บทที่ 19 เป็นเมียน้อยเขา

บนใบหน้าของดีโน่มีรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์เขาพูดขึ้นทีละ

คำว่า “ฉันอยาก ทำ”

แมนโมโหมาก แมนรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่ไม่มีหัวใจ และไร้ความรู้สึก

“ปันเป็นคนมาหาเองฉันได้บังคับเขาตอนไหน?”ดี โน่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จะโทษก็โทษเธอไม่ได้แค่ เรื่องบริษัทอันเดียวก็ดูแลไม่ได้ คนอะไรไร้ประโยชน์จริงๆ ไม่ควรเกิดเป็นคนด้วยซ้ำบริหารก็ไม่เป็นต้องให้ผู้หญิงมา คอยช่วย”

“เธอ!”ศักดิ์ศรีของแมนโดนเหยียบย่ำทำให้แมน โมโหมากกว่าเดิมเขารู้สึกจุกกับคำพูดนั้น

“รักษาโอกาสนี้ที่จะช่วยให้บริษัทฟื้นขึ้นอีกครั้งให้ ดีแล้วกันนะ”หน้าตาของดีโน่ประหลาดมากเหมือนกำลัง คิดที่จะวางแผนร้ายกาจอะไรอยู่ “อย่าทำให้เจ๊งอีกหละ

*เป็นไปไม่ได้แมนพูดน้ำเสียงอย่างมั่นใจ

แต่เขาก็คาดไม่ถึงกับความหน้าด้านและความคิดอัน

ร้ายกาจของเขา

สัญญาก็เซ็นแล้วเงินก็ได้แล้วที่แรกทุกอย่างก็ไปได้ด้วยดี

แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงคือดีโน่ลงมือกับเขาแล้วในทันที

หลังจากที่พวกเขาร่วมงานกันหนึ่งสัปดาห์ดีโน่เริ่ม ซื้อหุ้นของคนในบริษัทแมน เขาอยากจะเอาบริษัทนั้นมา เป็นของตัวเองชัดๆหน้าด้านจริงๆ

เห็นแมนเจอปัญหามามากมายขนาดนี้เธอรีบร้อนจน หัวใจของปันจะกระเด็นออกมาจากร่างกายเธออยู่แล้ว

ดีโน่คิดจะทำอะไรของเขา?

เธอรีบร้อนเกินไปทำให้ทำอะไรในทันทีก็เลยรีบไป หาดีโน่แต่สิ่งที่เธอได้กลับมาคือ สัญญาฉันก็เซ็นแล้ว ส่วนเรื่องอื่นเธอมีสิทธิ์อะไรมาถามฉันไม่ทราบบ?”

ร่างกายของปันสั่นไม่หยุด ฉันคงตาบอดเองที่หลง เชื่อว่าเธอจะทำตามที่พูด เพราะเธอก็ไม่เคยทำได้อยู่แล้ว นี่

“เธอคิดว่าคนในเป็นคนทำการกุศลเหรอในโลก ธุรกิจเธอไม่ตายก็ฉันตายอย่าโลกสวยไปหน่อยเลยดีโน่ มองไปทางเอกสารไม่เงยหน้าแล้วพูด
“ว่ามาเลยว่าทำยังไงเธอถึงจะยอมปล่อยแมนไปสัก ที”ปันกัดริมฝีปากแล้วถามด้วยความจริงจัง

ดีโน่รำคาญจะตายอยู่แล้วก็เลยเงยหน้าหันไปมอง เธอ ใบหน้าของเธอเหมือนคนเดิมเมื่อสามปีก่อนทุกอย่าง รวมไปถึงนิสัยที่ดื้อด้านเหมือนเดิม

แต่สามปีก่อนคนที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้นก็คงเพราะ

เขาเอง

แต่ตอนนี้เธอกลับมาทำแบบนี้ต่อหน้าของเขาเพื่อ ผู้ชายอีกคนหนึ่ง

มือของดีโน่ที่อยู่ใต้โต๊ะเริ่มกำแน่นๆแต่น้ำเสียงก็ไม่มี การเปลี่ยนแปลงเพื่อไม่อยากให้ปันรู้ว่าเขาอารมณ์เสีย เพราะคำพูดเธอ เพื่อเขาเธอทำได้ถึงขั้นนี้เลยเหรอ?”

ถึงแม้ปันจะอยู่นิ่งน้ำเสียงไม่เปลี่ยนบนใบหน้าไม่มี อารมณ์ใดๆแต่หลังของเธอยืนตรงมีความไม่ยอมพ่ายแพ้ ซ่อนอยู่ในตัวเอง

“ฉันสงสัยจริงๆ เธอรักฉันถึงขั้นทำอะไรก็ได้ไม่ใช่ หรอ?แต่ทำไมตอนนี้เธอเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้เลยหรอ คนๆเดิมหายไปไหน?หรือความรักที่เธอเคยมีให้ฉันนั้นแค่ เพียงหลอกกัน?”ดีโน่ถามเธอ
สิ่งดีๆ ที่ฝืนเคยทำดีกับเขายังอยู่ในสมองทำยังไงก็ ลบไม่ออก เพราะปันดีกับเขามาก มากเลยจริงๆ

เพราะฉันสังเกตเห็นว่าเธอเป็นก้อนน้ำแข็งที่ ละลายไม่เป็นหน่ะสิ ไม่ว่าฉันจะตั้งใจให้เธอชอบฉันขนาด ไหนเธอก็ไม่ชอบฉันอยู่ดี ฉันไม่อยากเอาศักดิ์ศรีของตัว เองไปให้เธอเหยียบย่ำอีกแล้ว..ปันพูดแบบเศร้าๆ

ดีโน่พูดแบบประชดประชัน เธอก็เลยหันไปหาตัว สำรองสินะ”

“ฉันไม่เคยเห็นแมนเป็นตัวสำรอง!”ปันพูดแบบ มั่นใจเธอแค่ไม่อยากเห็นแมนล้มลงแบบนี้

เธอรู้ว่าแมนดีกับเธอ

แต่เพราะว่าเธอไม่รู้จะทำอะไรตอบแทนยังไงดีก็เลย พยายามช่วยเขาในเรื่องที่เธอพอจะช่วยได้อย่างน้อยก็จะ ไม่ติดหนี้เขาให้มากจนเกินไป

ดีโน่ยิ้มที่มุมปาก “อยากให้ฉันปล่อยแมนหรอ ได้สิ”

ปันมองไปทางเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง และหวังว่าเขาจะทำอย่างที่พูดสักที
ดีโน่โยนเอกสารชุดหนึ่งให้เธอแล้วพูดด้วยน้ำเสียง เย็นชาว่า “เซ็นซะ”

ปันสงสัยก็เลยเอาขึ้นมาดูแต่พอได้อ่านเนื้อหาในนั้น สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเลย เธอตะโกนพูดว่า “เธอจะให้ ฉันเป็นเมียน้อยเธอ?!”