บทที่ 12 เงี่ยนถงผู้ต่ำต้อย

บทที่ 12 เงี่ยนถงผู้ต่ำต้อย

เธอยังพูดกับเขาอย่างจริงจังว่า “เสิ่นซิวจิ่น คุณเป็นคนที่ แข็งแกร่งและโดดเด่นเกินไป ศัตรูของคุณก็มีมากมาย เพราะ ฉะนั้นเสิ่นชิวจิ่น คุณไม่ควรมีจุดอ่อนหรือหนังหน้าไฟ ผู้หญิง ของคุณไม่ควรเป็นจุดอ่อน เวยเหมิงอ่อนแอเกินไป เธอทำไม่ ได้หรอก แต่ฉันเจี่ยนถงคนนี้ทำได้!”

ทุกครั้งที่โดนเขาต่อว่า “ผู้หญิงชั้นต่ำ อยากได้แม้กระทั่งของ ของเพื่อนตัวเอง” แต่เธอก็จะเงยหน้าตอบโต้ทุกครั้งว่า “เสิ่นซิว จิ่น ตอนนี้คุณยังโสด ะเมื่อไหร่ก็ตามที่เซี่ยเวยเหมิงกลาย เป็นแฟนของคุณ ฉันเจี่ยนถงจะเดินไปจากคุณเอง!”

ผู้หญิงจองหอง!

“ขอร้องล่ะ คืนเงินให้ฉันเถอะนะ” เสียงร้องอ้อนวอนของหญิง สาวดังเข้ามาในหู

เสิ่นซิวจิ่นเหมือนถูกแช่แข็ง…เธอคือเจี่ยนถงจริงๆหรือ? ผู้ หญิงจองหองที่มีความมั่นใจหายไปไหนแล้ว?

มือข้างหนึ่งจับที่ข้อมือเงี่ยนถง เสิ่นซิวจิ่นลากเธอไปยังรถ ของเขา

“เงิน เงินฉัน ปล่อยฉัน ฉันไปไหนไม่ได้ถ้าไม่มีเงิน” เสียงของหญิงสาวตังก้องอยู่ในหู แววตาเสื่นชิวจิ๋นเริ่มเย็นยะ เยือก…แท้ที่จริงแล้วเธอคิดจะหนี!

ทันใดนั้นเสิ่นชิวจิ๋นก็หยุดเท้าและหันไปสั่งบอดี้การ์ดชุด “ไปดูกระเป๋าของเธอซิ ยึดเงินสดกับบัตรธนาคารไปให้หมด”

พอเจียนถงได้ยินดังนั้น แววตาก็เปลี่ยนเป็นตื่นตระหนก “คุณ คิดจะทําอะไร?”

เส็น วจีนย้มอย่างเย็นชา “คิดจะหนีงั้นหรือ? ถ้ามีเงินก็จะหนี ไปได้สินะ? เงี่ยนถงนะเจี๋ยนถง เป็นเพราะเธอไร้เดียงสาเกิน ไปหรือฉันใจดีเกินไปแล้ว”

ริมฝีปากของเขาเข้ามากระซิบอยู่ข้างหูเธอราวกับฝันร้าย “ฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆได้อย่างไรล่ะ? หลังจากที่ออกจาก คุก เธอควรจะหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้และอย่ามาให้ ฉันเห็นหน้าอีก แต่ในเมื่อฉันพบเธอแล้ว เงี่ยนกง เธอหนีไม่พ้น หรอก”

หลังจากที่พูดจบ เสิ่นซิวจิ่นก็บังคับให้เธอสบตาเขา ดวงตาที่ คมชัดเหลือบมองไปยังคนขับแท็กซี่ที่อยู่ในรถข้างๆ

เสิ่นยีพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อเป็นสัญญาณว่าเข้าใจแล้ว

เสิ่นซิวจิ่นรวบตัวเงี่ยนถงทันทีและยัดเธอเข้าไปในรถด้วย ความรุนแรง จากนั้นเขาก็เข้ามาในรถและพูดว่า “ขับไป”
คนที่อยู่ตำแหน่งคนขับตอบรับ “ครับ คุณเสิ่น ”

ระหว่างทางเจียมถงไม่กล้าพูดอะไรมาก เหมือนมีก้อนน้ำแข็ง ขนาดมหึมาอยู่ข้างลำตัว เธอไม่กล้าเข้าไปใกล้ เจี่ยนถงนั่งพิง อยู่ข้างหน้าต่างโดยมีเสิ่นซิวจิ่นนั่งอยู่ข้างๆ ในใจเงี่ยนถงรู้สึก หวาดกลัวอย่างมาก

ตั้งแต่ขึ้นรถมา อีกฝ่ายก็ไม่ได้พูดอะไร ขายาวของเขานั่ง ไขว้กันอยู่ ดวงตาของเขาดูเหม่อลอย ภายใต้แว่นตากรอบ ทองมีกระแสคลื่นใต้น้ำ เสิ่นซิวจิ่นเองก็ไม่ได้สงบนิ่งเหมือน ผิวนํ้า

ไม่รู้ว่าขับมานานแค่ไหน ในขณะนี้รถก็ได้จอดลง เจี่ยนถงม องออกไปข้างนอกหน้าต่าง ใบหน้าเธอก็ซีดเผือดไปชั่วขณะ

“นี่ นี่มันตงหวง เจิ่น, คุณเสิ่น คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?”

ระหว่างทาง สายตาของเสิ่นชิวลิ่นไม่ได้มองมาที่เจี่ยนถงเลย แต่พอได้ยิน เสียงหวาดผวาของเงี่ยนถง เขาก็หรี่ตาลงเล็ก น้อยโดยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ จู่ๆเขาหันกลับไปมองผู้หญิง ที่อยู่ในอาการตื่นตระหนก ด้วยคิ้วที่เลิกขึ้นครึ่งหนึ่งรอยยิ้ม เยาะเย้ยก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา เขาพูดอย่างไม่แยแส

“เธอคิดว่าไงล่ะ?” เขายกเปลือกตาขึ้นพร้อมรอยยิ้มจางๆ
“คุณ หนู เงี่ยน?”

เจียนถงสูดหายใจเข้าลึกๆและอ้อนวอนด้วยริมฝีปากที่สั่น ระริก “ขอร้องล่ะ คุณปล่อยฉันไปเถอะ คุณเสิ่น หากมีอะไรที่ ฉันทำผิดไป ฉันขอโทษ ฉันจะคุกเข่าให้คุณ เขกหัวให้คุณ….

“หุบปาก!”

เงี่ยนถงไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเสื่นชิวลิ่นผู้เงียบขรึม จะพาลโกรธได้ถึงขนาดนี้! เธอหน้าซีดขึ้นกว่าเดิม “ฉัน ฉัน…” เธอไม่รู้จะพูดอะไรดี ในเวลานี้ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ผิดไปหมด เธองอเข่าและกัดฟันอยู่ในพื้นที่เล็กๆภายในรถ

ดวงตาล้ำลึกคู่นั้นจ้องมองเธออย่างเกรี้ยวกราด…เธอบอกว่า จะคุกเข่า นี่เธอไม่มีศักดิ์ศรีจริงๆแล้วสินะ?

เสิ่นซิวจิ่นโมโหอย่ารุนแรง เขาเปิดประตูรถด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกข้างหนึ่งก็ดึงตัวเงี่ยนถงลงจากรถ “เธอจะคุกเข่าไม่ใช่ เหรอ? เข่าของเธอนุ่มมากสินะ? เธอถึงได้ชอบคุกเข่า?” เส็น ซิวจิ่นโมโหจนเลือดขึ้นหน้า เขาลากเงี่ยนถงไปที่หน้าประตู คลับบันเทิงนานาชาติตงหวงและผลักเธอลงกับพื้น “ในเมื่อ เธอชอบคุกเข่าเสียขนาดนั้น เจี่ยนถง ตอนนี้เธอก็เปิดทำการ แสดงทีนีซะสิ!”

เขาเองก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมตัวเองต้องโมโหถึงขนาดนี้! ก่อนหน้านี้เธอทั้งทำตัวน่ารังเกียจและจองหองที่สุดในโลกแต่ตอนนี้เธอกลับสูญเสียความเย่อหยิ่งและยิ่งทำตัวให้คนอื่น

ดูถูก!

เงี่ยนถงเจี่ยนถงเจี่ยนถง! ! !

เธอคือเจียนถงใช่ไหม? เงี่ยนถงคนนี้ที่อ่อนปวกเปียกคือ เจี่ยนถงคนที่มาสารภาพรักกับเขาอย่างหยิ่งยโสคนนั้นจริงๆ หรือ?

ตอนนี้เงี่ยนถงเพิ่งแยกแยะคำพูดของเสิ่นซิวจิ่นได้แล้ว เธอมองเขาด้วยใบหน้าซีดเซียว “คุณเส็น ฉันรู้ว่าฉันผิดไป แล้ว คุณปล่อยฉันไปเถอะ ขอร้องล่ะ ฉันติดคุกมาสามปีแล้ว ฉัน…” สิ่งที่เธออยากจะพูดต่อก็คือรอเธอจ่ายหนี้สินให้เสร็จ เรียบร้อย แล้วเธอจะกลับมาชดใช้ให้เซี่ยเวยเหมิงด้วยชีวิต

ของเธอ

“เธอชอบคุกเข่ามากไม่ใช่เหรอ? คุกเข่าไปสิ!” ใบหน้าเย็นชา ของชายคนนั้นปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็ง “ในเมื่อชอบคุกเข่า มากขนาดนี้ก็ทำให้ทุกคนได้เห็น คุณหนูใหญ่แห่งตระกูล เจียนจะยอมเสียหน้าได้อย่างไร!”

เจียนถงเขย่าตัว เธอคิดว่าตัวเองจะไม่เสียใจอีกแล้ว เธอคิด ว่าเธอสามารถยอมรับทั้งหมดนี้ได้อย่างสงบ

เธอผิดไปแล้ว!

คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเจี่ยน…งั้นหรือ?
เสิ่นซิวจิ่น คุณกำลังพูดเรื่องตลกอยู่ใช่ไหม?

ใครกันที่ออกคําสั่งว่าถ้ามีเงี่ยนถงก็จะไม่มีตระกูลเจียน นับ ตั้งแต่นั้นมาตระกูลเจียนไม่มีคุณหนูเงี่ยนอีกต่อไปแล้ว?

คุกเข่า … ถ้าถามเธอว่าอยากคุกเข่าไหม?

เธอไม่อยาก!

แต่เธอเป็นใคร?

เธอเป็นเพียงตัวเลข “926” เท่านั้น! เธอไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ศักดิ์ศรีงั้นหรือ? ความหยิ่งทระนงงั้นหรือ? ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า….ตอน ที่เธอยังเป็นเจี่ยนถงคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลเจียน เขายัง สามารถส่งเธอเข้าคุกได้โดยไม่ให้โอกาสแม้แต่จะโต้แย้ง!

ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรแล้วนอกจากการคุกเข่าและทรยศต่อ ศักดิ์ศรีของตัวเอง เธอไม่มีข้อเรียกร้องอะไรไปต่อรองกับเขา ได้อีก

เสิ่นซิวจิ่น ไม่ใช่ว่าฉันชอบคุกเข่าขนาดนั้น แต่เพราะฉันไม่มี ของอะไรจะมามอบให้คุณ!

คุณเอาอดีตของฉันไป คุณฆ่าเงี่ยนถงแห่งตระกูลเจียน คุณ ทำลายชีวิตคนคนหนึ่ง ชีวิตของฉันแย่ยิ่งกว่าคนจรจัดข้าง ถนน อย่างน้อยพวกเขาก็ยังมีบ้าน มีอดีตของตัวเอง แล้วฉัน ล่ะ?
ศักดิ์ศรี? เจียนถงก้มหน้าลงโดยไม่รู้สึกถึงความขมขื่นที่อยู่ ในปาก เธอตัวสั่นและเงยหน้าขึ้นก็พบดวงตาสีดำหมึกของเสิ่น ชิวจิ่น เจียนถงมองไปที่ดวงตาของเงินชิวลิ่นแล้วค่อยๆคุกเข่า ลงอย่างช้าๆ … คุณหนูเงี่ยนแห่งตระกูลเจียนเป็นผู้หยิ่งทระนง ในศักดิ์ศรี ส่วนฉันคนนี้เป็นเพียงนักโทษชั้นแรงงานจะมีสิ่ง เหล่านั้นได้อย่างไร

เธอกัดริมฝีปากแน่น ชายหนุ่มเดินไปข้างหน้าโดยไม่พูด อะไร คนที่อยู่รอบๆต่างซุบซิบนินทา เขาทำเป็นเอาหูไปนาเอา ตาไปไร่และเดินไปข้างหน้า ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร

ต่อมาขายาวใหญ่คู่หนึ่งปรากฏอยู่ตรงหน้าเจี่ยนถง รองเท้า หนังสีดำเงาแสดงให้เห็นถึงความประณีต เธอใจสั่นเล็กน้อย และเห็นว่าขาทั้งสองค่อยๆย่อตัวลงมา เจี่ยนถงตั้งสติได้ก็เงย หน้าขึ้น ใบหน้าที่หล่อเหลาและงดงามอยู่ตรงหน้าเธอ

“เธอคือเจียนถงจริงๆหรือ?” ดวงตาสีหมึกของชายหนุ่มยังคง ไม่เข้าใจ เขาถามเธอด้วยท่าทีจริงจัง เหมือนมีค้อนหนักทุบอยู่ กลางใจเจี่ยนถง เธอไม่พูดอะไรอยู่นาน เสิ่นซิวจิ่นค่อยๆลุกขึ้น ยืนและมองผู้หญิงที่ทำตัวต่ำต้อยเหมือนมดตรงเบื้องล่าง เขา พูดออกคำสั่งกับเธอว่า “ตามฉันมา”