บทที่1.มาเฟียแห่งโรม 2/4

*เหลือคนรอดชีวิตอยู่คนนึงครับ แต่…”

“แต่อะไรวะ?”

“เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนั่นไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรเลย ได้แต่ร้องไห้กับด่าทอพวกเรา ก็เลยยังไม่ได้ข้อมูลอะไร เพิ่มเติมครับคอน

“มันอยู่ไหน ไปพามาสิฉันอยากเห็น มีใครส่งหนอนร้าย เข้ามาคุกคามคอลิเอโน่ช่างโง่เง่าสิ้นดีที่ยังปล่อยให้ตัว เองมีลมหายอยู่” เฟรโดพูดเสียงเย็นชา ประกายตาวาบ วับ ยังมีตัวร้ายรอดชีวิตให้เฟ้นหาความจริง

“เออ…”

“มีอะไรอีกว่ามา อย่าให้ฉันโกรธมากไปกว่านี้สิโว้ย!!” “พวกเราพามันไปไว้ที่คฤหาสน์คอลิเอโน่ครับดอน”

“ทำไม? …

“มีคนพยายามจะฆ่ามันหลังเหตุการณ์สงบ แต่พวกเรา เห็นเสียก่อนจึงเก็บตัวการเอาไว้ในที่ปลอดภัย รอดอน กลับมาจัดการครับ
“อืม…” ชายหนุ่มปลดกระดุมแขนเสื้อ ถอดสูทเนื้อดีส่ง ให้คนติดตาม ถลกปลายแขนเสื้อขึ้นมาจนถึงข้อศอก เปิดระบายความร้อนที่กำลังพลุ่งพล่านอยู่ภายในตัว เขา กวาดมองความย่อยยับของโกดังสินค้าและประเมินความ เสียหายคร่าวๆ ด้วยสายตาตัวเอง ก่อนจะสั่งเสียงแข็ง สมกับอำนาจอันยิ่งใหญ่ในที่มีอยู่ในสองมือ

“เคลียร์ให้จบภายในสองวัน เราจะเปิดตัวโกดังสินค้า ใหม่ในอีกสามวันข้างหน้า ฉันจะทำให้คนที่ปองร้ายเรา สำนึก ไม่มีอะไรมาหยุดความยิ่งใหญ่ของคอลิเอโน่ได้ นอกจากฉันจะหยุดมันเอง เพิ่มกำลังคนตรวจตราให้เข้ม งวดขึ้นอีกสิบเท่า ใครอยู่ในข่ายผู้ต้องสงสัยจับตัวส่งมา ให้ฉัน ฉันจะเป็นคนเฟ้นหาคำตอบเอง ปล่อยข่าวกระจาย ออกไปได้เลย ฉันจะล้างบางพวกที่ทำครั้งนี้และจะไม่ให้ เหลือรอดแม้แต่ชีวิตเดียว”

“ครับดอน” ลูกสมุนดอนเฟรโดรับคำด้วยความหนักใจ โรมสงบเงียบมานานกว่า 80 ปีหลังสนธิสัญญาที่ทั้งสอง ฝ่ายลงนามร่วมกัน ต่างแยกย้ายอยู่คนละฝั่งไม่ข้องเกี่ยว กันในทุกกรณี จะต้องมาเกิดสงครามนองเลือดอีกครั้ง บ้านเมืองจะฉิบหายวายวอดอีกเท่าไหร่ เพราะต้องตกอยู่ กลางวงล้อมของสองตระกูลที่กำลังจะห่ำหันกันอย่างเอา เป็นเอาตาย

“เฮ้อ….” เสียงถอนหายใจของเหล่าการ์ดที่สงสารตัวเอง และผองเพื่อน การล้างแค้นกำลังเริ่มต้นขึ้น คงมีคนอีก หลายต้องจบชีวิตชดเชยการสูญเสียของดอนหนุ่ม
เฟรโดนั่งนิ่งบนเบาะนุ่มของลีมูซีนคันโต ขณะที่รถยนต์ หรูวิ่งฝ่าการจราจรแสนจะติดขัด ออกจากท่าเทียบเรือ ตรงไปยังคฤหาสน์คอลิเอโน่ สองมือวางเหนือหัวเข่าเอน หลังพิงพนักพริ้มเปลือกตาหลับลงพักผ่อนตาเขากำลัง หาสาเหตุของการลงมือครั้งนี้ เมื่อทั้งสองฝ่ายต่างคนต่าง อยู่มานานกว่า 80 ปี…แล้วทำไมจู่ๆ การ์เซียน่าถึงลุกขึ้น มาก่อการ หัวคิ้วเข้มๆ ขมวดแน่นเมื่อคิดยังไงก็คิดไม่ออก แต่เขาคงไม่มีทางยอมให้ใครมาลูบเหลี่ยมคอลิเอโน่ได้ ง่ายๆ แม้จะไม่อยากลงมือเลยก็ตาม ถึงจะอยู่คนละฝั่ง ของโรม เฟรโดและมิคาเอลก็เป็นคนรุ่นราวคราวเดียวกัน เคยเห็นกันอยู่บ่อยๆ ไม่ได้สนิทสนมกันเป็นพิเศษ การที่ มิคาเอลลาเส้นเข้ามาครั้งนี้ดอนหนุ่มจึงไม่มีทางยอม การ์ เซียน่ากล้าลองเชิงเพื่อไม่ให้เป็นเยี่ยงอย่าง เฟรโดก็ต้อง เอาคืนนับสิบๆ เท่า กิจการเดินเรือของการ์เซียน่ายิ่งใหญ่ ไม่แพ้คอลิเอโน่ ท่าเทียบเรือขนาดใหญ่เป็นธุรกิจหลังขอ งการ์เซียน่าเหมือนๆ กับที่คอลิเอโน่มี มันจึงไม่แปลกที่ อาจจะมีการกระทบกระทั่งกันบ้าง แต่ก็ไม่น่าร้ายแรงถึง ขนาดส่งคนมาทําลายข้าวของของฝ่ายตรงข้าม เมื่อมัน ไม่ใช่วิสัยของลูกผู้ชาย

“มันต้องมีมากกว่านี้สิวะ การ์เซียน่าไม่ลดศักดิ์ศรีของ ตัวเองลงมาเป็นอันธพาลหรอก ใครกันนะอยู่เบื้องหลัง?” ดอนหนุ่มรำพึงออกมาเขาไม่อยากเชื่อแม้จะมีหลักฐาน ครบว่าการ์เซียน่าผู้ยิ่งใหญ่ ลดฐานอำนาจตัวเองลงมา เป็นอันธพาล
“ดอนครับ มีคนปล่อยข่าวลือออกมาทั่วโรม ว่าดอนมิคา เอลต้องการถือครองโรมแค่คนเดียว เพราะฉะนั้นพวกเขา จึงต้องกำจัดคอลิเอโน่ของเรา” เสียงกระซิบบองคนสนิท ข้างกายทําให้ดอนหนุ่มเปิดเปลือกตาขึ้นมามอง