บทที่2. นางบำเรอ3/3

“ฉัน คอนเฟรโดไม่เคยโกหก ปล่อยก็คือปล่อย ฉันเอา ศักดิ์ศรีตัวเองค้ำประกันเลย” ชายหนุ่มพูดเสียงกระหึ่ม

“นาง นาง อนงค์นางกระอักกระอัก เธออยากบอกความ จริงให้ดอนหนุ่มรู้ แต่ความกลัวที่เกาะกุมอยู่ในใจทำให้ยัง ไม่มีความกล้า

ชายหนุ่มหัวเราะหึๆ ในลำคอ เขาไม่อยากเชื่อว่าการ์ เซียน่าจะส่งคนอ่อนประสบการณ์เข้ามาก่อกวน แค่ ตะล่อมถามไม่กี่คำก็เผยพิรุธจนจับได้ ไม่น่าเชื่อก็ต้อง เชื่อ เด็กไม่ประสีประสากลับทำให้คอลิเอโน่แทบซวนเซ ถึงแม้จะมีประกันอัคคีเพลิงไว้ แต่การสูญเสียความเชื่อ มันของลูกค้าคือการเสียท่าเชิงธุรกิจ ชายหนุ่มจึงเร่ง สั่งให้ฟื้นฟูท่าเทียบเรือเร็วๆ แม้จะสูญเสียกำลังทรัพย์ มหาศาลก็ไม่เสียดายสักนิด เพราะเป็นการเรียกความ มั่นใจของคู่ค้าคืนมา และประกาศอำนาจทางการบริหาร ให้คู่แข่งรู้ถึงศักยภาพขีดความสามารถที่คอลิเอโน่มี

“ไม่ต้องพูดแล้วฉันพอจะรู้แล้วล่ะ” ชายหนุ่มหยัดกายลุก ขึ้นยืน เขาเดินย่างสามขุมเข้าไปหาอนงค์นางด้วยท่าที คุกคาม หญิงสาวทะลึ่งกายลุกขึ้นยืน เธอถอยหลังหนี อย่างลุกลน “ดอนจะทำอะไรคะ?”

“เธอไม่อยากรู้หรอกอนงค์นางว่าฉันจะทำอะไรเธอเฟรโดตอบเสียงปร่า เขากระโจนรวบอนงค์นางไว้ในวง แขน ก่อนที่ทั้งสองจะเสียหลักล้มลงบนเตียง ริมฝีปาก หนาหยักกดกระแทกเรียวปากจิ้มลิ้มที่หมายตา ดอน หนุ่มบดจูบอย่างดุดัน บดเบียดเรียวปากหนาหนักเข้าหา เรียวปากจิ้มลิ้ม ดูดดึงขบเม้มกลีบปากเหมือนต้องการ ลงทัณฑ์ให้คนรับได้จำ ชายหนุ่มหรรษากับการทรมาน เรือนกายใต้ร่าง อนงค์นางตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ จูบ เธอถูกจูบจากคนแปลกหน้าที่เพิ่งพบเจอกันครั้งแรก เธอ เคยได้ยินชื่อเสียงของเขามานาน ภาพข่าวตามหนังสือ แมกกาซีนชื่อดังที่แอบอ่านโดยไมให้แม่ชีผู้ดูแลรู้ หนุ่ม หล่อฉายา ดอนเฟรโด ที่สาวๆ ค่อนเมืองวิ่งไล่จับ พวก เธออยากลากชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ขึ้นมานอนกอดบนเตียง ของตัวเอง ไม่ใช่แค่ทรัพย์สมบัติติดตัวของดอนผู้นั้นที่ ทุกคนปรารถนา เสน่ห์อันล้นเหลือของชายหนุ่มก็เช่นกัน เขาหล่อเหลายิ่งกว่าดารานายแบบ ดวงตาสีคาราเมลฉ่ำ แต่แฝงความร้อนแรงจนต้องสยบใต้ฝ่าเท้ายามชายหนุ่ม ต้องการ

“อื้อ… อนงค์นางพยายามดิ้นให้หลุดออกไปจากกรงเล็บ สิงห์หนุ่ม เรือนกายอวบอัดสายไหวเสียดสีกับแผงอกหนา จนชายผ้าหลุดลุ่ย

มือเรียวบางพยายามผลักดันแผงอกหนาของดอนหนุ่ม สุดแรง แต่มันเหมือนผลักกำแพงหินที่ทั้งหนักและไม่ขยับ เลย ริมฝีปากจิ้มลิ้มก็ยังถูกรุกรานไม่หยุดไม่หย่อน เรียก ปากหนาหยักบดเบียดจนสามารถสอดปลายลิ้นเข้าไปใน โพรงปากได้สําเร็จ ลิ้นสากหนาเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นเล็กๆ ดูดดึงด้วยความพึงพอใจ เขาสูบพลังของ เธอจนหดหาย สิ้นเรี่ยวแรงจะฝืนสู้ มือหนารวบมือเรียว เล็กมากอบกุมเอาไว้ เขากดทับไว้ด้วยมือข้างเดียว สอด มืออีกข้างเคล้นคลึงความอวบใหญ่ที่หมายตา คอเสื้อ ถูกแหวกด้วยปลายนิ้วแข็งแรงจนกอบกุมหน้าอกอวบไว้ ในอุ้งมือได้สำเร็จ เขาบีบเคล้นด้วยความพอใจ จนเสียง ครางแผ่วๆ หลุดออกมาจากกลีบปากหวานฉ่ำที่ยังถูก ครอบครองด้วยริมฝีปากตัวเอง ดอนหนุ่มยังตักตวงความ หวานละไมอย่างลุ่มหลง

ชุดเดรสสีน้ำเงินเข้มถูกปลดออกจากเรือนกายบอบบาง โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ ซับในน้อยชิ้นถูกปลดตามไปติดๆ ด้วย ความ เซอง ผิวกายขาวผ่องเนียนละเอียดสะท้อนแสง ไฟจนเฟรโดตาพร่า หน้าอกอวบใหญ่ปลายยอดสีระเรื่อ ช่อยั่วสายตาชวนให้โถมเข้าใส่ ดอนหนุ่มครางกระหึ่ม รีบ ชันเข่าลุกขึ้นนั่งกลางเตียง เขาสลัดชุดคลุมรุ่มร่ามออก จากกายแกร่งไปอย่างรวดเร็ว แล้วจึงโถมทับเรือนกาย อ่อนบางทีนอนระทดระทวยตรงหน้า

“นาง นางสวยมาก สวยจริงๆ” เสียงกระซิบแหบพร่าชิด ริมฝีปากอิ่มเต็ม ก่อนจะครอบครองกลีบปากหวานหอมไว้ อีกครั้งด้วยความฮึกเหิม

ปลายเล็บกลมมนจิกบ่ากว้าง เธอฝังปลายเล็บบนผิวเนื้อ ของเขาเพื่อจะปลุกสติของชายหนุ่ม เขาจะได้หยุดสิ่ง ที่เขากำลังทำ อนงค์นางหลุบเปลือกตาลงน้ำตาไหลริน เมื่อหมดสิ้นหนทางหนี เธออ่อนแรงใกล้จะสูญสิ้นทุกบาท ยอมรับการลงทัณฑ์อมใช้ความผิดที่ก่อไว้