บทที่ 39 ความสัมพันธ์อันลึกลับ
ถ้าเป็นปกติดีโน่ไม่สนใจแน่นอน แต่ช่วงนี้มีแต่เรื่อง วุ่นวายเกิดขึ้นเยอะเกินไปเขาคิดไปนานมากถึงจะมาหา
เธอ
เขาหยิบโทรศัพท์ของแพนมองไปทางรหัสที่มีอยู่กด ไปหลายครั้งก็ไม่ถูก สุดท้ายก็เลยใช้มือของแพนมากด รอยนิ้วมือถึงจะเปิดได้
สิ่งที่เขาเห็นคือคำพูดที่หวานมาก
“ที่รัก เธอมาที่บ้านฉันสัปดาห์ละครั้งน้อยเกินไปแล้ว ยังไงดีโน่ก็ยุ่งอยู่ที่บริษัทเธอก็ให้ฉันไปหาสินะ?ถ้าเขาอยู่ บ้าน.ก็ยิ่งตื่นเต้นไม่ใช่เหรอ?”
ดีโน่ไม่อยากให้ตัวเองคิดมากไป แล้วมองไปทางผู้ หญิงที่นอนหน้าแดงเพราะเมาเหล้าอยู่บนเตียง
ผ่านไปนานมากเขาถึงจะเริ่มพิมพ์ ได้งั้นวันพรุ่งนี้ เธอมาหลังสิบโมงนะฉันจะรอที่บ้าน”
“ที่รักเธอเยี่ยมมากเลย ฉันจะเอาของเล่นที่เธอชอบ
ไปด้วยนะ”
ดีโน่ทำหน้าไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วลบข้อความที่พิมพ์
ออกให้หมด
ผลที่เมาก็คือจะนอนนานกว่าปกติและตื่นสายแพน โดนปลุกด้วยเสียงเคาะประตูที่เร่งรีบ
แพนเดินลงไปแบบมีนๆแล้วเปิดประตูด้วยความ โมโหพอเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูก็ทำให้ตื่นทันทีเลย เล็ก เธอมาได้ไง!”
เล็กพยายามเข้าไปในบ้านพอเข้าไปเห็นภายในบ้าน ก็พูดแบบใจเย็นว่า “ทำไมฉันมาไม่ได้เหรอ?เธอตกลง แล้วไม่ใช่เหรอ?”
“ฉันตกลงตอนไหน?เธอรีบกลับไปไดีโน่อาจจะกลับ มาก่อนถ้าให้เขารู้พวกเราสองคนก็จบทั้งคู่แน่!”แพนยิ่ง อยู่ก็ยิ่งกลัวเธอไม่คิดเลยว่าเล็กจะกล้าขนาดนี้แล้วมาตอน กลางวันแสกๆอีกตั้งหาก
เขารู้?เขาจะรู้อะไร?”เล็กทำหน้าดูถูก “ตอนนี้เขา ยุ่งแต่เรื่องบริษัทเดือนนึงกลับมาบ้านสองครั้ง?เธอยังจะ รอเขาอีกเหรอ?เธอคงจะเหงาแย่เลย”
แพนใจร้อนมากรีบพุ่งเข้าไปในห้องแล้วหยิบ โทรศัพท์โทรหาดีโน่ทันที
แป๊บเดียวก็โทรติดแล้วและได้ยินเสียงที่เย็นชาของดี
โน่ดังขึ้น มีอะไร?”
D
“ดีในเธออยู่ไหน?”เสียงของแพนสนนิดๆ
ดีโน่ตอบแบบเย็นชาว่า “ทำธุระที่บริษัทอยู่ทำไมเห
รอ?
แพนถอนหายใจยาวๆแล้วโล่งอก “ไม่..ไม่มีอะไร
เธอทำงานต่อเลย”
พอรู้ว่าดีโน่ยังไม่กลับมาแพนก็เริ่มไม่ค่อยกลัวแล้ว เธอมองไปทางเล็ก “ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าให้เธอรอ ฉันที่นั่น เงินฉันก็ให้เธอเธออย่าหาที่ตายก็พอ”
พอเล็กได้ยินที่เธอพูดก็หัวเราะเสียงดัง หาที่ตาย? เธอให้ฉันหาที่ตายยังไง?เอาเรื่องของพวกเราสองคน บอกดีโน่หรอ?ถ้าเป็นแบบนั้นภาพลักษณ์ที่เธอสร้างมาคง หายไปหมด?ถึงเวลาเธอว่าดีโน่จะเอาเธออยู่ไหม?”
แพนหรี่ตา “เธอขู่ฉันเป็นอย่างเดียวใช่ไหมอย่างอื่น ทำเป็นบ้างไหม?”
“แค่ข้อนี้ก็พอแล้วเธออยากจะฟังอะไรอีก?”น้ำเสียง ของเล็กเป็นแบบประชดประชันแล้วเขาก็พูดน้ำเสียงช้าๆ ว่า “อยากจะฟังเรื่องลูก?”
แพนกำหมัดแน่นๆและเริ่มโมโห “เล็กเธอเอาตังไป
แล้วก็ควรหบปาก ไม่อย่างงั้นฉันจะทำให้เธอพดไม่ได้อีกต่อไป”
เล็กทำท่าไหว้เธอและพูดแบบกวนตีนว่า “ได้ๆๆๆ ฉันหุบปากแน่ แค่เธอให้ดังก็พอสิ่งที่ไม่ควรพูดฉันก็จะไม่
พูด
แพนไปเอาตังจากลิ้นชักแล้วโยนเข้าไปในอ้อมกอด
ของเล็กทันที
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ