บทที่ 38 อยากได้ลูกอีกคนนึ่ง

แมนกลัวมาก ถ่วงเวลาไปต่อไม่ได้แล้วทั้งเดือนนี้ ออกมาแค่ครั้งเดียวก็เจอกับดีโน่พอดีถ้าต่อไปดีโน่เริ่มรู้สึก ตัว แค่สืบแป๊บเดียวก็รู้แล้วว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

“ปัน” แมนพูด “พวกเราจะไปจากที่นี่ตอนไหนเห

รอ?”

ในชะงักไม่ได้ตอบเขา

เธอต้องรู้นะว่าทั้งเมืองนี้เป็นที่ของดีโน่ขนาดฉัน ย้ายเธอออกมาจากโรงพยาบาลยังลำบากเลยถ้าเขาเห็น เธอเข้าเธอคิดว่าเขาจะยอมปล่อยเธอไหม?”แมนพูดแบบ จริงจัง

ปันกัดริมฝีปากแน่นๆเธอเริ่มลังเล งั้น…งั้นพวก เราจะไปตอนไหนดี?”

แมนทำท่าดีใจ “สัปดาห์หน้า

“ได้”

และอีกด้านนึงทางดีโน่กำลังเก็บรวบรวมข้อมูลของ

แพน

ผู้ช่วยเคาะประตูเข้ามา “ท่านประธานครับมีเรื่องจะ รายงานครับ
“ตรวจเรื่องสามปีก่อนได้แล้วเหรอ?”ดีโน่ถามเขา แต่ก็ไม่เงยหน้าขึ้นมามอง

“ท่านประธานเชื่อมั่นในตัวผมมากเกินไปแล้วครับ เรื่องนั้นคงต้องใช้เวลาอีกนิด แต่ว่า..ผมสังเกตว่าคุณ แพนอาการไม่ค่อยปกติ”

ดีโน่เงยหน้าขึ้นมา “เธอเป็นอะไร?”

“ทุกวันอาทิตย์คุณแพนจะออกไปตรงเวลาทุกครั้ง หกโมงเช้าถึงแปดโมงกลางคืนไม่รู้ไปทำอะไร”

ไปเจอกับพวกเพื่อนๆมั้ง” ดีโน่พูด หลังจากที่แพนก ลับมาเพื่อนของเธอรอบข้างก็คอยประจบเธอตลอดเวลา

“แต่ว่า…คุณแพนไปคนเดียวที่ที่ไปก็เป็นทาง เปลี่ยว”ผู้ช่วยอยากให้ดีโน่เห็นความสำคัญของเรื่องนี้ เพราะมันแปลกๆ

“ฉันรู้แล้ว เธอดูไว้ต่อ” »

“ครับ”

เวลาผ่านไปทีละนิดและในคืนนี้ดีโน่ได้กลับไปนอน ที่บ้าน แพนดีใจจนจะร้องให้อยู่แล้ว แต่ที่บ้านไม่มีกับข้าว เธอก็เลยรีบออกไปซื้อด้านบอกให้ดีโน่
“ดีโน่ช่วงนี้เธอยุ่งจังเลยไม่มีเวลาอยู่กับแพน เลย”เสียงของแพนหวานเหมือนน้ำผึ้ง

เมื่อก่อนดีโน่ชอบวิธีการพูดแบบนี้ของเธอแต่ตอนนี้ เขาเริ่มรู้สึกรังเกียจและไม่ค่อยพอใจแล้ว

พูดดีๆไม่ได้เหรอ?

ทำไมต้องใช้น้ำเสียงแบบนี้?

แพนไม่เห็นสีหน้าที่ไม่พอใจของดีโน่แล้วไปเอา เหล้ามา 4 “ดีโน่วันนี้นอนที่บ้านไหม?

“อิ่ม”ดีโน่ไม่ได้ตอบอะไรมากมาย

ถึงแม้จะเป็นแบบนี้แพนก็ดีใจอยู่ดี เธอรีบไปวาง อาหารแล้วเทเหล้าใส่แก้ววิ่งไปวิ่งมาไม่หยุด

“ดีโน่ แพนจะชนแก้วกับเขา

ดีโน่ไปชนแก้วกับเธอเบาๆแล้วดื่ม

ข้าวมื้อนี้ทั้งสองไม่ได้กินเยอะแต่ดื่มเยอะมากกว่า

ดีโน่เมานิดๆแต่พอเห็นแพนเมาก็อุ้มเธอเข้าไปใน

ห้องแล้ววางตัวเธอไว้บนเตียงห่มผ้าห่มเสร็จกำลังจะเดินออกไป

มือของแพนไปจับที่ข้อมือของเขาเหมือนงูที่เลี้ยว เข้าไปพันแขนไว้และพูดข้างๆหูเขาว่า “ดีโน่หลังจากที่ ลูกคนนั้นหายไปฉันก็อยากได้ลูกคนใหม่ตลอดให้ฉันอีก คนนะถ้าเป็นแบบนั้นอยู่ที่บ้านฉันก็จะไม่เหงา”

ดีโน่เอามือของเธอออก เขาไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงไม่ อยากมีอะไรกับแพนเหมือนกัน

นอกจากครั้งนั้นที่เมาแล้วมีอะไรกัน ก็ไม่เคยมีอะไร กันตอนที่เขามีสติเลยสักครั้ง

“ดีโน่ฉันขอร้อง”ตาของแพนมีน้ำตาสองหยดทั้งๆที่ เธอเมามากแล้วแต่ก็ยังทนไว้อยู่

“รีบนอนเร็ว “ดีโน่เร่งให้เธอนอนแล้วกดตัวเธอลงไป ไม่ได้ทำตามที่เธอขอ

แพนเมาเกินไปแล้วสุดท้ายก็นอนหลับลง

ดีโน่กำลังจะออกไปก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของแพน สั่นไปสองครั้ง