เรื่อง สัมพันธ์รักเหนือทะเลสาบ

บทที่ 16 ขึ้นใจ



บทที่ 16 ขึ้นใจ

บนไมพูดอะไรออกไป รมปากท่อเปิดเล็กน้อยของ เธอเหมือนแค่ของประดับมีหน้าที่แค่เพียงหายใจเข้าออก ก็ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว

*เขาจะรุนแรงเหมือนฉันไหม?หรือจะอ่อนโยนดี หละฮะ ตอบฉันสิ?”ดีโน่เหมือนกำลังปลดปล่อยอารมณ์ ของเขาอยู่ฝ่ายเดียว

แต่ไม่ว่าเขาจะพูดคำที่ทำร้ายใจเธอมากขนาดไหน ปันก็ไม่ตอบโต้กลับสักคำ

เจ็บ..

เจ็บมากๆ….

เหมือนมีอะไรบางอย่างมาบีบที่ท้องด้านล่างของเธอ เธอรู้สึกเจ็บมาก

แต่คำพูดของดีโน่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บใจยิ่งกว่าที่เจ็บ

ท้องอยู่ในตอนนี้

ปันอยากจะลุกขึ้นแต่กลับโดนดีโน่กดไว้ที่ไหล่ของ เธอด้วยความแรง เธอสู้แรงเขาไม่ไหว

และเสียงโทรศัพท์ของเธอก็ได้ดังขึ้นพอดี ปันได้สติ กลับคืนมาน้อยนิดและยื่นมือจะไปผลักดีโน่
ดีโน่พูดแบบเย็นชาว่า “ตอนนี้ถึงเวลาจะมาปฏิเสธก็

ช้าไปละมั้ง?”

พูดจบเขาก็ไปรับโทรศัพท์แต่เขาก็ไม่ได้หยุดทำ

เรื่องที่ทำอยู่กับปัน

“มีอะไรเหรอแพน?”

คำพูดของดีโน่ทำให้ปันรู้สึกว่าเหมือนฟ้าผ่าตรง กลางใจ ทุกอย่างหยุดนิ่ง!

สายที่โทรมาจากแพน?

แต่เธอ…กลับมาทำเรื่องแบบนี้กับดีโน่!

“ดีโน่เธอจะกลับมาเมื่อไหร่?ที่บ้านมืดมากเลยฉัน กลัวเสียงของแพนส่งผ่านโทรศัพท์เข้าไปในหูของปัน

หน้าของปันซีด และรู้สึกผิดไปกว่าเดิม เธอกำลังทำ

อะไร..เธอกำลังทำอะไร?

“เดี๋ยวก็กลับ”ดีโน่พูดแบบเย็นชาว่า เธอนอนก่อน

เลย”

“ไม่เอา เค้าอยากรอตัวเอง แพนพูด “เธอรีบ

ทำงานนะ”
“อม

หลังจากที่ดีโน่วางสายเขาก็รีบทำเรื่องที่เขายังไม่ เสร็จทรมานปันสุดตัว

ปันเกือบตายในรถของเขา

นี่เป็นแค่การปลดปล่อยที่แลกมาจากใบเซ็นสัญญาก็

เท่านั้น

หลังจากที่ทำเสร็จดีโน่ โยนเสื้อสูทไปบนตัวเธอแล้ว พูดแบบรังเกียจว่า “ไป!”

ตัวของปันสั่นไม่หยุดเธอหยิบใบเซ็นสัญญามาและ ใส่เสื้อสูทแล้วรีบลงจากรถทันที เหมือนผู้หญิงที่โดนย่ำยี ศักดิ์ศรี

ดีโน่เองก็รีบขับรถไปเลยไม่เหลียวมองเธอแม้แต่

หางตา

แต่โชคดีที่ตอนนี้คือตอนกลางคืนไม่มีคนบนถนนเลย

ถ้ามีคนมาเจอปันใส่เสื้อผ้าแบบนี้คงจะว่าเธอว่าเป็นผู้

หญิงขายตัว

ขาของปันก็สั่นไม่หยุด ด้านหน้าอีกไม่ไกลก็คือทางแยกแล้วตรงนั้นคงจะเรียกแท็กซี่ได้ง่ายอยู่มั้ง?

แต่ทำไมเวียนหัวมากขนาดนี้ ที่ขาก็มีอะไรไหลออก

มาด้วย

เป็นของของดีโนมั้ง?

ปันกัมหน้าไปดูแต่ทำให้เธอตกใจหมดเลย ตกใจจน

เธอเกือบจะหมดสติ

เลือด…

เป็นเลือดได้ไง!

ลูก..ลูกเป็นอะไร?

ปันรีบไปอุ้มที่ท้องแล้วร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ

เบาๆว่า “ช่วยด้วย..ช่วยด้วย..

กลางคืนแล้วไม่มีรถเยอะ จริงๆมีรถคันหนึ่งวิ่งอยู่บน ถนนใหญ่แล้วเยียบเบรกกระทันหันทำให้พื้นมีลอยเบรก

ยาวๆ

มือของดีโน่ไปทุบที่พวงมาลัยรถแล้วหลับตาลง
หน้าตาที่ซีดขาวและความดื้อด้านของปั้นตอนที่ลง จากรถโผล่ขึ้นมาในสมองของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีก

ดึกขนาดนี้แล้วและเธอยังเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวอีก คงต้องเจอเรื่องอะไรหรือเปล่านะ??

คงไม่มีมั้ง?เธอไปเรียกรถแท็กซี่ก็คงกลับได้แล้ว

แต่ถ้าคนขับรถไม่ใช่คนดีเห็นปันหน้าตาดีแล้วทำ อะไรกับปัน ปันจะขัดขืนยังไง?

ดีโน่ยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นห่วง เขารีบกลับรถแล้วขับไปที่ เดิมด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเมื่อกี้เร็วเกือบสุดความแรง

ตอนที่เขากลับไปที่เดิมก็ไม่มีวี่แววของปันแล้ว

คง..จะกลับไปละมั้ง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ