ตอนที่ 58 นี่เป็นผู้หญิงของธัชชัยไม่ใช่เหรอ

สีท้องฟ้าค่อยๆเข้มขึ้น แสงไฟวิบวับในRichbabyสาดเข้ามาใน ตา ทุกเพศทุกวัย ในเมืองเอสต่างรู้จักสถานบันเทิงที่ ขูดเลือดขูด เนื้อ’นี้ ประเทศแห่งความบันเทิง

มอบเมาหลงใหล รื่นเริงสังสรรค์ เป็นคำอธิบายสถานการณ์ ภายใต้แสงไฟสลัวนี้ เสียงคึกคักดังไปทั่ว ดีใจเล่นแผ่นอยู่ด้าน บน หญิงชายเต้นเบียดเสียดกันอยู่บนฟลอร์เต้น จากสาวโอแอ ลออฟฟิศก็กลายเป็นหญิงสาวนักล่ายามค่ำคืน จากผู้หญิง ธรรมดาก็กลายเป็นสาวแซ่บได้

นี่เป็นเพียงอีกด้านหนึ่งของเมืองนี้ ทุกคนย่อมมีอีกด้านหนึ่ง เสมอ

แวววัยเต้นเก่งมาก เธอเป็นนักเต้นตามท้องถนน จึงเต้นได้ดี กว่าใครๆ เธอใส่ชุดหนังสีแดงที่โปนิดหน่อยและเสื้อคลุม สะบัด ผมยาวๆวาดลวดลายอยู่บนเวที

“หมุนตัว ส่ายเอว ฉันหลับตา…” เสียงดังก้องในหู ทำให้ผู้คน

อดไม่ได้ที่จะเต้นตามจังหวะ

แสงสาดลงบนเวทีเผยให้เห็นแวววัยและวัสสาที่ใส่หน้ากาก ผีเสื้อบนเวที เธอปิดตาเอาไว้ กลัวว่าจะมีคนจำได้ แวววัยเตือน เธอแล้วหลายรอบ ว่าหน้ากากจะเป็นตัวตัดคะแนน และวันสา สวยขนาดนี้ คงจะได้ทิปเยอะอยู่ แต่เธอยังคงยืนยันที่จะใส่มัน
วัจสานั้นเลือกที่จะเต้นเพลงแจ๊ส ท่าเต้นมันยากมาก และค่อน ข้างยั่วยวน มีรูปนึงที่เธอคิดว่าจะใช้มันหากินได้ ก็เป็นเรื่องที่ดี เหมือนกัน อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ตัวเองชอบ

คนที่อยู่ด้านล่างเวทีเป่าปากไม่หยุด ร้อง และเชียร์ให้เธอถอด เสื้อผ้า

ณ ตอนนั้น ผู้ชายร่างใหญ่ที่ใส่เสื้อดหรี่ตามองผู้หญิงสองคน

บนเวที แสงไฟสีขาวส่องตามการเคลื่อนไหวของวัดสา

ตอนแรกวิศาลคิดว่าตัวเองจำผิด เขาจะเจอภรรยาของธัชชัย ในที่แบบนี้ได้ไง? และยิ่งผู้หญิงคนนั้นใส่หน้ากาก ทำให้เหน ไม่ชัด

ไม่กี่วันก่อน เพิ่งจะเจอที่บ้านศรีทอง วัดสาเกือบจะใช้ไม่กอล์ฟ ทักทายเขา ไม่เคยจะลืม

แต่ต่อมา วิศาลก็มั่นใจว่าบนเวทีนั้นคือวังสา ผู้หญิงของธัช

แต่ว่าธัชชัยยอมให้ผู้หญิงของเขามาที่มั่วสุมแบบนี้ได้ไง แถม ยังเต้นยั่วยวนผู้ชายอยู่บนเวทีอีก ท่าทางแบบนี้ของเธอจะถูกกิน จนไม่เหลือซากเอา

วิศาลอยากจะรู้ว่าถ้าเห็นผู้หญิงของตัวเองอยู่ที่แบบนี้จะมี ปฏิกิริยาอย่างไร เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เขียนิ้วเพียงไม่กี่ที ข้อความก็ถูกส่งออกไป

ธัชชัยเห็นว่าเป็นชื่อวิศาล ไม่แม้แต่เปิดดู ก็ลบข้อความทิ้งไป
วิศาลยกมุมปากขึ้น เป็นรอยยิ้มที่ดูลึกลับ เป็นเวลาที่ผู้หญิง คนนั้นและเพื่อนพักอยู่พอดี เขาจึงตามไปแบบเงียบๆ แล้วแอบ

รับส่งไปให้ธัชชัย เมื่อธัชชัยเห็นคนในรูปแล้ว สัญชาตญาณ ก็บอกเขาว่า ผู้หญิงคนนั้นกำลังก่อเรื่องแน่ๆ

เขาเปิดดู แทบระเบิดความโมโหออกมา

ในรูปเป็นวัสสาแต่งตัววาบหวิวอยู่ในห้องแต่งหน้า เป็นตอนที่ ถอดหน้ากากผีเสื้อออกพอดี เผยให้เห็นใบหน้าอ่อนละมุนและ รอยยิ้มหวานๆ

ความโกรธถึงขนาดที่พูดไม่ออกนั้น พุ่งขึ้นมาจากก้นบึงหัวใจ ของธัชชัย ผู้หญิงคนนี้ กล้าที่จะออกไปเต้นให้คนอื่นดูแล้ว? ให้ คนอื่นชื่นชม?

เขาทักทายกับการ์ด แล้ววางหลักฐานเอาไว้ มุ่งหน้าไป

ยังRichbaby

คนที่จะใช้บริการในRichbabyได้นั้น ต้องรวยมาก ทิปที่ให้ จะค่อนข้างเยอะ แวววัยนับเงินที่โยนขึ้นมาบนเวที รวมกันแล้วได้ ถึงสามพันสี่ร้อยบาท นี่ยังไม่ได้รวมกับเงินค่าตอบแทนที่ได้ จากRichbabyอีก ทั้งสองก็ได้เยอะถึงขนาดนี้แล้ว

แวววัยกับวัจสาดีใจมาก แต่ถึงแม้วจสาจะยิ้มอยู่ แต่ในใจนั้น รู้สึกไม่สบายใจ เธอถามป้าอ้อยแล้ว กำหนดการเดินทางของธัช ชัยเพิ่งจะออกมา แล้วเธอกังวลอะไรอยู่นะ
แวววัยกำลังเก็บเงินเข้ากระเป๋า “วังสา พวกเราขึ้นกันอีกเวที เหอะ! ถ้าได้ทิปเยอะขนาดนี้ พวกเราเต้นกันแค่สองคืนก็พอค่า เทอมแล้ว ไม่จําเป็นต้องเต้นหลายๆคน

วังสาแอบหวั่นไหว เธอก็ไม่อยากมาเต้นหลายวันเหมือนกัน เหตุผลก็ไม่ได้หากันง่ายๆ ยังมีอีกห้าหกวันก็เปิดเทอมแล้ว เวลา บีบรัด แต่เมื่อเห็นเหงื่อบนหน้าของแวววัยก็รู้สึกสงสาร เด็กที่ อายุน้อยกว่าเธอเพียงปีเดียวคนนี้ สู้ชีวิตมาก

“เธอยังมีแรงเหรอ? แวววัย เธอเหนื่อยมากแล้ว” วัจสาพูด อย่างเป็นห่วง ไม่งั้นเงินพวกนี้เธอก็เอาไปจ่ายค่าเทอมก่อนเถอะ ฉันค่อยหาทางออกเอง” วัดสาคิดว่า ถ้ายังไม่ครบก็คงต้องไป ขอยืมพ่อบ้านภูษิต

“ไม่เอา ไม่เอา วังสา ฉันไม่อยากให้เธอขายตัวเองให้ธัชชัย เพราะเรื่องค่าเทอม ที่พวกเราเต้นอย่างน้อยก็พึ่งตัวเอง ไม่ขโมย ไม่แย่ง และไม่ได้ขายตัว ฉับไม่เป็นไร เต้นแค่เวทีเดียวเอง ยังทน ไหว!”

เมื่อเห็นความตั้งใจของแวววัย วันสาก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ “โอเค งั้นพวกเราออกไปกันเถอะ เธอก็ระวังหน่อย พวกเราเต้น เวทีนี้เสร็จก็กลับบ้านกัน

จากครั้งก่อนที่มาแสดงนั้น เหมือนแวววัยก็เริ่มรู้ว่าผู้ชายชอบ แบบไหน ท่าเต้นที่ยุ่งยาก เงินที่โยนขึ้นมายิ่งเยอะ เธอจึงไปเข้า ร่วมทีมเต้นตามท้องถนนมา ใช้มือหนึ่งมันไว้ที่พื้นแล้วหมุนตัว แล้วก็เกี่ยวตัวเองขึ้นไปบนราว ห้อยตัวลงมา
ผู้ชมด้านล่างเวทีก็ยิ่งชอบใจ ตะโกนเสียงดัง จนมาถึงจุดพีค

แวววัยยังคงหมุนตัวอยู่ด้านบน ไม่รู้ว่ามีน้ำมาจากไหน สาด

มาที่หน้าเธอ มือของเธอลื่นสูญเสียการควบคุม ตัวของเธอตกลง

มาที่พื้นดังสนั่น วังสาหยุดเต้นทันที รีบไปประคองแวววัยขึ้นมา แล้วพบว่าน้ำ ที่สาดมานั้นที่แท้คือเบียร์ ยังดีที่แก้วไม่แตก ไม่งั้นแวววัยคงจะ

เจ็บหนัก

เสียงจากด้านล่างก็ดังไม่หยุด ราวกับไม่เห็นว่าแวววัยล้มอยู่ ยังคงคิดว่าพวกเธอทั้งสองกำลังแสดง “รีบขึ้นมาเร็ว! เต้นต่อ เต้นสิ! กูจ่ายเงินแล้วนะ! หรือว่าเงินที่ได้ยังมากไม่พอ!

เสียงตะโกนดังขึ้นไม่หยุด มีเบียร์แก้วเมื่อกี้ ด้านหลังก็มีคน สาดเบียร์ขึ้นมามากมาย ไม่รู้ว่ามีใครโยนแก้วขึ้นมาด้วย แตก ใส่หลังของแวววัยพอดี

เธอร้องขึ้นมาทีหนึ่ง แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร

“แวว แวว เธอไม่เป็นไรนะ?” วัดสาเป็นห่วงจนเอาเธอกอดเอา ไว้ ใช้หลังตัวเองรับการกระทำเอง เด็กสาวทั้งสองที่เพิ่งมาเผชิญ โลกครั้งแรก ยังไม่รู้ว่ามันเลวร้ายขนาดไหน พวกเธอแค่คิดว่า แค่ออกมาเต้นแล้วก็ได้เงิน

เสียงแตกกระจายดังขึ้นไม่หยุด ทั้งสองคนกลัวจนทำอะไรไม่ ถูก ไม่เจอสถารการณ์เลวร้ายแบบนี้มาก่อน ผู้ชายด้านล่างเวที โหและหัวเราะเยาะกันยกใหญ่ และตะโกนกันไม่หยุด “เต้นต่อ เต้นต่อ เต้นต่อ! รีบเต้นสิ! แค่ลื่นล้มไป คงยังไม่พิการหรอกใช่ไหม?”

“พวกแกยังเป็นคนกันอยู่ไหม? เห็นคนบาดเจ็บไหม? ทำไมยัง ไม่หยุดกัน?” วังสาตะโกนจนคอแทบแตก แต่เสียงที่อ่อนแอนั้นก็ ถูกกลบไป

คนที่มาที่นี่ก็เพื่อที่จะมาชม ใครจะมาสนใจความเป็นความ ตายของเธอ พวกเขาจ่ายเงิน เธอก็ต้องจ่ายชีวิต ตอนนี้วัดสาเพิ่ง

รู้ว่าความเป็นคนมันทุเรศแบบนี้

มีผู้ชายคนหนึ่งพุ่งขึ้นมาบนเวที จับแขนของวังสา แล้วลากเธอ ออกมา “เธอหลบไป ให้เขาเต้นต่อ!!

วันสากอดแวววัยแน่น “แกสีหลบไป เธอบาดเจ็บ พวกไม่เต้น แล้ว!”

“เธอไม่มีสิทธิ์ตัดสินว่าจะเต้นหรือไม่เต้น คนจ่ายเงินมาล้วตั้ง

เยอะแยะ เขาแค่บาดเจ็บนิดหน่อยก็เต้นไม่ได้แล้วเหรอ? แล้วเงิน

ที่พวกเราจ่ายไปล่ะ?”ชายหนุ่มพูด แล้วออกแรงกระชากแขนวัด

สา เป็นรอยแดงขึ้นมา

กลิ่นแอลกอฮอล์ลอยอบอวลอยู่ตรงหน้าวัสสา ทำเธอรู้สึก รังเกียจ “เงินใช่ไหม?” เธอเอาเงินที่เก็บจากบนเวทีขึ้นมา แล้ว ฟาดใส่หน้าผู้ชายคนนั้น “ฉันคืนให้พวกแก! คืนหมดแล้ว พวก โรคจิต”

วัจสากัดฟันแล้วตะโกนขึ้นไป

ไม่คิดว่าชายหนุ่มคนนั้นดื่มเหล้า แล้วยังถูกวัจสาเอาเงินฟาดหน้าอีก ทำให้เขาโกรธจนยื่นมือไม่กระชากผมเธอ “นั่งนี้ กล้าใช้ เงินตบหน้าฉันเหรอ? อยากตายแล้วใช่ไหม?”

วิจสาเจ็บหนังหัวมาก คิดว่าจะไม่รอดแล้ว แต่กลับมีใครจาก ไหนไม่รู้ เตะผู้ชายที่จับแขนวัสสาอยู่ตกเวทีไป เขาร้องราวกับหมู โดนเชือด แล้วก็หายไปในกลุ่มคนด้านล่าง

วัดสาเงยหน้าขึ้นมอง ที่แท้เป็นธัชชัยนั่นเอง

ใจของเธอเต้นแรงมาก ผู้ชายคนที่ช่วยเธอ คือคนที่ทำให้เธอ

ใจว้าวุ่น

หลังจากเข้าไปในห้องน้ำได้สิบนาที

เมื่อธัชชัยปรากฏตัวขึ้น สถานการณ์ก็สงบลง วิศาลอยากจะ แอบอยู่กับฝูงคน แต่เขาก็หลบไม่พ้นดงตาคู่นั้น แต่วิศาลไม่คิด ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นจะทำร้ายหญิงสาวทั้งสอง

แวววัยถูกส่งไปโรงพยาบาลแล้ว ยังดีที่ไม่ได้เจ็บหนัก

วัจสาล้างเหล้าบนตัวเรียบร้อย เดินออกมาจากห้องน้ำ ก้ม หน้าลงเล็กน้อย ไม่กล้าสบตากับชายหนุ่ม จับชายเสื้อของตัวเอง อย่างกังวล เหมือนกับเด็กที่ทำความผิด

แต่ถ้าหากธัชชัยมาไม่ทันล่ะก็ เธอและแวววัยก็ไม่รู้ว่าจะถูก ทำร้ายถึงขั้นไหน ผู้ชายพวกนั้น สารเลวจริงๆ!

ธัชชัยเห็นว่าเธอแต่งตัวโป๊ ความโกรธจึงพลุ่งพล่านขึ้นมา อย่างอดไม่ได้ “ไหนเธอพูดว่ามาทำอะไรในที่แบบนี้? มาเต้น ให้ผู้ชายพวกนั้นดูใช่ไหม? ให้พวกเขาโลมเลียหุ่นของเธอใช่ไหม? เธอรู้ไหมว่าพวกนั้นจะกินเธอได้ทุกเมื่อ?”