บทที่ 18 กระทบเด็ก

ฟันแล้วๆ

มีเสียงดังข้างๆหูปั้น

ปันลืมตาที่รู้สึกหนักประมาณพันกิโลแล้วสบกับตาที่ เต็มไปด้วยความเป็นห่วง “ผู้ป่วยฟื้นแล้ว”

“ที่นี่คือ..ที่ไหน.”ปันพึ่งพูดก็รู้สึกว่า

คอแห้งมากอยากกินน้ำ

นางพยาบาลช่วยเธอทำเตียงสูงขึ้นแล้วเอาหลอด ดูดให้เธอดื่มน้ำ

น้ำยังอุ่นอยู่ปันดึงติดต่อไปหลายคำเลยเพราะหิวน้ำ

มาก

“ที่นี่คือโรงพยาบาลมีคนหวังดีส่งคุณมาที่โรง พยาบาลนางพยาบาลอธิบายให้ปันฟังอย่างละเอียด

ปันนึกได้แล้วในตอนนั้นร่างกายเธออ่อนแรงหลังจาก ที่ร้องขอความช่วยเหลือเสร็จก็เป็นลมนอนที่พื้นเลย

เรื่องหลังจากนั้นเธอก็ไม่รู้อะไรอีกแล้ว

“โชคดีที่มีคนใจบุญคนนั้นไม่อย่างนั้นเธอคงจะไม่

รอดแล้ว”
ปันรีบไปจับที่ท้องของตัวเองและถามไปว่า “หมอคะ ลูกในท้องของฉันเป็นไรไหม?”

ไม่เป็นไรโชคดีที่มาทัน แต่ร่างกายของเธอ..ไม่ เหมาะสมที่จะมีอะไรระหว่างตั้งท้องยิ่งกว่านั้นคือรุนแรง ขนาดนั้นจะกระทบเด็กได้ต้องระวังหน่อยนะ”

ปันอึ้งๆไปเลยแล้วเธอก็รีบพยักหน้าขอบคุณนาง พยาบาลซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อ๋อรีบติดต่อสามีเธอสิ เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้เขา ต้องมานะ “คำพูดของนางพยาบาลทำให้ตัวของปันแข็ง ไปเลย

ปันไม่รู้จะตอบยังไง เธออ้าปากแต่ไม่ได้พูดอะไรออก

มา

นางพยาบาลเข้าใจความหมายของเธอแล้วไม่ได้พูด อะไรแล้วเดินออกไป

สุกท้ายปันไม่ได้ไปหาใครเลยนอนอยู่ที่โรงพยาบาล สามวันหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาลเธอถึงจะรู้ว่าแมน ตามหาเธอแทบบ้า

ตาของเขาแดงไปหมดใต้ตาก็มีขอบตาดำแถวนัยน์ตายังเต็มไปด้วยเส้นเลือดไม่รู้ว่าไม่ได้พักผ่อนนาน

เท่าไหร่แล้ว ตอนที่เขาเห็นปันเขาอยากจะไปกอดปันแทบ ตาย เธอไปไหนมา?”

“ช่วงนี้มีธุระหน่อย”ปนยิ้มแบบหน้าแข็งๆแล้วยื่นใบ

เซ็นสัญญาให้เขา

แมนจับไว้แล้วถามอย่างประหลาดใจว่า “เธอไปเอา มาจากไหน?”

“เธอไม่ต้องสนว่าเอามาได้ยังไงแค่ฉันช่วยบริษัท เธอได้ก็พอแล้ว”ปันพูด

แมนนึกอะไรได้เขาไปจับที่มือของปันแน่นๆจากเดิม เสียงที่อ่อนโยนกลายเป็นเสียงที่เยือกเย็นเหมือนน้ำแข็ง “ปันฉันไม่อนุญาตให้เธอทำเรื่องบ้าๆ ฉันไม่อนุญาตเด็ด ขาด!”

“ไม่ได้ทำอะไรฉันก็อยู่นี่ไงเธอรับไปเถอะ ปันพูด

แมนทายออกแล้วว่าที่ปันหายตัวไปนี้ต้องเกี่ยวกับดี

โน่แน่ๆเลย

เขามองไปทางใบที่มือจับไว้และตัดสินใจว่าต่อไปนี้ จะทำงานดีๆเพื่อที่จะคุ้มครองปันได้
แต่เขาคาดไม่ถึงว่าดีโน่ไม่คิดที่จะปล่อยเขาเลย แม้แต่น้อย

แมนเอาใบเซ็นสัญญาและรีบไปหาดีโน่แล้วพูดว่า “เธอมีปัญหาอะไรก็มาที่ฉันไม่เกี่ยวกับปันเธอไม่ต้องเอา ปันมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

ดีโน่จิบกาแฟแล้วยิ้มแบบเย็นชา “คุณแมนพูดอะไร ครับผมไม่เข้าใจเลย”

“เธอเกลียดฉันขนาดนั้นจะยอมเซ็นสัญญากับ ฉัน?”สายตาอันแหลมคมของแมนมองไปทางเขา

ดีโน่พยักหน้าพูดแบบน้ำเสียงที่ใจเย็นว่า ใช่ เธอ ต้องรักษาโอกาสนี้ไว้เพราะนี่แลกมาจากร่างกายของปัน ของสำคัญของนายเลยไม่ใช่เหรอ”

สายตาของแมนเปลี่ยนไปทันทีเขาไปตบบนโต๊ะ แรงๆเขาโมโหมากๆแล้วไปดึงที่คอเสื้อของดีโน่ยับยู่ยี่ไป หมด “ดีโน่เธอมันสัตว์เดรัจฉาน!ปันหย่ากับเธอแล้วทำไม เธอต้องทรมานปันตลอดเลย!”