บทที 49 เริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ไหม?

แมนที่นั่งอยู่ตรงหน้าปั้นเห็นสีหน้าของปั้นที่เปลี่ยน ไปอย่างชัดเจนเขาเริ่มกลัวปั้นเปลี่ยนใจ แล้วรีบพูดว่า “ปั้นพวกเรากลับกันก่อนไหม

ปั้นที่มองไปทางหน้าต่างยังไม่ได้สติกลับมา เขายัง

อึ้งอยู่

“ปันปันเสียงของแมนสูงขึ้นแต่ปั้นเหมือนไม่ได้ยิน

ยังเหม่อลอยอยู่”

ในตอนที่แมนกำลังจะกระชากเธอให้กลับ ปั้นพูดแล้ว

“เธอไปก่อนเลยฉันอยากอยู่คนเดียว

แมนพูดแบบเป็นห่วงมาก “พวกเราไปด้วยกันเธอไป

ไหนไม่สะดวก”

“ไม่เป็นไรเธอไปเลยตอนนี้ฉันยังไม่อยากกลับ ไป เสียงของปันเริ่มแข็งและเด็ดขาด

แมนกําหมัดแน่นๆแล้วมองไปทางด้านนอก

ที่ที่เขาหาเป็นร้านอาหารที่ดีมากเลยไม่เพียงแต่ได้ ชมพลุทั้งเมืองและยังเห็นคำพูดของดีโน่ไปทุกๆคำอีก

ที่เขาทำทั้งหมดมานี้ให้ดีโน่เอาไปหมดแล้ว!
แมนหันหลังเดินไปแต่ไม่ได้ไปไกลๆเขาแอบดูท่าที ของปันอยู่ที่ไกลๆ

ทำขนาดนี้นจะไม่ซึ้งได้ไง?

ดีโน่กำลังขอโทษเธอต่อหน้าคนทั้งเมืองแบบไม่ สนใจศักดิ์ศรีของตัวเองเลยสักนิด ผู้หญิงก็ต้องซึ่งเป็น

ธรรมดา

แต่……ระหว่างพวกเขายังกลับไปได้อยู่เหรอ?

เมื่อก่อนดีโน่ไม่เชื่อใจในพยายามทำร้ายปัน ปันจะ ปล่อยวางทุกอย่างได้จริงๆเหรอ?

ปันไม่รู้และเริ่มสับสนมาก เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอมี งูมาพันไว้เธอยิ่งขัดขืนก็ยิ่งพันแน่นขึ้นทำให้เธอหายใจไม่

ออก

และในตอนนี้ในร้านอาหารมีเสียงดนตรีดังขึ้น พร้อม กับเสียงกรี๊ดของผู้คนก็มีคนร่างใหญ่ถือช่อดอกไม้เดินเข้า

มา

ดีโน่ ดีโน่มาได้ไง!

ป้นอยากจะรีบลุกขึ้นมาแต่ทำยังไงก็ลุกไม่ขึ้น
ดีโน่เห็นปันตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วเขายิ้มอ่อนๆแล้ว เดินไปทางปั้นทีละก้าวๆ ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

วินาทีนั้นเรื่องทุกอย่างในสมองของปันหายไปหมด ในสมองก็มีแต่ดีโน่เพียงคนเดียว เขาไม่สนคนอื่นแล้ว

“พระเจ้า ! ท่านประธานดีโน่ ! เป็นท่านประธานดี

โน่ ! ”

“ผู้หญิงคนนี้คงจะเป็นปันมั้ง?โชคดีจังเลย ชาติที่ แล้วคงจะช่วยจักรวาลไว้มั้ง?

สายตาที่อ่อนโยนของดีโน่มองไปที่ปั้น สายตาของ เขาดูตั้งใจดูมีแค่เธอคนเดียวไม่มีใครอีกแล้ว และก็เป็น แบบนั้นจริง

“ปัน” เสียงของเขาเหมือนดนตรีที่ทำให้หัวใจของ

ปืนสงบลง

เพราะเธอไม่เคยเจอแบบนี้ความซึ้งในใจก็เลยเพิ่ม

ขึ้นหลายๆเท่า

นี่คือครั้งแรกที่ปันรู้สึกถึงความอุ่นใจของดีโน่ ทำให้ กำแพงเมืองที่เธอสร้างขึ้นมาในใจพังทลายไปหมดใน

พริบตา
ท่าทางของดีโน่เหมือนทุกอย่างสโลว์โมชั่น เขา คุกเข่าลงตรงหน้าเธอทันที ยอมลดศักดิ์ศรีทุกอย่างทิ้ง

และในเวลานั้นมีกล่องที่สวยหรูอยู่ที่มือของเขา

ในนั้นคือแหวนเพชร

“ปัน ฉันรู้ว่าสามปีนี้เธอทุกข์ทรมานเพราะฉันมาก ฉัน ไม่ได้ทำหน้าที่ของสามีที่ดีแถมยังไม่ให้เธอมีบ้านหลังนึง หนึ่งเดือนที่ผ่านมาฉันทรมานมากและเศร้ามากในตอนที่ ฉันคิดว่าฉันจะเสียเธอไปจริงๆแล้วฟ้าก็ให้โอกาศฉันอีก ครั้ง ครั้งนี้ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่ปล่อยมือเธอ ปั้นให้อภัย ฉันได้ไหม?พวกเราเริ่มต้นใหม่ ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลือมา ชดเชยเธอทั้งหมดที่ทําลงไป