บทที่ 36 บุญคุณในตอนนั้น

ช่วงเวลานี้ปันให้ความร่วมมือกับหมอมากวันๆเธอทั้ง กินยาทั้งฉีดยาและดูนิตยสารเล่นโทรศัพท์เธอรู้สึกโลกนี้ น่าเบื่อมากเลย

ทีแรกแมนมาหาเธอบ่อยๆแต่หลังๆมาเขาเริ่มมาหา เธอน้อยลง

ปันเริ่มรู้สึกผิดปกติก็เลยไปดูข่าวในเน็ตถึงจะรู้ว่า สาเหตุเพราะดีโน่กลับมาโจมตีบริษัทแมนอีกแล้วตอนนี้ บริษัทของแมนกำลังจะล้มละลายอีกครั้ง

เธอกำลังดูข่าว แมนก็เดินเข้ามาพอดีบนใบหน้าของ เขามีแต่รอยยิ้มเหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ใต้ ตาของเขาเริ่มซ้ำเขียวแล้วคงจะเครียดเรื่องบริษัทจนไม่

ได้นอน

“วันนี้รู้สึกยังไง ดีกว่าเมื่อวานไหม?”แมนเดินไป ข้างหน้าต่างแล้วเปิดหน้าต่างออกปล่อยให้อากาศถ่ายเท บ้าง

“ก็โอเคนะแต่ขาก็ไม่มีแรงเหมือนเดิมคงจะใช้งานไม่ ได้แล้วจริงๆมั้ง ปันพูดแบบประชดประชัน

“ไม่ต้องเป็นห่วงยืนไม่ได้ก็ไม่เป็นไร”แมนไปนั่ง

ข้างๆเธอ
“ฉันเห็นข่าวแล้ว”ปันพูดแบบนิ่งๆด้วยน้ำเสียงเย็น

แมนทำหน้าที่งแล้วพูดว่า “ฉันจะเป็นคนจนแล้ว”

ปันยิ้มแต่ไม่พูดอะไรออกมา

“เธอจะรังเกียจฉันไหม?”แมนถาม

ความจริงปันไม่สนว่าคนที่เธอรักจะรวยหรือไม่รวย งานแต่งของเธอกับดีโน่ก็มีแค่เงินอย่างเดียวเท่านั้น ฉัน

ไม่เคยต้องการของนอกกายเลย

แต่ตอนนี้เธอไม่มีวิธีที่จะตอบแมนยังไง

ไม่ใช่รังเกียจแต่เป็นเพราะไม่รักแค่นั้น

“ฉันแกล้งเธอหน่า”แมนหัวเราะแบบฝืนๆแล้วพูด

“ถึงแม้บริษัทจะล้มละลายแต่ช่วงก่อนหน้านี้เงินที่ฉันเก็บ ไว้ก็ไม่น้อยเลยนะ พอพวกเราใช้แล้วและฉันยังเก็บค่า รักษาพยาบาลให้แม่เธอด้วยแต่โชคดีที่สามปีนี้แม่เธอไม่ ได้ป่วยเป็นอะไร”

*เมื่อก่อน..ขอบคุณเธอจริงๆนะแมน”ปันพูดจาก ใจจริง เขารู้สึกติดหนี้บอกแบบมาก
สามปีก่อนแม่ของปันป่วยหนักตอนนั้นเธอยังไม่ได้ แต่งงานกับดีโน่ในมือไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นไม่มีแม้แต่ เงินค่าผ่าตัด

และในตอนนั้นแมนเอาเงินของตัวเองออกมาช่วย

เหลือครอบครัวของเธอ

ชาตินี้ปันไม่มีวันลืมบุญคุณนี้เด็ดขาด

เขาช่วยชีวิตของแม่ตัวเองไว้

นี่ก็แค่เหตุผลที่ทำไมบริษัทของแมนมีปัญหาเธอ พยายามช่วยฉันทุกวิถีทาง

“ปันเธอพูดขอบคุณบ่อยๆฉันเริ่มเกรงใจไป แล้ว”แมนพูดอย่างอ่อนโยน ต่อไปพวกเราสองคนไม่ ต้องพูดคำว่าขอบคุณได้ไหม?”

“อืม..งั้น…นั้น..ดีโน่..”พอพูดถึงชื่อนี้

หัวใจของปันก็เริ่มเจ็บขึ้นมาทันที

“เขาอยากเอาบริษัทก็ให้เขาไปด เขากำลังแก้ แค้นฉันอยู่ วันนั้นที่เธอเกิดเรื่องฉันไม่ให้เขาเข้ามาดูเธอ แล้วฉันก็เอาผงกระดูกปลอมๆไปให้เขาบอกว่าเป็นของ เธอ”แมนหยิบแอปเปิ้ลขึ้นมาแล้วปอก
“อ่อ..ฉันไม่ค่อยมีอารมณ์เหมือนเรื่องนี้ไม่

มี

ความดึงดูดเธอเลยแม้แต่น้อย ไม่มีผลอะไรกับใจมากแล้ว

เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วจากนี้ไปสำหรับดีโน่เป็นแค่

คนแปลกหน้าในชีวิตของเธอเท่านั้นเอง

เธอกลัวเขาจะรู้ เธอไม่ติดต่อแม้กระทั่งแม่ของตัวเอง

เธอน่าจะหลงตัวเองมากไปมั้ง ดีโน่หวังจะให้เธอตาย ตลอดเวลาอยู่แล้วแหละ?ถ้าเธอตายก็แก้แค้นให้แพนแล้ว ด้วย ต่อไปพวกเขาก็จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขด้วยกันสอง คน

ปันส่ายหัวแรงๆแล้วถอนหายใจยาวๆ แมนวันนี้ฉัน อยากออกไปเดินเล่น อยู่ในห้องนี้เป็นเดือนแล้วฉันรู้สึก เบื่อ”

แมนขมวดคิ้วไม่รู้กำลังกังวลอะไรอยู่ผ่านไปสักพัก

ถึงจะพูดว่า “ได้”