บทที่ 51 ฉันรักเธอตลอด

หลังจากวันนั้นดีโน่ก็ไม่เคยมาเจอกับปันเลย ไม่ตาม

ตื้อปั้นเหมือนแต่ก่อน

เรื่องที่เขาเคยปิดเมืองก็ยกเลิกแล้ว หมายความว่า เขาได้ปล่อยปั่นได้ใช้ชีวิตตามที่ต้องการ

ปั้นรู้ว่าดีโน่ปล่อยเธอไปแล้ว

แต่ในใจของเธอกลับไม่มีความสุขเลย ทั้งๆที่เป็นคน ปฏิเสธเขาไปจากปากตัวเองแท้ๆ

มือของปั่นไปจับที่หน้าอกของตัวเองที่ตรงนี้เหมือนมี อะไรหายไป……โล่งไปหมดเลยลำบากมาก

แมนเดินเข้ามาจากด้านนอกเก็บของแบบใจเย็น “ปัน วันพรุ่งนี้พวกเราจะไปจากที่นี่ เธอลองดูว่ามีอะไรที่จะเอา ไปอีกไหม?”

ปั้นได้สติกลับมาสายตาของเธอไม่มีความรู้สึกใดๆ เลย “ไม่มีอะไรแล้ว เธอดูว่าอะไรที่ควรเอาไปก็เอาไป เลย”

“ได้ ฉันโทรหาแม่เธอแล้วรอพวกเราไปอยู่ที่บ้าน ใหม่แล้วจะรับแม่เธอมาอยู่ด้วยกันนะ” เสียงของแมนอ่อน

โยนมาก
ป้นอึมให้เขาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

แมนถอนหายใจแล้วเริ่มเก็บของโดยเร็ว

แค่รอถึงวันพรุ่งนี้สิ่งที่ทำให้ปันเจ็บปวดก็จะหายไป

ทุกๆอย่างตลอด3ปี

เวลาผ่านไปทีละนิดขึ้นมองไปทางท้องฟ้าที่เริ่มครึ้ม ดำแล้วยิ้มที่มุมปากแบบเศร้าๆ จบแล้วสินะเรื่องระหว่างเรา

ดีโน่กำลังทำอะไรอยู่นะ

คงจะทำงานที่บริษัทไม่กลับบ้านอีกละมั้ง? เขาเริ่ม

นึกถึงดีโน่

ถ้าปั่นมองไปทางหน้าต่างก็จะเป็นไฟเล็กๆ

ดีโน่นั่งอยู่ที่หน้าต่างใต้ห้อง เธอดูดบุหรี่ไม่หยุดที่พื้น เต็มไปด้วยเศษบุหรี่

นี่อาจเป็นคืนสุดท้ายที่เขาจะได้อยู่กับปัน

ปันนอนอยู่บนเตียงกลิ้งไปกลิ้งมาทำยังไงก็นอนไม่ หลับ แค่เธอหลับตาก็จะเห็นทุกอย่างที่เคยผ่านมาของ เธอกับดีโน่อย่างเดียวเลย
“ดีโน่……

”ปั้นร้องเบาๆ

ดีโน่ที่อยู่นอกหน้าต่างเหมือนจะรู้สึกได้ เขารีบลุก ขึ้นมาแล้วมองไปทางห้องเห็นว่าปั้นกำลังนอนอยู่ในท่า แปลกๆเสียงร้องเบาๆออกมาจากลำคอของเธอ

“ฉันเกลียดเธอ………

นัยน์ตาของดีโน่มีความเศร้าแว๊บผ่านแล้วเลี้ยวหัว หรี่แรงๆเหมือนกำลังแก้แค้นความโกรธของตัวเองอยู่

เกลียดเลย

เธอรักเขาสามปีงั้นก็ให้เขาใช้ชีวิตที่เหลือมาคืนให้

เธอเลย

“แต่ว่า……เสียงของปืนดังขึ้นอีกครั้ง “ทำไม ฉันเกลียดเธอขนาดนี้. ……..ก็ยังปล่อยเธอไปไม่ได้สัก

ตาของดีโน่แดงขึ้นมาทันทีเลย เขาทุบหัวบุหรี่ทิ้ง แล้วเม้มปากแน่นๆเหมือนกำลังคิดจะทำอะไรอยู่บางอย่าง

ผ่านไปสักแป๊บเขาทนไม่ไหวแล้วเปิดหน้าต่างที่ไม่ ได้ล็อคแล้วปีนเข้าไป
พอปืนได้ยินเสียงก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างประหลาดใจ ในตอนที่เห็นหน้าเขาเธอเกือบจะกรี๊ดออกมา เธอตกใจ

มาก

ดีโน่ไปปิดที่ปากของเธอได้ทัน แล้วขึ้นไปทับบนตัว

เธอทันที

“ปั้นฉันก็รักเธอ”พอดีโน่พูดจบก็ไปจูบที่ปากของ

เธอด้วยความอ่อนโยน

ทีแรกปันยังขัดขืนแต่เดี๋ยวเธอก็คิดได้ว่า

ผ่านคืนนี้ไปพวกเขาก็ไม่มีอะไรที่จะติดต่อกันอีกแล้ว

เลยปล่อยเลยตามเลย

พอปันนึกได้ มือของเธอก็เริ่มไปเกาะที่หลังของเขา แล้วเริ่มไปหาเขา

จุดนุ่มนิ่มเหมือนเมื่อก่อนไม่มีเปลี่ยน ดีโน่พยายาม ขยับตัวเหมือนจะเอาทุกอย่างที่เขามี ให้ผู้หญิงคนนี้

ป้นรู้สึกประหลาดใจมากขาทั้งคู่ของเขาไร้ความรู้สึก แล้วไม่ใช่เหรอ?ทำไมถึงยังรู้สึกถึงความรู้สึกแปลกๆนี้ได้ อีกละ?
ยังไม่ได้คิดอะไรมากดีโน่ก็พาเธอขึ้นสวรรค์แล้ว คืน ที่เต็มไปด้วยความหลัง

“ปั้น.. เป็น……”เสียงของดีโน่เรียกเธอเบาๆ

ในวินาทีนั้นดีโน่พูดอย่างแน่ชัดว่า “ไม่ว่าเธออยู่ ที่ไหนก็ต้องจำไว้เสมอว่าฉันรักเธอตลอด