บทที่ 44 ความไร้ยางไอไม่เคยเห็นมาก่อน

บทที่ 44 ความไร้ยางไอไม่เคยเห็นมาก่อน

เมื่อเจี่ยนถงเลิกงาน ตามปกติ ตอนกลางคืน เธออยู่คน

เดียว

เป็นไปไม่ได้เลยที่ฉินมู่ดู่จะไปทำงานและเลิกงานพร้อม กับเธอ

เมื่อกลับมาที่หอพัก เจี่ยนถงรู้สึกประหลาดใจ ไฟในห้อง โถงเปิดขึ้นและฉินมู่มู่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่บน โซฟาอย่างเรียบง่าย

เมื่อเห็นว่าตัวเองกลับมา ก็รีบวางโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นยืน

“คุณกลับมาแล้ว?

เจี่ยนถงรู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อนฉินมู่มู่ ซ่อนตัวอยู่ในห้องของตัวเองเพื่อหลับนอน แต่วันนี้เธอนั่ง อยู่บนโซฟาในห้องนั่งโถง รอตัวเอง?

“ใช่” เธอลังเลเล็กน้อยที่จะพูด เธอติดคุกมาสามปี มี สถานที่ที่เธอสามารถพูดคุยได้น้อยมาก
ความเงียบ เป็นสภาวะที่เธอพบบ่อยที่สุด

“วันนี้ฉันได้ยินมาว่าในชั้นบ็อกซ์VIPชั้นหก มีแขกเรียก ชื่อคุณให้ไปหา? เป็นใครหรือ?”

นี่ … กำลังพูดกับตัวเองเหรอ? เจี่ยนถงเงยหน้าขึ้นและ มองไปที่ฉินมู่ดู่ จากนั้นก็หัวเราะกับตัวเอง … เป็นไปได้ อย่างไร?

“เป็นแขกแปลกหน้า” เธอพูดช้าๆ พร้อมกับส่องกระจก ในใจ สิ่งที่ ฉินมู่มู่ต้องการถามก็คือ แขกผู้มาเยือนคนนั้น คือเซียวเหิง หรือไม่

“โอ้ … อีกฝ่ายโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด และทันใดนั้นก็ มองมาที่ตัวเองอย่างรวดเร็ว: “อาการบาดเจ็บที่หน้าผาก ของคุณ … คุณบอกคนอื่นหรือไม่”

เจี่ยนถงรู้สึกเหนื่อย เหนื่อยมาก

เธอเบื่อกับการล่อลวงของฉินมู่ดู่ ที่จะหยุดเล่นและ บังคับให้เธอถามคำถาม

ในท้ายที่สุดการบีบบังคับและการล่อลวงดังกล่าวจะ ดำเนินต่อไปเมื่อใด
หลับตาลง ละลืมตาอีกครั้ง มองไปที่ฉินมู่มู่: “คุณเป็น นักเรียนระดับท็อปมหาวิทยาลัย S ฉันเป็นแค่คนทำความ สะอาดที่ยังไม่จบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยม เราสอง คนเป็นสองโลก เพียงเพราะการทำงาน และอยู่ร่วมกัน ในหอพักที่ บริษัท จัดให้ เราสองคนมีความแตกต่างกัน มาก จากนี้ก็ทําตัวเองให้สบาย และใช้ชีวิตของใครของ มันเถอะ”

“เจี่ยนถง ทำไมคุณถึงพูดแบบนี้ มันมากเกินไป แล้ว… “

ยังพูดไม่ทันจบ ฉินมู่มู่จ้องมองไปที่ผู้หญิงที่อ่อนแอและ เงียบในสายตาของเธอด้วยความตะลึง เธอเดินกะเผลก ผ่านเธอและเดินเข้าไปในห้องนอนโดยไม่หันมามอง

ทันใดนั้น ใบหน้าสวยก็เปลี่ยนเป็นสีขาว สีสันก็เหมือน กับจานสี มันน่าตื่นเต้นมาก

เมื่อมองไปที่ประตูที่ปิดลง หัวใจของฉินมู่มู่เต็มไปด้วย ความโกรธ

ความหมายโดยนัยของผู้หญิงขาเป๋ ฉินมู่ดู่ไม่มีส่วน เกี่ยวข้องกับเธอ ให้ฉินมู่มู่เธอหยุดสักหน่อยเถอะ?

“โอเค โอเค โอเค เจียนถง คุณเยี่ยมมาก อยู่ในแผนกประชาสัมพันธ์ คำพูดเป็นชุดแล้ว คุณแข็งแกร่งก็อย่า ทำอยู่ที่ตงหวง” ฉินมู่ฟูไม่โกรธ และวิ่งไปที่ประตูห้องของ เงี่ยนถง ตะโกนเสียงดังหันไปรอบ ๆ ด้วยความโกรธ และเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

เจี่ยนถงพิงแผงประตูแล้วค่อยๆเลื่อนลง … ในที่สุดมันก็ เงียบ

ไม่รู้ว่า ตัวเองยั่วยุนักศึกษาวิทยาลัยคนนี้ที่ตรงไหน พูด ออกมา เธอไม่สามารถเปลี่ยนได้หรือ? เธอเหนื่อย

ในตอนนี้ความขัดแย้งระหว่างเธอกับฉินมู่มู่เพิ่มขึ้น และ ฉินมู่มู่ไม่หยุดที่จะแสดงความไม่ชอบเธอออกมา

วันที่สองในคืนที่เข้าทำงาน นักศึกษาวิทยาลัยคนนี้มอง ว่าจมูกตัวเองไม่ใช่จมูก และตาก็ไม่ใช่ตา

เจี่ยนถงเพียงแค่เงียบมาโดยตลอด

ตงหวง

ที่ทางเดิน เจี่ยนถงและฉินมู่มู่บังเอิญพบกัน ไม่รู้ว่า เจี่ยนถงไม่ได้หยุดหรือฉินมู่ดู่จงใจชนเจี่ยนถง ด้วยแรงโน้มถ่วงและ เงี่ยนถงก็ล้มลงกับพื้น

ฉินมู่มู่ยืนอยู่ตรงหน้าเจี่ยนถง กำลังจะพูดอะไรบาง อย่าง จู่ๆตาก็สว่างขึ้น และก้าวไปข้างหน้า และก้มลง เพื่อช่วยพยุง เจียนถง: “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม ฉันไม่ ได้ตั้งใจ คุณอย่าโกรธฉันเลย จะได้ไหม?”

นัยน์ตาที่มีน้ำตลอดเวลาของเงี่ยนถง ยังมีร่องรอยของ ความสงสัยเขามองไปที่ฉินมู่มู่อย่างแปลก ๆ ไม่รู้ทำไม จู่ๆฉินมู่ม่ถึงแสดงออกมาทำตัวแปลก ๆ ?

“เจี่ยนถง คุณลุกขึ้นก่อน นั่งบนพื้นระวังความหนาวเย็น ร่างกายคุณพึ่งจะดีขึ้น พึ่งจะออกจากโรงพยาบาล” ใน ขณะที่พูด มือทั้งสองข้าง ก็ประคองเจี่ยนถงด้วย “ผู้หญิง ต้องปกป้องตัวเองให้ดี ถ้าคุณเอาแต่ใจตัวเองเหมือนที่ เคยทํามาก่อนจะทําอีกไม่ได้แล้ว? ”

“ไม่กี่วันที่ผ่านมาฉันลืมของไว้ที่หอพัก รีบวิ่งกลับไป จึงพบว่าคุณนอนอยู่บนพื้นหมดสติ และรีบนำคุณไปโรง พยาบาล ฉันตอนนี้นึกไม่ออก ถ้าวันนั้นฉันไม่รีบกลับ หอพักอีกครั้ง จะเกิดเรื่องร้ายอะไรขึ้น”

เจี่ยนถงยิ่งฟัง คิ้วยิ่งขมวดแน่นขึ้น คำพูดเหล่านี้ของ ฉินมู่ดู่ เป็นการพูดให้ตัวเอง?
ฉินมู่มู่พูดสิ่งเหล่านี้ ราวกับว่าพวกเขาจงใจพูดกับใคร บางคน … เดี๋ยวก่อน จงใจพูดกับใคร?

เจี่ยนถงไม่ได้โง่ เธอหันศีรษะและมองไปข้างหลังโดย ไม่รู้ตัว ทันทีที่เธอหันศีรษะ ด้วยแรงที่เอว

เธอยกตัวขึ้นเบา ๆ และผละออกจากกรงเล็บของฉิน มู่ดู่ โดยที่หลังของเธอพิงกับผนังเนื้ออันอบอุ่น ด้านหลัง ของเธอ เสียงผู้ชายที่ไพเราะดังมา:”เจี่ยนถง ยังไม่รีบ ขอบคุณท่านนี้อีก? คุณฉินมู่มู่?”

เสียงนี้ … เป็นเซียวเหิงที่เคยพบกันสองครั้งที่ทางเดิน

เสียงของเซียวเหิง โดดเด่นมาก

ท่าทางมอมเมาเล็กน้อย ท่าทีที่ไม่เหมาะสม เสียงต่ำที่ ดึงดูดเหมือนแม่เหล็กต่ำ กลัวว่าจะลืมยากหลังจากได้ยิน

มัน

เงี่ยนถงจําเสียงของเซียวเหิงได้ และหันหน้าไปทางเขา “คุณเซียวเหิง คือคุณ

ด้านหนึ่งแขกทักทายอย่างสุภาพ อีกด้านหนึ่งผละจากการถูกจองจําของชายคนนี้
เพียงชายคนนี้มีแขนเหล็ก เหมือนเถาวัลย์ สลัดยังไงก็ สลัดไม่ได้

เจี่ยนถงขมวดคิ้วอย่างเงียบ ๆ … ตอนนี้เรียบร้อยแล้ว ฉินมู่มู่อาจจะทำให้เรื่องยากขึ้นอีกครั้ง

เธอแค่อยากเก็บเงินให้ได้ห้าล้าน … เรื่องอื่น ๆ เธอล้วน

ไม่คิด

“สวัสดีคุณเซียว” ฉินมู่มู่ทักทายเซียวเหิง สายตา มองไป ที่เอวของเจี่ยนถง ฉายแววความหึงหวง ทำไม! เจี่ยนถงมี อะไร?

เนื่องจากฉินมู่มู่เริ่มที่จะทักทาย เซียวเหิงจึงทำแบบนี้ “โอ้ คุณฉิน”

การเต้นของหัวใจของฉินมู่มู่เร็วขึ้น เซียวเหิงยิ้มที่มุม ปาก ให้ความรู้สึกประทับใจมาก

เซียวเหิงยืนอยู่ข้างหลังเงี่ยนถง เจี่ยนถงก็จะล้มลงอีก ครั้ง ผมที่หน้าผากยุ่งนิดหน่อย

เซียวเหิงจ้องมอง ลดเปลือกตาลง วินาทีถัดไป เปิด เปลือกตาขึ้นและกวาดมองไปยังฉินมู่มู่
ยังคงมีรอยยิ้ม วร้ายที่มุมปากของเขา “คุณฉินเพิ่งพูด ว่า เงี่ยนถงป่วยและเข้าโรงพยาบาลเมื่อครู่?”

รูปร่างหน้าตาและนิสัยใจคอของเซียวเหิงดีเกินกว่าจะ หลอกล่อสาวน้อย

ในตอนนี้เขาจงใจขับฮอร์โมนเพศชายออกมา ฉินมู่มู่ ทันใดนั้นหัวใจก็เต้นรัวและแก้มก็แดงระเรื่อ

แต่เซี่ยวเหิงกำลังพูดถึงเรื่องนี้ “เจียนถง”

เหลือบมองไปที่ เจี่ยนถง “ ใช่ คืนนั้นฝนตก เจี๋ยนถงติด ฝนและมีไข้ ประมาณว่าเป็นอย่างนี้ ยืนไม่คงที่และล้ม ลงชนที่จับประตู ตอนฉันส่งเธอไปโรงพยาบาลก็กังวลว่า จะเสียชีวิต”

โกหก

ความประหลาดส่งผ่านหัวใจของเจี่ยนถง … ฉินมู่มู่ไม่ กลัวที่จะเปิดเผยตัวตนหรือ?

ทําไมถึงกลับดำเป็นขาว และโกหกเพื่อให้ได้?

จริงๆ คือการนำตัวเธอเองกลายเป็นขนมปังนุ่ม ๆ
เขียวเห้งเปล่งแสงออกมา “โอ้ -” และเงี่ยนธงไม่คาด คิดว่าเขียวเห่งจะหันศีรษะและถามตัวเองว่า “เป็นแบบนี้ หรือเขียนดง?”