บทที่ 13 ย้ายเธอไปฝ่ายประชาสัมพันธ์

บทที่ 13 ย้ายเธอไปฝ่ายประชาสัมพันธ์

เจียนถงรีบลุกขึ้นยืนอยู่ตรงหน้าเสิ่นซิวจิ่น ไม่นานก็มีเสียง เคาะประตูดังมาจากข้างนอก เสิ่นซิวจิ่นเงียบไปสักพักก็พูดขึ้น มา “เข้ามา”

เจียนถงมองคนที่เดินเข้ามา—เป็นซูเมิ่งที่เคยสัมภาษณ์งาน เธอเมื่อสามเดือนก่อน

“พี่เมิ่ง” ใจเธออยู่ไม่เป็นสุข พลางมองไปทางเสิ่นซิวจิ่นที่ กำลังนั่งอยู่บนโซฟาด้วยความหวาดระแวง จากนั้นก็ถอน สายตามาที่ซูเมิ่งอีกครั้ง ใจเธอเต้นเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่า ผู้ชายคนนี้จะเล่นงานอะไรเธออีก

“ประธานเสิ่น” ซูเมิ่งสวมชุดสูทสีขาวแต่ก็ไม่ได้ลดทอนเสน่ห์ ของเธอเลย หน้าอกทั้งสองของเธอแทบจะทะลักออกมา เธอ พูดขึ้นมาต่อหน้าเสิ่นซิวจิ่นว่า “คุณมีอะไรจะสั่งฉันหรือเปล่า คะ?”

เงี่ยนถงรู้สึกแปลกๆกับท่าทีของซูเมิ่งที่มีต่อเสิ่นซิวจิ่น เหมือน กับว่าเสิ่นซิวจิ่นเป็นเจ้านายใหญ่ของเธอ …อันที่จริงเจี่ยนถง เองก็ไม่รู้ว่าเสิ่นซิวจิ่นเป็นเจ้านายใหญ่ของซูเมิ่ง เนื่องจาก เงี่ยนถงติดคุกอยู่นานสามปี หลังจากที่ออกมา เหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นบนโลกภายนอกล้วนเปลี่ยนไปมาก

“คุณรู้จักเธอใช่ไหม?” เสิ่นซิวจิ่นยกปลายคางไปทางเจี่ยนถง ซูเมิ่งเริ่มมีสีหน้าไม่ค่อยดี เธอแอบชำเลืองตามอง เงี่ยนถงที่อยู่ด้านข้าง ก่อนหน้านี้เธอค่อนข้างถูกชะตากับ เงี่ยนถงเพราะผู้หญิงคนนี้ได้ทิ้งความประทับใจไว้อย่างสุดซึ้ง

ซูเมิ่งขยับมุมปากและยิ้มออกมาอย่างเกร็งๆ “ประธานเสิ่น เสี่ยวถงทําอะไรให้คุณโมโหหรือเปล่าคะ? คุณอย่าโกรธเธอ เลย ฉันจะอบรมสั่งสอนเธอให้ดีเองค่ะ”

เงี่ยนถงฟังออกถึงความตั้งใจที่จะปกป้อง เดิมทีเธอคิดว่าใน ช่วงเวลาแบบนี้ เมิ่งก็คงคิดจะขับไสไล่ส่งเธอ แต่อีกฝ่ายกลับ ออกโรงปกป้องเธอต่อหน้าเส็นซิวจิ่น เธออดประหลาดใจไม่ ได้ แต่จะให้ลุกขึ้นมาขอบคุณซูเมิ่งก็ไม่ได้อีกเช่นกัน

ซูเมิ่งจ้องหน้าเจี่ยนถงอีกครั้ง หากไม่เป็นเพราะเงี่ยนถง ทํางานดีมาตั้งแต่แรก ทั้งยังมีความนอบน้อมและมีไหวพริบ ไม่ เคยทําให้เธอยุ่มย่ามลำบากใจ เธอเองก็คงไม่เสี่ยงอันตราย มาปกป้องเจี่ยนถง ไม่รู้ว่าคนที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างเจียมเนื้อเจียม ตัวอย่างเงี่ยนถงจะไปทําให้คนอื่นโมโหเอาได้

การเคลื่อนไหวเล็กๆน้อยๆระหว่างคนทั้งสองไม่อาจรอดพ้น สายตาล้ำลึกคู่นั้นไปได้

เสิ่นซิวจิ่นมองไปที่ซูเมิ่ง “ใครเป็นคนสัมภาษณ์ให้เธอเข้ามา ทำงาน?”
ซูเมิ่งหน้าซีดลงทันที เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลลงมาจากหน้าผาก “หืม?” ชายหนุ่มถามอีกครั้ง เขาจ้องมองใบหน้าขาวซีดของซู

เมิ่ง

“ฉัน ฉันเองค่ะ ประธานเสิ่น ฉันสัมภาษณ์เธอด้วยตัวเอง” อัน ที่จริงโดยปกติแล้วซูเมิ่งไม่จำเป็นต้องทำการสัมภาษณ์ด้วย ตัวเอง จริงๆเลย…ซวยแล้ว! ไม่ได้สัมภาษณ์มาสองสามปี คืน นั้นเธอทําผิดเผลอไปกระตุกต่อมเส้นประสาทส่วนไหนกันแน่ นะ?

ซูเมิ่งรู้สึกเสียใจขึ้นมาทันควันเมื่อได้เห็นประธานเสิ่นมีท่าที แบบนี้ เจี่ยนถงคนนี้น่าจะทำให้เขาโมโหแล้วจริงๆ เธอติดตาม ประธานเสิ่นมานานหลายปี ซูเมิ่งก็เพิ่งเคยเห็นเสิ่นซิวจิ่นโมโห จริงๆจังๆ

“คุณเป็นคนสัมภาษณ์? ตำแหน่งแม่บ้าน?” เจิ่นซิวจิ่นเลิกคิ้ว ขึ้น ซูเมิ่งถึงกับเหงื่อตก เธอเครียดจนเกร็งไปทั่วทั้งตัว ไม่กล้า แม้แต่จะเช็ดเหงื่อ

เธอรายงานข้อเท็จจริงออกไปอย่างระมัดระวัง “ตอนที่ สัมภาษณ์ เงื่อนไขของคุณเงี่ยนไม่สามารถทำตำแหน่งอื่นได้ ในคลับบันเทิงตงหวงของเรา แม้แต่พนักงานเสิร์ฟก็… ซูเมิ่ง รู้สึกกระดากอายเล็กน้อย “แต่ถึงอย่างไรคุณเงี่ยนเองก็ยังมี ความคิดอยากจะทํางานที่ตงหวงในตำแหน่งแม่บ้าน”

พอพูดมาจนถึงตรงนี้ ซูเมิ่งก็เงยหน้าขึ้นพูดกับเสิ่นซิวจิ่น”ประธานเส็น ตั้งแต่เงี่ยนถงเข้ามาทำงานเป็นแม่บ้าน เธอก็ ทำงานอย่างขยันขันแข็ง ทั้งยังทำด้วยความตั้งใจ”

เมื่อพูดถึงตำแหน่งของซูเมิ่งแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องสนใจหรือ ใส่ใจคนที่อยู่ในตำแหน่งต่ำกว่า มีเพียงแค่เงี่ยนถงคนนี้…ซู เพิ่งเองก็บอกไม่ถูกว่าเป็นเพราะอะไร

เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงต่ำต้อยคนนี้สมควรอยู่คนละโลกกับเธอ แต่เธอกลับรู้สึกว่าในตัวเจี่ยนถงมักมีอะไรบางอย่างที่คล้าย เธอ เธอคิดอยู่นานก็คิดไม่ออกว่าคืออะไรกันแน่

หลังจากพูดโพล่งออกไปด้วยความกล้าหาญ ซูเมิ่งก็สะดุ้ง และมองไปทางเสินชัวจีนอย่างหวาดระแวง

ชายหนุ่มนั่งไขว้ขาอยู่บนโซฟาเดี่ยวที่ทํามาจากหนัง สีน้ำตาลด้วยท่าทางสง่างาม “ซูเมิ่ง ย้ายเธอไปฝ่าย ประชาสัมพันธ์

ซูเมิ่งสงสัยว่าตัวเองฟังผิดไป เธอจ้องหน้าเสิ่นซิวจิ่น “ประธานเสิ่น คุณ…เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะคะ? ฉันได้ยินไม่ค่อย ชัด” ฝ่ายประชาสัมพันธ์? เงี่ยนถงเนี่ยนะ? เธอจะต้องฟังผิด ไปแล้วแน่ๆ

“ผมคิดว่าพนักงานที่ขยันขันแข็งและโดดเด่นอย่างเงี่ยนถง ควรย้ายไปอยู่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่มีเงินเดือนสูงกว่านี้” ใน ขณะที่พูด ขาเรียวยาวก็ทิ้งตัวลง ชายหนุ่มยืนขึ้นมองเงี่ยนถ งอย่างเย็นชา
เขาค่อยๆยกมุมปากขึ้นและยิ้มอย่างถากถาง “ซูเมิ่ง ก่อน จะใช้คนทำงาน คุณต้องเข้าใจความสามารถของลูกน้องเสีย ก่อน…คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าคุณเงี่ยนท่านนี้มีความสามารถ ด้านการแสดงเป็นอย่างมาก”

เจี่ยนถงแข็งทื่อไปทั้งตัว

เสียงชายหนุ่มฟังดูเหมือนกำลังระงับความโกรธ “ฝ่าย ประชาสัมพันธ์ยังขาดคนที่มีความสามารถในการคุกเข่าและ เขกหัวตัวเองได้ดีอย่างคุณเงี่ยน ส่วนอย่างอื่นเช่นการยั่ว ผู้ชาย เธอก็ทําได้อย่างคล่องมือเลยทีเดียว”

อากาศดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

เงี่ยนถงมีใบหน้าซีดเซียว เมื่อไม่ได้รับความรักความเอาใจ ใส่จากผู้ชาย เสิ่นซิวจิ๋นก็รู้สึกชื่นชมกับท่าทางสิ้นหวังของเธอ ในขณะนี้…เจี่ยนถง เธอยังจะทำเป็นเฉยอยู่ได้งั้นหรือ?

เสิ่นซิวจิ่นไม่เชื่อว่าเงี่ยนถงที่หยิ่งทระนงตัวจะกลายเป็น มดที่ต่ำต้อยไร้ศักดิ์ศรีเหมือนคนที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ เขา ต้องการเห็นกับตาตัวเองว่าเธอจะทำตัวไร้ศักดิ์ศรีและปล่อย ตัวเองให้ตกต่ำอย่างที่เธอแสดงออกมาในวันนี้จริงหรือ

ทุกสิ่งที่เสิ่นซิวจิ่นทำล้วนเป็นการบีบบังคับเงี่ยนถง เขาไม่ได้ ตระหนักเลยว่าลึกๆในใจของเขา สิ่งที่เขาต้องการก็คือคนคน นั้นที่พูดกับเขาด้วยความจองหองว่า “ถ้าเซี่ยเวยเหมิงเป็นแฟน คุณเมื่อไหร่ ฉันจะออกไปจากชีวิตคุณเอง” ทว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้กลับรู้จักแค่การคุกเข่าอย่างไร้ศักดิ์ศรีและ น่าสมเพช

และยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเบื้องหลังวิธีการบังคับข่ม เหงเงี่ยนถงทั้งหมดที่ทำลงไปนั้นเป็นเพราะเขาไม่สามารถ ยอมรับความจริงได้—เขาจึงทำให้เธอกลายเป็นผู้ร้ายโดย ปริยาย!

เส็น วจีนมีข้ออ้างให้ตัวเองมากมาย สาเหตุที่เขาต้องการทํา ให้เจียนถงได้รับความอับอายคือเจียนถงฆ่าเชี่ยเวยเหมิง และ เขาเกลียดเงี่ยนถง

คุณไม่มีทางปลุกคนที่แกล้งหลับได้ตลอด แต่มันต้องมีสักวัน หนึ่งที่เขาตื่นขึ้นมาเอง

ครั้งนี้ซูเมิ่งก็ได้ยินอย่างชัดเจนประธานเสิ่นสั่งให้เธอย้าย

เจียนถงไปที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์

หากพูดกันตามตรง ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของตงหวงเป็นคำ เรียกทั่วไปของพวกเจ้าหญิง นายแบบ นางแบบ และพวก คุณชาย

“นี่มัน…” ซูเมิ่งเหลือบมองเจี่ยนถงที่มีใบหน้าซีดเซียว “ฉัน เข้าใจแล้วค่ะ ประธานเสิ่น” จากประสบการณ์หลายปีมานี้ ซู เพิ่งมีลางสังหรณ์ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเจี่ยนถงกับประธาน เสิ่นนั้นไม่ธรรมดา
เธอไม่เคยเห็นประธานเสื่นใส่ใจเกี่ยวกับกิจการภายใน ของตงหวงเลยสักครั้ง หากกล่าวอย่างตรงไปตรงมาคลับ บันเทิงตงหวงเป็นเพียงหนึ่งในกิจการเล็กๆของเสิ่นซิวจิ่น และ ประธานเสิ่นเองก็ไม่เคยมาสนใจกิจการเล็กๆแบบนี้

“เงี่ยนถง เธอตามฉันมา” ซูเมิ่งพูดอย่างเป็นงานเป็นการ เงี่ยนถงหน้าซีดเผือด ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นและมอง ไปที่เส็นซิวจิ่นอย่างอ้อนวอน “ไม่ได้ ฉันทำไม่ได้” ฝ่าย ประชาสัมพันธ์…เสิ่นซิวจิ่นต้องการให้เธอไปอยู่ฝ่าย ประชาสัมพันธ์งั้นหรือ?
ไม่!