บทที่ 6 ไม่เจอตั้งนาน ไม่ทักทายหน่อยหรือ

บทที่ 6 ไม่เจอตั้งนาน ไม่ทักทายหน่อยหรือ

ไฟ ได้ลุกไหม้มาทางเธอแล้วจริงๆ! เธอไม่ควรหาเรื่องช่วยเห ลือฉินฝูมู่จริงๆ!

เงี่ยนถงเสียใจแทบตาย

“นี่ ถามเธอนะ ป้าทำความสะอาด”

เจียนถงทําได้เพียงกัดฟันไว้แล้วพยักหน้า

เสียงทะเล้นนั้น หัวเราะชอบใจพูดกับฉินมู่มู่ว่า “ได้ยิน หรือยัง? พนักงานทำความสะอาดคนหนึ่ง ยังสามารถดู สถานการณ์ได้ดีกว่าเธอ รู้การยกย่อง” จากนั้นก็คว้าเหล้า ขวดนั้น วางไว้บนโต๊ะอย่างแรง “ดื่มให้หมด ไม่อย่างนั้นก็เรียก ซูเมิ่งเข้ามา” ซูเมิ่งก็คือ พี่เมิ่ง ที่สัมภาษณ์ เจี่ยนถง

เมื่อพูดถึงพี่เมิ่ง ฉินมู่ม่รู้สึกกลัวเล็กน้อย ครอบครัวของเธอ ยากจน มาเป็นพนักงานเสิร์ฟในตงหวงก็เพราะเงินเดือนของ ตงหวงสูง ถ้าเรียกพี่เพิ่งเข้ามา อย่างนั้นเธอก็จะตกงานแล้ว

“อย่าเรียก เมิ่ง!” ฉินมู่คู่คว้าขวดเหล้าบนโต๊ะคริสทัล “ฉัน ดื่ม!” ยังไม่ได้ดื่ม น้ำตาก็ไหลลงมา

“เดี๋ยวก่อน” ในความมืด เสียงทุ้มต่ำได้ดังขึ้นอย่างไม่เร่งรีบ เงี่ยนถง หันหลังเข้าไปที่มุมมืด เมื่อเธอได้ยินเสียงนี้ ร่างกายก็เริ่มสั่นสะท้านรุนแรงอย่างควบคุมไม่ได้

ใต้ดวงตาปรากฏความหวาดกลัว เสียงหายใจก็เริ่มหนัก หน่วง

“หันกลับมา” ในความมืด เสียงนั้นออกคําสั่ง

ขาของเงี่ยนถงดูเหมือนจะเต็มไปด้วยตะกั่ว ขยับไม่ได้เลย เธอพยายามพูดกับตัวเองสุดขีด ไม่ใช่พูดกับฉัน

“พูดอีกครั้ง หันกลับมา ป้า ทำ ความ สะ อาด”

“ฮึก~” หัวใจของ เจี่ยนถงเหมือนโดนคนชกเข้าอย่างแรง เธอ รู้ดีว่า เธอต้องทำตาม ฟันของเธอ “กึกกักๆ” สั่นสะท้านขึ้นลง สวมเสื้อผ้าที่หนักหน่วง หันกลับไปด้วยความยากลำบาก

บรรยากาศแปลกประหลาดยิ่งนัก ในเวลานี้ ทุกคนก็พบว่า

เรื่องราวผิดปกติ

คุณชายทะเล้นผู้นั้น นิ้วมือวางไว้ที่ริมฝีปาก ผิวปากด้วย ความชอบใจ “มีเรื่องสนุกดูแล้ว”

ชายคนหนึ่งบนโซฟาตำหนิ “ซีเฉิน นายหุบปาก อย่ารบกวนฉันดูเรื่องสนุก”
“ระยำ ไปั สิงนายมันร้ายเข้าไปถึงกระดูกแล้วจริงๆ”

ดวงตาของเงี่ยนถงเต็มไปด้วยความกลัว เธออยากจะหนี!

สามปีในเรือนจำ วันเวลาหนึ่งพันเก้าสิบห้าวัน เธออาศัยอยู่ ในความทุกข์ยากลำบาก สภาพที่ตกนรกทั้งเป็น หลังจาก คลานออกมาจากขุมนรกที่ไม่สามารถมองเห็นดวงตะวันได้ ก็ ไม่กล้าที่จะมีความคิดล่วงเกินใดๆเกี่ยวกับเสิ่นซิวจิ่นอีกต่อไป สิ่งที่เหลือง ก็คือความหวาดกลัวและสยดสยองฝังลึกอยู่ใน กระดูกดำต่อชายคนนี้

ต่อให้ยังคงมีความรักและความหลงใหลต่อผู้ชายคนนี้ ก็ถูก เธอฝังอยู่ในสุสานหัวใจตั้งนานแล้ว ไม่พบแสงสว่างชั่วนิจนิรัน ดร์

“เงยหน้าขึ้น” เสียงนั้นค่อยๆสั่งการ เจียนถงเหมือนจะ เคลื่อนไหวทีละนิด ตามคําสั่งของเขา

แสงไฟสลัว ส่วนชายคนนั้น ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืด ตอนที่เธอ เข้ามา ไม่กล้ามองอย่างละเอียด จึงไม่แปลกใจที่สังเกตไม่เห็น

เสิ่นซิวจิ่นราวกับองค์จักรพรรดิ นั่งอย่างสง่างามที่มุมโซฟา แขนเรียวยาววางอยู่บนราวจับของโซฟา มือเท้าคางไว้ สุภาพ บุรุษผู้สง่างาม แต่ดวงตาคู่นั้น ที่สวมใส่แว่นตากรอบสีทอง จ้องมองเธอเหมือนหมาป่าที่หิวโหย พร้อมจะเขมือบฉีกเธอ ออกเป็นชิ้นๆได้ทุกเมื่อ
วันเวลาสามปี แทนที่จะไม่ให้เขาโดนย้อมด้วยร่องรอยวัน เวลา ยังทำให้เขาดูโดดเด่นสะดุดตามากขึ้น หลังจากถูกวัน เวลาขัดเกลา

ใบหน้านั้น ซ่อนอยู่ภายใต้แสงไฟสลัว เหมือนถูกเคลือบด้วย

แสงสีทอง เขานั่งอยู่ที่นั่น ทั้งตัวกระจายเสน่ห์ที่น่าหลงใหล แต่ว่า…….เธอไม่กล้าเหลือบมองเลยสักนิดเดียว! รีบฝังหน้า

ลงหน้าอกที่หนักหน่วง

“เชอะ” เส็นชิวจิ๋นยิ้มเยาะ รอยยิ้มเยือกเย็น พูดด้วยน้ำเสียง อันตราย “ไม่เจอตั้งนาน ทำไม? ไม่ทักทายหน่อยหรือ?”

เจียนถงสีหน้าขาวซีด “คุณเสน่

เจี่ยนถงพยายามข่มความหวาดกลัวและสยองในใจ นิ้วมือจิก เนื้อที่ต้นขาอย่างแรง พยายามรักษาท่าทางที่สงบให้ได้มาก

ที่สุด

แต่ทุกการเคลื่อนไหวของเธอ ถูกชายตรงหน้าบนโซฟา ได้

มองทะลุปรุโปร่งหมดแล้ว

เส็นซิวจิ่นหรี่ตาลง มองพิจารณา……เงี่ยนถง ถ้าไม่ใช่ว่าวัน นี้ได้เจอเธอที่ตงหวง เขาแทบจะลืมคนคนนี้ไปแล้ว

การเปลี่ยนแปลงของเธอใหญ่หลวงมาก ถ้าไม่ใช่เพราะพนักงานเสิร์ฟคนนั้น เผลอพูดว่า “พี่เจี่ยนถง” เขาก็จำผู้หญิง คนนี้ไม่ได้แล้ว

แสงไฟในห้องส่วนตัวมีดสลัว เขาได้แค่มองดูคร่าวๆเท่านั้น แต่ถึงจะอย่างนั้น เสิ่นซิวจิ่นก็ต้องยอมรับว่า การเปลี่ยนแปลง ที่ยิ่งใหญ่ของเจี่ยนถง นั้น เกินความคาดหมายของเขามาก จริงๆ

“ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เส็นซิวจิ่นถามอย่างไม่ใส่ใจ

เงี่ยนถงร้อนรน ใบหน้าไม่มีสีเลือดเลย เงยหน้าขึ้นกะทันหัน มองไปที่ขายตรงหน้าอย่างอ้อนวอน…….ขอร้องคุณ อย่าพูด อย่าพูดเรื่องที่ฉันเคยติดคุก ต่อหน้าผู้คนมากมาย ได้โปรด ในดวงตาคู่นั้น เขียนประโยคนี้ไว้อย่างชัดเจน!

เสินชิวลิ่นเลิกคิ้วขึ้น ไม่ทันตั้งตัว ยกมือขึ้น ชี้ไปที่ขวดเหล้า ในมือของฉินมู่มู่ ยกริมฝีปากขึ้น แล้วยิ้มเยาะให้กับเจี่ยนถง “ฉันรู้ว่าคุณต้องการจะพูดอะไร ได้ เพียงแค่คุณดื่มเหล้าขวด นี้จนหมด ฉันก็จะตกลงค่าขอร้องของคุณ

เจี่ยนถง มองไปที่ขวดวอดก้าในมือของ ฉินมู่ดู่

Bols Vodka เป็นหนึ่งในวอดก้าที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก โดยมีดีกรีอยู่ที่ประมาณสี่สิบกว่า เจี่ยนถงสีหน้าขาวซีด จ้อง ไปที่ขวดวอดก้าซีด อ้าปากเล็กน้อย เธออยากจะพูดอะไรบาง อย่าง
ผู้ชายบนโซฟา เหมือนอย่างกับนักล่า กำลังหยอกล้อกับของ เล่นใต้เท้า ดวงตาดำสนิทจ้องมองไปที่เงี่ยนกงอย่างหยอกเย้า

“ความอดทนของฉันมีจํากัด”

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนั้น เจี่ยนถงสีหน้าขาวซีด

“ฉัน ฉันดื่มเหล้าไม่เป็น”

ทันทีที่พูดโกหกเสร็จ เงี่ยนถง ก็รู้สึกว่า หนังศีรษะชาด้านไป หมด เธอกำลังจะถูกแผดเผาจนบาดเจ็บ ด้วยสายตาที่จับ ต้องได้คู่นั้น ฝ่ามือ ได้แอบกำหมัดไว้แน่น ในมุมที่เขามองไม่ เห็น…… เธอเหมือนเป็นนักโทษประหาร ที่รอคอยการตัดสิน รอการตัดสินลงโทษขั้นสุดท้ายอย่างทรมาน

“คุณเส็น คุณ คุณปล่อยฉันไปเถอะ” เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ เจี่ยนถงสามารถละทิ้งศักดิ์ศรีได้ ก้มกราบขอความเมตตาอยู่ ที่พื้น “ขอร้องคุณ ปล่อยฉันไป เพียงแค่ไม่ให้ฉันดื่มเหล้า ให้ ฉันทำอะไรก็ได้” เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพียงแค่มีชีวิตอยู่ต่อ เท่านั้น ถึงสามารถไปชดใช้หนี้ได้

ใช่แล้ว เธอเป็นหนี้มหาศาล แต่เจ้าหนี้ไม่ใช่ เซี่ยเวยเหมิง แน่นอน

รูปลักษณ์ด้านข้างของชายหนุ่ม ที่ซ่อนอยู่ภายใต้แสงสลัว พาดผ่านความประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้น เสิ่นซิวจิ๋นก็พูดด้วยสีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ “เพียงแค่ดื่มเหล้าหนึ่งขวดเท่านั้น เพื่อที่จะไม่ดื่ม คุณก็คุกเข่าลงได้อย่างง่ายดาย? เงี่ยนถง ความโดดเด่นหยิ่งผยองทั้งตัวของคุณในอดีต ศักดิ์ศรีที่ ปกป้องด้วยชีวิต ไปไหนแล้ว?”

ศักดิ์ศรี

ใบหน้าของเงี่ยนถง ที่ฝังลึกลงไปบนพื้น แสดงร่องรอยของ ความเยาะเย้ยและความขมขื่น

ศักดิ์ศรีคืออะไร? ศักดิ์ศรีสามารถกินได้ไหม? ศักดิ์ศรี สามารถทําให้เธอมีชีวิตอยู่ได้ไหม?

เธอคุกเข่า ไม่ใช่เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ไปดื่มเหล้าขวดหนึ่ง แต่เธอ

เพื่อจะมีชีวิตอยู่ต่อ!

หลับตาลงด้วยความเจ็บปวด เพียงแค่หลับตาลง ใบหน้าที่ เหยียดหยามดูถูกมากมาย ก็ปรากฏต่อหน้าเธอทันที ยกเว้น เพียงคนคนหนึ่ง และหญิงสาวคนนี้ ในที่สุดก็เป็นเพราะเธอ! เพราะเธอ! ได้ตายอยู่ในคุกที่มืดมัวและอับชื้น!

ชีวิตในวัยเยาว์เพียงยี่สิบปี ช่วงวัยดั่งดอกไม้ ก็ได้เหี่ยวเฉา ในที่มืดมัวและอับชื้นแห่งนั้น

ทั้งหมดเป็นเพราะเธอ เพราะเธอเงี่ยนถง!

นี่คือบาป คือหนี้ บาปและหนี้ที่ไม่สามารถชดใช้ได้!
เธอไม่ได้เป็นหนี้ เชี่ยเวยเหมิง ที่เธอเป็นหนี้คือ เด็กผู้หญิง ที่ยืนหยัดออกมาปกป้องเธอในทุกอย่างกล้าหาญ แต่สุดท้าย กลับเสียชีวิตในคุกโดยไม่ทราบสาเหตุ

ร่างกายของเงี่ยนถงสั่นสะท้านจนไม่สามารถหยุดได้ เธอ ดูเหมือนจะเห็นหญิงสาวคนนั้น ทั้งร่างเต็มไปด้วยเลือด นอน อยู่ในอ้อมกอดของเธอ เรียกคำว่า “พี่เจี๋ยนถง” ซ้ำแล้วซ้ำอีก ก่อนจะสิ้นใจ ใช้เสียงที่ไพเราะที่สุด ที่ทั้งชีวิตของ เจียนถุง ไม่ เคยได้ยิน เล่าถึงบ้านเกิดและความฝันของเธอ