ตอนที่ 11 ที่จริงอยากทำสิ่งนี้กับเธอ

ตระกูลเดิมขุนทดมันก็ไม่มีหวังอะไรแล้วเหมือนคนอย่างวราลี วัด สาไม่อยากคิดถึงอีกต่อไปแล้วเพราะว่าความคิดไม่ตรงกันก็ไม่ อยากทํางานร่วมกันอีกต่อไป ยิ่งพูดยิ่งแย่

วัสจากลับไปบ้านตระกูลศรีทองด้วยความหดหู่ใจแต่บังเอิญ พบกับคุณหมอภาคิณ

“คุณวัสจา ปัญหาเป็นอย่างไรบ้าง คุณหมอภาคิณคือผู้ชาย ใส่แว่นที่ดูอบอุ่น การพูดของเขานั้นสุภาพและอ่อนโยนมาก

วัสจาดวงตาเศร้าสร้อยและไม่ยอมพูดอะไรนอกจากว่า “พี่ ฉันเคารพนับถือต้องมาเข้าโรงพยาบาล”

ร้ายแรงมากไหม?

“ความดันโลหิตค่อนข้างสูง” ต้องนอนพักซักระยะหนึ่ง แต่วัส จาได้พอเจอหมอภาคิณ และคิดขึ้นมาได้ว่าวรพลไม่แน่ว่าเขา อาจจะช่วยเราได้ นิสัยของเขาเมื่อเทียบกับธัชชัยที่หยิ่งจองหอง นั้น

* คุณหมอภาคิณ วรพลตอนนี้เป็นยังไงบ้าง”

คุณหมอภาคิณยิ้มอย่างแผ่วเบา “ตอนที่อาการดีขึ้น แต่ต้อง ทํากายภาพบำบัด”

“คุณหมอต้องทํางานหนักแย่เลย” แต่เนื่องจากวรพลต้องทำกายภาพบำบัดเธอจึงจะไม่เจอเขา ดังนั้นเธอจึงไม่มีอะไรจะพูด เกี่ยวกับเรื่องการบริจาคเงิน

แต่อย่างไรก็ตามบ้านนี้ยังเหลืออีกหนึ่งคนที่สามารถช่วยเหลือ ได้ คนที่เป็นผู้นำของเมือง มีความเฉียบแหลมทางด้านธุรกิจ

ถึงแม้เขาจะทําเรื่องไม่ดีไว้กับวังสา แต่เขาก็มีความสำคัญกับ พี่ใหญ่ ไม่รู้ว่าเขาจะยอมช่วยเหลือเด็กเหล่านั้นไหม ไม่ว่าจะเกิด อะไรขึ้น แต่ลองซักหน่อย

ถ้าหากคุณอยากจะได้เงินใคร คุณก็ต้องทำดีกับเขาก่อน วัน สาหันไปถามป้าอ้อย ธัชชัยชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร

ป้าอ้อยคิดว่าตัวเองฟังผิดเลยถามว่า “ชายน้อยชอบกิน

อะไร?”

วังสาผงกหัว “ใช่แล้ว มีอะไรรึเปล่าคะ

“ไม่มี ไม่มีหรอก ฮ่าฮ่าฮ่า” ป้าอ้อยแสดงรายการอาหารที่ชาย น้อยนั้นชอบกินอย่างสนุกสนาน ฉันดีใจที่เห็นนายหญิงกำลัง อาหาร เชื่อว่าในไม่ช้าชายน้อยจะชอบในความงามและความอบ อุ่นของวังสา ในเวลานั้นทั้งสองคนจะเปิดใจให้แก่กัน

เตรียมทำอาหารอย่างจริงจัง ในที่สุดวัจสาก็ได้ลุกขึ้นมากทำ

ป้าอ้อยพียงแค่คิดว่ามันเป็นภาพความสุขและความปรองดอง

วันสากำลังถือสูตรอาหารเพื่อศึกษาวิธีการทำซี่โครงหมูเปรี้ยว หวาน พาสต้าเนื้อพริกไทยดำและผลไม้กับอโวคาโด
ตอนบ่ายผ่านไปในที่สุดวจสาก็ทำอาหารในแบบที่พอใจออก

มา

ในเวลานั้นธัชชัยกำลังเลิกงานกลับบ้านป้าอ้อยกำลังจำนำอา หารของวันสาขึ้นไปด้านบน พอเห็นธัชชัยกลับมาก็หยุดชะงัก

“ชายน้อยวันนี้นายหญิงเตรียมอาหารที่ที่คุณโปรดปรานไว้ รีบไปรับประทานเถอะ” ป้าไปเสริฟอาหารให้ชายใหญ่ของคุณ ก่อน

ธัชชัยยืนมองดูอาหารที่มีกลิ่นหอมเย้ายวนบนโต๊ะอาหาร และคิดว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรหรือมีอะไรที่ต้องคุยกันอีก

วังสาหยิบจานสลัดจานสุดท้ายออกมาจากห้องครัว สายตา เจ้าเล่ห์ของธัชชัยกำลังจับจ้องที่วัดสาและทำให้หัวใจของเธอนั้น เต้นสั่นระรัว ทำให้นึกถึงภาพตอนที่อยู่ในห้องน้ำขึ้นมา แล้ว ใบหน้าก็ร้อนวูบวาบทันที

หลังจากนั้นไม่นานเธอได้ใช้ความกล้าทั้งหมดบอกให้ธัชชัย

นั่งลง

ธัชชัยวางกระเป๋าไว้ข้างตัวและคลายเนคไทค์ออกและถามวัน สา “คุณทำเองทั้งหมดนี้หรอ”

เขามองเข้าไปในดวงตาของวังสาและดูคำพูดที่เธอพูดออก มาคิดว่าเธอต้องมีอะไรพูดกับเขาแน่

เธอคนนี้เปรียบเป็นรสชาติอาหารก็เสมือนจะเป็นรักแรก แต่ เขาก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีได้แต่มอง โต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารเท่านั้นเป็นครั้งแรกเขารู้สึกถึงครอบครัวอบอุ่น แต่

วันสาพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า คุณลองชิมสิ”

มองดูซุปข้นขึ้นชิม หอมมาก เหมือนขาว เนียน ของวังสา ไม่รู้สัมผัสเนียน นุ่ม ของได้อย่างไร

วิสัยทัศน์ที่ค่อนข้างแย่ ทำให้เธอดูราวเหมือนว่ากำลังยืนเปลือย กายอยู่

เธออดที่จะประหม่าไม่เลยพูดไปว่า อร่อยไหม

ใบหน้าเธอร้อนผ่าวโดยไม่รู้ตัวแลดตาของเขาอันตราย มากเลยทีเดียว

ผมไม่อะไรให้ในสิ่งคุณต้องการทั้งนั้น เสียงที่เย็นชา ของ

วันว่าสายของธัชชัยกำลังมองเธอและการกระทำ ของเขาก็ชัดเจนเกินไป เธอเลียเด็กคนหนึ่งที่ต้องการเงินบริจาคสองแสนบาทคุณช่วยฉัน

มาเช็ดอย่าง ช้าๆ ได้ ขึ้นไปข้างบนกับฉัน ฉันจะให้เช็คกับเธอ”
วัจสาไม่เชื่อว่าอะไรมันจะง่ายดายแบบนี้และพูดออกมาว่า “จริงหรอ”

“เธอไม่อยากได้หรอ” คนที่เดินข้างๆเธอนั้นหยุดเดินและถาม “อยากได้สิ”วจสารีบเดินตามขึ้นมาด้วยก้าวเล็กๆและตอบรับ

ในใจคิดว่าแค่เงินสองแสนคงไม่เป็นไรหรอกสําหรับคนรวย อย่างเขาและเด็กคนนั้นก็ได้รับการช่วยเหลือ

ความยาวของขาธัชชัยทำให้เขาเดินเร็วมาก ทำให้ใจสาเดิน ตามไม่ทัน

เขาพาเธอเข้าไปในห้องเก็บหนังสือแต่ไม่น่าแปลกใจที่ห้อง เก็บหนังสือจะมีเช็ค วัจสาไม่ได้สงสัยและเดินตามเขาเข้าไป

ธัชชัยเปิดประตูโดยไม่พูดอะไรซักคำ วัดสาทำได้เพียงก้าว

เท้าตามเข้ามาแล้วประตูก็ปิดดัง ปัง!

ร่างของชายรูปร่างสูงอยู่ตรงประตูตรงที่วัดสายืนอยู่ ลม หายใจของเขาใกล้จนสามารถสัมผัสได้ ธัชชัยนั้นคิดจะทำไรกันแน่?

เขาวางมือทาบที่ประตูและโน้มตัวเข้ามา ไม่ใช่จะมาเขียนเช็ค ให้หรอ?

“นี่คุณกำลังจะทำอะไรกันแน่” วังสาตะโกนด้วยความหวาดกลัว

หน้าอกที่กว้างของชายคนนี้กำลังยืนอยู่ตรงหน้าวัจสาและมองเธอในลักษณะมีเลศนัย มองดูเส้นโค้งเว้าบนรูปร่างของเธอ ที่มีความสวยงาม

“สองแสนแลกกับการขายตัวของเธอมันถูกไปรึเปล่า ฉันให้ เธอสิบล้านกับแค่นอนกับฉันสิบครั้ง น่าสนใจใช่ไหม นัยน์ตา ของเขานั้นมีความต้องการที่สูง เขาสามารถทำให้ร่างกายของ เราและร่างกายของวันสามีส่วนโค้งที่ลงตัวพอดีได้

วังสาฟังเขาพูดดวงตาเธอเริ่มโกรธ ธัชชัยกำลังเยาะเย้ยเธอ อะไรคือการจะให้เงินเธอ ทุกอย่างเป็นเพียงข้อแก้ตัว ผู้ชายคนนี้ นั้นเลวร้ายเกินไป

ธัชชัย! ถ้าคุณจะไม่ให้ก็วางลงไป พูดแบบนี้ทำแบบนี้ต้อง ต้องการ อะไรกันแน่ คุณก็ไม่ใช่เด็กแล้ว อย่ามาทำตัวแบบนี้ ! ปล่อยฉัน เดี๋ยวนี้! วัจสาตะโกนด้วยความโกรธ

แต่ทว่าร่างกายของเขาแข็งแรงเกินไป วังสาเกือบจะหายใจ ไม่ออกเพราะรู้ความแข็งแรงของเขาไม่ไหว

ธัชชัยยิ้มอย่างชั่วร้าย “ฉันต้องตรวจสอบสินค้าก่อน” เขาใช้ ขาของตัวเองกดทับขาของเธอไว้ ใช้ร่างกายส่วนบนไม่ให้ ร่างกายของเธอขัดขืน

“ธัชชัยคุณเปรียบเสมือนสัตว์ร้ายและฉันกำลัง….”จสายังพูด ไม่จบแต่ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่แต่ทุกอย่างและร่างกายเธอนั้นได้ตกเป็น ของเขา
วัดสารู้สึกถึงความอัปยศมากมาย สิ่งที่เขาทำกับเธอนั้น รุนแรงมากเหมือนสัตว์ร้าย”อย่ามาแตะต้องฉัน ออกไปซะ”

ธัชชัยถูกวังสาต่อว่าอย่างหนักแต่เขากลับสวนเธอออกมาว่า “ผู้หญิงโง่”

ใบหน้าของวัสจาเต็มไปด้วยน้ำตา ธัชชัยคุณทำแบบนี้กับพี่ ชายคุณได้ยังไง ทําแบบนี้กับฉันได้ยังไง ฉันจะเป็นพี่สะใภ้คุณนะ ธัชชัยมองอย่างเฉยเมยและไม่สนใจ

“ทำไมต้องขอโทษด้วยล่ะ “นี่ไม่ใช่เรื่องง่ายๆระหว่างชาย หญิงหรอกหรอในสายตาของธัชชัย วัดสาไม่ใช่พี่สะใภ้ในนาม เธออาจจะใช่แต่ไม่ใช่ของพี่ใหญ่ ทำแบบนี้กับภรรยาตัวเองต้อง ขอโทษพี่ใหญ่ด้วยหรอ บางทีพี่ใหญ่อาจจะชอบก็ได้

“ฉันไม่คิดว่าเธอจะไร้ยางอายขนาดนี้” วัสจาตกใจคำพูดของ ธัชชัย เห็นได้ชัดว่าความคิดเขาแย่มาก

“เธอต้องการสองแสนใช่ไหม”

วัจสาโกรธมากจนตบหน้าธัชชัยแล้วเดินออกไป ธัชชัยที่ยืนอยู่ที่เดียวกันใบหน้าเขาเริ่มปรากฏรอยแดงขึ้นมา

เขาคิดไม่ถึงว่าวจสายังคงสะอาดบริสุทธิ์ ในตอนแรกที่วังสา จะแต่งงานเข้ามาในบ้านหลังนี้ด้วยความเต็มใจหรือไม่ ก็ถือว่า เธอนั้นมีความผิดมากแล้ว

ธัชชัยไม่เชื่อว่าไม่มีใครที่ไม่ชอบแต่งงานกับคนรวย และ เดิมทีชื่อในการแต่งงานครั้งนี้ต้องเป็นชื่อของวรพล
ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหนที่เข้ามาแต่งงานก็เพื่อเงิน เมื่อวรพลตาย ไปทรัพย์สมบัติทั้งหมดจะเป็นของผู้หญิงคนนั้น

ตอนบ่ายที่วังสาจัดทำอาหารขึ้นมาเพื่อให้เขาพอใจและเข้า มาขอเงิน พูดถึงเรื่องบริจาคเงินเพื่อเป็นข้ออ้างต่างๆ เขาแสดง ให้เธอได้เห็ว่าผู้หญิงที่เข้ามาโดยเจตนาไม่ดีนั้นเป็นอย่างไร

แต่เขาได้เห็นน้ำตาของเธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ หากครั้งนี้ ที่ทำเป็นการทำลายเธอแล้วละก็ เธอจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน

ดังนั้นธัชชัยจึงปล่อยเธอไปเพราะน้ำตาของเธอทำให้เขา ใจอ่อน

วันสาร้องไห้ลงมาจากห้องเก็บหนังสือ ธัชชัยเป็นคนน่ารัง เกียจจริงๆ! รู้ทั้งรู้ว่าฉันเป็นพี่สะใภ้ ยังทำเรื่องหยาบคายล่วง เกินกัน

วังสาเกลียดจนอยากจะฆ่าธัชชัย ให้ตายสิ้นดี

แต่เรื่องนี้ก็ไม่สามารถบอกวรพลได้และไม่สามารถบอกออก ไปได้เพราะเขาป่วยอยู่ ถ้าพูดออกไปคงจะเกิดความละอายใจ และความโกรธที่ตามมา

ธัชชัย!นี้คือสิ่งที่คู่ควรกับพี่ใหญ่ที่เสียสละช่วยชีวิตเขาไหม? วัจสาคิดถึงวรพลแล้วรู้สึกเศร้าใจแทน

ป้าอ้อยที่เพิ่งออกมาจากโถงห้องใหญ่เห็นหน้าของวันสาเต็ม ไปด้วยน้ำตาด้วยรีบเอ่ยขึ้นอย่างรวดเร็ว”นายหญิงเป็นอะไร ทำไมร้องไห้แบบนี้”
“เมื่อสักครู่ยังคุยกับคุณชายน้อยดีๆอยู่เลย” ป้าอ้อยไม่คิดว่า คนที่จะทําเรื่องแบบนี้คือชายน้อย