บทที่ 11 เขามาแล้ว

บทที่ 11 เขามาแล้ว

ในวินาทีต่อมา คนขับรถก็ได้ยินเสียงเคาะกระจกรถแท็กซี่ ถึงสองครั้ง “ก๊อกก๊อก” ทันใดนั้นเจี่ยนถงก็ได้ยินเสียงเยือก เย็นมาจากข้างนอกกระจกรถ “คุณผู้ชาย รบกวนช่วยเปิด ประตูฝั่งผู้โดยสารด้วยครับ”

เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นทางการโดยไม่มีคำว่า

“อารมณ์”เข้ามาผสมปนเป อีกทั้งยังมีท่าทางน่าเกรงขาม ลูก น้องของเสิ่นซิวจิ่นล้วนเรียนรู้ได้จากเขา

เงี่ยนถงรีบตะโกนบอกคนขับรถ “อย่าเปิด!” เธอพูดต่อ “ฉัน

จะให้เงินคุณ…

ทันใดนั้น…

กระจกหน้าต่างรถแท็กซี่ฝั่งคนขับแตกเป็นชิ้นๆ

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ไม่เพียงแค่เงี่ยนถง ที่ตกใจ คนขับรถที่นั่งอยู่ตำแหน่งนั้นก็ตกใจเช่นกัน

“ฉัน ฉัน ฉันจะแจ้งตำรวจ! บ้านเมืองไม่มีกฎหมายแล้วหรือยัง ไง?”
“พรึบ!” ธนบัตรสีแดงใหม่เอี่ยมหนึ่งปีกหล่นมาบนตัวคน ขับรถแท็กซี่ พอมองดูอีกทีก็น่าจะเป็นเงินราวๆหมื่นหยวน ภายนอกกระจกรถมีบอดี้การ์ดชุดด่ายืนตรงราวกับท่อนไม้ ถามเขาว่า “ตอนนี้จะเปิดได้หรือยัง?”

“ได้ ได้ได้ได้! ไม่มีปัญหา!” พอคนขับรถเห็นเงินเต็มตาก็รีบ ตอบตกลง อีกด้านหนึ่งก็เปิดประตูรถแท็กซี่ตำแหน่งที่นั่งผู้ โดยสาร “เฮ้ ลงจากรถซะ”

เมื่อคนขับรถมั่นใจว่าผู้หญิงบ้าคนนี้ที่อยู่ข้างๆเขาจะต้องไปล่ วงเกินผู้มีอำนาจหรือคนใหญ่คนโตอย่างแน่นอน เขาจึงไม่ จําเป็นต้องเกรงใจเจียนถง เขารีบไล่เงี่ยนถงลงจากรถอย่าง รวดเร็วด้วยน้ำเสียงที่หยาบคายยิ่งกว่าเดิม เงี่ยนถงไม่ยอมลง จากรถ เธอจับพนักที่นั่งไว้อย่างเอาเป็นเอาตาย พอคนขับรถ เห็นดังนั้น เขาจึงกระชากข้อมือของเจียนถงอย่างกักขฬะ

“ลงจากรถไปซะ! ฉันไม่ส่งเธอแล้ว! ลงไปเร็วๆสิ!”

เจียนถงกอดพนักพิงและสายหน้าอย่างหมดหวัง … ไม่! อย่า! อย่าไล่ฉันลงเลย!

“ลงรถซะ” ด้านหลังเงี่ยนถงมีเสียงเรียบๆดังขึ้นมาเล็กน้อย เป็นน้ำเสียงที่คุ้นเคยจนทำให้แผ่นหลังของเงี่ยนถงแข็งทื่อ

ในค่ำคืนนี้มีความร้อนระอุแต่กลับถูกทำให้สงบด้วยน้ำเสียง ที่ดังขึ้นในฉับพลัน
ไม่ อย่าหันกลับไป ไม่หันกลับไปก็ไม่เป็นอะไรแล้ว….แค่ หลอนไปเอง หูแว่วไปเอง

“อย่าให้ฉันต้องพูดอีกเป็นครั้งที่สอง เจี่ยนถง เธอรู้ไหมว่าถ้า เธอทําให้ฉันรําคาญจะต้องมีจุดจบที่น่าเศร้าขนาดไหน” เสียง ดังมาจากข้างหลังเหมือนร่างไร้ตัวตน

เงี่ยนถงหน้าซีดเผือด…รู้! แน่นอนว่ารู้ดี! เธอจะไม่รู้ได้ อย่างไร!

ดังนั้นเธอจึงพยายามระงับความหวาดกลัวและหันกลับไป

ชายคนนั้นยืนอยู่ห่างจากตัวรถประมาณ 2-3 เมตรภายใต้ แสงไฟริมถนน เขาคีบบุหรี่ไว้ที่มือและสูบมัน ในขณะนั้นก็มี ควันสีขาวลอยอยู่รอบๆตัว ส่วนหนึ่งปกคลุมใบหน้าที่สมบูรณ์ แบบคมเข้มราวกับแกะสลัก

ภายใต้แสงไฟสลัวที่สาดลงมา เงี่ยนถงไม่สามารถมองเห็น การแสดงออกของเสินชิวลิ่นได้อย่างชัดเจน เบาเพียง นมือ ออกมาและโบกให้เธอ “มานี่”

เสียงแหบนั้นทั้งไพเราะและมีเสน่ห์มาก หากผู้หญิงคนใดได้ ฟังก็คงเหมือนกับถูกมอมเมาจนทำให้เคลิบเคลิ้มเอาได้

แต่หากเงี่ยนถงได้ยินเสียงนี้อยู่ในหู นั่นก็เหมือนกับว่าพญา ยมกําลังมาเร่งเอาชีวิตเธอ!
เธอไม่อยากไปที่นั่นเลยแม้แต่น้อย แต่เธอไม่กล้าทําอะไร ราวกับว่าเท้าของเธอลงจากรถโดยไม่รู้ตัว เงี่ยนถงค่อยๆเดิน อย่างช้าๆไปหาชายที่อยู่ใต้แสงไฟริมถนน

ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางกวาดสายตามองไปบนขา ของเจี่ยนถง จากนั้นสายตาก็กลับมาที่ใบหน้าของเงี่ยนถงอีก ครั้งแล้วพูดว่า “นี่หมายความว่ายังไง? คุณหนูเงี่ยนผู้แสนเย็น ชาและเด็ดเดี่ยว วันนี้ทำไมถึงได้จงใจถ่วงเวลาอย่างงั้นล่ะ?

เจี่ยนถงแทบจะหยุดหายใจ นิ้วของเธอหยิกไปที่เนื้อต้น ขา…เธอรู้ว่าลึกๆแล้วเสิ่นซิวจิ่นเข้าใจว่าเธอทำตัวชักช้าแบบนี้ ก็เพื่อถ่วงเวลา

เธอหวังว่าจะเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ ที่บอกว่าเธอแค่เพียง ถ่วงเวลาออกไป

ทว่าความจริงแล้ว…ความจริง! หึ

เงี่ยนถงกัดฟันเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น ความเจ็บปวดที่คุ้นเคยได้ แผ่ซ่านเข้ามา เจี่ยนถงหยิกตัวเองอย่างรุนแรง

เมื่อชายหนุ่มที่อยู่ภายใต้แสงไฟเห็นว่าเธอเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น มุมปากของเขาก็กระตุกขึ้น…นี่สิถึงจะถูกต้อง ของเล่นก็ควร จะมีลักษณะเป็นของเล่น

เขายื่นมือออกไปและสวมกอดผู้หญิงตรงหน้า เสิ่นซิวจิ่นสูบบุหรี่เป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นก็เอานิ้วเขี่ยก้นบุหรี่โดยไม่แม้แต่ จะมอง ลูกน้องคนหนึ่งรับก้นบุหรี่มวนนั้นออกไปทันทีที่เขา เอื้อมมือไปข้างหลัง

วินาทีต่อมา มือใหญ่ของเขาก็จับคางเงี่ยนถงไว้แน่นจนเธอ เจ็บ

เส็นซิวจิ่นจับคางเงี่ยนถงไว้และขยับไปมาสองสามครั้ง

เงี่ยนถงรู้สึกอึดอัดเมื่อถูกเขามองด้วยแววตาเฉียบคม

“หึหึ เมื่อไหร่กันนะที่คุณหนูเจี่ยนผู้มีใจเด็ดเดี่ยวถึงกลายเป็น คนขี้ขลาดและอ่อนแอแบบนี้ เธอถึงกับอับอายเมื่อโดนคนขับ รถแท็กซี่ต่อว่าอย่างยับเยิน ทั้งยังรับผิดอีกต่างหาก ถึงกลับ ไปต่อไม่เป็นเลยทีเดียวสินะ?”

เงี่ยนถงสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เธอพูดโพล่งออกมาว่า “คุณส่ง คนมาตามฉันใช่ไหม?”

“หึ ยังไม่ถึงกับโง่ซะทีเดียว”

เจี่ยนถงมีสีหน้าบึ้งตึงจนถึงขีดสุด จู่ๆเธอก็ฝืนยิ้มด้วยความ เจ็บปวด เธอจะบอกว่าคนอย่างเสิ่นซิวจิ่นจะยอมปล่อยเธอไป ง่ายๆอย่างงั้นหรือ?

ทันใดนั้นเธอหันหน้าไปมองคนขับแท็กซี่แล้วค่อยๆพูดออก มาว่า “คุณคนขับ คุณเป็นคนถามฉันเองไม่ใช่เหรอว่าขโมย อะไรถึงถูกคนตามไล่ล่าไปทุกหนทุกแห่ง?” เธอค่อยๆสบตากับคนขับแท็กซี่

“ชีวิต ฉันขโมยชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งไป ฉันฆ่าผู้หญิงที่เขา รักที่สุด” เงี่ยนองค่อยๆชี้ไปที่เสิ่นซิวจิ่นและกลับมาชี้ตัวเอง “และเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน”

ความเร็วในการพูดของเธอช้ามากจนทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนี้ คิดว่าคนที่ตัวเองกำลังเผชิญหน้าอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่หญิงสาว วัยยี่สิบกว่าปี แต่กลับเป็นคนวัยชราคนหนึ่ง คนวัยชราที่เป็น ไม้ใกล้ฝั่ง

เสิ่นซิวจิ่นเกลียดความรู้สึกนี้อย่างที่สุด เหมือนมีลูกไฟสุมอยู่ ในใจ เขากระชากข้อมือเงี่ยนถงแล้วยัดเธอเข้าไปในรถของ

ตัวเอง

จู่ๆเงี่ยนถงก็ตะโกนออกมา “เดี๋ยวก่อน เงินฉัน!” พอเธอเป็น อิสระก็วิ่งไปหาคนขับรถแท็กซี่ ท่ามกลางสายตาผู้คน เธอวิ่ง เร็วกว่าคนปกติ

พอเกือบจะเข้ามาถึงตัวรถแท็กซี่ เธอก็ยกมือเท้าสะเอวแล้ว พูดว่า “เงินฉัน! ถ้าไม่มีเงิน ฉันจะ…”

“ไม่มีเงิน เธอจะหนีไปได้อย่างไรงั้นสินะ?” น้ำเสียงเย็นเฉียบ ขัดจังหวะการพูดของเงี่ยนถง และถามกลับเงี่ยนถงอย่างเย็น ชา “หม? ใช่ไหม?”

เจียนถงชะงักไปชั่วขณะ…ไม่ใช่! ไม่ใช่แน่นอน! เธอต้องการเงินมากมายก็เพื่อที่จะเอาไปใช้หนี้ตามสัญญาให้ เรียบร้อย…เงินของเธอ! ความฝันเอ๋อร์ไห่ของเธอ! และสัญญา ของเธอ!

“ปล่อยฉัน! เงิน!” เจี่ยนถงดิ้นรนและตะโกนใส่คนขับแท็กซี่ จนเสียงแหบ “คุณเอาเงินฉันคืนมานะ!”

“เฮ้ เธอเป็นคนเอาเงินให้ฉันเอง ให้แล้วจะเอาคืนอย่างงั้น หรือ?” แน่นอนว่าคนขับรถแท็กซี่ไม่ยอมปล่อยเงินให้หลุด มือ ในทางกลับกันผู้หญิงบ้าคนนี้ก็เป็นฆาตกรฆ่าผู้หญิงของ คุณชายเศรษฐีคนนี้ ถึงอย่างไรก็ไม่มีจุดจบที่ดีอย่างแน่นอน เขาจะกังวลไปทำไมกัน

“คุณเอาเงินมาคืนฉันเดี๋ยวนี้นะ!” เจี่ยนถงตาแดงก่ำ “ขอร้อง ล่ะ ฉันขอร้อง! คุณช่วยเอาเงินมาคืนฉันเถอะ! ไม่มีเงิน! ไม่มี เงิน ฉันจะไปได้ยังไง!” เงี่ยนถงขอร้องด้วยความโศกเศร้าเพื่อ ขอความเห็นใจ

ปัง!

เสินชิวลิ่นโมโหแล้ว!

เขาไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคือ เจี่ยนถง!

ผู้หญิงที่แสดงความรักต่อเขาอย่างกล้าหาญและถูกเขา ปฏิเสธอย่างเย็นชา ในตอนนั้นเธอเชิดหน้าขึ้นแล้วบอกเขาว่า เวยเหมิงเป็นคนดีจริงๆ แต่เธอไม่คู่ควรกับคุณ คนที่คู่ควรกับเสิ่นซิวจิ่นจะต้องมีความมั่นใจในตัวเองอย่างฉัน