกว่าจับตัวคนได้แล้วแถมยัง ขอร้องให้มาช่วยชีวิต
ก็เลยต้องรีบมา
ปีง”เสียงของธัชชัยถีบประตูเข้ามาแล้วขายาวๆของเขาก็ก้าว เข้ามาด้วยความฉุนเฉียว
แล้วธัชชัยที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังจากความแค้นก็มายืน อยู่ตรงหน้ากนิษฐา
พอเห็นธัชชัยสายตาของกนิษฐาก็เต็มไปด้วยความดีใจ
ใบหน้าที่สวยงามก็ดูสดใสขึ้นมาทันทีคงเป็นเพราะเธอไม่คิด ว่าชาตินี้จะได้เจอกับธัชชัยอีก
แถมยังได้เจอตัวเป็นๆนี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เธอคิดว่าเขาตายไปแล้วใครจะไปคิดว่าเขาจะมายืนอยู่ตรง หน้าแบบ
น้ำตาก็ไหลออกมาตามแก้มขาวๆทั้งสองข้างของกนิษฐา ธัช ชัยเป็นเธอจริงๆ ใช่มั้ยเธอยังมีชีวิตอยู่?”
แต่ธัชชัยเห็นเธอกลับรู้สึกโมโหดึงผมของเธอขึ้นมาแล้วพูด ว่า“ทำไม?ที่ฉันไม่ถูกไฟไหม้ตายทำให้เธอตกใจมากเลยเหรอ? หรือเสียดาย?รู้สึกผิดขึ้นมา? หรือว่ากลัว? “ธัชชัยถามด้วยน้ำ เสียงเย็นชา
“ฉันรู้สึกผิดต่างหากตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่ฉันรู้สึกดีใจมาก”กนิษฐากุมมอธัชชัย
โดยที่ไม่สนใจว่าจะทำให้เขายิ่งโมโหหรือไม่ขอได้แค่กุมมือ เขาไว้ไม่ปล่อยเขาไปไหนอีก ถ้าเป็นไปได้ฉันยอมตายแทนเธอ เธอซบไปที่อกของธัชชัย
น้ำตาที่มาจากความเสียใจก็รินไหลออกมาหยดลงบนอกของ ธัชชัย
ไม่รู้ว่าเธอจริงใจหรือว่ากำลังแสร้งทำเธอร้องไห้ด้วยความ เจ็บปวดทรมานใจน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด
“กนิษฐาเธอเลิกแสดงละครได้แล้วละครฉากนี้เธอเล่นมานาน แล้วถ้าเป็นดาราคงได้รางวัลตุ๊กตาทองไปแล้ว”
ธัชชัยจับคางของกนิษฐาเชิดขึ้นบังคับให้มองมาที่ตัวเองมอง หน้าฉันแล้วมาว่าทำไมเธอต้องทำร้ายพี่ชายของฉัน?
“วรพล…เป็นพี่ชายของเธอจริงๆเหรอคนที่ตายคือเขา?” กนิษฐาพูดด้วยสีหน้าที่ไร้ความเห็นใจ
ทำเหมือนกับเขาเป็นแค่คนคนหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ
เลย
ธัชชัยเห็นแบบนี้ก็ยิ่งทวีความโกรธมากขึ้น “ผู้หญิงอสรพิษ อย่างเธอทำไมต้องมาหลอกลวงแล้วทำร้ายพี่ชายของฉันด้วย? เธอมันคนเลือดเย็นทำให้เขาต้องเกือบตายแท้ๆเขายังจะนึกถึง แต่เธออีก”ธัชชัยด่าด้วยความโกรธจนตาแดงก่ำเหมือนจะอยาก ฆ่ากนิษฐา ให้ตายตรงนั้นเลย
กนิษฐายังคงมองผู้ชายคนนี้อย่างลุ่มหลงเธอยังคิดที่จะยื่นมือ ไปสัมผัสหน้าอันหล่อเหลาของเขา…
“เป็นเพราะว่าถ้าวรพลไม่ตายคนที่ตายก็ต้องเป็นเธอแต่ตอน นี้เธอยังมีชีวิตยังมายืนอยู่ตรงนี้ต่อหน้าฉันฉันคิดว่าฉันตัดสินใจ ถูกต้องแล้ว”
กนิษฐามั่นใจว่าเรื่องนี้สมควรจะเป็นแบบนี้ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร ทำเหมือนกับว่าการที่วรพลต้องตายแทนธัชชัยนั้นเป็นเรื่องที่ ถูกต้องแล้ว
หน้าผากของธัชชัยเต้นตุบๆไม่หยุดด้วยความโกรธปล่อยคาง ของกนิษฐาค่อยๆลากโซ่มาเสียงกระทบกับพื้นดัง คราดคราด เหมือนกับเป็นเสียงสัญญาณเตือนจากนรก
เขาจ้องมองด้วยตาร้อนผ่าวค่อยๆเอาโซมาล่ามที่คอของ กนิษฐา เธอลองดูว่ารสชาติการตายมันเป็นยังไงอย่ามัวแต่คิด ว่าคนอื่นสมควรตายผู้หญิงอสรพิษอย่างเธอต่างหากที่สมควร ตาย”
โซ่ค่อยๆรัดแน่นขึ้นขัดขวางการหายใจของกนิษฐาหน้าแดง จนพูดออกมาไม่ได้แต่ว่าหน้าของเธอยังคงยิ้มได้ตายด้วย มือของธัชชัยฉันถือว่าคุ้มค่าแล้ว…
ใบหน้าอันงดงามของผู้หญิงก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดอย่าง รวดเร็วเหมือนกับว่าแค่เพียงวินาทีเดียวก็จะสิ้นใจ
“คุณชายธัชชัยพอเถอะครับเขาจะตายอยู่แล้วถ้าตายไปจริงๆพี่ชายของคุณชายต้องแย่แน่ๆ
บุรีผู้เป็นผู้ช่วยของเขาได้เข้ามาหยุดไว้ตอนแรกคิดว่าเจ้านาย
แค่อยากขู่เท่านั้น คิดไม่ถึงว่าสุดท้ายจะทำจริงๆคุณชายธัชชัยต้องการฆ่าผู้หญิง คนนี้จริงๆ
ได้ยินเสียงตะโกนของบุรีธัชชัยก็ค่อยๆตั้งสติกลับมาได้จริง ด้วยผู้หญิงคนนี้ยังตายไม่ได้ที่จับเธอมาไม่ใช่เพื่อฆ่าให้ตายถึง อยากลงมือแค่ไหนก็ต้องรอให้เรื่องทั้งหมดกระจ่างก่อน
แล้วเขาก็ค่อยๆปล่อยมือกนิษฐาได้ทันที ค่อยค่อกดอก…
เมื่อสักครู่นี้เหมือนกับก้าวขาสู่ความตายไปแล้วรอบนึงเธอรีบ สูดลมหายใจเข้าไปด้วยความโลภ
กนิษฐารู้ว่าตอนนี้ธัชชัยยังไม่ฆ่าเธอเพราะตอนนี้เธอยังมี
ประโยชน์ต่อเขาอยู่
ธัชชัยทิ้งโซ่แล้วเดินออกไปด้วยความโกรธหยิบบุหรี่ออกมา จากกระเป๋าขึ้นมาสูบ
“ธัชชัยฉันรู้ว่า…เธอไม่ยอมให้ฉันตายหรอก…
บุรีรู้สึกประหลาดใจทำไมผู้หญิงคนนี้ไม่ห่วงชีวิตของตัวเองเลย?
เขาอุตส่าห์เสี่ยงตัวเองจากการถูกตีเข้ามาห้ามคุณชายธัชชัย ยังไม่รู้จักรักษาเอาไว้
แถมยังมาท้าทายความอดทนของเขาอีก
ในความเงียบสงบของธัชชัยความลับที่ซ่อนอยู่ท่ามกลาง หมอกควันที่ทำให้มองเห็นไม่ชัดแล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า “กนิษฐา เธอรู้ดีที่สุดว่าบนโลกนี้คนที่อยากให้เธอตายมากที่สุดก็คือฉัน ธัชชัยฉันอยากจะหั่นเธอเป็นชิ้นๆแค่ไหนเธออยากให้ฉันอธิบาย ให้ฟังมั้ย?”
พอกนิษฐาเห็นว่าตัวเองนั้นยังมีประโยชน์ต่อธัชชัยจึงยิ้มอย่าง จองหองดูไม่เหมือนกับคนที่พึ่งเกือบเลยแม้แต่นิด”ฉันรู้เธอเป็น คน “รักจริง” “เกลียดแรง”ฉันรู้ดีทั้งหมดธัชชัย
ธัชชัยหมดคำพูดที่จะพูดกับผู้หญิงคนนี้พูดคุยกันต่อไปก็ไม่มี ประโยชน์สู้เงียบดีกว่า ในขณะที่กำลังจะดับบุหรี่ตรงที่เขี่ยบุหรี่ก็ถามขึ้นมาว่า บอก
ฉันมาใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
“คนคนนี้เธอไม่มีทางได้รู้ว่าเขาเป็นใครเธอทำอะไรเขาไม่ได้ หรอกแต่ไม่ต้องห่วงเขารับปากแล้วว่าจะไม่ทำอะไรเธอ” ขณะที่ พูดท่าทางของกนิษฐาดูคลุมเครือแม้จะใช้น้ำเสียงธรรมดาๆ
เห็นได้ชัดว่าเธอได้ยั่วโมโหธัชชัยอีกครั้งเขาสืบเรื่องนี้มาตั้ง นานจะมาล้มเลิกตอนนี้ได้ยังไง?
เขายืนขึ้นพร้อมกับหยิบโซ่ขึ้นมา “ดูเหมือนว่าถ้าไม่ทุกข์ ทรมานซะบ้างเธอจะไม่รู้ว่าคำว่าตายสะกดยังไง”
พูดแล้วก็เอาโซ่ตีไปที่ตัวของกนิษฐาเลือดก็ค่อยๆไหลออกมาจากปากของกนิษฐา
แต่เธอก็ยังคงยิ้มอยู่
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ