บทที่ 75 เงี่ยนกงบ้าไปแล้วเสิ่นซิวจิ๋นบ้าไปแล้ว
บทที่ 75 เงี่ยนถงบ้าไปแล้วเสิ่นซิวจิ่นบ้าไปแล้ว
คนที่พระเจ้าโปรดปราน แม้กระทั่งมือของเขา ก็เป็นผล งานศิลปะที่วิจิตรงดงามที่สุด
เจี้ยนถงเบิกตากว้าง มองไปที่เสิ่นซิวจิ่นที่ยืนอยู่ที่ปลาย เตียง พร้อมกับใช้นิ้วเรียวทีละนิ้วของเขาปลดกระดุมเสื้อ
เชิ้ตสีขาวสีละเม็ด
โดยสัญชาตญาณเธอถอยหลังไป จนหลังของเธอชน กับหัวเตียง ผู้ชายคนนั้นที่มีดวงตาเรียวราวและแคบคู่ หนึ่ง พร้อมกับความเย็นชา มองตัวเองจากบนจรดล่าง แต่ นิ้วของเขากลับปลดกระดุมออกอย่างไม่เร่งรีบ ขณะนี้ไม่ ว่าเธอจะหดตัวถอยหลังก็ตาม ผู้ชายที่อยู่ปลายเตียงคน นั้น ใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาเฉยเมยไม่หวั่นไหวสักนิด
โดยสัญชาตญาณ เธอเงยหน้าขึ้นมองไปที่ประตูห้อง นอนที่เปิดอยู่ ทันใดนั้นก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วกระโดดลง จากเตียงและกำลังจะคว้าประตูแล้ววิ่งหนี!
แต่น่าเสียดายที่เท้าของเธอเพิ่งถึงพื้น และแขนยาว ก็ กดเธอไว้อย่างแน่น
เล่นชิวจีนยืนอยู่ที่ปลายเตียง กดไหล่ของเธอด้วยมือ ข้างหนึ่ง กดเธอกลับเข้าไปในฟูกที่นอน ควบคุมเธอ กด เธอไม่ให้เธอลุกขึ้น และใช้มืออีกข้างหนึ่งของเขา อ้อมไป ที่หัวเข็มขัดและถอดสูทกางเกงออก
การหายใจของเจี๋ยนถงเริ่มยุ่งเหยิง รูม่านตาของเธอวิง เวียนเล็กน้อย และเธออ้าปากสั่นระริกหลายครั้ง แต่กลับ ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้
หายใจติดขัด ทันใดนั้นเธอก็กรีดร้อง “ไปให้พ้น ไปให้ พ้น!”
ผู้ชายคนนั้นแทบจะไม่หวั่นไหวสักนิด ร่างกายที่สูงยาว ของเขาทับลงมา
“คุณไปให้พ้น! คุณไปให้พ้นนะ!” เนื้อแก้มของเธอเริ่มสั่น อย่างไม่สามารถควบคุมได้ และเธอก็ยื่นมือออกไปเพื่อ
ผลัก
เป็นเรื่องธรรมดา ถูกจับกดทับบนหน้าผากได้อย่าง ง่ายดาย
เธออยากจะร้องไห้ แต่ก็อยากจะหัวเราะด้วย
นี่คืออะไร?
นี่คืออะไร!
“ ฉันเป็นผู้หญิงบริการ!”
“เพื่อเงินฉันทำได้ทุกอย่าง!”
“ฉันต่ำ!”
“ฉันสกปรก!”
“เสิ่นซิวจิน! นี่คุณเป็นคนพูด! คุณเป็นคนพูดทั้งนั้น! คุณ ลืมแล้วหรอ ???
“ คุณบอกว่าคุณรังเกียจที่ฉันสกปรก คุณบอกว่าคุณ ดูถูกจะไม่แตะต้องตัวฉันอีกเป็นครั้งที่สอง!
คุณบอกว่าคุณคลื่นไส้ คุณบอกว่าฉันไร้รสชาติที่สุด!
คุณพูดเอง!
คุณเป็นคนพูดทั้งหมด!
คุณลืมแล้ว?
คุณลืมแล้ว???”
เขาทำอย่างนี้ได้ไง!
เขาลืมมันไปอย่างนี้ได้ยังไง!
ทำให้เจ็บปวดก็เป็นเรื่องง่าย พอจะลืมก็ง่าย?
มีเสียงฉีกขาดดังขึ้น เสื้อผ้าของเธอ ก็อยู่ในสายตาที่ มองเห็นอย่างรวดเร็ว พังทลายย่อยยับไปอย่างสิ้นเชิง !
เสียงนี้ “แควก” สีหน้าเจี่ยนถงซึมไปหายวินาที ทันใดนั้น เอง!
ไม่รู้ว่าเธอเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน มือของเธอหลุดจาก การเกาะกุมของเขา แทบจะใช้แรงทั้งหมด เธอดึงเสื้อเชิ้ต สีขาวที่เขาปลดกระดุมออกแล้วแขวนไว้ที่เขาอย่างลวกๆ ใช้แรงดึงไว้ และดึงเขาลงอย่างแรง เงยศีรษะขึ้น อ้าปาก กัดไหล่เขาแรงๆ!
กัดแรงครั้งนี้ มีเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากมุมริม ฝีปากของเธอทันที … เป็นของเขา
เสิ่นซิวจิ่นขมวดคิ้วลดสายตาลงและเห็นผมสีดำของเธอ แต่เขาไม่ขยับ
เจี่ยนถงกัดแล้วกัดอีก เห็นเลือดในทุกคำที่กัด
ทุกครั้งที่กัดลงไป เธอดูเหมือนจะรู้สึกผ่อนคลาย … เส็น ซิวจิ่น ฉันจะถามคุณ เจ็บไม่เจ็บ!
ทุกครั้งที่กัดลงไป เธอดูเหมือนจะเจ็บมากขึ้น … เสิ่นชิว จิ่น พวกเรามาลิ้มรสด้วยกันเถอะ!
หัวใจของเธอ เจ็บปวดอย่างสะใจ แต่ก็ยังกัดไหล่ของ เขาทีละคำทีละคำ
แต่ไหล่ของเขา ไม่มีจุดวางแล้ว
เสิ่นซิวจิ่นก้มลง กวาดสายตามองไปที่ไหล่ของตัวเอง ซึ่งเต็มไปด้วยรอยฟันของเธอ
ผู้หญิงคนนั้นคงเหนื่อยจากการกัด พิงไหล่ของตัวเองไว้ หายใจหอบแรงๆ จากนั้นเธอก็ก้มลงบนไหล่ที่ว่างแล้ว กัด ลงไปอีกครั้ง
เสิ่นซิวจิ่นไม่สะทกสะท้าน สองมือของเขาโอบรอบเอว ของเธอและพยุงร่างกายของเธอราวกับจะช่วยให้เธอทำ
รุนแรงกับตัวเอง
จนกระทั่งเธอเหนื่อยมากจนความแข็งแกร่งในการกัด เขาค่อยๆลดลง ทันใดนั้นเขาก็ดันร่างของเจี่ยนถงเข้ามา อีกครั้ง
ด้วยฝ่ามือของเธอ แม้แต่การรับประกันครั้งสุดท้ายของ เธอก็ไม่มีแล้ว
ผู้ชายก้มศีรษะ จูบ ก้มติดๆต่อๆกัน แม้ว่าเธอจะดิ้นรน แต่ครั้งนี้เธอก็ถูกฝ่ามือใหญ่ของเขากันไว้และริมฝีปา กบางๆที่ร้อนแรงนั้นอยู่บนร่างกายของเธอ ใช้พลังลิ้น ม้วน ทำให้ผิวหนังทุกตารางนิ้วบนร่างกายของเธอ เต็มไป ด้วยรอยจูบของเขา
แม้แต่หลังเท้า ก็ไม่เว้น!
เจี่ยนถงทั้งอายทั้งโมโหทั้งเกลียดทั้งไม่รู้ที่สูญเสียทั้ง ทรมานอึดอัดสุดขีด!
“ปล่อยนะ! ปล่อย!” เธอเตะเท้า! ในใจสั่นเทา! นั่นคือเท้า นะ! คือเท้า!
เขาบ้าแล้ว!
เสิ่นซิวจิ่นบ้าแล้ว!
อยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้เด็ดขาด ไม่ควรให้เขาทำร้ายตัวเอง อีกเด็ดขาด ไม่ควรบ้าไปกับเขาเด็ดขาด!
ด้านหนึ่งเธอก็ใช้ขาเตะเขา ด้านหนึ่งก็อยากจะกระโดดลงจากเตียง หนีออกจากระยะที่เขาควบคุมได้ แต่ที่หนึบเหล็ก รัดข้อเท้าของเธอไว้แน่นชายคนนั้นเงย หน้าขึ้น ดวงตาที่ลึกล้ำ มองเจี่ยนถงอย่างไม่ชัดเจน กัม ศีรษะ แล้วจูบเบา ๆ ที่ข้อเท้าของเธอ
ในขณะที่บนใบหน้าของเงี่ยนถงกำลังเปลี่ยนสีราวกับ จานใส่สี ทันใดนั้นชายคนนั้นก็นอนลงบนเตียง แล้วหนีบ เธอไว้ในอ้อมแขนและกอดเธอไว้แน่นๆ
ตั้งแต่ต้นจนจบ ชายคนนี้ไม่ได้พูดอะไรสักคำ แต่หลัง จากนอนลงเขาก็อุ้มเจี่ยนถง ไว้ในอ้อมแขน และพูดอย่าง ทะนุถนอมราวกับทองคำ
นอน
* ดูไม่เข้าใจ…….
ผ่านไปสักพัก..….….……..
“ฉันมีหอพัก” เงี่ยนถงพูดเบา ๆ
“นอน”
“ ฉันเป็นผู้หญิงบริการ เป็นคนต่ำ ฉันสกปรก ทำให้คน คลื่นไส้”
“นอนเถอะ” ชายคนนั้นลืมตาขึ้น ดวงตาคมลึก เหลือบ มองไปที่ผู้หญิงในอ้อมแขนของเขาและหลับตาลงอีกครั้ง
แล้วผ่านไปอีกสักพัก
ชายคนนั้นก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง และมองลงไปที่ผู้หญิงใน อ้อมแขนของเขา น้ำเสียงเย็นชาของเขาค่อยๆดังขึ้น
‘ ทางที่ดีคำพูดทั้งหมด พูดที่เดียวให้จบ”
ความอดทนของเขาหมดลงแล้ว
“ฉัน … ” เธอรู้สึก ตอนนี้เสิ่นซิวจิ่นยากที่จะสื่อสาร และ ยากที่จะเข้าใจ “ฉันไม่ได้อาบน้ำ…”
ทันทีที่พูดจบ เธอก็นึกด่าตัวเองในใจก่อนว่า … นี่มัน เหตุผลอะไรกันนะ?
รัดเอวแน่น เสิ่นซิวจิ่นพูดอย่างเฉยเมย
“งั้นดีเลย ผมก็ไม่อาบน้ำ เสมอกัน” น้ำเสียงเย็นชาของ เขาพูดว่า “คุณจะนอนหรือไม่นอน ไม่นอนจะทำต่อ”
ไม่นอนก็จะทำต่อ …
เจี๋ยนถงคงไม่แม้แต่เรื่องแค่นี้ก็ไม่เข้าใจนะ เธอปิดริมฝีปากของเธอแน่นโดยไม่รู้ตัว ไม่พูดต่อ
ในขณะนี้เจิ่นชิวจิ่น สื่อสารไม่รู้เรื่อง และยากที่จะเข้าใจ
ไม่นาน เจี๋ยนถงก็ได้ยินเสียงหายใจ อย่างสม่ำเสมอ และค่อยๆเงยศีรษะขึ้น มองใบหน้าที่หลับใหลของเขา ด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย … จริงเหรอ? นอนหลับ แล้ว?
เธอดึงแขนที่เขาโอบเธอไว้อย่างระมัดระวัง แต่ไม่ว่าเธอ จะพยายามแค่ไหนเธอก็ไม่สามารถดึงมันออกไปได้
ในที่สุดก็ยอมแพ้ด้วยความหงุดหงิดและจ้องไปที่เพดาน ด้วยความงุนงง มันแปลกเกินไป ในวันนี้เสิ่นซิวจิ่น แปลก ประหลาดจนทำให้คนไม่สามารถเข้าใจ เงี่ยนถงพูดกับ ตัวเอง ไม่ต้องไปคิดแล้ว ใครจะไปรู้ ว่าเกมใหม่ที่ลงโทษ เธอคืออะไร
ไม่ไปคิดหน่ะ ถูกแล้ว
ยอมรับ เหนื่อยมากจริงๆ ยอมรับ เสียงหายใจถี่ข้างๆ… เจี่ยนถงมองไปที่เพดานอย่างเหม่อลอย เปลือกตาเริ่ม หนักขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้เนื้อรู้ตัว ลมหายใจของเธอก็หลับลึก
ในคืนที่มืด เสิ่นชิวจิ่นลืมตาขึ้น ด้วยดวงตาที่ลึกล้ำ มอง หญิงสาวในอ้อมแขนที่นอนหลับอยู่ด้านข้าง สายตาก้ม ลงมองไปที่คอที่เต็มไปด้วยรอยจูบ ดวงตาของเขายิ่งลึก ซึ้งมากขึ้น ดูไม่ออกเขาคนนี้คิดอะไรอยู่ เขาก็หลับตาลง อีกครั้ง
เสิ่นซิวจิ่นไม่ได้คิดว่าเงี่ยนถงจะทำท่าทางอย่างนั้นออก มา บนไหล่ของเขา ทิ้งรอยฟันและรอยเลือดเป็นแถวๆ… เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไม่ขยับปล่อยให้เธอ กัดตามความพอใจ แล้วทำไมเขาถึงเหมือนเป็นบ้า จูบไป ทั่วเรือนร่างของเธอ
เสิ่นซิวจิ่นยังพูดกับตัวเองว่า ไม่ต้องไปคิด ใครจะไปรู้ว่า วันนี้ตัวเองเส้นประสาทเส้นไหนมีปัญหา ถึงยอมบ้าไปกับ เธอ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ