บทที่ 17 บนตัวพี่ชายเธอมีกลิ่นของผู้หญิงอื่น

ร่างของธิชาอ่อนเพลียอย่างรุนแรง ถ้าหากไม่ได้ถูกเขา กอดไว้กลางอก เกรงว่าคงส้มลงไปตั้งนานแล้ว

ชื่อที่เขาเรียกนี้ทำให้เธอรู้สึกไม่คุ้นเคยมาก

ถึงแม้ว่าก่อนเธออายุ18 ธาวินจะเรียกเธอว่าตัวเล็กตัว เล็กตลอด

นอกจากความใกล้ชิดระหว่างพี่น้อง ยังมีความสนิทสนม อย่างอ่อนโยนเป็นพิเศษ

ไม่ได้ยินมานานมากแล้ว ตอนนี้ธิชารู้สึกแค่ว่าเขาน่าสะ พรึงกลัวอย่างมาก

“ธาวิน คุณ……..นที่สุดคุณก็ยอมรับแล้วเหรอ? ลุงรัณ กลายเป็นแบบนี้เพราะคุณเป็นคนทำ คุณมันน่ากลัวมาก ยังไงเสียเขาก็เป็นพ่อแท้ๆของคุณ ทำไมถึงโหดเหี้ยมได้ ขนาดนี้..……………….

การคาดเดาแบบนี้อยู่ในใจของเธอไม่ใช่วันสองวันแล้ว เพียงแค่ไม่กล้าพูด และพูดไม่ได้เท่านั้น

เธอมองดูใบหน้าอันหล่อเหล่าและโหดเหี้ยมของธาวิน หวาดกลัวอย่างสุดขีด
ธาวินกลับลูบหน้าเธอไปมา ยิ้มแต่เหมือนไม่ยิ้ม “พ่อของ ฉันกลายเป็นแบบนี้ ทั่วเมืองต่างก็รู้ว่าเป็นฝีมือภรรยา โหดณิชานาฎ น้องสาวใช้คำพูดตัวเองฝ่ายเดียวโยน ความผิดมาที่ตัวพี่ ข่าวลือออกไปจะมีคนเชื่อไหม?”

ธิชามองดูสภาพปากจมูกเบี้ยวน้ำลายไหลลงมาที่น่า อนาถของชรัณ อดที่จะจ้องธาวินอย่างโมโหไม่ได้ “ไม่ว่า คนอื่นจะเชื่อหรือไม่ คุณเคยทำอะไรก็รู้ดีอยู่แก่ใจตัวเอง ไม่กลัวธรรมตามสนองหรือไง ลุงรัณรักและห่วงใยคุณมา ตลอด คุณเป็นลูกชายคนเดียวของเขา”

บนหน้าของเขาไม่มีความเสียใจแม้แต่น้อย เพียงแค่ หยิกหน้าของเธอ จับเล่นอย่างรักใคร่ไม่ยอมปล่อยมือ พูดอย่างเรียบง่าย “น้องรักก็อย่าเปลืองน้ำลายไปช่วย นางแพศยาอย่างณิชานาฎแก้ตัวเลย ณิชานาฏฝีมือ โหดร้ายเสมอ แอบใช้ยาเป็นระยะเวลานานทำให้พ่อฉัน เส้นเลือดในสมองอุดตัน นี่เป็นความจริงที่หมอตรวจเจอ เมื่อเช้า”

เขาหยุดนิดหนึ่ง ทันใดนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างชั่ว ร้าย ฝ่ามือเลื่อนไปถึงหน้าอกของเธอ บีบนวดอย่างแรง สายตาจ้องอยู่ที่ชรัณ “พ่อ หลังจากที่พ่ออัมพฤกษ์แล้ว ไม่วางใจที่สุดก็คือธิชา พ่อบอกตลอดว่าธิชายังเด็ก บอก ผมว่าอย่าเอาเรื่องของคนรุ่นก่อนไประบายใส่เธอ วันนี้ ผมตั้งใจพาเธอมาเยี่ยมพ่อ พ่อดูซิ ธิชาถูกผมเลี้ยงได้ดี ขนาดไหน ขาวๆนุ่มๆ พ่อคงจะไม่รู้ซินะ ธิชาไม่เพียงแค่ หน้าตาเท่านั้นที่สืบทอดพันธุกรรมจากนางนังปีศาจจิ้งจอกที่พ่อแต่งงานด้วย แม้กระทั่งตรง……….ไม่ แพ้ณิชานาฎ แน่นจะตายไป ของแบบนี้ที่ได้มาแต่เกิด เป็นเรื่องพันธุกรรมจริงๆ…….

“คุณบ้าไปแล้วใช่ไหม คุณหุบปาก” หน้าของธิชาร้องจน แดงเหมือนมะเขือเทศ โมโหกระหืดกระหอบจนผลักเขา ออกอย่างแรง

เขาบ้าไปแล้วจริงๆ กลับพูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้าลุง

ถ้าหากลุงรัณมีสติ รู้ว่าเขาความสัมพันธ์กับน้องสาวต่าง แม่ของตัวเอง เกรงว่าจะโกรธจนเส้นเลือดในสมองแตก อีกครั้ง

ธิชาห้ามเขาไม่ได้ แค่อยากหนีออกไปจากห้อง

ธาวินกลับจับหลังท้ายทอยของเธอไว้ กดเธอไว้ข้างหน้า รถเข็น พูดแต่ละคำอย่างน่าครั่นคร้าม “ตัวเล็ก จำสภา พลุงรัณของเธอไว้ให้ดี ไม่อยากเป็นเหมือนกับเขา ก็ให้ เชื่อฟัง เชื่อฟังหน่อย มีลูกให้ฉัน”

ตั้งแต่วันนั้น ธิชาก็ถูกธาวินส่งบอดี้การ์ดติดตามอยู่ข้าง กาย หน้าที่หลักน่าจะป้องกันเธอหนี ยิ่งไม่อนุญาตให้เธอกินยาคุมใดๆทั้งสิ้น

ริชามีเพียงเวลาที่อยู่กับญาณินเท่านั้น บอดี้การ์ดถึง ถอนตัวออกไปชั่วคราวเพื่อเลี้ยงความสงสัย

ธิชารู้ว่าตัวเองต้องหนีไม่รอดแน่ มิหนำซ้ำณิชานาฏกูก เขาควบคุมอยู่ เธอก็ไม่กล้าหนี

ความคิดเดียวที่มี ก็คือหาโอกาสไปฉีดยาคุมระยะยาว

ระยะเวลาวันหมั้นก็ยิ่งอยู่ยิ่งใกล้เข้าไปทุกวันแล้ว ญาณิ นเหมือนเป็นทุกข์เป็นร้อนอยู่บ้าง

ญาณินต่อหน้าเธอไม่ได้ปิดบังความกังวลก่อนงานหมั้น เลย และยังถามเธอตลอด “ธิชา ก่อนฉัน พี่ชายเธอเคย มีผู้หญิงมากมาย ตอนนี้เขายังติดต่อกับผู้หญิงพวกนั้น ไหม?”

ธิชาสงสัยว่าเธอสังเกตอะไรได้บ้าง จึงทำได้แค่ส่ายหัว “น่าจะไม่มีมั้ง หลังจากเธอ ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงอื่นของ เขาแล้ว”

ญาณินพูดอีก “แต่ฉันรู้สึกตลอดเลยว่า บนตัวพี่ชายเธอ มีกลิ่นของผู้หญิงอื่น โดยเฉพาะตอนที่ฉันมีอะไรกับเขา ฉันเคยเห็นรอยขีดข่วนรอยกัดบนร่างกายเขาเยอะมาก รอยเล็กขนาดนั้น ต้องเป็นรอยที่เกิดจากเล็บผู้หญิงแน่นอน………

ร้าหวาดผวาเป็นธรรมดา รีบพูดว่า “เธออาจจะคิดมาก ไปแล้ว ณินถ้าเธอรักเขาจริง ก็ดูไว้ให้ดีหน่อยละกัน”

ญาณินกวาดสายตามองไปรอบด้าน เมื่อแน่ใจว่าไม่มี คนแล้ว ก็แนบอยู่ข้างหูเธอพูดว่า “ธิซา สถานบันเทิงทั้ง หลายของพี่ชายเธอ เธอน่าจะรู้ใช่ไหม ได้ยินว่าสถาน ที่แบบนั้นมีผู้หญิงทุกรูปแบบ ล้วนเป็นพวกนางจิ้งจอก สามารถยั่วยวนให้ผู้ชายหลงใหล บางส่วนที่โด่งดังใน วงการ ยื้อแย่งกันยิ่งกว่าพวกดาราดังอีก พี่ชายเธอน่าจะ ไปสถานที่แบบนั้นประจำ ฉันไม่รู้จักทาง เธอพาฉันไปดู สถานที่หน่อยได้ไหม ที่หลังฉันจะได้ส่งคนไปคอยจับตา ดูสะดวกหน่อย”

“นี่………นี่มันไม่ค่อยเหมาะสม สถานที่แบบนั้นมันเป็นที่ สำหรับพบปะสังสรรค์ของผู้ชาย”

ไม่ว่าธิชาปฏิเสธยังไง ญาณินก็ยังตามตื้อไม่เลิก เหมือน กับมั่นใจอะไรแล้ว และเหมือนจะใช้โอกาสนี้ทดสอบหยั่ง เชิงเธอ

ธิชาขัดไม่ได้ จึงต้องตอบตกลงไปเป็นเพื่อนเธอสักรอบ
แต่หากพาญาณินไปสถานที่แบบนั้นจริง ให้เธอเห็นสิ่งที่ ไม่ควรเห็น ธาวินต้องคิดว่าเธอจงใจก่อเรื่องแน่นอน ไม่มี วันปล่อยเธอไปง่ายๆแน่

ราคิดไปคิดมา พาญาณินไปถึงจุดใกล้เคียงสถาน บันเทิงพวกนั้น กลับไม่กล้าพาเธอเข้าใกล้เขตของธาวิน

ไม่ว่ายังไงเขตนี้สถานบันเทิงล้วนอยู่ติดกัน ภายนอก หรูหรา ทุกร้านดูไปแล้วก็คล้ายกันหมด

ญาณินไม่ได้สงสัย เข้ามาในสถานที่ลุ่มหลงในชีวิต สํามะเลเทเมานี้ก็เริ่มหาคน

เธอเหมือนภรรยาที่มาจับชู้ ตำซ้ายชนขวา ธิชาได้แต่วิ่ง ตามเธอตลอดทาง

ญาณินวิ่งเร็วเกินไป วิ่งหลงเข้าไปในห้องรับรองที่ประตู แง้มเปิดอยู่ ชายชุดดำกลุ่มหนึ่งข้างในก็เข้ามาต้อนรับ ล้อมพวกเธอไว้

ลูกพี่ที่นั่งอยู่ตรงกลางนั้นสังเกตมองพวกเธอ ยิ้มอย่าง ลามก “โอ้ว สาวของคนนี้มาใหม่ใช่ไหม เด็กมากเลยนะ”