ตอนที่ 15 คุณกับเขาช่างเหมาะสมกัน
ธัชชัยรอวังสาอยู่ด้านล่างเห็นเธอเดินลงมาแล้วยิ้มที่มุมปากจาก ใบหน้าที่มีเสน่ห์นั้น ภาวินีที่ตามวัดสาลงมามองมาที่ธัชชัย ผู้ชายคนนี้ฉันต้องการที่จะชนะเขา
ในสายตาของวันสากลับเห็นธัชชัยหัวเราะเยอะเธอ ท้ายที่สุด ก็ไม่สามารถหนีออกมาจากมือเขาได้ เธอเกลียดจนแทบรอไม่ ไหวที่จะบอกผู้ชายคนนี้เธอไม่ใช้ผู้หญิงของเขาแล้ว
เธอให้กำลังใจตัวเองว่าจะต้องไปเป็นไร กลับไปบ้านศรีทอง หลังนั้นไปหาจุดอ่อนของธัชชัย เขาจะได้รู้ว่าเธอนั้นแข็งแกร่งแค่ ไหน
“ชายน้อย ฉันคุยกับพี่ฉันเสร็จแล้ว แต่อารมณ์เธอไม่ค่อย ดิฉันต้องการอยู่เป็นเพื่อนพี่ของฉันจนถึงบ้านของคุณตกลง ไหม ”
คุณป้าที่ส่งลูกของตัวเองไปเรียนมารยาทนั้นมันใช้ได้จริง เป็น คนในครอบครัวที่ดูดีมีชื่อเสียง สุภาพใจดี มีคำพูดอ่อนโยน
ธัชชัยไม่สนว่าใครไปด้วย ตราบใดที่วัดสากลับมา อาการของ พี่ก็จะดีขึ้น เขาตั้งใจพูดคำนึงออกมา “เพราะความตั้งใจของเธอ เลยนะ “เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นชื่ออะไรเพราะเขาไม่ได้จำ
“ ถ้าแบบนั้นฉันก็จะไปด้วยเหมือนกัน ” รสรินที่ยืนอยู่ข้างๆ เหมือนไร้เดียงสา คนที่ฉลาดก็สามารถดูออกได้ทันที สิ่งที่ลูกสามทั้งสามของบ้านนี้ทำคือไม่เคยแยแสอะไรเลย แต่เมื่อมองที่ ธัชชัย ในตาเขามีความเกรี้ยวกราดมากขึ้น
ธัชชัยเหลือบมองรสริน ผู้หญิงตั้งมากมายจะเอาไปทำอะไร ทำไมไม่รู้จักเสน่ห์ของตัวเอง
ปยุตเห็นความผิดหวังในสายตาของชายน้อย รีบพูดออกมา อย่างรวดเร็ว ” รสริน อย่าพูดอะไรไร้สาระ ” หลังจากพูดกลับรส รินก็หันกลับมาพูดกลับชายน้อย ” ขอโทษสำหรับยายตัวเล็กที่ ทําให้ลำบากใจ ”
ธัชชัยพูดออกมา ” รู้ก็ดี ไปกันเถอะ ” พูดจบหันไปหาวัจสาด้ สวยสายตาเย็นชา
วังสามองกลับไปด้วยสายตาแข็งกร้าว
สามคนนั้นเดินออกไป รสรินมองตามหลังและโกรธมาก ถาม คุณพ่อเสียงดัง “ ทำไมต้องทำตัวแปลกๆด้วย เห็นได้ชัดว่าหนู สามารถแข่งกับพี่ได้ ”
จะแข่งอะไร เมื่อกี้แกเกือบทำให้ครอบครัวเสียหน้ารู้ไหม ” ภายในใจปยุตโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
“ ขายหน้าอะไร ” หนูก็แค่ชอบคนคนหนึ่งมันผิดด้วยหรอ
”
วราลีเห็นลูกคนนี้เถียงกลับปยุต กลัวว่าเขาจะตีเธอ รีบไปหา เธอ “ รสรินทำไมพูดกับคุณพ่อแบบนี้ ตอนนี้เธอยังเด็กอยู่ จะทำ อะไร รีบขอโทษคุณพ่อซะ ”
“ ไม่ ! หนูไม่ผิด ” รสริรพูดจบกับขึ้นไปบนบ้าน
” ผู้หญิงเอาแต่ใจจริงๆ ” ปยุตจับหน้าอกตัวเองด้วยความ โมโห ภายในใจคิดว่าอยากมีลูกชาย ลูกผู้หญิงก็ต้องแต่งงาน ออกเรือนไป
วราลีรีบไปดูสามีเธอ “ คุณอย่าโกรธลูกเราเลย เธอยังเด็กอยู่ ไม่รู้เรื่องอะไร ”
ปยุตที่อยู่ข้างๆก็หัวเราะ “ ยังเด็กหรอ นี่ไปจีบผู้ชายขนาดนี้ น่าเสียดายที่ลูกเราไม่ฉลาดดูก็รู้แล้วว่าผู้ชายอย่างนั้นไม่มีวันที่ จะง้อผู้หญิงเด็ดขาด ”
วรากำลังจ้องมองลูกสาวของเธอ “ ใช้เธอนี้มันไม่ฉลาด จริงๆ พูดน้อยลงซักสองสามคำไม่ได้ไงไม่เห็นหรอว่าพ่อโกรธ อยู่ ”
ในขณะที่บ้านเดิมขุดทดมีปากเสียงกันแต่สามคนนั้นได้ออก
ไปจากบ้านแล้ว
ธัชชัยขับรถสปอร์ตเฟอรารี่สีดำที่มีสองที่นั่งเท่านั้น เขาไม่คิด ว่าจะมีผู้หญิงคนอื่นมาด้วย เขายืนอยู่หน้ารถเพื่อดูว่าพวกเธอจะ ตัดสินใจกันอย่างไร
แต่วจสาก็พูดออกมา “ภาวินีก็เอารถของเธอออกมา ฉันจะนั่ง กับเธอ” ยังไงรถก็นั่งได้ไม่หมดสามคนอยู่แล้ว
ภาวีนมองไปที่ธัชชัยแต่เขาไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนว่าการ ตัดสินใจของวังสาจะอยู่ในความคิดเขา
ภาวินี้ไม่รู้ว่าระหว่างสองคนนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ธัชชัยแค่มองก็รู้เกี่ยวกับวัจสาทุกอย่างมันจะแปลกถ้าเธอยอมไปขึ้นรถ ของเขา
ภาวินีลดสายตาลงแล้วยอมไปที่โรงรถ
เธอขับเฟอร์รารี่เป็นสีแดง ซึ่งเหมาะสมกับรถของธัชชัยเหมือน เป็นคู่รัก
รถของภาวินีวิ่งไปข้างหน้า วัดสาไม่ต้องการพูดอะไรมากนัก เมื่อเธอต้องกลับไปบ้านหลังนั้น เธอจะหดหูไปทำไม ในเมื่อเธอ ไม่ได้อยู่คนเดียว ถ้าไม่มีเงินก็ไม่มีอิสระ ในกระเป๋าของเธอมี บัตรเครดิตของภาวินี เหมือนมีกาะที่หนักมากตกลงมาใส่มือ ของเธอ
หากไม่ใช่เงินสองแสนธัชชัยจะไม่มีโอกาสทำให้เธอเสื่อม เสียเลย และไม่สามารถทำสิ่งนั้นได้ ทันทีที่นึกถึงเรื่องนั้นเธอรู้สึก เหมือนจะบ้า
ภาวินีที่ขับรถอยู่แต่สายตาของเธอนั้นจับจ้องไปที่รถของธัช ชัย ตั้งตาวินาทีแรกที่ชายคนนี้ปรากฏ เธอก็รับรู้แล้วว่าเขาคืนคน ที่เหมาะสม ที่สามารถมาเป็นคู่ชีวิตของเธอ
เธอไม่เคยคิดเรื่องอื่นเลยที่นอกจากการไล่ล่าตัวเอง ตอนนี้มัน เป็นโอกาสที่ดีที่จะยอมแพ้ เธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับวรพล แปล ว่าธัชชัยจะได้กลายเป็นสามีเธอ
พระเจ้าทรงยุติธรรม คุณได้รับอะไรซักอย่างคุณก็จะเสียอย่าง อื่นที่เหมือนกันไป พระเจ้าทรงโหดร้ายเช่นกันไม่ว่าคุณจะสูญเสีย อะไร ท่านก็จะให้คุณตามหาสิ่งนั้น
พี่วังสา กำลังคิดอะไรอยู่
วังสาที่ถูกถามทำให้ออกมาจากภวังค์ความคิดของตัวเอง ไม่มีอะไรแค่เหนื่อยนิดหน่อย เมื่อคืนนอนไม่หลับ ”
เมื่อคืนเธอคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งคืนถึงเช้าจนกว่าจะหลับ คิดว่า ตัวเองจะทำยังไงต่อไปสุดท้ายก็คิดไม่ออก การแต่งงานกลับ ครอบครัวนี้เหมือนทำลายชีวิตเธอ
ฉันคิดว่าธัชชัยทำกับพี่สะใภ้ไม่เลวเลย ครั้งนี้มารับด้วยตัว เอง ” ภาวินีเป็นคนฉลาดเธอรู้วิธีที่จะพูดออกมา ถึงเป็นหัวข้อที่ เรียบง่ายแต่สามารถรู้ถึงรายละเอียดของชายน้อยได้ดี
วัจสาไม่พูดอะไร เรื่องที่ไม่ดีในครอบครัวไม่อยากเอาไปพูด ให้คนอื่นฟังและเธอไม่อยากจะเอ่ยถึงผู้ชายคนนั้น ความ สัมพันธ์ทั่วไป พี่ชายน่าจะเรียกเขามารับมากกว่า
“แบบนี้นี้เอง “ภาวินีพูด ถ้าอย่างนั้นพี่รู้ไหมธัชชัยเขาชอบ
ผู้หญิงแบบไหน
ประโยคนี้เห็นได้ชัดมาก วัดสาไม่สามารถเสแสร้งได้เลย อีก ทั้งยังก่อนหน้านี้คุณป้าเรียกเธอไปพูดเพื่อสร้างโอกาสให้กับภา วินีและธัชชัยคิดว่าน้องคงชอบธัชชัยเข้าแล้ว
เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหัวเราะ “ภาวินีเป็นผู้หญิงที่ฉลาดและ สุภาพ ผู้หญิงเรียบง่ายและใจกว้าง เขาน่าจะชอบมาก พูดได้ว่า เธอค่อนข้างเหมาะสมกับเขา “
คำพูดนี้พูดได้ตรงใจภาวินีทำให้เธอนั้นเบิกบานหน้ากลายเป็นสีแดง ” พี่ พูดอะไร ฉันกับเขาไม่เคยเจอกันมาก่อน เพิ่งเจอ กันครั้งแรก
วัดสายิ้มในใจ ฉันหาผู้หญิงเข้าไปพัวพันกับเขาได้ ดูว่าเขาจะ สามารถรังแกเธอได้อีกไหม
” ไม่ พี่พูดความจริง หรือว่าน้องไม่ชอบละ ”
ภาวินีไม่ปฏิเสธและไม่ส่ายหน้า ถูกวังสาทำให้ขายหน้า เธอ รีบเปลี่ยนคำถามทันทีแต่ยังคงวนเวียนเกี่ยวกับเรื่องของธัชชัย
ชายน้อยเขาชอบงานอดิเรกอะไร หรือชอบสิ่งของอะไร หรือ ว่าสีอะไร
หากคุณต้องการหัวใจใครซักคน เพียงแค่คว้าหัวใจของเขา ไว้ ตราบใดที่เขาสนใจเธอเขาก็คว้าหัวใจเธอกลับมา ภาวินี มั่นใจว่าเขาสามารถจัดการเขาได้
งานอดิเรกเธอคนเลวคนนั้นเขามีงานอดิเรกอะไร ของที่ชอบ กิน เธอจําได้ว่าเมื่อวานตอนบ่ายเธอเสียเวลามากมายไปกับการ ทําอาหาร แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความอัปยศ
ยิ่งเธอคิดเธอยิ่งโกรธจนตัวสั่น
ฉันไม่ค่อยแน่ใจ ”
ภาวินี พยักหน้า ” ที่จริงพี่เพิ่งเข้าไปบ้านเขาแค่ไม่กี่วัน ไม่ ค่อยรู้ก็เป็นเรื่องปกติ ”
ดวงตาที่สวยงามกำลังมองรถเฟอร์รารี่สีดำด้านหลัง วัดสาม องภาวินีด้วยความรัก ริมฝีปากที่น่ามองนั้นทำให้เกิดรอยยิ้มที่ น่าสนใจ ” น้องสาวเธอไม่ต้องกังวลไป หลังจากนี้จะเป็นโอกาสที่เธอจะได้ค้นหาความจริงกับเขา ”
คำพูดนี้ทำให้ใจสาประหลาดใจ ความหมาย หลังจากนี้ยังมี โอกาสที่จะสามารถติดต่อกับชายน้อยได้ ” พี่สาว ที่พี่พูดนั้น M หมายถึงอะไร
* ก็หมายความว่าอย่างที่พูดนั้นแหละ ” วัจสาพูดจบก็ไม่ได้พูด
อะไรต่ออีกเลย
รถนั้นขับเร็วมาก ในเวลาอันสั้นจนมาถึงประตูรั้วของตระกูลศรี ทอง
วัจสาลงรถภาวินีนั้นตามลงมา เหมือนมาถึงสถานที่แปลกตา มีบางคนกลัวจนต้องนำมือมาประสานกับมือของวังสา
“ ไม่ต้องกลัว ที่นี้ไม่มีอสูรกาย ” วัดสามองดูรูปร่างสูงที่โผล่
ขึ้นมา มีแต่สัตว์ประหลาดที่ไร้ยางอายเท่านั้น
ธัชชัยถูกล้อเล่นด้วยคำพูดก็หัวเราะขึ้นมา เหมือนเอามีดมาก รีดหน้าตัวเอง เธอไม่กลัวเขาโกรธ สัตว์ประหลาที่เธอพูดคือ อะไร?เธอกำลังเยอะเย้ยเขาหรอ?
ใช่แล้วที่นี้ไม่มีสัตว์ประหลาด ไม่ต้องระแวงขนาดนั้น แต่ ตอนนี้มืดแล้วขับรถกลับก็ระวังตัวหน่อย “สายตาชายน้อยที่มอง เธอนั้นมีแต่ความเฉยเมยเย็นชา
มันเป็นการไล่ที่ชัดเจนมาก มันทำให้ภาวินี้ดูเหมือนเป็นคนโง่ เมื่อได้ยินมัน แต่เธอยังไม่อยากกลับ เธอไปดึงชายแขนเสื้อของ วังสาขอความช่วยเหลือ
วัจสาจะให้ภาวินีกลับไปง่ายๆแบบนี้ไม่ได้
* ตอนนี้มันดึกแล้วให้ภาวินีนอนกับฉันที่นี้แค่โทรหาคุณลุงก็ โอเคแล้ว ” ตา โตของภาวินี้กำลังจ้องมองธัชชัยโดยไม่เกรง กลัว
ที่นี่ไม่มีห้องรับแขกมากนัก
วันสากรีดร้อง ในใจ ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอาย บ้านหลังใหญ่ ทำไมไม่มีห้องหรอ ข้ออ้างนี้มันฟังไม่ขึ้น
“ภาวินีนอนกับฉันบนเตียงได้ ”
* เธอมีห้องหรอ เธอต้องอยู่กับพี่ฉัน จะให้น้องเธอไปอยู่บน เตียงกันสามคนหรอ ” เสียงขอธัชชัยดังขึ้น
วังสาหน้าแดงก่ำ ผู้ชายคนนี้พูดได้แย่มาก
ภาวินี้ไม่สามารถทนได้ ไม่คิดว่าชายน้อยจะร้ายเพียงนี้ แม้แต่ น้ำซักแก้วยังไม่ให้เธอเข้าไปดื่ม
พี่สาวฉันกลับก่อน ไม่รบกวนพวกคุณแล้ว ”
พูดเสร็จเธอรีบเดินไปที่รถ วัดสาจับมือเธอ “ภาวินี
ร่างที่เรียวสูงเดินไปจับมือวจสา จับแน่นเหมือนแม่เหล็กแน่น จนรู้สึกเจ็บปวด
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ