บทที่ 23 ฉันไม่ได้ผลัก
น้ำเย็นจนเปรียบเทียบไม่ได้ดีโน่เป็นผู้ชายยังทนไม่ ไหวอย่าว่าแต่แพนเลย
ปันดูอยู่บนบกอย่างใจร้อนจนจะตายอยู่แล้ว
แต่ก็ยังมีผู้หญิงสองคนพูดออกมาว่า “เห็นผู้หญิงคน นั้นไหม?เมื่อกี้ฉันเห็นเต็มสองตาเลยว่าพวกเขาสองคน ผลักกันไปมาแล้วผู้หญิงคนนี้ก็ผลักคนนั้นตกน้ำ”
ปันอึ้งไปเลยแล้วรีบโต้ตอบกลับไปว่า “ฉันไม่ได้ ผลัก ฉันไม่ได้ผลัก!เธอตกลงไปเอง!”
แต่คนรอบข้างไม่มีใครเชื่อเธอเลยแถมยังพูดคำ ร้ายๆมาว่าเธออีก “คนสมัยนี้นี่นะน่ากลัวจริงๆเรื่องแบบนี้ก็ ทำลงไปได้ลงคอ ไม่มีความสงสารคนอื่นเลย”
“ใช่สิ ดูอายุพวกเขาคงห่างกันไม่เยอะความสัมพันธ์ น่าจะเข้ากันได้อยู่มั้ง?”
“ก็เพราะความสัมพันธ์ดีถึงจะทำแบบนี้ไง เธอไม่ได้ ดูข่าวเหรอ?เพื่อนสนิทผลักเพื่อนให้โดนรถชนบนถนน
ปันได้ยินที่พวกเธอคุยกันแล้วตัวสั่นไม่หยุด ไม่ว่า เธอจะอธิบายยังไงก็ไม่มีคนเชื่อเธออยู่ดี
และในตอนนี้คีโม่ขึ้นมาแล้วคบแข็งแรงอย่างเขาก็อดสั่นไม่ได้เพราะน้ำเย็นมาก แพนที่อยู่ในอ้อมกอดของ เขาเป็นลมไปแล้ว
ตอนที่รถพยาบาลมาถึงดีโน่อุ้มแพนขึ้นไปปันก็ตาม
ขึ้นไปด้วย
–
ไฟแดงที่อยู่หน้าห้องฉุกเฉินดูแล้วรู้สึกใจร้อน มากกว่าเดิมจนจะตายอยู่แล้ว ปันไปพิงที่กำแพงไม่ได้พูด อะไรสักคำ
“ปัน” ดีโน่เรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา ปันเงย หน้าขึ้นมาพึ่งรู้ว่าเขามาอยู่ตรงหน้าตัวเองแล้วในขณะนั้น
สายตาของดีโน่เปลี่ยนไปหมด ทำไมเธอต้องผลัก แพน?เขาเองก็สงสัยในตัวของปัน
“ฉันไม่ได้ผลัก”
เธอไม่ได้ผลักเงินเธอจะบอกว่าแพนลื่นลัมเองงั้นเห รอ!เสียงของดีโน่ดังมากดังจนแก้วหูจะแตกเขาโมโห มาก
ปันมองไปทางเขาสายตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา
เราไปจับที่เสื้อของเขา ไม่ว่าแพแตกเธอไปจับที่เสื้อของเขา ไม่ว่าแพนจะตกลงไปยังไงก็ไม่ เกี่ยวกับฉันเลย ดีโน่เธอต้องเชื่อฉันนะ……”
ดีโน่สะบัดมือของเธอทั้งแล้วหัวเราะแบบเย็นชา “ความหมายของเธอคือคนรอบข้างที่อยู่เป็นคนตาบอด งั้นเหรอ ทุกคนเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น?”
“แล้วเธอเห็นฉันเป็นคนโง่เหรอ?”ปันกัดริมฝีปาก น้ำตาก็ใกล้จะไหลออกมา “ถ้าฉันจะทำร้ายแพนจริงๆก็ คงไม่ทำต่อหน้าคนเยอะขนาดนั้นหรอกมั้ง?ฉันรู้ทั้งรู้ว่า มาเดินเล่นที่สวนกับพวกเธอ รู้ทั้งรู้ว่าเธอไปซื้อน้ำเดี๋ยวก็ กลับแล้วทำไมฉันต้องผลักเธอด้วย นี่ไม่ใช่กำลังบอกเธอ ว่า…ฉันเป็นคนทำเหรอ?”
ดีโน่หรี่ตามองไปทางเธอ ไฟที่รุกในใจก็เริ่มเบาลง เพราะเหตุผลของเธอฟังขึ้นมากๆ
ที่ปันพูดมันก็ถูก
แต่แพนก็ตกลงไปในน้ำต่อหน้าของเธอจริงๆและคน
รอบข้างคงไม่ใช่คนตาบอดมั้ง?
“ดีโน่เธอต้องเชื่อฉัน..”ฟันเห็นเขาไม่พูดก็ไป
ดึงที่แขนของเขา ฉันไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้น.ดี
โน่.
ดีโน่ขมวดคิ้วแน่นเหมือนกำลังคิดที่เธอพูดอยู่ในใจ
และในตอนนี้ประตูห้องฉุกเฉินถูกเปิดมีหมอที่ใส่ผ้า
ปิดปากเดินออกมา
ดีโน่รีบเดินไปหา “หมอครับภรรยาของผมเป็นยังไง
บ้างครับ?
คำว่าภรรยาทำให้หัวใจของปันสั่นไปเลยและเริ่มเจ็บ
ปวดขึ้นมาทีเดียว
หมอพูดว่า “ผู้ป่วยรอดจากขีดอันตรายแล้ว แต่ เด็ก..ขอโทษครับ หมอเสียใจด้วยนะครับ”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ