บทที่ 2 เป็นคำสั่งของ คุณเสิ่นทั้งหมด

บทที่ 2 เป็นคําสั่งของ คุณเสิ่นทั้งหมด

สายตาของเสิ่นซิวจิ่น พาดผ่านความประหลาดใจ…..จนถึง ตอนนี้ ยังต้องพยายามรักษาศักดิ์ศรีของเธอหรือ?

ก็ใช่ เธอคือเจี่ยนถง ผู้หญิงคนนี้หยิ่งผยองและทะนงตัวมา ตลอด แม้ว่าสารภาพแล้วถูกเขาปฏิเสธ ก็ไม่เป็นไรเลยสักนิด

เสิ่นซิวจิ่นจับคางที่บอบบางของเธอไว้อย่างว่องไว

“อืม ~ เจ็บ!” มือที่จับคางไว้ เหมือนกับคีมเหล็ก แรงที่จับคาง ของเจี่ยนถงไว้ ราวกับจะบดขยี้คางของเธอ เจี่ยนถงเจ็บจน น้ำตาเอ่อล้น

อีกฝ่ายไม่ทะนุถนอมเลย บีบคางเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ “ใครจะ คิดว่า ภายใต้ใบหน้าที่สวยงามนี้ ซ่อนจิตใจที่เลวทรามอำมหิต ไว้?”

“ฉันไม่เคยทำร้าย เวยเหมิงจริงๆ!” เจี่ยนถงกัดฟันไว้ เจ็บ ปวดจนสีหน้าขาวซีด “คุณส่งฉันเข้าคุกอย่างนี้ไม่ได้ ไม่มีหลัก ฐาน”

“ไม่ ฉันทำได้เสิ่นซิวจิ่นหัวเราะเยาะ พูดทีละคำอย่างโหดร้าย “ถ้าอย่างนั้น เจี่ยนถง คุณเจี่ยน ต่อไปก็เชิญคุณใช้ชีวิต ในคุกอย่างมีความสุข” เสิ่นซิวจิ่น ปล่อยคางของเธอออก หัน หลังโบกมือ เดินอย่างสง่าผ่าเผยยิ่งนัก

เขากำลังแก้แค้นเธอ ใบหน้าของเจี่ยนถง ขาวซีด ไม่

สามารถพูดอะไรได้สักคำ เรือนจําหญิงไม่ได้สงบสุขอย่างที่คิด ในคืนแรกที่เธอเข้ามา

ในเรือนจํา ถูกคนลากขึ้นมาจากความฝัน

“พวกคุณ พวกคุณจะทำอะไร?” เจี่ยนถงมองผู้ต้องขังที่มี เจตนาร้าย ได้ล้อมรอบเธออยู่ตรงหน้าอย่างระแวง

“พวกคุณอยากทำอะไรนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกผู้คุมเรือนจ๋า”

นักโทษหญิงที่อยู่รอบข้าง ได้ยินคำพูดของเธอ ไม่เพียงแต่ ไม่จะกลัว แต่ละคนยังมองหน้ากันไปมา “ฮ่าๆๆ” หัวเราะเสียง ดัง สาวใหญ่หนึ่งในนั้น ชี้ไปที่ใบหน้าของเจี่ยนถง “แกพูดอะไร นะ? เรียกผู้คุมเหรอ? ฮ่า?…ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม? แกจะ เรียกผู้คุม?” ขณะที่พูด ตบหน้าของเงี่ยนถงอย่างรวดเร็ว “ร้อง เลย! แกจะเรียกผู้คุมไม่ใช่เหรอ?”

เจี่ยนถงโดนตบจนแทบจะล้มทั้งยืน หูอื้อ “เสียงดังวิ้งๆ”

เจี่ยนถงมือข้างหนึ่งดันกำแพงไว้ หลังจากที่พยายามยืนได้ มั่นคง ก็ลงมือกะทันหัน โดยที่ทุกคนไม่คาดคิด
“เพิยะ!”

ทันทีที่ตบลงไป ในห้องขังก็เงียบไปชั่วขณะ ไม่มีใครคาด คิดเลยว่า ผู้หญิงที่ดูอ่อนหวานคนนี้ จะมีความกล้าที่จะต่อสู้ กลับ

ผู้หญิงร่างใหญ่คนนี้ โดนเจี่ยนถงตบจนบ้าคลั่ง ตาแดงก่ำ ตะคอก “ระยำ! นางสารเลว เพื่อนๆ จัดการมัน! ตบตีจนพิกล พิการก็ไม่เป็นไร เพราะยังไง คุณเส็น ก็ได้รับสั่งไว้แล้ว ไม่ต้อง เกรงใจ ดูแลต้อนรับนางสารเลวนี้ให้ดีๆ เพียงแค่ไม่เล่นมันถึง ตายก็พอ!”

เจี่ยนถงตะลึง ความเจ็บปวดสุดหัวใจ กระจายจากหัวใจไป สู่แขนขาและกระดูกทั่งร่าง!!……เนซิวจิ๋น! เสิ่นซิวจิ่น!! คุณเสี่ นรับสั่งแล้ว…….เส็นซิวจีน!!!

แขนขาของเจี่ยนถงสั่นสะท้าน หัวใจเกาะตัวเป็นน้ำแข็ง!

ไม่แปลกใจเลย ความเคลื่อนไหวที่ใหญ่ขนาดนี้ ไม่มีผู้คุมมา ไม่แปลกใจเลย นักโทษหญิงรูปร่างกำยำที่ล้อมรอบเธอพวกนี้ ไม่มีความเกรงกลัวเลย!

เงยหน้าขึ้นมองนักโทษหญิงพวกนั้น เธอยืนขึ้น วิ่งไปทาง ประตูห้องขังทันที เธอจับราวเหล็กที่ประตูห้องขังไว้แน่น เรียก ขอความช่วยเหลือเสียงดัง “มีคนไหม? ทำร้ายคนแล้ว! ช่วย ด้วย! รีบมาเร็ว!” รู้ดีว่าจะไม่มีผู้คุมมา เธอก็ทำได้เพียงขอ ความช่วยเหลืออย่างไร้!
เธอกำลังพนัน พนันว่าเสิ่นซิวจิ่นไม่ได้ให้พวกนักโทษหญิง “ดูแลต้อนรับ” เธออย่างดี แม้ว่าความเป็นไปได้อย่างนี้ จะน้อย มากก็ตาม……เธอยังคงเพ้อฝันว่า เสิ่นซิวจิ่นไม่ได้ลงมือโหด ร้ายกับเธอเงี่ยนถง ยังคงเหลือทางรอดให้

“อ๊าก……!ผมถูกคนกระชากอย่างแรง เธอถูกกระชากจน ล้มทั้งยืน หน้ากระแทกล้มลงกับพื้น เงี่ยนกงไม่เคยทุลักทุเล เช่นนี้!

วินาทีต่อมา เจี่ยนถงถูกคนกระชากผมแล้วดึงตัวขึ้น ทั้งเตะ ทั้งต่อย คร่ำครวญกองกับพื้นอย่างน่าอนาถ “อืม ~”

เจียนถง ตั้งตารอคอยไม่ถึง “ทางรอดที่เสื่นชิวจิ่นเหลือให้

เธอไม่ตะโกนแล้ว ปล่อยให้คนเหล่านี้ชกต่อยกันตามอำเภอ ใจ ข้างหูมีเพียงเสียงหัวเราะร่าเริง

เธอขอความช่วยเหลือ ไม่ใช่เพราะกลัวการถูกทำร้าย หรือ กลัวความเจ็บปวด แต่เพราะยังคงเชื่อมั่น ความหวังและ จินตนาการเล็กๆในใจ

คนพวกนี้เตะต่อยจนเหนื่อยล้าแล้ว ก็ขึ้นเตียงไปเข้านอนเอง

เจี่ยนถงเจ็บปวดจนกองอยู่กับพื้น น้ำตา ไหลจากหางตา เปื้อนทั้งใบหน้า
เธอไม่เคยถูกคนรังแกแบบนี้มาก่อน ไม่เคยทุลักทุเลหมด สภาพแบบนี้มาก่อน เธอแค่ตกหลุมรักเสิ่นชิวจิ่น เท่านั้น ผู้ชายที่ไม่ควรรักคนนี้

เหตุใดทันทีที่เซี่ยเวยเหมิง เกิดเรื่อง เธอก็ต้องมาแบกรับ

ความโกรธแค้นและความเกลียดชังที่มาจากเสิ่นซิวจิ่น? หลังจากที่ เชี่ยเวยเหมิง เกิดเรื่อง เจียนถงได้อธิบายให้กับ

ทุกคนรอบตัว “ฉันไม่เคยทำร้าย เวยเหมิง”

ต่อให้เธอพยายามอธิบายแค่ไหน ไม่มีใครยอมที่จะเชื่อ

เธอพยายามอธิบายสุดชีวิต ไม่ใช่เธอนัด เวยเหมิง ไป ที่ “เย่สื้อ” แต่เป็นเวยเหมิงที่อยากรู้อยากเห็นว่า “บาร์” เป็น อย่างไร เลยนัดเธอไปที่ “เสื้อ”

ในสายตาของคนอื่น เธอเงี่ยนถง คุณหนูของตระกูลเจียน เปิดเผยและกำเริบเสิบสาน เวยเหมิง ไร้เดียงสาเชื่อฟังและขึ้ กลัว จะเป็นคนขอไปสถานที่ชั้นต่ำอย่างพวกบาร์แบบนั้นได้ อย่างไร

เธอบอกว่ารถเสียข้างทาง เลยไปที่ “เย่อ”สาย

แต่ไม่มีใครเชื่อ ล้วนบอกว่าเธอกำลังแก้ตัว เธอจงใจปล่อย ให้เซี่ยเวยเหมิงอยู่ที่เยสื้อ”คนเดียว เพื่อให้พวกนักเลงที่เธอ จ้าง สะดวกในการย่ำยีเซี่ยเวยเหมิง ทำลายความบริสุทธิ์ของ เซียเวยเหมิง
แต่ตัวเองไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้เลย เซี่ยเวยเหมิง มักจะพูด กับเธอเสมอว่า “พี่เจี่ยนถง ฉันไม่มีความรู้สึกแบบนั้นกับพี่จิ่น”

ถ้า เซี่ยเวยเหมิงเป็นแฟนของเสิ่นซิวจิ่น เธอ เจี่ยนถงก็จะ เดินอ้อมไปไกลๆจากเสิ่นซิวจิ่นเลย! แต่เวยเหมิงไม่ชอบ เสิ่น ชีวจิ่นเลย ไม่ใช่หรือ?

ในสายตาของทุกคน เธอ เงี่ยนกง เป็นนางรองที่ชั่วร้าย ทำ เรื่องเลวร้ายทั้งหมด

น่าจะรู้ว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว พวกนักเลงหนีไปไม่เห็นเงา ใคร จะไปรู้ว่า พวกมันหนีไปอยู่ที่มุมไหน? ประเทศจีนใหญ่ขนาด นั้น ฆาตกรที่ซ่อนตัวอยู่ในภูเขาป่าลึกไร้ผู้คน นานเป็นสิบหรือ ยี่สิบปี ก็ใช่ว่าจะไม่มี เงี่ยนถง หวังอยากจะจับนักเลงพวกนั้น ได้เร็วๆ ยิ่งกว่าใครเสียอีก

เธอปล่อยให้น้ำตาไหลลง หลังจากเกิดเรื่อง จนถึงวินาทีที่เข้า เรือนจํา เจียนถงเชื่อมั่นอย่างแน่วแน่ว่า เธอเป็นผู้บริสุทธิ์ เธอ ไม่ได้ทําผิด

แต่ตอนนี้ เธอเข้าใจแล้ว ตราบใดที่ เสิ่นซิวจิ๋นคิดว่าเธอมี ความผิดเธอก็สมควรต้องลงโทษอย่างสาสม ตายไปก็ไม่ สาสมกับความผิดที่ได้กระทํา

และทั้งหมดในวันนี้ ล้วนเป็นคำสั่งของคุณเสิ่น
เงี่ยนถงไม่รู้ว่า ชีวิตในคุกต่อจากนี้ ยังมี “คำสั่งของคุณเสิ่น” อีกนับไม่ถ้วน กำลังรอเธออยู่

ไม่มีตระกูลเจี่ยน ไม่มีประวัติ ไม่มีการศึกษา เคยติดคุก..…..….. เสิ่นซิวจิ่นทำลายหลักฐานทั้งหมด ที่เจี่ยนถงเคยดำรงชีวิตมา! เจี่ยนถง ใน วันนี้ เป็นเพียงนักโทษ หมายเลข “926” เท่านั้น!

เงี่ยนถงคิดทุกอย่างออก กอดเข่าไว้ ขดตัวเองให้แน่นขึ้น…….. เสิ่นซิวจิ่น ลบล้างร่องรอยการดำรงอยู่ของเธอโดยสิ้นเชิง!

เช้าตรู่

“นี่ ตื่นแล้ว ไปล้างชักโครก……” นักโทษหญิงผลักเงี่ยนถง อย่างป่าเถื่อน แต่ต้องกรีดร้องด้วยความตกใจ

“อ๊ะ! มีคนตายแล้ว!”

นักโทษหญิงใจกล้าที่อยู่ด้านข้างคนหนึ่ง รีบวิ่งเข้ามา นิ้วมือ วางไว้ที่ใต้จมูกของเงี่ยนถง สักครู่จึงสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่ แผ่วเบา “อย่าเสียงดัง! คนยังมีชีวิตอยู่! รีบเรียกผู้คุม!”

เจี่ยนถงดวงแข็ง กู้ชีวิตกลับมาได้ นี่อาจไม่เป็นเรื่องที่ดี ความอัปยศอดสูที่ไม่สิ้นสุด การทรมานอันมืดมิด สามารถบีบ คนบ้าคลั่งได้ สามารถจะ…… เปลี่ยนคนคนหนึ่งโดยสิ้นเชิง