รักทรหด นายปีศาจสุดร้าย

บทที่ 8 เซียวเหิง เข้ามาแทรกแซง



บทที่ 8 เซียวเหิง เข้ามาแทรกแซง

บทที่ 8 เซียวเหิง เข้ามาแทรกแซง

ซีเฉิน กำลังจะพูด แต่ ไปสู่สิ่งที่อยู่ด้านข้าง กลับขัดจังหวะ ซีเฉินอย่างไร้ร่องรอย ดวงตาคมกริบเปล่งประกายขึ้น “เธอ เหรอ ทำให้คุณชายเสิ่นหงุดหงิด นั่น เห็นหรือเปล่า? เหล้า ขวดน้นบนโต๊ะ” ไปสิง ชี้ไปที่วิสกี้บนโต๊ะอย่างสบายอารมณ์ “คุณชายเสิ่นพูดแล้ว ไม่ก็ให้เธอดื่มเหล้าขวดนี้จนหมด หรือ ไม่ก็ ให้เธอแสดงฉากจูบต่อหน้าทุกคน เหมือนเป็นการแสดง ความบันเทิงเท่านั้น”

“โอ้ ~” เซียวเหิง ส่งเสียง “โอ๋” ยาวๆ พร้อมกับค่อยๆเดินไปหา “โอ้เจียนถง แล้วสายตากวาดมองไปที่ เสิน วจีนบนโซฟาอย่าง เนือยๆ จับคางเบาๆอย่างทะเล้นเจ้าเล่ห์

“คุณชายเสิ่น รู้วิธีเล่นสนุกจริงๆ ในเมื่ออยากจะดูฉากจูบที่ เร่าร้อน ให้ฉันมาเป็นพระเอกสักครั้งแล้วกัน ไม่ใช่ว่าฉันคุย โอ้อวดตัวเอง ทักษะการจูบของฉัน เซียวเหิง ถ้าเป็นอันดับ สอง ก็ไม่มีใครกล้าเป็นอันดับหนึ่ง”

ในขณะที่พูด จู่โจมโดนไม่ทันได้ตั้งตัว ยื่นแขนยาวออกไป ดึงเงี่ยนถงที่ยังมึนงงสับสนเข้ามาในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว

เงี่ยนถงไม่ทันตอบสนอง ทั้งร่างก็กระแทกเข้าไปในอกของ เซียวเหิงในวินาทีต่อมา ริมฝีปากก็อบอุ่นชั่วขณะ เธอก็เบิก ตากว้างในทันที
เธอ……ถูกจูบ?

ตูม!

ใบหน้า ร้อนผ่าวขึ้นทันที แดงระเรื่อตั้งแต่ใบหูจนถึงปลาย

เท้า

เซียวเหิง ตกตะลึงกับความนุ่มนวลอ่อนละมุนของปากเล็กนั้น ที่ปกคลุมด้วยริมฝีปากบาง สัมผัส….. มันโคตรดีเลย!

เดิมทีไม่อยากที่จะจูบอย่างลึกซึ้ง ในความคิดที่จะกลั่นแกล้ง แค่อยากจะแตะริมฝีปากของเธอเบาๆอย่างรวดเร็ว แต่ไม่คิด ว่า ได้สัมผัสบนริมฝีปากยั่วยวนแล้ว

เมื่อจะก้มหน้าจูบให้ลึกอีกครั้ง พลังอย่างแรง แย่งผู้หญิงใน อ้อมกอดไป

เซียวเหิงไม่ได้รับความหวานที่คาดหวังไว้ จ้องเขม็งคนที่ดึง เงี่ยนถงไปอย่างไม่พอใจ

“เสิ่นซิวจิ่น คืนคนให้ฉัน

เสิ่นซิวจิ่น สีหน้าเคร่งขรึม สายตาคมกริบ “เธอล่วงเกินฉัน ก่อนที่ฉันจะหายโกรธ ไม่ว่าใครก็เอาไปไม่ได้”

เซียวเหิง เลิกคิ้วมองไปที่เสิ่นซิวจิ่นพวกเขาทั้งสอง เป็นทั้งเพื่อนและศัตรูกันมาตั้งแต่เด็ก แม้ว่าในเวลาต่อมา เขาจะไป ต่างประเทศกับพ่อแม่ ส่วนเสิ่นซิวจิ่นอยู่ในประเทศ แต่ความ สัมพันธ์ของพวกเขาทั้งคู่ ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

แต่ว่า ผู้หญิงที่เสิ่นชิวจิ๋นใส่ใจ……. เซียวเหิง สงสัยยิ่งนัก

กวาดมองไปที่ผู้หญิงที่ถูก เสิ่นซิวจิ่นลากไปข้างหลัง เซียวเหิง สังเกตเห็นอย่างประหลาด เธอใบหูแดงระเรื่อ

ทันใดนั้นก็นึกออกว่า ผู้หญิงคนนี้ แม้แต่โดนผู้ชายกอดเบาๆ

ยังเป็นครั้งแรก หรือว่าแม้แต่จูบก็คือ……

“นี่ นี่เป็นจูบแรกของคุณ?”

ตูม!

ทั้งหน้าของ เจี่ยนถงแดงยิ่งกว่าก้นลิง หูแดงก่ำจนสามารถมี เลือดหยดออกได้ ไม่จำเป็นต้องพูดอะไร ใบหน้าที่แดงระเรื่อ ของเธอ ก็คือคำตอบ

แม้แต่เซียวเหิง เองก็ไม่ได้สังเกต ว่าขณะนี้เขาอารมณ์ดี สุดขีด

มุมปากยกโค้งขึ้น เซียวเหิงคล้ายจะยิ้มแต่ไม่ได้ยิ้ม มองไปที่ เจิ่นซิวจิ่น “ถ้าฉันดันจะพาเธอไปล่ะ?”

เสียงชอบใจที่เกรงว่าจะไม่วุ่นวายของซีเฉินดังขึ้นทุกทิศ เสียงผิวปากดังขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า “ไป์ยูสิง รีบเอาโทรศัพท์ออกมา ถ่ายบันทึกไว้! คุณชายเซียวเพื่อสาวงาม เสี่ยงที่จะ ยั่วย เ น วจีน ข่าวนี้ขายให้กับสํานักพิมพ์ ต้องขายได้ใน ราคาสูงลิบลิ่วแน่นอน! หัวข้อข่าวหน้าหนึ่งของวันพรุ่งนี้ จะ ขาดมันไม่ได้อย่างแน่นอน!”

ไป่ยี่สิงเทวิสกี้ให้ตัวเอง เลิกคิ้วเยาะเย้ยซีเฉินที่อยู่ด้านข้าง “ฉันกล้ารับประกันว่า ถ้านายทำอย่างนี้ หัวข้อข่าวหน้าหนึ่ง ของพรุ่งนี้ จะต้องเป็นแม่น้ำหวงผู่ปรากฏศพเปลือยนิรนามอีก ครั้ง”

“เอ่อ…….

เสิ่นซิวจิ่นก็ต้องเห็นใบหน้าที่แดงระเรื่อไปหมดของ เจียนถงอ ย่างแน่นอน ทันใดนั้นก็รู้สึกว่า ท่าทางที่เขินอายนี้ น่ารำคาญ ลูกตายิ่งนัก

สายตาที่คมเฉียบ จ้องมองริมฝีปากของเธออย่างเยือกเย็น หรี่ตาลง โดยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่

โดนสายตาที่ไม่ลดละของเสิ่นซิวจิ่น จับจ้องไว้ เงี่ยนถง หัน หน้าหนีอย่างอึดอัดใจ อยากจะหลบหลีกสายตาที่ไม่รู้ความ หมายนี้

ในใจของ เสิ่นซิวจิ่นโกรธเคืองอย่างอธิบายไม่ถูก ทันใด นั้น ฝ่ามือราวกับคีมเหล็ก จับข้อมือของ เจียนถงไว้ โค้งตัว ลง แบกคนขึ้นไปบนไหล่ เหมือนแบกกระสอบทราย ภายใต้ สายตาที่ตกตะลึงของคนพวก เซียวเหิง ไป์ยี่สิงและซีเฉินเดินก้าวใหญ่ ก้าวออกจากประตูห้องส่วนตัว

เซียวเหิงตั้งตัวได้เป็นคนแรก โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

“หยุดนะ!” ไม่พูดอะไร รีบไล่ตามไป

ซีเฉินอ้าปากกว้าง ยังย่อยความจริงตรงหน้าไม่หมด

ไป๋ยู่สิงก็ลุกขึ้นจากโซฟากะทันหัน “ทีนี้มีเรื่องสนุกดูแล้ว!” โดยไม่สนใจซีเฉินที่อยู่ข้างหลังเลย ก้าวเท้าตามไป

ในที่สุด ซีเฉินก็ตั้งตัวได้ แล้วลุกขึ้นยืนทันที “รอฉันด้วย! มี เรื่องสนุก จะเก็บไว้ชมเองได้อย่างไร สนุกคนเดียวสู้สนุกด้วย กันดีกว่า”

ฉินมู่มู่ สีหน้าขาวซีด สองเท้าเหมือนโดนกาวติดไว้กับพื้น ไม่ สามารถขยับได้ เธอแค่รู้ว่า…….จบเห่แล้ว

ครั้งนี้พี่ เจียนถง โดนเธอทําให้เดือดร้อนแย่แล้ว

รู้สึกผิดในใจ แต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

ถ้าไปบอกกับ พี่เมิ่ง นั้นเธอก็จบเห่ ถ้าพี่เพิ่งรู้ว่า เป็นเพราะ เธอพูดจาไม่เคารพ ถึงทำให้เกิดเหตุการณ์ใหญ่ขนาดนี้ เธอก็ จะไม่สามารถเป็นพนักงานเสิร์ฟที่นี่ได้อีกต่อไป
ในทางหนึ่ง ก็รู้สึกผิด ในอีกทางหนึ่ง ก็กลัวเรื่องจะเข้าถึงหูพี่ เมิ่ง ฉินมู่มู่ลังเลตัดสินใจไม่ได้ ดิ้นรนต่อสู้ในใจ

สุดท้าย…….

“ไม่เป็นไร น่าจะไม่เป็นไร พี่เจี่ยนถง เป็นเพียงพนักงาน ทำความสะอาดเท่านั้น คุณชายเสิ่นคนนั้นแค่โกรธ ไม่จําเป็น ต้องรังแกพนักงานทำความสะอาด ใช่ๆ น่าจะไม่เป็นไร” ฉิน มู่ดู่ พูดพึมพำกับตัวเอง พูดโน้มน้าวตัวเองต่อเนื่อง การหลอก ตัวเองแบบนี้ ทำให้ในใจของเธอรู้สึกผิดน้อยลง

เซียวเหิงไล่ตามออกไปอย่างรวดเร็ว เสิ่นซิวจิ่นเดินอยู่ข้าง หน้า ทันใดนั้นก็หันกลับมา ขาเรียวยาว วาดส่วนโค้งที่คม เฉียบกลางอากาศ เตะเท้าออกไป ว่องไวและสง่างาม หลัง จากบีบ เซียวเหิง ถอยห่าง ก้าวเข้าไปในลิฟต์ที่อยู่ใกล้แค่ เอื้อมมืออย่างรวดเร็ว

เซียวเหิงจะวิ่งไล่ตามไปอีก ประตูลิฟต์แค่อยู่ตรงหน้า ปิด แน่นสนิท!

“โธ่เว้ย!” อีกแค่นิดเดียว ไฟโกรธของเซียวเหิงยากที่จะดับลง กระแทกหมัดเข้ากับประตูลิฟต์

ซีเฉินและไป์ยูสิง เป็นคู่หูที่ดีจริงๆ มาถึงที่เกิดเหตุตามๆกัน

ซีเฉิน กลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวาย ยั่วยุเซียวเหิง “บัดซบ ไม่ใช่มั้ง? ลิฟต์หยุดที่ชั้นสองแล้ว!!! นี่ๆ ไปยู่สิง นายรีบดูสิ เสิ่นซิวจิ่ นกำลังจะทำอะไร? พาพนักงานทำความสะอาดไปที่ชั้นสอง?” ในตึกใหญ่นี้ ชั้นหกลงไป คือสถานที่บันเทิง หรือที่เรียกกัน ทั่วไปว่า ไนต์คลับ แต่ผู้ที่มาใช้บริการใน ตงหวง ล้วนเป็นผู้ มีหน้าตา รํารวยมีอานาจ คนที่มีฐานะ ก็ต้องมีรสนิยมหรูหรา สง่างามแน่นอน

ชั้นหกขี้นไป ก็คือโรงแรม

ทําไมถึงออกแบบมาเป็นแบบนี้……คิดว่าคงไม่ต้องพูดมาก เพียงแค่ไม่ใช่คนโง่ ก็ต้องเข้าใจสาเหตุ

ดวงตาคมเรียวของ ไป๋ยู่สิง เปล่งประกาย ยิ้มเยาะให้กับซี เฉิน “พนักงานทำความสะอาดก็เป็นผู้หญิง ต้องตื่นตูมขนาดนี้ ไหม?”

ประโยคนี้ไม่พูดยังดี ทันทีที่พูด ซีเฉินก็อดไม่ได้ที่จะพูด หมิ่น “รสนิยมของเสิ่นซิวจิ่นพิเศษขนาดไหนกัน? หีอ? มัน แปลกประหลาดเกินไปแล้วมั้ง?” “พาสาวทําความสะอาดไป เปิดห้อง? ซีเฉินเบะปาก นึกถึงรูปร่างหน้าตาและหุ่นของ หญิงทำความสะอาดคนนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นสะดุ้ง”

“บัดซบ!” เซียวเหิงได้ยินเข้า ชกประตูลิฟต์อีกหมัดหนึ่ง จาก นั้นกดปุ่มลิฟต์สุดชีวิต

“นี่ เซียวเหิง นายไม่ใช่ว่ายังอยากจะตามไปอีกนะ? นายเพิ่ง กลับมาในประเทศ ไม่รู้อะไร ชั้นสองในนี้ ทั้งหมดเป็นของเสิ่นซิวจิ่น ไม่มีคีย์การ์ด นายเข้าไปไม่ได้”

เซียวเหิง งงไปทั้งหน้า

ความเร็วของลิฟต์นั้นรวดเร็วมาก ประตูลิฟต์ส่งเสียงดัง “ติ๊ก” ประตูก็เปิดออกทันที เสิ่นซิวจิ่นก้าวออกจากลิฟต์อย่างรวดเร็ว แบกเจี่ยนถงไว้ ข้ามห้องนั่งเล่นอย่างคุ้นเคย แล้วเดินก้าว ใหญ่เข้าไปในห้องนอน

เจียนถง รู้สึกเพียงว่าหน้ามืดตาลาย วินาทีต่อมา ทั้งตัวก็ถูก เสินชิวลิ่นโยนลงไปบนพรมเปอร์เซีย อย่างไร้ความปรานี

“โอ้ย ~” ยังไม่ทันตั้งตัว คางก็มีอาการเจ็บปวดทันที เธอ โดนบังคับให้ลืมตาขึ้นมา ใบหน้าที่สวยงดงามประณีต ราวกับ ผลงานธรรมชาติที่มหัศจรรย์ อยู่ใกล้แค่เอื้อม

“เงี่ยนถง” เสียงเย็นชาของชายหนุ่มค่อยๆดังขึ้น ร่างกายของ เจี่ยนถงสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้ เสียงของชายหนุ่มยัง พูดต่อ “เจี่ยนถง วันนี้คุณให้ฉันได้เปิดหูเปิดตาจริงๆ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ