บทที่ 50 ฉันจะไม่ให้อภัยเธอทั้งชีวิต

รอบข้างเงียบจากเสียงดังๆกลับเงียบสงัดไปหมด เลย ในหูของปั่นได้ยินแต่เสียงของดีโน่

เริ่มต้นใหม่……..เหรอ?

แต่สิ่งที่เคยผ่านมามันลบล้างไม่ได้เลยสักนิด

“ปัน ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันพูดอะไรเธอก็จะคิดว่าฉัน หลอกเธอทั้งนั้น แต่……ฉันอยากจะเริ่มต้นใหม่กับเธอ จริงๆ จะทำดีกับเธอรักเธอมากกว่าร้อยเท่าพันเท่าที่เธอรัก ฉัน” ดีโน่พูดอย่างจริงจังตาทั้งคู่ของเขามองไปทางเธอ เพียงผู้เดียว

ปืนอ้าปากพูด “คำว่าชดเชยก็สามารถลบล้างเรื่อง ราวที่ผ่านมาได้ทั้งหมดเหรอ?”

ดีโน่อึ้งแล้วมองไปทางเธอ

“เป็นไปไม่ได้ ปันกัดฟันแน่นๆตาเริ่มแดงไปหมด เธอกำลังจะร้องให้ออกมาต่อหน้าผู้คน

ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมอีกแล้วและจะไม่ทิ้งศักดิ์ศรีของ ตัวเองอีกแล้ว

เสียงของปืนสั่นเล็บแทงเข้าไปในมือของเธอเริ่มมีเลือดซึมออกมา เขาฝืนใจมากทั้งที่ในใจเริ่มใจอ่อนแล้ว

“ดีโน่ฉันจะไม่ให้อภัยเธอทั้งชีวิต”

แต่ละคำพูดเหมือนมีดที่แหลมคมแทงเข้าไปในหัวใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่ป้นพูดแบบนี้กับดีโน่ สามปีที่รักเขา เธอเชื่อฟังทุกอย่างเหมือนแกะน้อยที่ฟังคนเลี้ยง

เธอยอมเป็นผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังเขาถึงแม้จะไม่มี

ใครรู้ก็ไม่เป็นไร

แค่เขาอยู่ข้างๆเธอก็พอแล้ว เธอยอมมาตลอดสามปี มันคงถึงจุดสิ้นสุดแล้ว

แต่ผ่านเรื่องราวมาเยอะขนาดนี้เธอรู้ซักทีว่าความรัก ไม่ใช่เรื่องของคนฝ่ายเดียว เธอจะทำเพื่อดีโน่ไปมากมาย ขนาดนั้นแล้วมีผลอะไร

ในสายตาของเขาเธอเป็นแค่เรื่องตลกเท่านั้น

ดีโน่เกือบจะอยู่ไม่นิ่งแล้วตัวเขาส่ายไปส่ายมาแล้ว นั่งล้มกองอยู่ที่พื้น เขาไม่รู้จะทำยังไงสุดปัญญาแล้ว

คนรอบข้างที่เสียงดังถึงจะเงียบลงมองไปทางในอย่างเหลือเชื่อ ที่กล้าปฏิเสธท่านประธาน

เธอ……เลือกที่จะปฏิเสธไปแล้ว?

ปันปันปฏิเสธดีโน่ต่อหน้าทุกคน

แมนที่ซ่อนอยู่ด้านหลังได้ยินคำพูดของปันก็ถอน หายใจยาวๆเขาเดินไปทางเธอแล้วอุ้มเธอขึ้นไปนั่งบนรถ เข็นและพูดกับดีโน่ว่า “อย่าคิดว่าเงินของเธอจะสามารถ ใช้ได้ทุกเรื่อง หัวใจที่เคยพังสลายไปแล้วไม่มีวันกลับมา เป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว”

พูดจบเขาก็เป็นปันออกไปเลย

ดีโน่ไม่ได้ลุกขึ้นมา เขาเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลยมัว แต่จ้องมองไปแต่ที่พื้นด้วยความว่างเปล่า

เขา……ไม่มีโอกาสแล้วจริงๆเหรอ? ดีโน่เริ่มหมดหวัง

ทุกคนที่อยู่รอบข้างเริ่มเอาโทรศัพท์มาถ่ายวีดีโอแล้ว เรื่องนี้ก็ดังขึ้นในโลกโซเชียลภายในข้ามคืน

จนกระทั่งผู้ช่วยเขามาถึง

“ไปเดี๋ยวนี้ ถ่ายอะไรกัน!ท่านประธานดีโน่เป็นคนที่พวกเธอสามารถถ่ายได้เหรอ!”แป๊บเดียวผู้ช่วยก็ไล่คนไป ให้หมดแล้ว

รอบข้างไม่มีผู้คนแล้วเขาถึงจะนั่งลงไปคุยกับดีโน่ “ท่านประธาน ท่าน………บลุกขึ้นมาได้แล้วครับ…

ขาของดีโน่คุกเข่าจนไม่มีเรี่ยวแรง เขายังคุกเข่าท่า เดิมไม่ขยับเหมือนทำแบบนี้แล้วจะทำให้ปืนกลับมาหาเขา แต่แท้จริงไม่มีวิธีไหนแล้วที่จะทำให้ปืนกลับมา

“ท่านประธานครับ……..ผู้ช่วยรู้สึกเป็นห่วงเขามาก

“ฉันทำผิดไปแล้วจริงๆ……..ดีโน่พูดเบาๆในน้ำ

เสียงของเขาเต็มไปด้วยความยากลำบากตาก็เริ่มแดงขึ้น

ผู้ช่วยมองไปทางเขา ผู้ชายคนนั้นที่เหมือนเทวดา ชีวิตมีครบทุกอย่าง ก็มีภาพที่อ่อนแอแบบนี้ด้วยเหรอ

“ฉันผิดไปแล้ว.. ”ดีโน่เริ่มหัวเราะเป็นเสียงที่ หมดหวังเสียงที่หัวเราเยาะตัวเองเรื่องที่ทำผิดไป

“เธอรู้ไหม……ว่าฉันทำคนที่ฉันรักที่สุดหาย

ไป…”