บทที่ 11 เธอเคยขึ้นเตียงกับเขากครั้ง?

มือของดีโน่ที่จับบุหรีอยู่ชะงักไปทันที เขาหันลำตัว กลับมาแล้วมองไปทางปันด้วยสายตาที่เย็นชาและเยือก เย็น

“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ไง?”ดีโน่พูดแบบเย็นชาแล้วทิ้ง บุหรี่ที่ใกล้จะดูดหมดแล้วทั้งทันที

เขาได้ยินมาว่าคนท้องดมกลิ่นบุหรี่ไม่ได้

“จะกลับไปตอนนี้แหละ “ปันยิ้มแล้วพูดตอบเขาด้วย น้ำเสียงไร้เรี่ยวแรง

“ผู้ชายของเธอหละ เขาไปไหน? “ดีโน่ถามแบบเย็น

ชาอย่างเช่นเคย น้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึก

หน้าของปันที่ยิ้มอยู่หยุดชะงักไปเลยและเธอก็ไม่ได้ ตอบอะไรดีโน่สักคำ

ดีโน่เดินเข้าไปแล้วไปกดที่ไหล่ของเธอดันเธอไปติด กับกำแพง แล้วก้มตัวลงไปปากของเขาแทบจะไปชิดกับ หน้าผากของปันอยู่แล้ว

ถ้าคนอื่นที่ไม่รู้เห็นเขาสองคนทำท่าทีหวานแบบนี้คง คิดว่าเป็นคนรักกันอย่างแน่นอน

แต่สิ่งที่ปันรับรูได้คือความเยือกเย็นที่จอกมาจากตัวเขาและสายตาที่น่ากลัว

“ทำไม?จะใช้เวลาอันน้อยนิดนี้มาอ่อยฉันเหรอ?”ดี โน่ยิ้มที่มุมปากแบบผู้ชายเจ้าเล่ห์

“ฉันไม่เคยที่จะคิดแบบนั้น”ตัวของปันกำลังสั่นอยู่

(ไม่คิดแบบนั้น?ไม่คิดแล้วสายตาของเธอจะมองฉัน อยู่ตลอดทำไม?เธอไม่กลัวแมนโกรธเหรอ?”

“ฉัน. เขาพูดคือเรื่องจริง

เฉันเปล่านะ..”ปนปฏิเสธเขาไปแต่ที่

“ปัน” ดีโน่เรียกเธอ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วย ความเกลียดชัง เธอเคยขึ้นเตียงกับเขากี่ครั้ง?”

หน้าของปันซีดขาวเหมือนคนใกล้จะเป็นลมยิ่งกว่า เดิม มือของเธอพยายามจะไปจับที่กำแพงในเล็บของเธอ มีเศษฝุ่นเต็มไปหมดเลยแต่เธอกลับไม่รู้สึกถึงความเจ็บ ปวดเลยสักนิด คงเพราะคำพูดของดีโน่

“สิบครั้งหรือยี่สิบครั้ง?”ดีโน่ไปจับที่คางของเธอ และใช้แรงบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อย

วินาทีที่ตาทั้งสองคู่สบตากันดีโน่เห็นดวงตาของเธอ

ที่เต็มไปด้วยน้ำตาวินาทีนั้นเขาตกใจหมดเวย
แกล้งทำตัวเป็นคนน่าสงสารอีกแล้วเหรอ?วิธีแบบ นี้เธอจะเลิกใช้เมื่อไหร่กัน??”ดีโน่พูดแบบประชดประชัน ไม่มีความสงสารเธอเลยสักนิด

ปันอยากจะบอกเขาว่าตัวเองไม่เคยมีอะไรกับแมน เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่..พูดไปเขาก็ไม่เชื่อออยู่ดี

ถ้าเป็นแบบนี้แล้วเธอจะเอาศักดิ์ศรีของตัวเองไปให้ เขาเหยียบย่ำอีกครั้งทำไม?

“ฉันเคยมีอะไรกับเขากี่ครั้งแล้วมันจะทำไมมัน เกี่ยวอะไรกับเธอ?คุณดีโน่ นี่พวกเราหย่ากันแล้วไม่ใช่เห รอ?”ปันกลั้นน้ำตาแล้วพูดทุกคำที่เธอพูดเหมือนหนามที่ แทงเข้าไปในใจของเขาไม่ใช่หนามแค่แท่งเดียวแต่เป็น สิบๆแท่ง

อารมณ์ของดีโน่เหมือนโดนไฟเผาลุกขึ้นมา คำพูด ของปันเหมือนยอมรับว่าตัวเธอนั้นมีอะไรกับชายอื่นตอนที่ พวกเขายังไม่ได้หย่ากัน

“เธอไปยุ่งกับเขาตั้งแต่เช้าแล้วจริงๆ!”ดีโน่หรี่ตาน้ำ เสียงเยือกเย็นเหมือนน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ

บนใบหน้าของปันมีรอยยิ้มที่รู้สึกโศกเศร้า “เธอเอง ก็เหมือนกันกับฉันไม่ใช่เหรอ?
ถ้าไม่ใช่อย่างงั้นแพนจะท้องพร้อมกับเธอได้ไง?

คำนวณเวลาดีๆวันเวลาก็ใกล้เคียงกันหนิ

สถาณการณ์เงียบไปในทันทีทั้งสองคนตัวแข็งที่อ ดี โปเองก็ไม่รู้จะตอบอะไร

และในตอนนี้ทั้งสองก็ได้ยินเสียงที่อ่อนโยนพูดว่า *สิโน่ ฉันตรวจเสร็จแล้วกลับได้ยัง?” น้ำเสียงนั่นมาจาก

แพน

ดีโนรับปล่อยมือปืนแล้วตอบว่า อืม

“ฉันมีธุระจะคุยกับคุณปันสองคนเธอไปเอารถก่อน เลย”เสียงที่อ่อนโยนของแพนไม่ได้เปลี่ยนไปแต่ปันเห็น ความแค้นที่แพนกลั้นเอาไว้ผ่านหน้าตาของเธอ

หลังจากที่ดีโน่เดินไปแพนถึงจะหันมาทางปัน “ปัน เธอนี่ตามตื้อตามติดดีโน่ตลอดเลยนะตอนนี้มีคนดูแลใหม่ แล้วจะมายุ่งกับดีโน่ทำไม?”

“ดูแลเขาไว้ไม่ได้เพราะเธอไม่มีปัญญาเอง หรือ เธอจะเอาเชือกมัดตัวเขาไม่ให้เขามาหาฉัน?”ปันพูดด้วย หน้าที่เฉยชาและน้ำเสียงที่เสียงดัง
แพนรีบลุกขึ้นมาทันที เธอยกมือขึ้นแล้วไปตบที่หน้า ของปันแรงๆเสียงที่แหลมๆดังขึ้นมาในบันไดหนีไฟ ปัน ฉันจะเตือนเธอนะ!ถ้าเธอกล้ายุ่งกับดีโน่อีกฉันจะไม่ปล่อย เธอไว้แน่”