ตอนที่ 17 เรียกฉันว่าสามี

ฉันยังไม่พร้อมอย่าเพิ่งเร่งฉันเธอพูดแล้วรีบแกะมือออก

” แต่ฉันคือสามีของเธอ พวกเราเป็นสามีภรรยากันเรื่องแบบนี้ เป็นเรื่องปกติหรือว่าคุณยังสนใจเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของฉัน ” เสียงของธัชชัยดังขึ้น

ฉันยังไม่พร้อมจริงๆ คุณได้โปรดอย่าพูดแบบนี้ ”

วังสาที่ดูน่ารัก ใบหน้าของเธอมีสีแดงดวงตากลมโตทำให้ดู เหมือนกระต่ายที่พร้อมจะเข้าปากเสือ

* เธอไม่ต้องเตรียมตัวอะไรฉันจะทำเอง “เขายิ้มมุมปากทำให้

คนฟังรู้สึกใจเต้น

วังสาหน้าเธอแดง หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ร่างกายที่เป็น แบบนี้ทำไมยังคิดเรื่องแบบนั้นได้

ฉันจะทำแบบนั้นได้อย่างไร เราแทบจะไม่มีความสัมพันธ์แบบ นั้นกันเลย

พวกเรามาเริ่มจากการเป็นเพื่อนกันรอความสัมพันธ์ก่อตัวขึ้น

ให้ฉันได้เตรียมตัว แล้วเราก็ คำพูดนั้นยิ่งพูดก็พูดไม่ออก คำพูดที่เธอพูดออกมาทำให้คนฟังนั้นไม่สบายหูเลยซักนิด

อย่าเรียกฉันว่า วรพล ” เขากระซิบ

“ไม่เรียกชื่อแล้วให้เรียกว่าอะไร ” วัดสาพูดกลับอย่างรวดเร็ว
ธัชชัยกระซิบ เรียกว่า ” สามี ” เขาพูดแบบไร้ยางอาย

สา…สามี เธอเกือบจะสำลักน้ำลาย เธอถูกคนที่ไม่สนิทคุ้นเคย มาเป็นสามี มันไม่เพียงแต่เขินอายเท่านั้น เธอไม่สามารถพูดคำ นั้นออกมาได้

เรามาเรียกแบบนี้กันไหม ธัชชัยถูก ให้เปลี่ยนความคิด

คุณผู้ชาย ” เขาคิดว่าแบบนี้มันน่าเบื่อ และไม่ควรจะเรียก ชื่อนี

แม้จะเปลี่ยนจากชื่อที่คุ้นเคยกลายเป็นห่างเหิน เธอถอน

หายใจด้วยความโล่งใจ “ได้ค่ะ คุณผู้ชาย ”

ธัชชัยฟังแล้วยังรู้สึกหงุดหงิด

– วังสาเธอแต่งงานเข้ามาในบ้านนี้ เธอถูกบังคับใช่ไหม ” เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้และพูดออกไป

วัจสายิ้มๆ ” ไม่ได้นับว่าถูกบังคับ คุณป้าให้ที่พักอาศัยฉัน มา20ปี ตอนนี้ฉันก็ไม่รู้ว่าต้องไปไหนบางทีถ้าอยู่บนถนนอาจจะ ตายไปแล้วก็ได้ แม้ว่าจะเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับเลี้ยงดูฉัน แต่ฉัน สัญญาว่าจะดูแลคุณให้ดี

เขามองเห็นความจริงในตาของเธอ คิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ ได้โหดร้าย แต่เขายังไม่เชื่อเธอหรืออาจะเป็นเพียงการแสดงของ เธอเท่านั้น

“แบบนั้น หลังจากนี้เธอจะทำอะไรต่อไป ใช้ชีวิตอยู่ในบ้าน หลังนี้ แบบไม่มีอิสระไม่มีชีวิตเป็นของตัวเอง ”
วังสาคิดถึงคำถามนี้ เธอคิดว่าจะหนีปัญหา แต่จะหนีอย่างไร การแต่งงานเป็นภรรยาควรจะมีความรับผิดชอบในหน้าที่ เธอ ทําได้เพียงก้มหน้า

ธัชชัยยังไม่ยอมแพ้ เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้มีความคิดที่ไม่ดี มี ความโลภ แต่สิ่งเหล่านี้ยังไม่ปรากฏในตัวเธอ

เธอกำลังแสดงหรือเป็นแบบนี้กันแน่

ท้ายที่สุดก็ไม่มีหลักฐานอะไรเขาเลยเลือกที่จะไม่ถามหัวข้อนี้

” ในเมื่อเธอแต่งงานกับฉัน เธอก็อุ่นใจที่จะอยู่ที่นี้เถอะ ฉันจะ ไม่ปฏิบัติต่อเธอไม่ดี แน่นอนว่าไม่มีอิสระและชีวิตเป็นของตัวเอง อย่างที่เธอพูด ” เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดแบบนี้ออกมา แต่เธอฟังแล้วรู้สึกอบอุ่น วรพลเป็นคนอบอุ่นจริงๆ

“คุณผู้ชายกินสตูว์ก่อนที่มันจะเย็น ” วันนี้ป้าอ้อยตุ้นเข้าเนื้อ

เลย

เขามองปากสีแดงๆของเธอลำคอที่สวยงาม คอเขาเริ่มตึงขึ้น และร่างกายก็เร้าร้อน

เมื่อกี้ฉันกินแล้ว วางไว้เถอะ ”

วัจสาคิดขึ้นมาได้ว่าธัชชัยนำอาหารไปให้เขากินแล้ว คุณผู้ชายหลังจากนี้ให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องอาหารของคุณ

น้องคุณดูแลบริษัทก็ยุ่งมากพออยู่แล้ว ให้เขาได้พักผ่อนเถอะ ธัชชัยรู้สึกขอบคุณที่เธอพูแบบนี้ แต่กลับพูดเย็นชาออกมาอีกตรง

” คุณต้องการให้เราตัดขาดความเป็นพี่น้องกันหรือ ”

อารมณ์ของวรพลเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทําให้เธอรีบ อธิบาย ” ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ตรงนี้มันเป็นหน้าที่ของ ฉัน อีกอย่างเขาก็มีครอบครัวเขาที่ต้องดูแล ไม่สามารถดูแลคุณ ได้ตลอดเวลา ”

เธอพูดด้วยเสียงอ่อนนุ่ม มีเอกลักษณ์ทำให้คนอดไม่ได้ที่จะ

ฟัง

” คืนนี้ฉันจะนอนกับเธอที่นี้” เขาพูดเพื่อดูปฏิกิริยาเธอ อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะเอาใจพี่ชายที่ยังโกรธอยู่ คืนนี้เขาจะ นอนห้องเดียวกับวงสาเพื่อให้พี่เขามีความสุข

ใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดงแดงและมีท่าทีแปลกๆแข็งที่อ

ปกติเวลานอนเตียงเดียวกัน เธอจะหลับไปก่อน เขาจะมาตอน ไหนก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้เขาบอกว่าจะอยู่ด้วยด้วยกัน ไม่รู้ว่าจะเกิด อะไรขึ้นใหม

วัจสาไม่รู้ว่าจะทำยังไง ที่เธอพูดว่าจะดูแลเขาแต่นั้นไม่ได้ หมายถึงดูแลเรื่องบนเตียงด้วย

ธัชชัยมองไปที่หน้าของเธอที่ไม่อาจคาดเดาได้ รู้สึกตลกขึ้น มาทันที

แต่การตัดสินใจมีความเสี่ยงมาก ชุดหนังนี้สวมได้แค่ร่างกายส่วนบน หากเธอเห็นส่วนร่าง เธอก็อาจจะเจอมัน แม้ว่าการเจอจะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อย่างมากก็แค่รู้ว่าเขาเป็นสามีเธอ ไม่ใช่พี่ชาย

เขาคาดหวังว่าตอนที่เธอจะได้รู้ เธอจะดีใจออกมาแต่ในความ ประทับใจของเธอนั้นเขาคือคนเลว

กลางคืนค่อยๆมืดลงและแสงไฟด้านนอกกลับลง

เธอถูกให้นำเอาเค้กลงไปเก็บด้านล่าง พอกลับขึ้นมานั้น “วรพล ” นอนอยู่บนเตียงแล้ว

ร่างกายของเธอโน้มไปบนเตียงอย่างแข็งทื่อ แม้จะไม่รู้ว่าเขา ขึ้นไปบนเตียงได้อย่างไร แต่ตอนนี้เธอเป็นกังวลมาก

“มานี้ ” เสียงผู้ชายแหบแห้งดังขึ้น วังสาแทบจะกระโดดลง จากเตียง

“ท่านต้องการอาบน้ำไหม “เธอพูดโดยไม่คิดอะไร

” ฉันอาบแล้ว ”

“ฉันไปอาบก่อน ” เธอรีบเข้าห้องน้ำและปิดประตูแล้วเอนจึง กับบกําแพงอ้าปากค้าง

กระจกสะท้อนให้เห็นแก้มแดงๆ ฉันควรทำอย่างไรในเมื่อฉัน ไม่ต้องการจะทำสิ่งนี้

เธอไม่รู้อะไรเลย ถ้าเป็นวรพลจริงๆเขาจะไม่ทำแบบนี้ แม้แต่ ร่างกายยังขยับไม่ได้ แต่ถ้าร่างกายนี้เป็นของธัชชัย เขาสามารถ โยนเธอลงแล้วรีบกลายร่างเป็นหมาป่าทันที
วัดสาเดินออกมา ห้องมืดไปหมด เธอพยายามจะคลำหาสวิสต์

” ไม่ต้องเปิด “เสียงที่อยู่บนเตียงพูดออกมา

วัดสามองไม่เห็นทาง

ต้องเดินตามกำแพงไปทีละก้าว

ในที่สุดก็มาถึงเตียง ไม่ทันได้สังเกตเดินไปโดนรถเข็นคน พิการ และล้มลงบนเตียง

ชายคนนั้นทําเสียงออกมา

” ไม่เป็นไร ” เสียงแหบนั้นแปลกไปเล็กน้อยเหมือนกำลังเจ็บ

ปวด

การตอบสนองของเธอนั้นทำให้หน้าเป็นสีแดง ใกล้จะระเบิด

แต่โชคดีที่ไม่สามารถมองเห็นได้

เธอต้องการที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่เอวเธอถูกจับไว้อยู่ แขน ที่ทรงพลังก็โอบเธอและยืดแขนเธอเอาไว้ไม่ให้ดินออกไปได้

หน้าอกของเธอของเธอนั้นอยู่บนหน้าของคนที่เธอกดทับ เธอ กลัวจนเหงื่อแตก มันเป็นสถานการณ์ที่น่าอึกอัด

เธอเอื้อมมือไปพยุงตัว “ คุณชายอย่าทำแบบนี้ ฉันไม่อยากจะ ทับคุณ ”

ความนุ่มนิ่มของผิวเธอ แม้จะสวมชุดหนังก็ยังได้กลิ่นหอมจาก ร่างกายเธอ เขาต้องการที่จะชนะเธอ
” ฉันสบายมาก ”

เหมือนว่าเขากำลังหยอกล้อกับเธอ แต่เธอคิดว่าเขาเป็นคน อ่อนโยน เมื่อคิดแบบนี้ เธอรีบพลิกลงมาโดยไม่ให้เขาได้รับ บาดเจ็บ

เธอรีบไปด้านหลังของเตียงพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรง

“คุณชายรีบนอนเถอะ ตอนนี้ดึกมากแล้ว ”

เขาถอนหายใจ “ วัดสาเธอกลัวฉันใช่ไหม ”

เธอจับที่เอวของเขา ทำให้เขานั้นดึงความสนใจมาได้ แต่ ร่างกายของเธอนั้นสั้นประหม่า