บทที่ 40 ถ่ายทอดสด

ในรถที่ดำและมืดมนมีคนร่างสูงใหญ่นั่งด้วตรง ภายในหูของเขาใส่หูฟังไว้ตรงหน้ามีโน้ตบุ๊ควางอยู่บนนั้น

ตัวละครบนจอเริ่มขยับพอดูดีๆคือแพนกับเล็กนั่นเอง

ที่แท้ดีโน่ก็เอากล้องกับเครื่องฟังเสียงไว้ในทุกมุม

ของห้อง

ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงเก็บรถดูเรื่องทั้งหมดนี้อย่างเงียบๆ

มือที่อยู่ข้างๆเริ่มกำแน่นๆบนใบหน้ามีแต่ความโกรธ และเกลียดเธอมากกว่าเดิม

“แพนเงินของเธอมีแค่นี้เองเหรอ ฉันไม่ใช่คน ขอทานนะ??”เล็กจับเงินที่อยู่ในมือ “ทำไมยิ่งอยู่ยิ่งให้ น้อย?”

แพนทำหน้ารังเกียจไม่เหมือนกับตอนที่อยู่กับดีโน่

เลย ไม่เอาก็ไม่ต้องเอา เงินมีแค่นี้ถ้าเอาก็รีบออกไปซะ”

*เธอเก่งแล้วใช่ไหมแพน ใช้ฉันเสร็จก็ทั้งใช่ไหม? เธออย่าลืมสิว่าเธอเป็นคนขึ้นมาบนเตียงฉันเองนะ”เล็ก พูดแบบประชดประชัน

“เธอพูดมั่ว เธอพูดอะไรของเธอ!”สีหน้าของแพน

เปลี่ยนไปทันที ค้าไปใช่เพราะเธอเห็นอันเบาแจ้วบาทำมัวๆกับฉันแล้วจะเป็นไปได้ไง!”

“โธ่ๆๆๆ”เล็กยื่นมือไปจับที่คางอันเรียวแหลมของ เธอ “เธอก็สบายไม่ใช่เหรอ?หลังจากนั้นก็ยังมาหาฉันตั้ง หลายรอบ แต่ฉันนึกไม่ถึงเลยว่าแค่กลับมาเธอก็รีบมาหาดี โน่แล้วลืมฉันคนนี้คนที่เคยร่วมตายกับเธอมาก่อน”

แพนกัดฟันแน่นๆแล้วมองจิกไปทางเขา

“เหอะ ผู้หญิงก็แบบนี้แหละเมื่อก่อนฉันไม่เชื่อนะแต่ ตอนนี้ฉันเชื่อแล้ว ในโลกใบนี้คงไม่มีคนที่ใจร้ายกว่าเธอ แล้วมั้ง?ลูกของพวกเราเธอก็ไม่เว้นและยังเป็นคนทำตาย กับมือด้วย” พูดจบเล็กก็ไปบีบที่คอของเธอและกดตัวเธอ ไว้บนเตียงด้วยความแรงสุดกำลังที่มี

แพนทำตาโตค้าง “นั้นไม่ใช่ลูกของเธอ!เป็นของดี

โน!”

“เธอหลอกใคร?เล็กไม่คิดที่จะเชื่อเลย “ดีโน่เคย แตะต้องตัวเธอเหรอ?ถึงแม้เธอจะเปลือยกายยืนอยู่ตรง หน้าเขา เขาก็คงไม่มองเธอมั้งใิน่าสงสารจริงๆ เอาฉันว่า นะพวกเราเอาเงินก็ไปได้แล้ว ทำไมต้อง..

เล็กยังพูดไม่จบแพนที่โกรธอยู่ก็ตบไปที่มือของเขา แรงๆหลายๆที!
สีหน้าของเล็กเปลี่ยนไปเลยแล้วตบคืนที่หน้าของ

เธอทีละครั้งๆ

“อีสารเลวคิดว่ารังแกฉันง่ายนักใช่ไหม!กล้าตบหน้า ฉันงั้นเหรอ?”มือของเล็กไปกระชากเสื้อผ้าของแพนออก หมด และเข้าสู่ร่างกายเธอ เสียงกรดของเธอดังลั่นไปทั้ง บ้าน

(ไป!ไป!”แพนตะคอกใส่เขาแต่ก็ทำให้เล็กยิ่ง รุนแรงกับเธอขึ้นไปอีก

พอผ่านไปไม่นานแพนเริ่มไม่ขัดขืนและเริ่มร้องเสียง

อย่างมีความสุข

เล็กหัวเราะดังๆ “ว่าเธอเป็นนางบำเรอก็สูงส่ง พอแล้วนะฉันว่าเธอมันเป็นผู้หญิงที่ขาดผู้ชายไม่ได้นี่เอง! นี่ผ่านไปแค่แป๊บเดียวก็ทนไม่ไหวแล้วหรอฮะ?”

แพนอายจนไม่รู้จะทำยังไงเล็กไปจับที่หัวของเธอ

บังคับให้เธอมองมาทางเขา

สายตาของแพนมองไปทางด้านบนโต๊ะดีๆและมอง ไปเห็นไฟเล็กๆที่อยู่ตรงนั้น

นั่นคืออะไร?
แพนสงสัยแล้วกระพริบๆตาในสมองของเธอเหมือน เริ่มจะคิดอะไรออกทำให้ตัวของเธอแข็งที่อไปหมด

อีกด้านของกล้องดีโน่เห็นหน้าตาที่ตกตะลึงของ แพนก็ปิดโน้ตบุ๊คลงยื่นมือเปิดประตูแล้วเดินไปทางบ้าน