ตอนที่ 63 อยากจัดการเธอจริงๆ
ใครจะรู้แรงของผู้ชายคนนี้ไม่ใช่น้อย เขากลับหลังครั้งหนึ่ง เอา วังสาทับไว้ที่พื้น ไวน์แดงที่เป็นแก้วเปล่าของบริเวณที่ถูกทำตก ดังขึ้นปิงปัง
ธัชชัยทับวังสาที่พื้นอย่างแน่น เพราะว่าดื่มไวน์มานิดน้อย ดัง นั้นแรงในร่างกายเลยไม่ได้ควบคุมได้ดี วจสารู้สึกตนเองถูกทับ จนหายใจไม่ออก
ดันหายใจเข้ากลิ่นไวน์แดงที่ในตัวของผู้ชายเมาเหล้า ลม หายใจปนเปด้วยยาสูบที่เผ็ดร้อน ปฏิกิริยาแรกของวัดสาก็คิด ว่า ธัชชัยสูบบุหรี่อีกแล้ว
หายใจก็ถูกธัชชัยที่เป็นภูเขาใหญ่นี้ทับจนยิ่งอยู่ยิ่งดำเนิดยาก วันสาใช้มือดันอกธัชชัยไว้ พูดอย่างติดๆขาดๆว่า “ธัชชัย…….เธอ มันเป็น…..หัวหมูใหญ่ หนักจะตายแล้ว………บลุกขึ้น……
แรงที่ดิ้นรนของวันสาก็เหมือนเกาอกให้เขาคัน แววตาของช ชัยก็ยิ่งอยู่ยิ่งดุเดือด กลิ่นสะระแหน่ของในตัวกับกลิ่นหอมสาว น้อยของผู้หญิงก็ผสมกันบอกไม่ถูกว่าเป็นกลิ่นอะไร
อย่าขยับ”
ธัชชัยแค่เมาเหล้าเล็กน้อย เขาพูดกันว่าถ้าในใจมีเรื่องจะเมา ได้ง่าย แต่เขาไม่เมาเลย เกลียดตนเองที่ดื่มเหล้าเก่งได้ขนาดนี้
ธัชชัยค่อยๆหรี่ตาดอกพืช มองเข้าไปตรงๆที่แววตาแอปริคอตของผู้หญิงที่อยู่ใต้ร่างกาย
ใต้ร่างกายคือร่างกายของผู้หญิงที่นุ่มนวล เพราะว่าอยู่ติด ใกล้กันทั้งคู่ เพราะฉะนั้นรู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงของผู้หญิงได้ อย่างชัดเจน
ธัชชัยรู้สึกว่าหาเจออะไรที่ในตัวของเธอที่เรียกว่าการปลอบ ใจที่อบอุ่น แค่ได้อยู่กับเธอ อารมณ์ก็จะสงบลงมาได้ เรื่องที่ไม่มี ความสุขก็จะถูกดึงดูดไป
“วังสา เธอคิดว่าฉันเป็นโดราเอมอนเหรอ? คำพูดนี้พูดได้เบา
มาก วังสาที่กำลังดิ้นรนอยู่ไม่ได้ยิน
ตอนนี้เธอไม่ว่างที่จะมาพิจารณาละครที่อ่อนโยนระเกะระกะ พวกนี้
จะหายใจก็เป็นปัญหาแล้ว หลังยังทับไว้ที่พื้นที่แข็งๆ ข้างหน้า ก็เป็นอกที่แข็งแกร่งของธัชชัยหมือนพื้นที่ใหญ่ เธอก็เหมือนปลา ลาตินตัวหนึ่งที่ใหญ่110ถูกหนีบไว้ที่ตรงกลาง “ธัชชัยเธอนี่ หัวหมูจริง…….หนักจังเลย!”การหายใจของเธอนี่เต็มไปด้วยลม หายใจที่หวานหยาดเยิ้ม เหมือนแมวตัวหนึ่งที่ก่อกวนใจคน
ธัชชัยยิ้มเยาะ “ผู้หญิงที่ยุ่งยาก แต่เขาก็กอดเธอกลับหลัง พริบตาเดียวก็กลายเป็นวัสสาอยู่บน ธัชชัยอยู่ล่างวันสาคิดว่า ตนเองจะลุกขึ้นมาได้ ขาทั้งสองรีบโอบอุ่นพื้น เตรียมตัวออกจาก ร่างกายของธัชชัยแต่ใครจะรู้ผู้ชายคนนี้จะใช้แขนที่แข็งโอบ กอดเธอ วังสาที่เพิ่งลุกขึ้นก็ถูกโยนกลับไปที่ตัวเขาอย่างแรง วัน สารู้สึกว่าอกเจ็บมาก ถ้าชนอีกหลายที ตนเองคงต้องกลายเป็นเผ่าพันธุ์ที่หน้าอกแบนแน่ ขณะนี้เธอไม่ได้สังเกตเห็นว่าตาของช ชัยมีลักษณะท่าทางมีเสน่ห์น่าพิศมัยลอยขึ้นมา
เขาอยากจัดการเธอตรงนี้เลยจริงๆๆ
วัดสามองไปที่ตาของธัชชัย อยากจะต่อต้าน
ให้เขาไม่ต้องทำท่าทีที่ไร้สาระพวกนี้ แต่คิดไม่ถึงว่ากลับเห็น แววตาอย่างนี้
เสมือนบ่อน้ำดำที่ลึกๆ เหมือนมีรักที่สัมผัสพลิกค้นในข้างหน้า “วจสาเป็นผู้หญิงของฉันเถอะ”
เขาหมายความว่าไง? เป็นผู้หญิงของเขาเป็นไปได้ไง? เธอ เป็นพี่สะใภ้ของเขานะ
แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า ในขณะนี้ตนเองตื่นเต้นมาก ลมหายใจ ของ ผู้ชายใต้ร่างกายทั้งตัวเต็มไปด้วยสง่างามสูงส่ง ขณะนี้หน้า ผากที่หล่อยังมีขบคิดอีกนิด ความตั้งใจอีกนิด ตาดอกพืชทั้งสอง ก็ให้ใจเต้นไม่หยุดแล้ว
วัดสาเข้าใจอย่างชัดเจน ถ้าเกิดมีใจขึ้นมา ก็จะล่วงลงไปที่ มืดมน ทั้งชีวิตนี้ก็จะได้ใช้ชีวิตในนรกนี้จนเสียใจ จนตลอดชั่วนิ รันดร์ก็กลับหัวไม่ได้
แต่ว่าวจสาไม่อยากได้รับผลอย่างนี้……
เธอค่อยๆโยกมือขึ้น โยกขึ้นสูงๆแล้วล่วงลงไป “ป๊อป”ดังซัด ตบให้ทั้งสองตื่น
ดูไปใบหน้าที่เรียบขาวเหมือนครีมทันใดนั้นก็มีรอยตบเพิ่มขึ้น มา ธัชชัยอึ้งไปเลย ผู้หญิงที่โง่คนนี้ทำไมอยู่ดีๆถึงตบหน้าตนเอง จะตบก็ต้องเขาตบริ
วัสสาจะพูดได้ไงว่าเธอตัดใจที่เธอไม่ลง เลยเลือกที่จะ ตนเอง?
เสียงของธัชชัยเกรงขาม เต็มไปด้วยความโกรธ และเจ็บใจ มาก เธอบ้าเหรอ?ตบตนเองทำไม?” เขานั่งครึ่งๆขึ้นมาใช้แขน ล้อมรอบเอวที่บอบบางของผู้หญิง แล้วยื่นมือออกไปค่อยๆ สัมผัส ใบหน้าที่บวมแดงของเธอ
“การตบนี้ ฉันตีแทนพี่ชายเธอวรพล เพราะภรรยาของเธอไม่ ปฏิบัติคุณธรรม”
วังสารู้ว่าตนเองผิดแล้ว เธอไม่น่ามีใจต่อธัชชัย นิดน้อยก็ไม่ อนุญาต แต่ตอนที่เธอรู้ความจริงนี้ได้ มันก็สายเกินไปแล้ว เพราะ อย่างนี้ตบหน้านี้ ก็คือช่วยวรพลที่นอนอยู่ในเตียงคนป่วย น้ำตาที่แวววับก็หล่นลงมาไปจากหน้าวัดสาไม่รู้ว่าตนเองจะทำ ยังไงดี
ความรู้สึกที่ขมุกขมัวที่มีต่อธัชชัยก็จะเปิดรังไหมขึ้นมา แต่เธออยากน้ำมันยัดกลับไป จนสลายไป การตบนี้จะทำลาย คนคนที่มีใจทิ้งได้ไหม? เธอก็ไม่รู้จริงๆ
แวววัยตั้งหน้าตั้งใจดูหนังสือที่ถูกไฟลวกในมือ ได้ยินเสียงมี คนเข้ามา ก็รีบนำหนังสือกลับคืนไปที่เดิม
เห็นคนที่เข้ามานี้เป็นวันสา เธอค่อยโล่งอกไปที่
“เป็นไร?วังสา ฉันได้ยินว่ารองท่านชายไม่ค่อยสบาย? ยังดื่ม เหล้าคนเดียวอีกด้วย เสียงของแวววัยเร่าร้อนไม่เหมือนน้ำเสียง ของคนเป็นแขก แต่เหมือนเด็กผู้หญิงที่รักใคร่ชื่นชม
ตั้งแต่วันสาพูดความจริงออกมา ธัชชัยไม่ใช่แฟนของเขา เธอ ก็มีความสึกดีต่อธัชชัย ก็เหมือนว่าของที่ตนเองชอบยังไม่ได้ถูก คนอื่นซื้อไป เพราะอย่างนี้เธอถึงอยากพยายามเอาลงมาให้ได้
อารมณ์ของวัดสาตกต่ำ ได้แต่ทำไปที่ “เขาไม่เป็นไร ตอนนี้
ดีแล้ว”
เธอนั่งกลับไปข้างโต๊ะ เตรียมตัวจะเริ่มวิจัยวิทยานิพนธ์ของ คนเองต่อ แต่ในคอมเต็มไปด้วยหน้าผากที่หล่อเหลาของธัชชัย ความคิดของเธอก็ถูกก่อกวนจนสงบลงมาไม่ได้ เธอยื่นมือแล้ว เกาผม ในใจวุ่นวายมาก ทำไมตนเองถึงเป็นแบบนี้ ไม่ใช่บอก ว่าจะไม่สนใจเขาแล้วหรอก?!
แวววัยเป็นคนอะไร ตั้งแต่เด็กก็อยู่ที่สถานสงเคราะได้พบเห็น ผู้ใหญ่ที่มามาไปไป ก็ดูสีหน้าออก เห็นใจสาผิดปรกติ อีกอย่าง ตอนที่เขาเข้ามา แวววัยไม่ได้มองข้ามในหน้าของเขามีรอยตบที่ สีแดงอ่อนๆ
มือของเธอจับไปที่หน้าที่นุ่มนวลของวังสา “วัดสา
ใช่เรื่องที่ฉันพาเธอไปเต้นที่Richbaby เพราะนี้รองท่านชาย จึงตบเธอเหรอ?”เธอถามอย่างระมัดระวัง กลัวเปิดถูกบาดแผล ในใจของเขา
วังสาถูกนิ้วที่หนาวเย็นของแวววัยทำให้ตกใจ เลยใช้มือปาก คลุมขึ้นไป
ดึงแวววัยมาที่ใกล้ตัวนั่งลง “ไม่ใช่……..วัยวัยเธออย่าคิดมาก ไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องที่Richbaby”
ตนเองตบตนเอง จะพูดออกมาได้ไง? ไม่งั้นแวววัยต้องซักถาม เรื่องนี้ต่อไปแน่ แล้วตนเองต้องตอบอย่างไร? ในใจประชด ตนเอง หรือไม่บอกว่าจะตบให้ตนเองตื่น ไม่อย่าให้ตนเองมีใจ ต่อน้องชาย (สามี) ?
แวววัยคิดว่าเธอกลัวอำนาจของธัชชัย เพราะอย่างนี้ถึงไม่กล้า พูด แต่แวววัยเป็นผู้หญิงที่มีน้ำใจไมตรี เห็นเพื่อนของตนเองถูก แกล้งไม่ได้ “วัจ ไม่ต้องกลัวพวกมีเงินพวกนี้ ฉันจะไปอธิบายให้ ชัดเจนเอง เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเธอเลย ทำไมเขาถึงตบหน้า เธอ!”
แวววัยใช้ขาที่ได้รับบาดเจ็บเดินมาอย่างโครงเคลง เดินไป ข้างนอกอย่างโมโห คิดจะไปทฤษฎีกับธัชชัย
วัจสาจะให้เธอขึ้นไปหาธัชชัยได้ไง? รีบลุกขึ้นแล้วไปตาม “วัย วัย!อย่าไป ฉันบอกแล้วว่าไม่เป็นไร…….
ตอนที่แวววัยมาถึงบรรได ก็บังเอิญเจอธัชชัยที่กำลังลงมา เขา เต็มไปด้วยความเมาเล็กน้อย เหมือนเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ ผมสั้นที่ ดำๆตกลงมาที่หน้าผากอย่างอ่อนๆ หน้าที่หล่อกลับไม่แยแสไม่ ถูกบังคับ ลมหายใจทั้งตัวเต็มไปด้วยเสน่ห์ชั่วร้าย ให้คนหัวใจ เต้นอย่างแรง
วัสสาอดอุทานในใจไม่ได้เลยว่า ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์จริง…..
ธัชชัยเห็นข้างล่างกำลังเดินเข้ามาในทางของตนเอง ตาดอก
พืชของเขาก็ค่อยหรี่ตาขึ้นมา เสมือนสัตว์ที่ดุร้ายกำลังจะโมโห แวววัยพูดอย่างเสียงดังและสมเหตุสมผลว่า “รองท่านชาย เรื่องที่ไปRichbaby ไม่เกี่ยวกับวังสา ฉันเป็นคนดึงเธอไปหาค่า
เทอมที่นั้นเอง ถ้าคุณรู้สึกไม่ถูกต้อง
ตบฉันก็ได้แล้ว ไม่ว่าจะตบอีกทีฉันก็รับได้
ในใจธัชชัยยิ้มเยาะ เพราะเรื่องที่รอยตบของวัสสานี่เอง แวว วัยคนนี้ต้องคิดว่าตนเองตบแน่นอน ตอนนี้คือมาเดือนมาแทน ร้อนนี่เอง แต่ใครจะคิดได้ว่ารอยตบนวัสสานี้เป็นคนตบเอง เขา ก็ตกใจเหมือนกัน
ทำไมถึงตบตนเอง การกระทำนี้ธัชชัยหาเหตุผลเจอที่คำพูด สุดท้ายของวังสา แต่ก็ดูเหมือนไม่ค่อยเข้าใจ คือเธอใจศีรธรรม หนักเกินไป หรือว่าเขาไม่มีเสน่ห์ ไม่มีวิธีที่จะดึงดูดเธอ? ธัชชัยจะ ไม่ยอมรับว่าตนเองไม่มีเสน่ห์เด็ดขาด งั้นก็ต้องเป็นอย่างแรกที่ พูด
! ใจศีรธรรมหนักไปงั้นก็ต้องดูว่าวัจสาจะตกลงไปในอ้อม กอดของเขายังไง!
“หนูน้อย เธอไร้เดียงสาจริงๆ ทำไมถึงบอกว่าฉันตบเขา ฉัน จะกล้าตบเขาได้ไง?”ธัชชัยมองลงไปข้างล่าง เห็นวังสาที่วิ่งออก มาจากห้องพัก เสียงที่พูดก็ยิ่งดังยิ้มคลุมเครือ “รอเธอมีแฟนแล้ว เธอก็จะรู้รอยแดงบนใบหน้าของวังสามาจากไหน แต่ตอนนี้ฉันแอบพูดกับเธอได้ รอยแดงของหน้าจสาคือฉันกัดเอง
แวววัยตั้งแต่เล็กถึงโตก็ไม่เคยคบกับใคร
ได้ยินคำพูดที่เสน่ห์ชั่วร้ายของธัชชัยพูดแล้วก็เขินจนหน้าแดง ขึ้นมา พวกเขาสองผัวเมียจีบกัน……….สาอธิบายเธอยังไม่เชื่อ ต้องให้เธอไล่ถามออกมา…..ไม่ใช่นี่เธอลองคิดดูดีๆแล้ว วันสา ไม่ใช่บอกว่าตนเองเป็นภรรยาของท่านชายใหญ่วงศ์ตระกูลศรี ทองเหรอ? นี่มันเกิดอะไรขึ้น?เธออึ้งอยู่ที่เดิม
ได้ยินคำพูดที่โหดร้ายของธัชชัย วังสาอยากหาผนังอันหนึ่ง แล้วชนอย่างใจจะขาด แวววัยรู้ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนแล้ว ธัชชัยยังกล้าพูดอย่างนี้ เขายังจะเอาหน้าไหม?
ธัชชัยถูกใจปฏิกิริยาของทั้งสองคนมาก ฝีปากที่บางๆ โครง เค้ารอยยิ้มอ่อน “แวววัย ฉันแนะนำแฟนคนหนึ่งให้เธอ เป็น เจ้าของร้านRichbaby ชื่อโสธร เขาชอบดูเต้นรูดเสามาก คราว หน้าเธอเต้นให้เขาดูคนเดียวก็ได้ เงินก็จะได้เพิ่มขึ้น
โสธร โสธร นึกไม่ถึงว่าจะกล้าให้ผู้หญิงของเธอไปเต้นที่ สาธารณะ? ไม่ต้องสงสัยเลยมันก็เหมือนเนื้อชิ้นหนึ่งทิ้งไปที่ กลุ่มหมาป่า ผู้หญิงของเขาธัชชัยตั้งแต่เมื่อไรตกอับมาถึงขั้นนี้ แล้ว แถมยังถูกวิศาลจับจุดอ่อนที่เจ็บนี้ไว้ คิดถึงตรงนี้ธัชชัย เกลียดจนฟันคัน:หาเรื่องให้เขานิดน้อยก็จะได้ไม่ต้องว่างเกินไป!
ขณะนี้โสธรที่อยู่Richbaby ร้องเพลงอยู่ดีๆก็จามอย่างใหญ่ ขึ้นมา เขาด่าไปว่า แม่เธอสิ ใครมันกำลังด่าฉันอยู่กันแน่น
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ