บทที่7 หลังจากนี้ผมเลี้ยงพี่

บทที่7 หลังจากนี้ผมเลี้ยงพี่

“ฉันรู้ว่านายสงสัยจุดมุ่งหมายของฉัน ฉันก็พูดไปแล้ว ว่าฉันเขียนหนังสือรับรองให้ได้ ตอนที่หย่านายจะเรียก ทนายกับช่างภาพมาร่วมตลอดทั้งกระบวนการเลยก็ได้ พิสูจน์ว่าฉันริเริ่มที่จะหย่า และไม่ได้จะแบล็คเมล์นาย”

โจวฉือเซินเม้มริมฝีปากบาง ไม่พูดจา

“หรือว่านายกลัวฉันเอาเรื่องหย่าไปใส่ร้ายนายกับตระ กูลโจวต่อหน้าสื่อ? อันนี้นายก็วางใจได้ ฉันสาบาน ฉันห ร่วนซิงหว่านถ้าคิดที่จะหาผลประโยชน์จากการหย่ากับ นายแม้เพียงน้อยนิด ฉันจะไม่ตาย”

ผ่านไปสักพักโจวฉือเซินถึงพูดขึ้น “เธอคิดว่าเธอพูด แบบนี้ ฉันก็จะเชื่อเหรอ”

หร่วนซิงหว่านหมดอารมณ์โดยสิ้นเชิง “งั้นนายจะเอายัง ไงกันแน่? หรือว่านายอยากจะมีเมียไว้ในบ้าน มีเมียน้อย อยู่ข้างนอกเหรอ? โจวฉือเซิน ต่อให้ฉันตาย ก็ไม่เลี้ยงลูก ให้คนอื่นเด็ดขาด

โจวฉือเซินมองตาสองข้างของเธอ ก็ยิ้มเยาะ
ต่อให้เขาไม่พูดอะไร หร่วนซิงหว่านก็รู้ความหมายของ

เขา

ก็แค่กำลังยิ้มเยาะที่วิธีการของเธอกับซูซือเวยมันเป็น แบบเดียวกัน เธอจะไปมีคุณสมบัติอะไรไปว่าคนอื่น

ในตอนที่หร่วนซิงหว่านกำลังคิดจะต่อสู้ครั้งสุดท้าย โจวฉือเซินก็ส่งเสียงนิ่งเฉย “พรุ่งนี้ฉันไปทำธุระต่าง ประเทศ กลับมาค่อยคุย

หร่วนซิงหว่านโค้งรอยยิ้มขึ้นทันที “ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ไม่ว่าจะนานแค่ไหนฉันก็รอนาย งั้นหลังจากนายกลับมา แล้วบอกฉันหน่อยนะ”

มองดูหญิงสาวที่อารมณ์แตกต่างอย่างสิ้นเชิง ความ เยาะเย้ยในดวงตาของโจวฉือเซินก็หนักยิ่งขึ้น หันตัวขึ้น ชนบน

ช่างไม่รู้อะไรเลยจริงๆ

กําหนดเวลาหนึ่งสัปดาห์มาถึงอย่างรวดเร็ว หร่วนซิง หว่านส่งภาพออกแบบให้หลินซือ คืนนั้นหลินซือก็ให้คำ ตอบเธอ ทางฝั่งเจ้านายอนุมัติแล้ว ให้เธอมาเซ็นสัญญา พรุ่งนี้

หร่วนซิงหว่านเห็นคำตอบ ก็โล่งใจในที่สุด
เธอกลัวจริงๆว่าสิ่งที่ออกแบบออกมาพวกเขาจะไม่พอใจ

แต่เดิมทางฝั่งเครื่องประดับเซิ่งกวางกรุ๊ปก็กำลังผลักดัน โปรเจ็คนี้ ซีรี่ส์แรกได้ถูกกำหนดไว้นานแล้ว ขาดก็แค่นัก ออกแบบ

ตอนนี้เซ็นสัญญากับหร่วนซิงหว่านแล้ว แน่นอนว่าหวัง ให้มีความคืบหน้ายิ่งเร็วยิ่งดี อีกหนึ่งเดือนก็จะเป็นวัน ครบรอบของเซิ่งกวางพอดี ทางด้านนิตยสารวางแผน ใช้โอกาสวันครบรอบนี้ จัดงานแถลงข่าว ประกาศกับ สื่อมวลชนทั้งหมด ถึงการเปิดตัวแบรนด์เครื่องประดับ ของตัวเองอย่างเป็นทางการ

นอกจากสร้อยคอที่หร่วนซิงหว่านออกแบบในครั้งนี้แล้ว อีกสองรายการหลักคือสร้อยข้อมือและแหวน

หลังจากออกแบบภาพร่างแล้ว ก็รอให้ทางนิตยสาร อนุมัติ และขัดเงารายละเอียด สุดท้ายก็ทำผลิตภัณฑ์ ออกมา

อันที่จริงระยะเวลาหนึ่งเดือน ไม่นานเลย

กระทั่งเรียกได้ว่าเร่งรัดมาก

เพื่อไม่ให้งานแถลงข่าวครั้งนี้พังไม่เป็นท่า หร่วนซิงหว่านไม่กล้าที่จะพักผ่อนเลยแม้แต่น้อย ทุกวันนอกจาก วาดรูปอยู่ในบ้านแล้ว ยังต้องออกไปเลือกวัสดุเครื่อง ประดับ

เธอจะต้องออกแบบผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปด้วยตัวเอง รอ หลังงานแถลงข่าว ค่อยส่งมอบให้โรงงานเอเจนซี่แปรรูป นําออกจําหน่าย

ดังนั้นจึงยุ่งมาก แม้แต่เรื่องหย่าที่นัดกับโจวฉือเซินไว้ก็

ลืมแล้ว

และไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาจากไปทำธุระต่างประเทศเมื่อ

ไหร่

สรุปคือ เขาไม่เคยติดต่อเธอเลย

ในตอนที่หร่วนซิงหว่านพึ่งจะวางปากกลม เตรียมที่จะ พักผ่อนสักหน่อย มือถือบนโต๊ะก็สั่น

เธอหันหน้าไป คนที่โทรเข้ามาคือหร่วนจุน

หร่วนซิงหว่านขมวดคิ้ว รอมือถือดังขึ้นครั้งที่สองถึงรับสาย

“เสี่ยวหว่านเอ้ย น้องชายแกปีหน้าก็จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ครูบอกว่าจำเป็นต้องเรียนพิเศษ ฉัน ขาดเงินนิดหน่อย แกเอามาให้ฉันที”

“เท่าไหร่”

“ฉันคำนวณนะ……ตอนนี้พวกโรงเรียนสอนพิเศษแพง

แกเอามาให้ฉันสักสองแสนก่อน ส่วนที่เหลือฉันจะเอาไว้ ให้เขาเป็นค่าเล่าเรียนเทอมหน้า”

หร่วนซิงหว่านพูดอย่างสงบ “ข้อแรก หร่วนเฉินสอบเข้า มหาวิทยาลัยปีนี้ ข้อสอง เขาได้ที่หนึ่งของจังหวัด ไม่ต้อง เรียนเสริม ข้อสาม ฉันไม่เคยได้ยินว่าค่าใช้จ่ายโรงเรียน สอนพิเศษที่ไหนต้องใช้แสนสองแสน”

หร่วนจุนหัวเสียเล็กน้อยที่ถูกเธอแบไต๋ “ทำไมแกมีข้อ อ้างเยอะแบบนี้ เอามาให้ฉันก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ฉันไม่มีเงิน”

“แกไม่มีเงินก็ไปขอผัวแกสิ เขารวยขนาดนั้น สําหรับเขา แล้วสองแสนก็แค่ขยับปากนิดหน่อย”

“ไม่มีเงินของใครที่ลมพัดมาให้ เงินของเขาไม่เกี่ยวกับ ฉัน อีกอย่าง ฉันหย่ากับเขาแล้ว ฉันเองก็ไม่มีเหตุผลอะไร จะไปเอาเงินจากเขา”
“อะไรนะ!” หร่วนจุนที่อยู่ปลายสายพูดตะคอก “ใครเห็น ด้วยให้พวกแกหย่ากัน? ฉันเห็นด้วยแล้วเหรอ? ต่อให้หย่า เขาก็ควรแบ่งทรัพย์สินของครอบครัวครึ่งหนึ่งให้แก แก จะไม่มีเงินได้ยังไง? หร่วนซิงหว่าน ตอนนี้แกปีกกล้าขา แข็งแล้ว แม้แต่พ่อแกก็ไม่อยากเลี้ยงดูแล้วเหรอ! ส่งเงิน มาให้ฉันสองล้านเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเรื่องนี้ไม่จบ!”

หร่วนซิงหว่านพูด “ไม่มี บาทเดียวก็ไม่มี

หลังพูดจบ หร่วนซิงหว่านก็วางสายไปโดยไม่ลังเล แม้แต่น้อย

ผ่านไปไม่นาน หร่วนเฉินก็โทรมาหา “หร่วนจุนโทรไป ขอเงินจากพี่ใช่ไหม? ไม่ว่าเขาพูดอะไรพี่อย่าให้เขา ช่วง นี้เขาไปเล่นพนันอีกแล้ว ติดหนี้หลายแสน ตอนนี้ซ่อนตัว อยู่”

“ฉันรู้ ไม่ได้ให้เขา”

ในตอนที่หร่วนซิงหว่านเติมหลุมหนึ่งล้านนั่นให้เขา ก็ เคยพูดไว้ ว่าหลังจากนี้ถ้าเขาไปเล่นพนันอีก จะเป็นจะ ตายก็ไม่เกี่ยวกับเธอ และไม่ต้องมาหาเธอ

แต่หร่วนจุนจะเปลี่ยนนิสัยง่ายดายแบบนั้นได้ยังไง หลายปีมานี้เปลี่ยนลู่ทางขอเงินจากเธอ ไม่บอกว่าตัวเอง ขาหักข้างหนึ่งต้องผ่าตัด ก็บอกว่าหร่วนเฉินไปทะเลาะกับคนอื่น ถ้าไม่คุยเป็นการส่วนตัวก็จะวุ่นวายไป ถึงโรงเรียน

เขารู้ว่าต่อให้หร่วนซิงหว่านไม่สนใจเขา ก็ไม่มีทางไม่ สนใจน้องชายเธอเด็ดขาด

ในตอนแรกหร่วนซิงหว่านกับหร่วนเฉินถูกเขาหลอกไป สองครั้ง มาถึงตอนหลัง ก็ไม่ประหลาดใจกับเล่ห์เหลี่ยม ของเขา เฉยชาไร้ความรู้สึกแล้ว

หร่วนซิงหว่านถามเขา “คิดไว้หรือยังว่าจะสมัคร มหาวิทยาลัยไหน

“คิดไว้แล้ว”

หร่วนซิงหว่านเงียบนิดหน่อยแล้วถึงพูด “เสี่ยวเฉิน นาย อยากไปต่างประเทศไหม ที่ฉันยังมีเงินอยู่นิดหน่อย ส่ง นายไปต่างประเทศไม่น่ามีปัญหาอะไร แล้วอีกอย่างนาย ยังขอทุนการศึกษาได้…………….

เธออยากส่งหร่วนเฉินออกไป ไปจากหร่วนจุน

อย่าเป็นเหมือนเธอ ถูกล้อมไว้ในแอ่งน้ำนี้

หร่วนเฉินขัดจังหวะเธอ “ไม่ต้อง ผมจะอยู่ในประเทศไม่ไปไหนทั้งนั้น”

หร่วนซิงหว่านถอนหายใจอย่างไร้เสียง รู้นิสัยของเขา “นายตัดสินใจเองแล้วกัน ต้องการเงินก็บอกฉัน”

“เงิน เก็บไว้ใช้เอง ผมจะใช้สิ่งที่หามาได้เอง” หร่วนเฉิ นพูดต่อ “ช่วงนี้เขาดีกับพี่ไหม?”

พูดถึงโจวฉือเซิน หร่วนซิงหว่านก็เงียบเล็กน้อย แล้วถึง ยิ้มพูดไป “อืม ค่อนข้างดีเลย เสี่ยวเฉิน ฉันจะหย่ากับเขา แล้ว”

หร่วนเฉินเพียงแค่เงียบไปสองวินาที ราวกับไม่แปลกใจ กับเรื่องที่ได้ยินจากปากเธอ เขาพูด “หย่าแล้วก็ดี หลัง จากนี้ผมเลี้ยงพี่เอง”

หร่วนซิงหว่านยิ้ม “ฉันเองก็มีมือมีเท้า ทำไมต้องให้นาย เลี้ยง เรียนหนังสือของนายให้ดีๆ”

วางสายไป หร่วนซิงหว่านก็ออกมาจากห้องนอน เห็น เพ้ยซานซานอยู่บนโซฟา ทั้งตัวอ่อนแรง สีหน้าซีดล็ กน้อย

หร่วนซิงหว่านพูด “ซานซาน เธอเป็นอะไร ไม่สบายเหรอ?”
เพียซานซานส่ายหน้า เสียงไม่มีเรี่ยวแรง “เมนสมาน่ะ อีกเดี่ยว ดีขึ้น”

หร่วนซิงหว่านรินน้ำร้อนให้เธอหนึ่งแก้ว “เธอเป็นแบบ นี้ไม่ได้ ฉันลงไปซื้อซุปน้ำตาลทรายแดง แผ่นแปะความ ร้อนมาให้ เธออยากกินอะไรไหม?”

ได้ยินดังนั้น เพ้ยซานซานก็ฟื้นพลังชีวิตคืนมาอีกครั้ง หลังจากสั่งอาหารอย่างฮึกเหิมแล้ว ก็ล้มลงบนโซฟาอีก “ซิงซิง เธอดีที่สุดเลย ผู้ชายหมาๆคนนั้นไม่รักเธอเขานี่ ตาบอดจริงๆ”