ตอนที่ 26 กัดนายให้ตาย

ผ้าขนหนูอุ่นวางบนร่างกาย รวมกับการเคลื่อนไหวที่อ่อนโยน ของผู้หญิง ธัชชัยถอนหายใจอย่างสบาย หรี่ตาเล็กน้อย เตรียม ที่จะเพลิดเพลินไปกับการบริการที่ละเอียดอ่อนของผู้หญิง

ธัชชัยนึกได้ว่า เขาไม่ได้มีผู้หญิงมานาน การดูแลแบบละเอียด และอ่อนโยนแบบนี้ อย่างกับว่าความอบอุ่นและความสงบได้ไป ถึงจิตใจ โดยตรง

ในเมื่อธัชชัยกำลังถอนหายใจอย่างสบาย วัดสาจู่ๆก็หรี่ตา แล้วรอยยิ้มที่ชั่วร้ายปรากฏที่มุมปาก ลูกแมวเรื่องได้กลายเป็น

แมวป่าน้อย กัดที่จุดหน้าอกของธัชชัย วัจสานี่เป็นการแก้แค้นของจูบนั้น เพื่อให้ธัชชัยรู้ว่า ฉันวจสา ไม่ใช่แมวที่ไม่มีเขี้ยว! ยิ่งไม่ใช่เล่น!

เมื่อกัดเสร็จแล้วเธอยังหวาดกลัวอยู่ รีบก้าวเท้าวิ่งออกไป อย่างรวดเร็ว ถ้าถูกเขาจับได้ต้องตายแน่ๆ!

แต่เธอลืมไปว่าการแก้แค้นของผู้ชายคนนี้เขาจะแก้แค้นกลับ คืนทีหลัง ดังนั้นวิ่งหนีตอนนี้ก็เปล่าประโยค ซึ่งไม่คิดผลลัพธ์ที่ ตอบกลับมาเลย!

ในห้องพักขนาดใหญ่ตอนนี้เหลืออยู่แค่ธัชชัยที่ทำหน้าตื่น ตะลึง เขาโดนกัดครั้งนี้ถึงกับอึ้งไปเลยจริงๆ!

ไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะกัดเขาจริงๆ แถมยังกัดจุดที่ไวต่อความรู้สึก

เขาก้มหัวลง ขนตาหนาปกปิดดวงตาอย่างไม่น่าเชื่อ ด้านขวา ของหน้าอกมีรอยฟันซึ่งอยู่ข้างๆหัวนม ผู้หญิงที่เง่าคนนี้กลาย เป็นคนดุร้ายตั้งแต่เมื่อไหร่?

เขายังจมความตื่นตะลึงของตัวเองอยู่ เป็นเรื่องเหลือเชื่อว่าผู้ หญิงคนนั้นเป็นคนทํา เป็นแมวป่าน้อยจริงๆ แม้ว่าความรู้สึกนี้จะ ไม่เลว ถึงเจ็บปวดเล็กน้อยในเวลาเดียวกันก็รู้สึกชา เขายังกำลัง คิดย้อนอยู่

วังสาวิ่งลงไปชั้นหนึ่งเลยทีเดียว ไม่กล้ากลับหัว กลัวว่าผู้ชาย คนนั้นจะตามมาไล่มาตีเธอ ตื่นตกใจเมื่อเทียบกับ “วรพล” ครั้งที่ แล้วครั้งนี้น่ากลัวกว่า…….

เธอเห็นห้องรับแขกไม่มีคน เดาว่าในเวลานี้ป้าอ้อยคงไปพัก ผ่อน แล้ววิ่งตรงไปที่ห้องป้า แล้วปิดประตูทันที

ป้าอ้อยนอนอยู่บนเตียงด้วยความตกใจ วันสาก็ไม่สนใจอะไร มาก รีบปิดล็อคประตูทั้งหมด

ป้าอ้อยรู้สึกเป็นห่วงรีบลุกขึ้นมาถามว่า “คุณวจสา เป็นอะไร ค่ะ? มีใครแกล้งรึเปล่า? “ป้าเห็นปฏิกิริยาอย่างนี้ของวัดสา กลัววจสาจะวิ่งออกไปอย่างเงียบๆเหมือนครั้งที่แล้ว

วังสาหายใจหอบ “หนูไม่เป็นไรค่ะ! เพียงแค่ชนะรอบหนึ่ง รู้สึกดีใจมาก!

“ชนะรอบหนึ่ง? เรื่องมันยังไงกัน?

คุณธัชชัยรังแกใช่ไหม? “คนที่สามารถทำให้วัดสาโกรธจนเท้าในตระกูลศรี ทอง ก็มีแค่ชัชชัยคนเดียว

“ใครให้เขาโกรธหนู ก็เลยสู้กัน

“สู้กัน? เธอกับธัชชัยสู้กัน? มีตรงไหนบาดเจ็บหรือเปล่า? ป้าอ้อยเป็นห่วงว่าธัชชัยลงมือโดยไม่รู้จักเบาหนัก ถ้าตีเจ็บจสา ก็ไม่ดี ป้ามองรอบๆวจสา ไม่พบการบาดเจ็บใด ๆ ที่ร่างกาย

เห็นป้าอ้อยเป็นห่วงตัวเองขนาดนี้ วัดสาม แต่ก็เม้มปากอีก ครั้งอย่างรวดเร็ว สีหน้าดูแข็งไปหน่อย เธอลืมเรื่องนี้ได้ อย่างไร……

“หนูไม่ได้บาดเจ็บ……

แต่ก็ยังให้ป้าอ้อยดูออก ริมฝีปากแดงบวม……แสดงว่าโดน คนจูบมาก่อน ต่อสู้กับธัชชัยก็หมายถึงจูบธัชชัย ป้าอ้อยเข้าใจ แล้วยิ้ม “ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ตอนนี้ก็ดึกแล้วนะคุณวังสา คุณกลับ ห้องไปพักผ่อนเถอะ

วัจสาเห็นป้าอ้อยยิ้มแล้วรู้สึกแปลกๆ รู้สึกว่าป้าอ้อยเหมือนกัน พบอะไรสักอย่าง แต่เมื่อรู้ว่าเธอถูกรังแกและยังไม่ได้ดูแลเธอ

กลับเรียกเธอกลับไปนอน ต้องไปพบธัชชัยอีก เธอไม่เอา

“คืนนี้หนูไม่กลับไปนอนค่ะ หนูจะนอนที่ห้องรับแขก” เหมือน ครั้งที่แล้ว ถ้าเทียบกับห้องแต่งงาน ห้องนั้นจะปลอดภัยกว่าเยอะ

“สู้กับคุณธัชชัยร้ายแรงขนาดนี้เชียวเหรอ? ” ป้าอ้อยฟังน้ำ เสียงของวังสาแล้ว ท่าทางไม่อยากคืนดีกัน “หรือว่าคุณธัชชัยรับบาดเจ็บอย่างแสนสาหัส

เห็นป้าอ้อยแสดงความห่วงใยและตึงเครียดออกบนใบหน้า วังสาในใจรู้สึกไม่ค่อยสบายอย่างไร้เหตุผล ป้าอ้อยยังเข้าข้าง ธัชชัย เธอพูดอย่างประมาท”หนูกัดเขาไปคำหนึ่งค่ะ

สีหน้าป้าอ้อยเปลี่ยนไปด้วยความเจ็บใจ “อะไรนะ? กัดคุณ ธัชชัย? กัดเขาที่ไหน? หนักไหม? ”

“นั่นเป็นเพราะเขาเหลาะแหละหนูก่อน หนูก็ต้องปกป้องตัว เอง! ”

ป้าอ้อยรู้สึกว่าสามีภรรยาทั้งสองที่เล่นกันเป็นเรื่องปกติ แต่วัน สากัดธัชชัยแบบนั้นก็คือเธอไม่ถูก ผู้หญิงตีสามีได้ยังไงกัน? อีก ส่วนหนึ่งป้าก็เป็นห่วงธัชชัย

“คุณวจสากัดคุณธัชชัยที่ไหน? แล้วคุณกัดเขายังไง? ”

วัดสาตื่นตะลึงจนตาโต เธอนึกไม่ถึงว่าป้าอ้อยจะเข้าข้างธัชชัย ถึงขนาดนี้ “ทำไมหนูถึงกัดเขาไม่ได้? เขาเป็นคนรังแกหนู ก่อน! หนูกัดเขาคำเดียวถือว่าเบาแล้วค่ะ!”

“ไฮยา สามีภรรยาทั้งสองที่เล่นกันแบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติ แต่ ก็อย่าทำรุนแรง ถึงกับขั้นเอาจริง? กัดจนเลือดออกไหม? “ป้า อ้อยกังวลธัชชัยเกินไปจนเลือกคำพูดไม่ถูก

เมื่อวัจสาได้ยินป่าพูดว่าสามีภรรยาทั้งสอง ความน้อยใจและ ความโกรธในใจยิ่งมากขึ้น เธอรู้ว่าไม่ควรอดทนแล้วปล่อยมัน ไป เมื่อเธอพูดออกมา ป้าอ้อยกลับมีปฏิกิริยาอย่างนี้ ราวกับว่าควรต้องเป็นแบบนี้ ตอนนี้ยังพูดอย่างนี้อีก

ยิ่งคิดยิ่งโมโห วัดสาแค้นจนอยากจะไปกับเขาเพิ่มอีก

*ใครเป็นสามีภรรยากับเขาละคะ? | ป้าอ้อยป้าเข้าข้างอย่า งงี้มันจะดีหรือคะ? ถ้ายังมีเรื่องแบบนี้อีกหนูจะไปฟ้องพี่วรพล ถ้าพวกป้ายังไม่จัดการ หนูจะเรียกตำรวจทันที ให้ตำรวจมาจับ เขา! “วังสาพูดอย่างโกรธมาก แล้วเปิดล็อคประตู วิ่งออกจาก ห้องป้าอ้อย

ขอบตาวังสาเต็มไปด้วยน้ำตา เพราะป้าอ้อยและคุณภูษิตตอน นั้นมีต่อเธอมาก่อน ถ้าเป็นเรื่องของธัชชัย พวกเขาจะเข้าข้างเขา ถึงที่สุด ทั้งที่ธัชชัยเป็นคนผิดก่อน ยังจะปกป้องเขาจนถึงขนาด นั้น นี่เป็นครั้งแรกที่วังสารู้สึกได้ว่าเธอเป็นคนนอกของบ้านหลัง

แต่ว่าเธอก็เป็นคนนอกอยู่ตลอดไม่ใช่เหรอ? ป้าอ้อย คุณ ภูษิตและธัชชัยพวกเขาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมานานสิบยี่สิบกว่าปี แล้ว ในคืนนั้น วัสสานอนอยู่บนเตียงห้องรับแขกอย่างนอนไม่ หลับ

วันที่สองตอนเช้า เธอตื่นแต่เช้า ที่ขอบตาคล้ำทั้งคู่ แล้วต้ม ข้าวต้มแบบเหลวให้วรพล หลังจากเห็นอาการของเขาในวันนั้น คิดอยู่ว่าถ้าหลังจากนั้นสามารถทำอะไรได้ก็คงดี

เมื่อเธอเอาข้าวต้มขึ้นไปข้างบนนั้น ยังถูกคุณหมอภาคนห้าม ไว้วจสายืนอยู่ข้างนอกมองประตูห้องรักษาที่หนักหน่วงบานนั้น

ทุกคนเข้าไปกันได้หมด ทำไมแค่เธอคนเดียวที่เข้าไปไม่ได้?ทำให้เธอรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าคือเธอเองที่เข้าไปไม่ได้ แม้ว่า เธอจะแต่งงานเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลศรีทองแล้ว

สุดท้ายวังสาเดินจากไปอย่างไร้จิตวิญญาณ เธอไม่มีสิทธิ์ไป ตำหนิใคร ตัวเองเป็นแค่ตัวที่น่าอับอายเหรอ?

เธอตั้งอยู่ที่ห้องครัว จ้องมองชามข้าวต้มที่ต้มมากกว่าหนึ่ง ชั่วโมง ทันใดนั้นก็ถือมา แล้วกินมันเข้าไป น้ำตาไหลไม่หยุด ทำให้รสชาติเค็ม กินไปครึ่งหนึ่งในที่สุดก็กินไม่ลง แล้ววางไว้ที่ เดิม

เธอรู้ว่าทุกคนหวังดีเพื่อวรพล แต่เธอไม่อยากอยู่ในสภาพ แวดล้อมเช่นนี้

คนที่ได้แสงอาทิตย์แล้ว อยากจะได้เยอะกว่านี้

บางทีคนในตระกูลศรีทองรู้สึกว่าเธอมีเป้าหมายที่แต่งงานเข้า ตระกูลศรีทอง แม้แต่ภรรยาของมนายุที่ไม่เคยพบกันก็บอกว่า เธอเพื่อจะได้มรดกของบริษัทบีเค-เทโร แต่เธอไม่แคร์กับเรื่อง พวกนี้ ตอนแรกเธอไม่เคยคิดว่าอยากแต่งงานกับตระกูลมีเงิน

ผู้คนบอกว่าการเข้าตระกูลลึกเหมือนทะเล ในมุมมองของวัน ส่า ดูเหมือนว่าน่ากลัวกว่าตกนรกทำให้คนใจหาย

ทัศนคติที่ธัชชัยทำกับเธอมาจนถึงตอนนี้ก็คงเพราะรู้สึกตัวเอง แอบวางแผนชั่ว คําพูดนี้พูดในตอนที่เขาเหลาะแหละตัวเองมา หลายครั้งแล้ว

วัจสายิ้มอย่างเงื่อนๆ เธอแค่อยากจะพยายามทำให้ดีที่สุดในฐานะภรรยา แล้วไม่ทุกคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงเลว เธอทำ อะไรผิดหรือว่าถูกบังคับให้แต่งงานตระกูลผิดอยู่แล้ว

ทันใดเห็นเงาของความอันแข็งแกร่งความรู้สึกที่กดขี่อธิบายไม่ได้มาวัดสาเงยหัวขึ้น มองเห็นช ยืนข้างหน้าเหมือนกับเทพเจ้าที่อยู่เหนือมวลชน

ดวงตาของเขาห้อยลงมาเล็กน้อย จากด้านมองวัน สาร้องไห้จากคุณหมอภาคิน รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เศร้า เลยมาเธอ ถึงว่า

วังสามหัวด้วยความเก้อเขิน เธอไม่ยอมให้เขาร้ายสุดๆ เขา จะพูดได้แต่คำพูดทำร้ายจิตใจคน

ผู้ชายเห็นเธอตอบ เดินไปก้าวหนึ่ง แขนยาวหยิบชาม ข้าวต้มที่อยู่ข้างเธอ แล้วกินจนหมด

วังองเขาอย่างตกใจ เธอไม่ได้พูดนั้นเป็นของที่ เธอกินเหลืออยู่……..

รสชาติไม่เลว แต่มันจือเกินไป” ธัชชัยพูดอย่างเย็นชา

วัจสาคิด มันต้องจืด เดิมแล้วเตรียมวรพล เขาไม่ สามารถกินของ

แต่มองดูธัชชัยอย่างนี้ ใจวจสาก็รู้สึกปะปนกัน ไม่ว่าเป็นเพราะเก้อเขินหรือซาบซึ้ง ยิ่งคาดเดาจุดประสงค์ที่ชัชชัยท่า อย่างนี้ไม่ได้ ถ้าจะทำให้เธอขายหน้า เขาก็ไม่ได้รับผลประโยชน์ เลยสักอย่าง

“เธอเป็นใบ้แล้วเหรอ? ถามเธอเยอะซะขนาดนี้ยังไม่ตอบ กลับ ฉันจําได้ว่าปากเธอเมื่อคืนยังพูดเก่ง ”

ธัชชัยพูดประโยคหนึ่งสองความหมาย ความหมายหนึ่งที่พูด คือรสชาติจูบของวัสสาไม่เลว ความหมายสองที่พูดคือเรื่องเธอ กัดเขา

เมื่อวัจสานึกถึงเรื่องราวเมื่อคืนได้ ใบหน้าที่ขาวก็แดงขึ้นมา ทันที แต่มันเกี่ยวอะไรกลับเธอ? เขาเป็นคนเริ่มก่อน เธอก็ต้อง ปกป้องตัวเอง!

ตั้งแต่ต้นถึงท้ายเธอไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย ยิ่งพูดกับผู้ชาย คนนี้ยิ่งไม่มีวันหยุด วังสาตอนนี้รู้อารมณ์ของเขาแล้ว

ธัชชัยหัวเราะเบาๆ ทำไมวจสาถึงคิดว่าเขาจะพูดอะไรที่ไม่ดี?

“ป้าอ้อยครับ วันนี้ตอนเย็นเตรียมทำซุปกระดูกหมูนะครับ”ธัช ชัยเรียกป้าอ้อยที่อยู่ห้องรับแขก

ป้าอ้อยตกใจอย่างมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ธัชชัยบอกว่าอยาก ดื่มซุปอะไร ป้าตอบอย่างรวดเร็ว” โอเค โอเค ป้าจะซื้อมาให้ เยอะๆเลย”

“ซื้อเยอะนั้นละดีที่สุด” ธัชชัยยังตอบกลับมาประโยคหนึ่ง วัจสาไม่รู้ว่าธัชชัยเป็นอย่างนี้คือปกติหรือผิดปกติ ความคิดยังไม่ลงตัว ธัชชัยก็พูดต่อ “รูปร่างเสริมรูปร่าง เพื่อบำรุงฟันของ ภรรยา ทีหลังจะได้มีแรงกัดของ

วังสาเกือบสําลักตายกับประโยคของเขา ผู้ชายคนนี้พอกัน ที! ยังไงก็ไม่ปกติจริงๆ