บทที่ 42 เขาต้องการเพียงแค่จูบเดียวหรือ

บทที่ 42 เขาต้องการเพียงแค่จูบเดียวหรือ

“จูบฉัน”

ในเสียงต่ำ หลบซ่อนความเป็นธรรมชาติไว้

คาย์อันหยอกล้อด้วยสายตา

ไม่มีทาง นี่เป็นความสนุกที่ชั่วร้ายของเขา

ชีวิตที่น่าเบื่อเกินไป มักจะต้องการสิ่งเหล่านี้มาเติมเต็ม

ในช่วงสามเดือนที่อยู่เมือง S เจี่ยนถง ก็คือสิ่งเติมเต็ม ของชีวิตที่น่าเบื่อของเขา

คาย์อัน ต้องการที่จะเห็นผู้หญิงคนนี้ที่เต็มไปด้วยความ ขัดแย้ง การต่อสู้ดิ้นรนและการพัวพันอีกครั้ง

แต่คราวนี้ สิ่งที่เขากำหนดกลับผิดคาด

ผู้หญิงคนนั้น เพียงแค่ชะงักเล็กน้อย จากนั้น จึงเงยหน้า ขึ้นมาเงียบๆ ถามเขาด้วยสีหน้าจริงจัง: “คุณผู้ชายไม่ใช่ ล้อเล่น?”
“ไม่ใช่” เขายิ้มจางๆ ด้วยสีหน้าสงบนิ่ง แต่วินาทีต่อมา ใบหน้าที่สงบนิ่งก็ชะงักการยาวนาน ดวงตาเบิกกว้างขึ้น

มองสายตาระยะใกล้แล้วไม่อยากจะเชื่อ หน้าที่อยู่ใกล้ สายตาตรงหน้านั้นใบหน้าไม่สวยเลย

มีสัมผัสอุ่นและแห้งบนริมฝีปากอย่างชัดเจน เขาไม่ สามารถเพิกเฉยต่อความรู้สึกแบบนี้ที่เขาไม่เคยสัมผัสมา ก่อน

เพียงเพราะริมฝีปากของเขาไม่เคยจูบริมฝีปากที่หยาบ กว่าผ้าลินิน: “คุณ ……”

“จูบ” นี่ของ เจี่ยนถง ไม่ได้เรียกว่า “จูบ” แต่เป็นความ ต้องการของลูกค้า เธอปฏิบัติตามคำเชื้อเชิญ เช็ค ธนาคารในฝ่ามือ

มันไม่ร้อนเหมือนเมื่อก่อน เธอคิดว่ามันตลกดี เธอไม่ เคยรู้มาก่อนว่า จูบของเธอมีค่ามาก … หนึ่งแสน!

ฮ่า ฮ่า ~

เจี่ยนถงยืนเขย่งเท้าลงและถอยไปข้างหลังอย่างใจเย็น สามก้าว สามก้าว เป็นระยะที่ปลอดภัยเล็กน้อย
“คุณ … ทําไม?” ดวงตาของคาย่อัน เต็มไปด้วยความ สงสัย สิ่งที่เกี่ยวกับการต่อสู้และความยุ่งเหยิงที่เขาคาด หวัง? ไม่มีสิ่งที่เขาคาดหวังว่าจะได้เห็นหรือ?

เจียนถงเงยหน้าขึ้นและพูดด้วยรอยยิ้ม: “เพราะฉัน เป็น แค่กะหรี่ ใครก็ตามที่ให้เงิน ฉันสามารถจูบเขาได้โดยไม่ ลังเล”

หนึ่งจูบนับอะไร?

ชายคนนี้เคยขอให้เธอ แสดงฉากจูบกับบอดี้การ์ดของ เขาต่อหน้าทุกคน

จูบเดียว หนึ่งแสนหยวน … เธอได้รับไม่ใช่หรือ? รอยยิ้มของเจี่ยนถง ยิ่งไม่จริงใจ … เธอเป็นแค่กะหรี่!

คาย์อันคิดไม่ถึงว่า ผู้หญิงคนนี้ จะพูดคำเสื่อมเสียโดย ไม่ปิดบัง ชั่วขณะหนึ่ง สายตาที่มองไปยังผู้หญิงตรงหน้า มีบางอย่างมีความซับซ้อนที่ตัวเองไม่ได้สังเกตเห็นด้วย

เขายกมือขึ้นและเหลือบไปที่นาฬิกา: “วันนี้ก็ถึงตรงนี้ เถอะ คุณหนูเงี่ยน พวกเราจะพูดถึงเรื่องนี้ในครั้งต่อไป”
พูดจบก็จากไป

ระหว่างทางเดิน บนใบหน้าที่สวยงามของคาย์อัน เปล่ง ประกายด้วยความตื่นเต้น … น่าสนใจมาก!

“คุณเป็นแค่กะหรี่งั้นเหรอ … ต้องการป้องกันอำพราง ออกด้วยมือตัวเอง!” เขาตั้งหน้าตั้งตารอเจี่ยนถงที่จะถูก ปลดเปลื้องการอำพราง สนิทสนมจนแทบจะเปลือยร่าง จะดีกว่าที่จะเกิดการนองเลือดต่อหน้าเขา

ในตอนนั้น ริมฝีปากของเธอซึ่งหยาบและแห้งยิ่งกว่าผ้า ลินิน ยังคงสามารถพูดว่า “ฉันเป็นเพียงกะหรี่เท่านั้น”ได้ อย่างง่ายดาย

นิ้วขาวลูบริมฝีปาก และหรี่ตาในทันใด!หยิบผ้าเช็ดหน้า ออกมาด้วยใบหน้าที่ว่างเปล่า นำมาเช็ดริมฝีปากสาม ครั้ง แล้วเดินไปที่ทางเข้าลิฟต์ “ติ๊งต๋อง” ประตูลิฟต์ เปิดออก ขาสูงยาวของเขาก้าวเข้าไป ยกมือขึ้น นั่นคือ ผ้าเช็ดหน้าแถบสีน้ำเงินเข้มบนพื้นหลังสีขาว ลอยลงไป ในถังขยะที่ทางเข้าลิฟต์

เจี่ยนถงยืนอยู่ในชั้นบ็อกซ์ ก้มหน้าลงจ้องมองที่ปลาย เท้าของตัวเอง ดวงตาหม่นลงเล็กน้อย … ชายแปลกหน้า เมื่อกี้ ต้องการ จูบเดียวจริงหรือ?

เขาใช้เงินหนึ่งแสน ซื้อ แค่จูบเดียวจริงหรือ?
รูม่านตาของเธอขยายใหญ่ขึ้น และยกมือขึ้นปิดหน้าอก ของเธอ … เธอรู้ – ไม่ใช่

อยากจะโต้แย้งคนนั้นเสียงดัง อยากจะกรีดร้องออกมา ด้วยความไม่พอใจ: “ฉันเป็นแค่กะหรี่ แต่กะหรี่ก็มีศักดิ์ศรี เหมือนกัน! คุณอยากเห็นความยุ่งเหยิงและดิ้นรนคนแค่ ไหน แต่ฉันก็จะรู้สึกเจ็บปวดเช่นกัน”

เธออยากจะตะโกนออกมามาก

มีครั้งหนึ่ง ที่เธอเกือบจะตะโกนออกมาด้วยความไม่ พอใจภายใน แต่เมื่อเธอจะพูดเธอก็จำได้ว่า: เธอมี ศักดิ์ศรีตรงไหน?

กะหรี่ก็มีศักดิ์ศรีเช่นกัน แต่ ในกะหรี่ เธอคนเดียวไม่มี!

เช็คธนาคารในมือของเธอกำไว้อย่างแน่น และทุก ตัวเลขบนเช็คนั้น ในสายตาของเจี่ยนถงแล้วล้วนเป็นสี เลือด

“ตุ้ง ตุ๊ง”

“เข้ามา”
ซูเมิ่งเงยหน้าขึ้น “ทำไมคุณถึงมาที่นี่? ร่างกายดีขึ้นแล้ว หรือ? พักผ่อนอยู่ที่บ้านอีกสักสองสามวันไม่เป็นไรหรอก”

“พี่เมิ่ง ฉันไม่เป็นไร” เธอวางเช็คในมือลงบนโต๊ะของซูเมิ่ งอย่างเบามือ: “คราวนี้รบกวนพี่เมิ่งแล้ว รบกวนพี่เพิ่งนำ จำนวนเงินในเช็คนี้ เก็บเข้าที่บัตรธนาคารนั้น”

ซูเมิ่งเหลือบมองเช็ค “หนึ่งแสน? เงินนี้เอามาจากไหน?” พึ่งจะถามจบ เมิ่งก็ปิดปากตัวเอง เม้มริมฝีปากและมอง ไปที่เจี่ยนถงสักพัก: “คุณเพิ่งรับคำสั่ง?”

เจี่ยนถงไม่ได้พูดอะไร เป็นการบอกเป็นนัย

“ทำไมเขาให้เงินคุณมากมายขนาดนี้?”

ซูเมิ่งลุกขึ้นยืน หนึ่งแสน มันไม่ใช่การบริโภคครั้งใหญ่ ในตงหวง แต่ก็ไม่ใช่เงินจํานวนน้อย ยิ่งไปกว่านั้นนี่คือ รางวัลที่ไม่รวมเครื่องดื่มและการบริโภคอื่น ๆ ซูเมิ่งจับ ไหล่ของเจี่ยนถง:

“คุณทำอะไร”

เธอกลัวมากจริงๆ เพื่อเงิน คนหัวอ่อนคนนี้ ทุ่มเทสุดชีวิต เธอเห็นมันในสายตา
เมื่อมองไปที่ความกังวลอย่างจริงใจในดวงตาของซูเมิ่ง หัวใจที่มีนชาของเจียนถงก็อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย ไม่อยาก ให้ซูเมิ่งกังวล เธอหลุบตาลง: “พี่เมิ่ง เขาเพียงแค่ต้องการ หนึ่งจูบ”

“หนึ่งจูบ? ง่ายๆแบบนี้?” แม้แต่ซูเมิ่งผู้รอบรู้ ก็ยังอดไม่ ได้ที่จะกรีดร้อง แต่วินาทีต่อมาซูเมิ่งก็เงียบ … ง่าย? ไม่มัน

ไม่ง่าย

หนึ่งจูบ?

มันไม่ใช่แค่นั้น

เธออยู่ในสถานที่เรื่องรักๆใคร่ๆของหญิงชาย เห็นนัก ธุรกิจที่ร่ำรวยและผู้มีอันจะกินที่ระบายรสนิยมแย่ ๆ ของ พวกเขาเมื่อพวกเขาไปเที่ยวกลางคืน

สามารถได้รับรางวัลจากบุคคลที่มีเงินหนึ่งแสนของ ผู้ชายประเภทนี้ จะเป็นผู้หญิงแบบไหน?

ซูเมิ่งมองไปที่เจี่ยนถง ไม่ใช่ว่าดูถูกเงี่ยนถง แต่มองจาก รูปลักษณ์ภายนอก เจี๋ยนถงเธอ……ไม่ใช่สเปคของผู้ชาย เหล่านั้นจริงๆ

รูปลักษณ์ภายนอกของเงี่ยนถงที่จะดึงดูดผู้ชาย…ซูเมิ่ง รู้สึกว่า มีไม่กี่คนในโลกนี้
ผู้ชายหรอ ต้องดูรูปโฉมก่อน

“เพียงแค่ หนึ่งจูบ?” ซูเมิ่งถามเบา ๆ

“อือ”

ซูเมิ่งเงียบยิ่งกว่าเดิม ถ้า วันนี้ลูกค้าผู้ใจดีท่านนี้ เพียง แค่ต้องการจูบจากเจี่ยนถง นั่นแสดงให้เห็นว่าสิ่งต่างๆไม่

ง่าย

“ในอนาคต คุณไม่ต้องไปพบคนนี้อีกแล้ว” ซูเมิ่งตัดสิน

ใจ

เธออยู่ในสถานที่ที่มีเรื่องรักๆใคร่ของชายหญิงมาจนถึง ทุกวันนี้ คนที่ประสบความสำเร็จอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

เพียงแค่อาศัยข้อมูลที่เจียนถงให้มา ก็รู้ว่าคนคนนี้ มีเจตนาที่ไม่ดีต่อเจี่ยนถง แม้ว่าจะไม่รู้ว่าคนคนนี้คิด อย่างไรกับ

เจี่ยนถง ผู้หญิงหัวอ่อนคนนี้ แต่ซูเมิ่งรู้ว่าเธอไม่สามารถ ให้ เจี่ยนถงเจอคนนี้ได้อีกต่อไป

ซูเมิ่งเงยหน้าขึ้นและมองไปที่เงี่ยนถงที่เงียบขรึมอยู่ตรงหน้าเธอ ทันใดนั้นสายตาจับจ้องที่หน้าผากของ เธอ และทันใดนั้นเธอก็ยื่นมือออกมาเปิดผมหน้าม้าของ เงี่ยนถงอย่างรวดเร็ว ม่านตาของซูเมิ่งหดตัว ตะโกน ทันที:”นี่เกิดอะไรขึ้น!”

ซูเมิ่งคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เงี่ยนถงตอบสนองไม่ทัน เมื่อเจี่ยนถงตอบสนอง ซูเมิ่งก็ได้เห็นแล้ว เธอรีบวางผม ที่ซูเมิ่งรวบขึ้นมาเพื่อปกปิดบาดแผลบนหน้าผากของเธอ ด้วยความตื่นตระหนก

“ฉันไม่ระวังเลยชนประตู ไม่มีอะไร”