บทที่ 19 นายหลินจากปากคนอื่น

บทที่ 19 นายหลินจากปากคนอื่น

“ผู้จัดการหลินต้องบอ……โทษ ด้วย ตอนนี้กรรมการ บริษัททุกท่านรอคุณกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว ทุกคนเริ่มรอไม่ ไหวแล้ว ” ชายคนหนึ่งพูดอย่างเป็นกังวลและมีน้ำเสียงที่ หวาดกลัว เสียงดังมาจากทางไม่ไกลออกไป

หลินโยว่หลินหันหน้าไปหน่อยๆ สายตาเย็นเฉียบ เหมือนกับการดึงดาบที่คมกริบออกมา

ชายคนนั้นห้ามอาการสั่นหน่อยๆไม่ได้ เสียงเริ่มไม่นิ่งๆ “กระผมรีบร้อนไปหน่อย ผู้จัดการหลินได้โปรดอภัยด้วย”

ฉินเฟยเพิ่งจะสังเกตว่าลิฟต์กดปุ่มชะลอการปิดประตูไว้

มิน่าล่ะเธอไม่รู้สึกถึงแรงถ่วงตอนลิฟต์ขึ้นหรือลง

ฉินเฟยอดไม่ได้ที่จะเอามือมาปิดหน้าของตัวเอง ไม่มี หน้าไปพบใครแล้วจริงๆ

ยังไงซะเธอก็เป็นถึงผู้จัดการโรงแรม กลับหลงใหลใน ความหล่อของผู้ชาย ทำเสียจนไม่รู้วันรู้คืนเลย

“เราไปกันเถอะ”
เขาไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับมาเลยและเดินจากไป

มองดูแผ่นหลังที่จากไป และฟังเสียงฝีเท้าที่ยิ่งเดินยิ่ง ห่างออกไป ฉินเฟยถึงจะดึงสติกลับมาพร้อมถอนหายใจ ยาว

ฉินเฟยกดปุ่มลิฟต์ใหม่ ประตูลิฟต์ค่อยๆปิดลง ฉินเฟย เอามือตบหน้าตัวเองเบาๆ

พูดกับตัวเองในลิฟต์คนเดียว ฉินเฟยเธอตื่นเดี๋ยวนี้นะ ฉินเฟยเธอทำงานที่จูนไม้หลัยมานานขนาดนี้ ผู้ชายหล่อ หน้าตาดีแบบไหนบ้างที่ไม่เคยพบเจอ ทั้งยังเคยมีคนมา จีบเธอด้วยซ้ำ แล้วเธอเคยเปิดใจครั้งไหนไหม

ทำไมตอนนี้แค่เจอคนในอดีตที่เคยพบปะกันไม่กี่ครั้ง และบังเอิญเคยช่วยเธอสองสามครั้ง มาปรากฏตัวต่อ หน้า ทำให้เธอกระวนกระวายถึงเพียงนี้เลยเหรอ

ช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ

คนเราหนอเวลาดวงซวยขึ้นมา ต่อให้ดื่มน้ำเย็นยังติด ฟันเลย กินข้าวเช้าแล้วก็ยังปวดท้องได้

แม่ง นี่มันเรื่องอะไรกันเนี้ย
เพราะฉินเฟยรู้ว่าในลิฟต์มีเธอเพียงคนเดียวจึงกระทืบ เท้าหนักๆ ไม่ว่าวันนี้อารมณ์ของเธอจะแย่ขนาดไหน ลิฟต์ก็ไม่ได้ชะลอลงตามอารมณ์ของเธอเลยแม้แต่น้อย หลังจากเสียงติ้งดังขึ้น ประตูลิฟต์ค่อยๆเปิดออก

หลังจากที่ประตูเปิดออก ฉินเฟยจัดแจงผมเผ้าและ เสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิงจนเข้าที่เรียบร้อย กลับคืนสู่มาดผู้ จัดการที่เคร่งขรึมและจริงจังอีกครั้ง

“ผู้จัดการ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว” ฉุนเฟยที่กำลังจะถึงห้อง ทำงานของตัวเองอีกเพียงไม่กี่สิบก้าว ร่างตัวเล็กน่ารักชน เข้าที่ตัวเธอ

“หยันซี” ฉันเคยพูดกับเธอกี่ครั้งแล้ว อย่าทำตัว กระวนกระวายแบบนี้ ต้องเคร่งขรึมหนักแน่นไว้ เธอทำตัว แบบนี้เหมือนหัวหน้าคนตรงไหนกัน เธอจะให้ลูกน้องที่ เธอดูแลอยู่เกรงกลัวและทำตามได้อย่างไร” ฉุนเฟยส่าย หน้าอย่างเอือมระอา และผลักหยันซีที่อยู่ในอ้อมอกออก ไป

แผนกต้อนรับของโรงแรมจูนได้หลัยแบ่งออกเป็นสี่ แผนก ประกอบไปด้วย แผนกการเมืองให้การต้อนรับ แขกนักการเมืองชื่อดัง แผนกพาณิชย์ให้การต้อนรับ แขกนักธุรกิจจากทั่วโลก แผนกศิลปะให้การต้อนรับแขก วงการศิลปะทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ สำหรับแผนกเศรษฐี ให้การต้อนรับแขกมหาเศรษฐีที่ติดห้าสิบอันดับแรก เงิน เดือนพนักงานทั้งสามแผนกก่อนหน้านับว่าสูงมากๆ แต่ถ้าเทียบกับเงินเดือนของแผนกเศรษฐีจะ ต่างกันมากอารมณ์ประมาณว่าแม่มดน้อยเจอแม่มด ใหญ่ ทว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้าแผนกเศรษฐี ได้ พนักงานชายหญิงที่จะเข้าแผนกเศรษฐีต้องมีรูปร่าง หน้าตาที่ดูดีเทียบเท่าดารา และระดับการศึกษาจะต้อง จบระดับปริญญาโทหรือเอกจากมหาวิทยาลัยชื่อดังทั้งใน หรือนอกประเทศ

และหยันซีก็คือหัวหน้าแผนกเศรษฐีนั้นเอง อย่ามอง เพียงร่างกายที่สูงแค่หนึ่งเมตรห้าสิบสี่เซนติเมตรเท่านั้น แต่ใบหน้าของเธอนั้นสวยสดงดงามมาก และร่างเล็กๆนี้ กลับเต็มไปด้วยพลังที่เต็มล้น เวลาปฏิบัติงานทั้งละเอียด รอบคอบและจริงจัง ก่อนที่แขกจะจากไปล้วนต้องชื่นชม ในการบริการของเธอ

ต่อให้หลังจากที่เธอได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกแล้ว ยังมีแขกมากมายที่เคยมาที่จูนได้หลัยจะระบุเรียกชื่อเธอ ให้ไปบริการโดยตรง

“ผู้จัดการคะ ปากของคุณโดนแมลงกัดมาเหรอคะ ทั้ง แดงทั้งบวม” ความสนใจทั้งหมดของหยันซีในตอนนี้ให้ ความสำคัญกับริมฝีปากที่บวมแดงของฉินเฟย

ฉินเฟยจะไปคิดได้ไงว่าออกจากลิฟต์ปุ๊บจะเจอลูกน้อง ทันที จึงไม่ได้คิดคำแก้ตัวดีๆไว้เลย สีหน้าเธอดูเกรงๆ ยกมือขวาที่กำหมัดหลวมๆมาตรงปาก ทำทีไอเบาๆสองที และมือก็ค้างไว้แบบนั้น “เธอพูดถูก แมลงกัดมาน่ะ เป็นแมลงที่ดุร้ายมาก”

การได้เปรียบเทียบหลินโยว่หลินเป็นแมลง ในใจเธอ รู้สึกซะใจดี

หลินโยว่หลินที่กำลังประชุมในห้องประชุมจามแรงๆไป หนึ่งครั้ง

ห้องประชุมเหมือนกับถูกกดปุ่มเงียบ เงียบเป็นเป่าสาก

หลินโยว่หลินคิดในใจใครกำลังคิดถึงเขาอยู่? ไม่ดูเวล่ำ เวลา ตอนนี้เขากำลังประชุมอยู่ ไม่รู้จักเปลี่ยนเวลาอื่น คิดถึงเขาหรือไง

หลังจากที่คนบางคนกำลังคิดหลงตัวเองหนักมาก แล้ว รีบดึงสติเข้าสู่วาระการประชุมต่อ

ฉินเฟยที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งที่กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เจอ ลูกน้องซักถาม เธอกลัวว่าหยันซีจะซักจนถามถึงต้นตอ

และหากเธอเผลอหลุดปากไปละก็ เรื่องนี้จะทำให้เธอ อับอายไปสามชั่วโครตแน่

ฉินเฟยจึงรีบพูดดักขึ้นมาก่อน ขมวดคิ้วเข้าหากัน “อย่า หลงประเด็น คำพูดที่ฉันพูดเมื่อกี้เธอฟังเข้าไปหรือยัง?”

“ผู้จัดการ คนอื่นเขามีเรื่องด่วนจะบอก เรื่องด่วนมากๆ เลยนะ หยันซีกระพริบตาถี่ๆทำหน้าแบ๊วๆ

เมื่อเห็นความสนใจของหยันซีถูกตนเบี่ยงเบนเป็นเรื่อง ทางการแล้ว สิ่งที่ฉินเฟยกังวลถึงจะคลี่คลายลงไป “เรื่องด่วนมากๆ เธอก็พูดมาซิรอไร”

“เมื่อวานตอนที่ประชุมผ่านวิดีโอจากสำนักงานใหญ่ที่ บอกว่าซีอีโอของบริษัทตระกูลหลินจะเข้าพักที่โรงแรม เราใช่ไหม เมื่อคืนผู้จัดการทั่วไปบอกว่าคืนวันนี้มาถึง แต่ ปรากฏว่าเขามาถึงโรงแรมเราตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ” หยันซีที่ มีใบหน้าเด็กแสดงท่าทีที่เป็นกังวล

ฉินเฟยคิดเสริมอย่างเงียบๆ ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง ฉันรู้ตั้ง

นานแล้ว

แต่ในความเป็นจริงเธอตอบรับอย่างหน้าตาเฉยว่า “ออ ตอนนี้ฉันรู้แล้ว”

ฉินเฟยได้แต่ถอนหายใจว่าหลังจากมีลูกแล้ว อีคิวของ เธอลดลงไปเยอะเลย

เมื่อวานการประชุมวิดีโอนอกเวลางาน? เป็นเรื่องของ นายหลินทั้งหมด เนื้อหาเกี่ยวกับการแนะนำตัวของเขาตั้งแต่เล็กจนโตในนครปักกิ่ง สถานที่เรียนของเขาใน ระดับประถมศึกษา มัธยมศึกษา และมหาวิทยาลัย ตลอด จนความสามารถพิเศษทั้งหมดของเขา นิสัยการดำเนิน ชีวิต การพักผ่อน ความบันเทิง และอาหารที่ชื่นชอบ ทั้ง ยังรวมถึงงานอดิเรกที่ชอบเป็นการส่วนตัวล้วนพูดชัดเจน เป็นข้อๆไป ซึ่งจะต้องทำให้นายหลินเกิดความประทับใจ แบบยากจะลืมเลือนตลอดครึ่งเดือนที่เขาอยู่ที่โรงแรมจูน ไจ้หลัยให้ได้

และงานอดิเรกพิเศษล้วนแสดงไว้อย่างชัดเจนนายหลิน จำเป็นต้องใช้เวลาครึ่งเดือนที่น่าจดจำในโรงแรม

สำหรับเหตุผลที่หลินโยว่หลินที่อยู่เมือง B ตั้งไกล แต่ กลับต้องมาอยู่ที่เมืองHถึงครึ่งเดือน ซึ่งไม่ใช่การทำงาน ต่างจังหวัด แต่เป็นเพราะหลังจากที่เมืองHเปลี่ยนนายก เทศมนตรีคนใหม่ และจากนั้นได้มีการปฏิรูปรายการ ต่างๆหลายรายการ ทำให้เศรษฐกิจของเมืองHพัฒนา ไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นการกดดันเศรษฐกิจของเมือง Bโดยตรง ทั้งนี้การประชุมแลกเปลี่ยนทางธุรกิจระหว่าง ประเทศจึงถูกจัดขึ้นที่เมือง H และเมือง Hให้ความสำคัญ กับการประชุมระดับนานาชาติครั้งนี้มาก ถึงชั้นสั่งให้ผู้ ประกอบการอุตสาหกรรมต่างๆระงับธุรกิจชั่วคราวล่วง หน้าครึ่งเดือน เพื่อให้เมือง H มีสภาพแวดล้อมที่ดีใน ระหว่างการประชุม

จูนได้หลัยในฐานะที่เป็นโรงแรมที่ดีที่สุดในเมือง H แน่นอนว่าจะต้องได้รับความนิยมอย่างมาก และอัตราการเข้าพักจะสูงที่สุดก่อนการประชุม อีกทั้งทุกคนที่เข้า พักไม่มีใครที่ไม่ใช่คนใหญ่คนดังหรือยศถาบรรดาศักดิ์ สูงส่ง หรือนักธุรกิจดัง ได้ยินมาว่าภูมิหลังครอบครัวของ หลินโยว่หลินนั้นซับซ้อนมาก พวกนักข่าวยังไม่สามารถ ขุดคุ้ยตัวตนของเขาได้ รู้แค่ว่าเมื่อนานมาแล้วเขา สามารถพลิกแผงกฎเกมส์ในวงการธุรกิจได้ การประชุม แบบนี้แน่นอนว่าจะขาดการเข้าร่วมของเขาไม่ได้

เมื่อวานตอนที่ผู้จัดการทั่วไปพูดถึงนายหลิน เธอน่าจะ นึกขึ้นได้ว่าจะต้องเป็นหลินโยว่หลิน เพราะมีทั้งเงินและ อำนาจ แถมยังมีอิทธิพลที่ใหญ่ขนาดนี้ นอกจากหลินโยว่ หลินแล้ว เกรงว่าไม่สามารถมีคนที่สองได้อีก

“เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วใครให้การต้อนรับ?” ฉินเฟ ยถามด้วยความตึงเครียด

คนระดับหลินโยว่หลิน ปกติมักจะมีนิสัยส่วนตัวแปลกๆ ถ้าหากเขาเกิดความไม่พอใจต่อโรงแรมจูนไม้หลัย เรื่อง ถึงสำนักงานใหญ่ ฉินเฟยจะเป็นคนแรกที่ต้องรับผิดชอบ หักเงินเดือนยังเป็นแค่เรื่องรอง อาจจะส่งผลกระทบให้ พนักงานทั้งหมดตกงานได้

หยันซีนึกถึงความยิ่งใหญ่เมื่อคืน จนถึงตอนนี้ยังตื่น เต้นไม่หาย สายตาเปล่งประกาย “เมื่อคืนฉันอยู่เวรเอง นายหลินมาถึงตอนห้าทุ่มอย่างกะทันหัน ยังดีที่ฉันถูกผู้ จัดการฝึกมาอย่างดี บวกกับพลังที่ไม่ตื่นตระหนกจากผู้ จัดการ จึงแบกรับแรงกดดันนั้นต้อนรับเขาไปก่อน”
“ทำไมไม่โทรหาฉันล่ะ?”

หยัน พูดอย่างมีเหตุมีผล “โทรหาเธอก็ไม่ทันหรอก จะ ให้นายหลินยืนรอผู้จัดการอยู่ที่หน้าประตูเป็นเวลาครึ่ง ชั่วโมงเห็นคงไม่เหมาะ อีกอย่างที่บ้านเธอยังมีเด็กน้อย สองคน เรียกเธอออกมาตอนกลางคืนคงไม่สะดวกเท่า ไหร่”

ฉินเฟยตบไหล่หยันซีเบาๆเพื่อปลอบใจ “เรื่องเมื่อคืน เธอคงเหนื่อยแย่เลย

“ผู้จัดการ ไม่เหนื่อยเลยค่ะ ผู้จัดการไม่รู้ว่านายหลิน น่ะหล่อระเบิดมากแค่ไหนเลย ตอนที่ประชุมเมื่อวาน ฉัน ยังนึกไปเองว่านายหลินคงเป็นตาแก่ที่อายุเจ็ดแปดสิบ ปี กลับคิดไม่ถึงว่าจะหนุ่มซะขนาดนั้น ใบหน้านั้นแค่มอง แวบเดียวก็สามารถทำให้คนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวได้ เลย” สายตาของหยันซีเปล่งประกายรักสีชมพู “ผู้จัดการ ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนนะพนักงานหญิงทุกคนหายใจ ติดขัดกันถ้วนหน้า จะหายใจเป็นปกติได้ก็ต่อเมื่อถูก จุมพิตเบาๆจากนายหลินเท่านั้นล่ะ เป็นภาพที่น่าทึ่งจริงๆ”

“โอเวอร์ขนาดนั้นเชียว?” ฉุนเฟยรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

น่าจะไม่มีใครที่เคยเข้าใกล้หลินโยว่หลินได้มากเท่าเธอ อีกแล้ว ผิวพรรรณของเขาละเอียดอ่อนยิ่งกว่าเธอเสียอีก ขนตา หงอนยาวกว่าเธอ ดวงคู่นั้นลึก สวยงาม ยิ่งกว่าทะเลและแม่น้ำที่เธอเคยเห็นมาทั้งหมด คำเปรียบ เปรยของหน ที่พูดถึงหลินโชว์หลินไม่ได้พูดเกินจริง แต่ว่ามันยังพูดได้ไม่ดีพอต่างหาก