บทที่ 29 คุณกับธาวินก็เป็นคนประเภทเดียวกัน

ตอนที่ร่างของธิชาถูกปกคลุมด้วยเสื้อคลุมที่เขาถอด ออก ยังคงมีความรู้สึกไม่เหมือนจริงอย่างน่าเหลือเชื่อ

บนหน้าของตนัยกฤตไม่ได้แสดงอาการโกรธ น้ำเสียงที่ พูดกลับน่ากลัวเย็นชาอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน

“ไอ้หน้ากระ ใครให้ความกล้ากับแกมาแตะต้องผู้หญิง

ของฉัน”

นักเลงที่หน้ากระเต็มหน้าคนนั้นตื่นตระหนกตกใจ “ท่าน ท่านดนัยในนี้มีเรื่องเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า นี่ นี่ไม่ใช่ผู้ หญิงของธาวินเหรอ ตระกูลมงคลวัชรกุลให้เงินจ้างพวก ผมมาปล่าเธอ….

ดนัยกฤตอุ้มเธอขึ้นมาโดยสีหน้าเย็นชา แม้กระทั่ง สายตายังไม่อยากให้กับพวกอันธพาลเหล่านี้ เพียงแค่ เงยหน้าขึ้นส่งสายตาให้กับผู้ช่วยตัวเอง

ผู้ช่วยได้รับคำสั่ง เข้าไปยืนปืนกระบอกหนึ่งกับไอ้หน้า ลายนั่น

“ความหมายของคุณดนัยกฤตง่ายมาก ใครแตะต้องเธอ ใช้ตรงไหนแตะ ก็ทำลายตรงนั้นซะ”
ผู้ชายที่ใช้มือจับเธอเมื่อกี้ถูกดนัยกฤตยิงกับมือแล้ว ขณะนี้สลบไปท่ามกลางกองเลือดแล้ว

นักเลงพวกนี้ต่างก็มองหน้ากัน ทันใดนั้นก็คุกเข่าพร้อม กันก้มคำนับบนพื้นอย่างสุดชีวิต

“ขอท่านดนัยเมตตาด้วย กรุณาเมตตาด้วย พวกเราไม่ รู้จริงๆว่าเป็นคนของท่าน ถ้ารู้ ถึงจะให้ความกล้ากับพวก เราร้อยเท่า………

นักเลงคนนั้นยังพูดไม่จบก็ถูกยิงที่แขนแล้ว

คนด้านข้างตกใจจนฉี่ราดไปแล้ว

ดนัยกฤตรู้สึกได้ถึงสาวน้อยในอ้อมกอดหดตัวไปทีหนึ่ง เขาอุ้มเธอขึ้นรถหน้าบึ้งตึง เรื่องที่เหลือก็แน่นอนว่าให้ผู้ ช่วยของเขาเป็นคนจัดการ

ในรถ

เห็นได้ชัดว่าธิชายังไม่ได้ตั้งสติกลับจากเหตุการณ์ ฉุกเฉินนั้น สายตาของเธอค่อนข้างเลื่อนลอย มือขาว นวลเล็กๆนั้นจับเสื้อคลุมไว้แน่น ตัวสั่นไม่หยุด
ดนัยกฤตกางแขนออกกอดเธอไว้แน่น ป้อนน้ำให้เธอดื่ม

ความหวาดกลัวในสายตาเธอเหมือนสภาพหลังการถูก เรียงคิวข่มขืน ไม่เหมือนไม่สำเร็จเลยแม้แต่น้อย

ดนัยกฤตกังวลใจ ยื่นมืออยากจะเปิดเสื้อคลุมเพื่อเช็ด บาดแผลบนร่างกายเธอ

ธิชาเหมือนดั่งสัตว์น้อยที่บาดเจ็บ จับเสื้อคลุมไว้อย่าง

แน่นไม่ยอมให้เขาดูแม้แต่นิด

เขามีความอดทนอย่างเห็นได้ยาก ตบหลังเธอเบาๆ พูด ปลอบอย่างอ่อนโยน “ฟังนะ ไม่ต้องกลัว ให้ผมดูว่าคุณ บาดเจ็บหรือเปล่า”

ริชากลับยืนกรานไม่ยอมปล่อยมือ

เขาไม่ได้ฝืน อดทนรอให้เธอใจเย็นลง

ตอนที่รถใกล้ขับเข้าเมือง ธิชาเหมือนกับได้สติขึ้นมา กะทันหัน จ้องเขาด้วยสายตาโมโห
“ดนัยกฤต ทําไมคุณถึงมาช่วยฉันทันอย่างบังเอิญขนาด นี้? คุณรู้แต่แรกแล้วใช่ไหม คุณเดาออกแต่แรกแล้วว่าธา วินจะทำอะไรในงานหมั้น คุณดูฉันถูกเหยียดหยามต่อ หน้าผู้คนกับตา?”

ชุดราตรีนั้นหลังเกิดเรื่องเธอตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำเล่า มี

รอยฉีกขาดแต่แรก ภาพวิดีโอโป๊ ชุดราตรีฉีกขาด ทั้งหมดนี้ล้วนอยู่ในแผน

การของธาวิน

รวมถึงเชิญดนัยกฤตมาร่วมงาน

ดนัยกฤตลากตัวเธอเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อเคยตัก เตือนเธอ

แต่เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะฟังเข้าใจ

เพียงเพราะแค่ว่าเธอไม่ยอมทิ้งธาวินไปอยู่กับเขา ผู้ชาย คนนี้ก็ดูเธอถูกกระทำทั้งหมดนี้เฉยๆ

ธิชาร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ “ธาวินเป็นคนชาติชั่ว แล้วคุณดีกว่าเขาแค่ไหน? ปล่อยฉันลงรถ ดนัยกฤต ฉัน ไม่ต้องการคุณมาสงสารฉันจอมปลอม ปล่อยฉันลงรถ”
เธอโมโหกระวนกระวายฉับพลันทำให้ผู้ชายขมวดคิ้ว

แน่น

เขาถามอย่างหน้าบึ้ง “สภาพแบบนี้ของคุณจะไปไหน ได้?”

ริชาน้ำตาไหลมองดูสภาพเสื้อผ้าขาดมอมแมมของตัว

เอง

เธอหัวเราะเย้ยหยันตัวเอง “ฉันเกือบถูกข่มขืน คุณช่วย ฉันไว้ แต่วัตถุประสงค์ที่คุณมีต่อฉันมันโจ่งแจ้งขนาดนั้น ท้ายที่สุดแล้วคุณก็อยากข่มขืนฉันไม่ใช่เหรอ? ดนัยกฤต คุณกล้าพูดว่าคุณใช่เพราะว่าฉันเป็นลูกสาวของณิชา นาฎถึงเกิดความคิดชั่วร้าย?”

ผู้ชายเริ่มสีหน้าหม่นหมอง สีหน้าความอ่อนโยนและ อดทนที่มีเฉพาะกับเธอเท่านั้นค่อยๆเลือนหาย

เขาออกคําสั่งกับคนขับรถเสียงเคร่งขรึม คนขับรถเปิด ไฟเลี้ยวกลับรถทันที รถขับแล่นไปอีกทิศทางหนึ่ง

ดนัยกฤตพาเธอกลับไปในสโมสรส่วนตัวใกล้เคียงของเขา
สโมสรเป็นถิ่นของเขา ไม่ว่าเธอจะกรีดร้องขอความช่วย เหลือยังไง ยังคงถูกดนัยกฤตลากเข้าไปในห้องชุดห้อง หนึ่ง

ธิชาถูกเขาโยนขึ้นเตียงอย่างแรง

เธอมองเห็นความใคร่และโมโหที่ไม่ปิดบังในดวงตาของ

เขา

เขาปลดเข็มขัดไปด้วย พูดด้วยเสียงหัวเราะอย่างเย็น ชา “คุณบอกว่า ผมช่วยคุณ ท้ายที่สุดแล้วก็เพื่อที่จะ ข่มขืนคุณ ใช่ไหม?”

ธิชาสีหน้าซีดขาว ร่างกายหดตัวไปข้างหลังโดย

สัญชาตญาณ

เธอไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองพูดผิด

“หรือว่าไม่ใช่ ธาตุแท้แล้วคุณกับธาวินล้วนเป็นคน ประเภทเดียวกัน ต่างก็เห็นฉันเป็นโสเภณี ไม่ได้เคารพ ฉันเลยแม้แต่น้อย”

ดนัยกฤตหัวเราะอย่างเย็นชา หัวเราะจนทำให้เธอเสียวสันหลัง
เขาจับปลายของเข็มขัดด้านหนึ่งไว้ ใช้ของเยือกเย็นนั้น ตบหน้าเธอไปมา

“ใช่ คุณพูดไม่ผิดเลยสักนิด”

เขาดึงเสื้อคลุมบนตัวเธอออก ดึงเนื้อผ้าทั้งหมดบนตัว เธอออก

ธิชาพยายามอยากจะหลบสุดชีวิต

กลับถูกเขาใช้มือสองข้างกดข้อเท้าดึงกลับมาอย่างแรง

เขาถอดกางเกงของตัวเองออก

ครั้งแรกที่แสดงอารมณ์ใคร่ที่ถูกปลูกขึ้นมาของตัวเอง ต่อหน้าเธอ

มือใหญ่จับขาเรียวทั้งสองข้างไว้ วางไว้บนไหล่ของตัว

เอง

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วเกินไป ธิชาตกใจจนร้องไห้ออกมา

“ไม่เอา คุณใจเย็นๆก่อน ดนัยกฤต ไม่เอา……..
มุมปากของผู้ชายมีเพียงความโหดร้ายและขี้เล่น

เขายื่นมือลูบคลําจุดบอบบางนุ่มนวลของเธอ

“คนดีมีวิธีเล่นของคนดี โสเภณีมีวิธีทำของโสเภณี ใน เมื่อคุณโยนความผิดนี้ใส่หัวผม ผมก็จะให้คุณลองดูว่า นักโทษคดีข่มขืนเขาทำยังไงกับโสเภณี”