ตอนที่ 18 เรามานอนด้วยกันเถอะ
วังสารู้สึกถึงความร้อนแรงจากหลังเขา “ใช่… กลัวนิดหน่อย
ในความเป็นจริงเธอกลัวที่จะพูดออกมา ถาวรพลเป็นสัตว์ร้าย ขึ้นมาละ
“อย่ากลัว ไม่ต้องทำตัวแข็งทื่อขนาดนั้น ไม่เช่นนั้นเธอจะนอน ไม่ได้นะ ฉันไม่แตะต้องเธอ “เขาพูดเสียงแหบแห้ง
วัดสาละอายใจ มือที่กอดใต้ราวหน้าอกของเขา ที่อยู่ในอ้อม แขน เธอไม่สามารถแตะมันได้
กลิ่นของเขาเหมือนกลิ่นสมุนไพรและกลิ่นนี้เป็นกลิ่นของธัชชัย ในที่สุดเธอก็คิดขึ้นมาได้
แต่เขาอาจจะใช้เจลอาบน้ำกลิ่นเดียวกัน
วัจสาคิดถึงมันและร่างกายก็ยังเคลื่อนไหวต่อไป ธัชชัยถูกดึงดูดด้วยกลิ่นหอมของเธอ เขาจึงกอดเธอไว้
วัจสาถูกร่างกายที่ร้อนของเขารัดแน่น จนมีเหงื่อออกมา วรพล คุณออกไปหน่อยฉันร้อน ”
“ เรียกสามี “เขาพูดด้วยเสียงแหบแห้งน่ากลัว วันนี้เธอรู้สึกว่าอารมณ์ของวรพลนั้นไม่มั่นคง แต่คิดแล้วก็
เข้าใจได้ เกี่ยวกับการที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส อารมณ์ยัง ผันผวนมาก ดังนั้นจึงเชื่อฟังเขา
เธอพูดเบาๆว่า “ สามี… คุณต้องการให้ฉันนอนบนโซฟาใหม
ธัชชัยปิดปากของเธอ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการให้เธอพูด
เธอรู้สึกว่าแขนของเขามีแรงมากขึ้น ไม่เหมือนกับคนที่ได้รับ บาดเจ็บ แต่หลังจากกลับมาไม่ควรถามแบบนี้ เธอรีบกำจัด ความคิดนั้นออกไปโดยเร็ว
“มันร้อนจริงๆนะ คุณไม่ร้อนหรอ ” หรือการเผาผลาญของคุณ ไม่ดี ถึงแม้ว่าจะเปิดแอร์แล้วแต่ เธอยังคงร้อน
“ฉันไม่ได้รู้สึกร้อน ข้างในก็ปกติ แต่ถ้าเธอรู้สึกร้อนก็ถอด เสื้อผ้าสิ ถอดเดี่ยวมันก็เย็นเอง
ธัชชัยมากระซิบข้างหูของเธอ แบบติดตลก
หรือว่าจะให้ฉันช่วยเธอถอด ”
ได้ยินคำพูดของเขาเธอดึงมือเขาออกอย่างรวดเร็ว รีบดึงคอ เสื้อให้แน่น ฉันไม่รู้สึกร้อนแล้วมันวิเศษมาก
เขายิ้มออกมาแห้งๆ และคิดว่ามันเป็นเหตุผลที่แย่จริงๆ
เธอฟังเสียงเขาหายใจ ภายในใจเริ่มเต้นแรงและเขาก็ไม่ยอม ให้เรียกชื่อเขา “ สามีเธอปล่อยฉันหน่อยได้ไหม ฉันรู้สึกเหมือน หายใจไม่ออก ”
เสียงของเธอไม่อาจต้านทานได้ ธัชชัยจึงผ่อนแรงบางส่วน ทำให้เธอรู้สึกสบายขึ้น
ความเป็นจริงธัชชัย นั้นไม่ได้คิดจะไปไหนอยู่แล้ว
ทั้งสองคนเงียบไปเป็นเวลานาน เธอเรียกเขาและคิดว่าเขา หลับไปแล้ว
วังสา “ เธอรู้สึกยังไงกับธัชชัย เขานิสัยเสียไปไหม
วัจสาประหม่าริมฝีปากแห้งแดง ” พวกเรามีความเห็นที่ไม่ตรง กันแต่ฉันรู้ว่าเขา เป็นห่วงพี่ชายของเขามาก ที่เขาทำทุกอย่าง เพราะกังวลเกินไป และแน่นอนว่าฉันไม่มีอะไรจะว่าเขาได้ ”
ได้ยินวัจสาพูดภายในใจของธัชชัยนั้นอบอุ่น ผู้หญิงคนนี้ ทำให้ใจของเธอไม่ได้เกลียดเขา หวังว่าเธอจะดีกับเขามากกว่า นี้
ธัชชัยพูดจบถึงเพิ่งรู้ว่าพูดอะไรออกไปเพราะจิตใต้สำนึกคิด ว่าเธอมีความคิดแบบนั้นกับเขา ต่อหน้าพี่ใหญ่เธอแสนดี อยู่กับ เขาแทบอยากจะฆ่ากันให้ตาย
วันสาพยักหน้า และคิดว่าเขามองไม่เห็นจึงพูดว่า “ เป็นเรื่อง ธรรมชาติ เพราะฉันเป็นพี่สะใภ้เขา ”
“ หุปปาก ” อย่าพูดคำนี้ ธัชชัยทำโทนเสียงต่ำ
คืนนี้วันสาถูกทำให้ตกใจหลายครั้ง ในที่สุดเขาก็ไม่พูดอะไร
ออกมา
หลังจากผ่านไปซักพัก “คุณจะต้องดีขึ้น ไม่เช่นนั้นเขาจะเป็น ห่วงคุณและโทษตัวเองเรื่องแบบนี้คุณไม่อยากจะเห็นใช่ไหม ”
ใจของเขากำลังถูกปลอบประโลม เขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้เข้าใจ เขา
” นอนเถอะ ” ธัชชัยไม่พูดอะไรต่อ
บรรยากาศผ่อนคลายลง แต่เธอยังนอนไม่หลับ ดูเหมือนว่า เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่าง
วันสาขยับตัวไปมา เพื่อต้องการที่จะอยู่ห่างๆเขาแต่กลับถูก นํากลับกอดมาเหมือนเดิม
“อย่าขยับไม่อย่างนั้นจะถูกกิน ” ชายที่อยู่ข้างหลังเขาถอน
หายใจ
วิจาสาถูกทำให้กลัว แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยรู้อะไร แต่เธอรู้คำว่า ถูกกินหมายถึงอะไร
แต่ร่างกายวรพลถูกไฟไหม้ แต่ยังคิดเรื่องแบบนี้ได้
เธอได้แต่ถอนหายใจและหวังว่าจะเช้าๆเร็วๆ
กลัวฉันหรอ ” คนกระซิบถามเธอ “ เชื่อฟังก็ไม่เป็นไรแล้ว ”
ที่จริงธัชชัยไม่ได้ต้องการทำอะไรเธอ แค่คิดว่าเธอจะพยายาม เข้ามาในบ้านหลังนี้เลยทำให้เขาอึดอัด
เธอไม่ได้อยากเชื่อฟังเขา เธอคิดว่าคืนนี้คงไม่ได้นอนแน่ ดัง นั้นเธอคิดว่าวรพลคงไม่ได้ใส่ใจเลยลุกจากเตียงไปที่โซฟา
“คุณชาย ให้ฉันไปนอนที่โซฟาเถอะ ”
เธอไม่สามารถยอมรับมันได้ใบหน้าที่ถูกไฟไหม้ยังอยู่ในหัวของเธอ เป็นการยากที่จะยอมรับมันได้โดยไม่รู้สึก
ตอนนี้แขนของธัชชัยว่างเปล่า หัวใจเขาก็เหมือนกัน ไม่ต้อง
กลัว ฉันไม่อยากนอนกับเธอแล้ว พนค่อยเริ่มใหม่ ” ” คุณจะไปไหน ” เธอถาม ด้วยสภาพร่างกายนี้เขาจะออกไป
ไหน
“ฉันต้องไปทำกายภาพบำบัด คุณต้องเชื่อฟัง อย่าทำเรื่องไม่ ดี ” ธัชชัยพูดด้วยเสียงติดตลก
” แล้วใครจะไปดูแลคุณ ”
– มีหมอภาคิน ไม่ต้องกังวล ” ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะสนใจ ของฉันขนาดนี้
“ฉันไปดูแลคุณข้างในได้ไหม ” วัดสาคิดแล้วเพียงพูดออกมา
เท่านั้น
“ไม่จำเป็น ” ตอนนี้เธอไม่รู้สภาพที่แท้จริงของพี่ชายเขา เขา ทําท่าครุ่นคิด
แล้วธัชชัยล่ะ เขาเข้าไปได้ใช่ไหม ” เธอพูดแบบบ่นๆออกมา
เห็นเธอพูดถึงเขา เลยยักคิ้ว ” เธอหมายถึงอะไร ”
” ฉันแค่แปลกใจว่าทำไมฉันเข้าไปไม่ได้ ” เธอบ่นออกมา
เขาลงเล็กน้อยที่เธอดึงตัวเขาเอง เพราะน้องเข้าไปได้แต่เธอที่ เป็นภรรยาเข้าไปไม่ได้
” ไม่มีอะไรทั้งนั้น ความรู้สึกเรายังไม่ถึงจุดที่จะสามารถให้คนอื่นเห็น เขากลัวเธอจะกลัว ”
ผู้หญิงที่อยู่บนเตียงคนนี้น่าสนใจใจจริงๆ เป็นเวลานานมากที่ ไม่มีผู้หญิงแบบนี้ เธอทำให้เขาสนใจมาก
วังสา ”
เดิมที่เธอหลับไปแล้ว แต่ธัชชัยยังคงพูดทำให้เธอตื่น เธอถาม
ว่า “ มีอะไรขึ้น ”
“ฉันไม่อยู่ อย่าทะเลาะกับธัชชัย อย่างที่พูดไปพยายามเข้าใจ กันและอย่าวิ่งกลับบ้านอีก ”
เธอไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้แต่ไม่อยากทำให้เขาโกรธ เธอ พูดออกมาว่า “ รู้แล้ว ”
แต่ในใจของเธอคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะเขาทำเรื่องแบบนั้น เธอ
ก็ไม่ต้องอับอายแบบนี้
ที่เขาพูดแบบนี้เพราะไม่อยากให้พี่ชายต้องไปบ้านเดิมขุนทด ให้อับอายขายหน้า
วัจสาที่นอนอยู่รู้สึกไม่เต็มใจ และคิดทำไมต้องปล่อยคนที่ รังแกฉันไป
วรพล เราย้ายไปอยู่ชั้นหนึ่งกันไหม ”
“ ทำไม ” เขาคิดว่าผู้หญิงคนนี้คิดจะทำอะไร
” ฉันคิดว่าน้องชายคุณเขาอาจชอบห้องน้ำของเรา ” ยกให้ เขาไปเถอะ
เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ผู้หญิงคนนี้คุยเรื่องอาบน้ำ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกมองออกได้ง่าย ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว แต่ตอนนี้คิดว่าท่าทางของเธอน่ารักดีและสนุกกับการเล่น
ที่จริงเขาอยากถามเธอแต่เขากลับบอกว่า “ ไม่ต้องเปลี่ยน วัน หลังฉันจะพูดกับเขาไม่ให้เขาเข้ามาก็พอ ไม่งั้นเราจะเสียเปรียบ ได้ ”
ใครกันที่จะเสียเปรียบฉัน? หรือน้องชายเขา? น้องที่หยิ่ง จองหองกับพี่ชายที่รักใคร่แล้วเขาจะไปไหนได้
แม้ว่าเธอไม่สามารถสู้ธัชชัยได้แต่เธอยังปลอบตัวเองว่าคนที่
เขาชอบยังเป็นพี่กนิษฐาไม่ใช่เธอ และเธอก็นอนหลับไปนอนหลับบนโซฟา แต่มีบางคนที่นอนไม่หลับ นอนไม่หลับทั้งคืน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ