บทที่ 44 ภาพโชว์

ไม่นานเล็กก็โดนจับ เขาโดนขังในโรงรถของบ้านดี โน่ ในนั้นอากาศหนาวมากอุณหภูมิเกือบติดลบได้

“ไอ้ดีโน่ทำไมเธอไม่ไปจับแพนมาจับฉัน ทำไม!”เล็กตะโกนด่าทันทีที่เห็นหน้า

“เธอคิดว่าฉันจะปล่อยแพนไปเหรอ?”เสียงของดี โน่เย็นยิ่งกว่าน้ำแข็งแต่แพนเร็วกว่าที่เขาคิดเขาไปบริษัท แค่แป๊บเดียวของมีค่าในห้องก็หายไปหมดแล้วก่อนหน้านี้ ของที่เขาเคยซื้อให้เธอก็หายไปหมดเลย

ถ้าแพนไม่ทำเกินไปขนาดนี้เขาอาจจะปล่อยเธอไป และทำเป็นคนไม่รู้จักกันก็แค่นั้น แต่เล่นผิดคนแล้วแหละ

แต่สิ่งที่แพนทำทำให้เขาให้อภัยไม่ได้เด็ดขาด!

อีกอย่างเขาจะช่วยปืนที่ตายไปได้ล้างคราบสกปรก ให้หมดจดด้วย

“โธ่ๆแพนก็เก่งเนอะแท้งลูกของฉันแล้วจะแต่งงาน กับเธอเก่งจริงๆ เล็กพูดแบบประชดประชัน “เธอยังไม่รู้ ใช่ไหมว่าพวกเราสนิทสนมกันตอนที่อยู่ต่างประเทศขนาด ไหน”
“เรื่องเธอกับแพนฉันไม่อยากที่จะฟังสักเรื่อง ดีโน่ พูดแบบรังเกียจเข้าใช้

ตอนนี้เขาแค่ได้ยินชื่อของแพนก็นึกถึงเรื่องที่เธอ เคยทำเขารู้สึกรังเกียจมาก

ตอนนี้ผู้ช่วยเดินมาแล้วรีบพูดไปว่า “ท่านประธาน ครับ เมื่อกี้ทางนั้นบอกข่าวมาบอกว่าแมนจะออกจากเมือง นี้แล้ว”

ดีโน่ขมวดคิ้วรู้สึกประหลาดใจ “ทำไมอยู่ดีๆถึงไป?”

“อันนี้ผมก็ไม่เข้าใจครับ แต่……ท่านประธานเก็บ บริษัทของบ้านเขามาเขาน่าจะไม่มีหน้าอยู่ต่อละมั้ง ครับ”ตอนที่ผู้ช่วยนี้พูดหน้าตาของเขามั่นใจมาก

แต่ดีโน่รู้สึกว่ามันไม่ธรรมดา ก่อนหน้านี้ที่เขาทำร้าย แมน แมนต่อต้านเขามาโดยตลอดไม่มีรอบไหนที่เขายอม

แต่ตอนนี้เหมือนเขาจะไม่ต่อต้านแล้ว?

“ไปดูมันไว้ดีๆ !”ดีโน่พูด “และเพิ่มกำลังคนหาตัว

แพนเดี๋ยวนี้”
“ครับ ! ”

พอจัดการเรื่องพวกนี้เสร็จดีโน่รู้สึกเหนื่อยมาก แล้ว ก้าวขาเดินออกไปด้านนอก

ที่เหนื่อยกว่านี้คือความเหนื่อยใจและความเจ็บปวด

ในใจ

เมื่อก่อนเขากลับบ้านที่บ้านจะมีผู้หญิงคนที่เขารักรอ อยู่ตลอด รอเขากินข้าวบนโต๊ะอาหารในทุกๆวัน

ตอนนี้กลับ……โล่งไปหมดเลย

ถอนหายใจยาวๆแล้วเดินตรงไปด้านหน้าไปจอดอยู่ ที่ร้านวาดภาพร้านหนึ่ง นี่คือนักศิลปินที่ปั้นชอบมากที่สุด ช่วงนี้เขาได้เปิดภาพโชว์ของตัวเอง

เมื่อก่อนปั้นยังขอให้เขามากับเธอแต่ตอนนั้นเขา ปฏิเสธอย่างเย็นชาและบอกว่าให้ปั่นไปเองอีกตั้งหาก

และตอนนี้เขาอยากรู้ความชอบของปันบ้าง ตอนนี้ เธอจะทำอะไรอยู่นะ

ในนั้นมีภาพเต็มไปหมดนี่เป็นครั้งแรกที่ดีโน่ดูภาพพวกนั้นอย่างตั้งใจ

“ขอถามหน่อยนะครับให้คุณครูวาดรูปให้หน่อยได้ ไหมครับ?” ดีโน่เห็นคุณครูก็รีบไปถามครูทันที

“ได้ แต่ราคาไม่เบานะคุณอยากจะวาดอะไร?”

ดีโน่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วหารูปออกมานี่เป็นรูปที่ เขากับปั้นตอนที่จดทะเบียนสมรสปันบอกว่ารูปนี้ต้องเก็บ ไว้ที่เขา เขาเองก็พึ่งรู้ว่ารูปนี้ยังมีในโทรศัพท์ของเขาอยู่

ดีโน่พึ่งนึกได้จนถึงตอนนี้พวกเขายังไม่มีภาพที่ใส่

ชุดแต่งงานด้วยกันเลย “วาดอันนี้ครับ